Almaz H
əsənqızı
18
n
əzərdə tutlmuşdur. Müəyyən
qədər xalq musiqisi təhlil
olunsa d
a, xalq yaradıcılının digər sahələri daha çox etnoq-
rafiyanın tədqiqat obyekti hesab edilmişdir. Bu cəhətinə görə
Az
ərbaycanda bir sıra dünya ölkələrinin təcrübəsindən fərqli
istiqam
ətdə tədqiqatlar aparılmaqdadır. Halbuki
hətta dili və
m
ədəniyyəti bizə ən yaxın olan Türkiyədə də bu məsələyə
f
ərqli yanaşılır.
Qeyd etm
ək lazımdır ki, amerikalı alim Alan Dandesin
(Alan Dundes) “Oyunların morfologiyası: qeyri-verbal folk-
lorun strukturunun t
ədqiqi” (“О морфологии игры: иссле-
дование структуры невербального фольклора”) məqalə-
sind
ə folklorun tədqiqat obyektləri ilə bağlı maraqlı düşün-
c
ələr əksini tapmışdır: “Mən çalışdım ki, ən azından struktur
etibarı ilə bir qeyri-verbal folklor formasının – uşaq oyun-
larının verbal olan nağıllara nə qədər yaxın olduğunu gös-
t
ərim. Və əgər qeyri-verbal (daha doğrusu, oyunlar) verbal
(daha doğrusu, nağıllara) folklora analoq ola bilirsə, o za-
man
folklor
şünaslıq – bu elm ancaq verbal mədəniyyəti –
şifahi və ya xalq ədəbiyyatını, yaxud onun hər hansı
formasını öyrənməklə kifayətlənməməlidir. Kennet Payk
mü
əyyən etmişdir ki, “verbal və qeyri-verbal yaradıcılıq
eynidir v
ə nəzəriyyə metodologiya ilə bu eyniliyi nəzərə
alaraq yaradılmalıdır. Tədqiqatçıların verbal folklorun
öyr
ənilməsinə qoyduğu bütün qüvvənin artıq folklorun
qeyri-
verbal formalarının da təhlili istiqamətinə yönəldil-
m
əsinin zamanı çatmışdır. Oyunlar, rəqslər, jestlərlə müqa-
yis
ədə xalq mahnıları və nəsri az qorunur. Onların transkrip-
Almaz H
əsənqızı
20
FOLKLORŞÜNASLIĞIN QAYNAQLARI
Folklo
un qaynaqlarının müəyyənləşdirməyin
müxtəlif
formaları vardır. Belə ki, türk alimi Erman Artun onları
aşağıdakı kimi qruplaşdırır :
1.
Sözlü (şifahi) qaynaqlar ;
2. Yazılı qaynaqlar ;
3. Görs
əl (görüntülü) qaynaqlar ;
4.
Maddi qaynaqlar
19
.
“
Şifahi qaynaqlar” deyəndə Erman Artun ilk olaraq,
P.N.Boratava istinad
ən, xalqı və xalq sənətkarlarını, eyni
zamanda, onların yaradıcılığı haqqında bilgi verən insanları
n
əzərdə tutmuşdur.
Doğrudan da, folklorun ilkin və təməl qaynağı xalq,
onun yaradıcı gücü olan sənətkar insanlardır.
Bundan
əlavə, folklorşünaslığın əsaslandığı başqa qay-
naqlar da vardır ki, onları belə qruplaşdırmaq olar:
1. Arxeoloji qazıntılar ;
2. Q
ədim yazılı abidələr;
3. Çin,
ərəb, fars mənbələri;
4. Klassik
ədəbiyyat;
5. S
əyahətnamələr ;
6. Q
ədim lüğətlər ;
7
. Toplanmış folklor mətnləri və s.
19
Erman Artun. Türk halkbilimi. Adana: Karahan
kitabevi, 2013, s.25
Folklorşünaslığa giriş
21
Arxeoloji qazıntılar nəticəsində bəzi mərasimlərlə bağlı
əşya və yazıları üzə çıxarmaq mümkün olmuşdur. Məsələn,
Qobustan qayaüstü r
əsmlər içərisində yallıya, həmçinin
ovçuluğa oxşar elementlər aşkar edilmişdir.
Güney Az
ərbaycanda aparılmış bir qazıntı ilə bağlı
Xav
ər Aslanın “Aşıq Ələsgər” kitabına yazdığı “Eldən ayrı
aşıq niyə yaşadı” adlı ön sözdə maraqlı bir məlumat ve-
rilir: “… son ill
ərdə türk torpaqlarında (Güney Azərbaycanın
Cığamış şəhərində) aparılan arxeoloji qazıntılar və bu qa-
zıntılarda əldə edilən saxsı qablar üzərindəki rəsmlər milli
aşıq sənətimizin, müqəddəs çalğı alətimiz
qopuzun tarixin
çox
əski çağlarında var olduğunu bir daha isbatlamışdır”
20
.
Bel
əliklə, Xavər xanım diqqəti ozan-aşıq sənətinin ta-
rixi kökl
ərinin qədimliyinə yönəltmək istəyir və arxeoloji
qa
zıntılara əsaslanaraq buna nail olur.
Folklorun
əsas qaynaqlarından biri
q
ədim yazılı abidə-
l
ər, salnamə, səyahətnamə, cüng və sairədir. Köçəri həyat
t
ərzi sürən toplumların yazılı mənbələri,
təbii ki, sayca çox
az olur.
Türk etnosları köçəri həyat sürdükləri üçün onların
tarixi v
ə ədəbi yaradıcılığı ilə bağlı məlumatları bir sıra
hallarda münasib
ətdə olduqları digər toplumların yazılı
qaynaqlarına əsasən müəyyənləşdirmək mümkün olur. Məhz
bu c
əhəti nəzərə alan akademik V.V.Bartold Birinci Tür-
koloji qurultayda demişdir: “Tarixi həyatı boyu, bəzi istis-
nаlаr olmаqlа türklər öz dillərində tarixi ədəbiyyаt yаrаdа
bilm
əyiblər. Köçəri türk tаyfаlаrının ədəbiyyatı bizə, əlbəttə,
d
аhа çox onlаrın mədəni qonşulаrının məlumаtlаrındаn bəl-
lidir, l
аkin həttа türklərin istilа etdikləri ölkələrdə oturаq hə-
20
Aşık Elesker. Hazırlayan Dr. Haver Aslan. İstanbul: Edebiyat Cep-
hesi Gazetesi Matbaacılık ve Neşriyat, 1984, s.5