Folklorşünaslığa giriş
213
arasında yer almış milli bir türk ədəbiyyatı növü olaraq qə-
bul etmiş və etdirmişdir”
161
.
Aşıq sənəti Azərbaycanda o qədər geniş vüsət almışdır
ki, h
ətta digər xalqların nümayəndələri də bu tərzdə nəğ-
m
ələr yazmış və ifa etmişlər. Professor İ.Abbaslı “Ozan-aşıq
s
ənətinə tarixi baxış” adlı tədqiqatında XIX-XX əsrlər də
daxil olmaqla Az
ərbaycan dilində yazan dörd yüzdən cox
erm
əni aşığı olduğunu qeyd etməkdədir
162
.
S
əlim Rəfiq Rəfioğlu “Professor dr. Çobanzadəyə ca-
vab” kitabında ozan sənətinin Azərbaycan ərazisində çox ya-
yıldığını və onun heç bir təsirə uymayaraq, xalqı öz şirin
dilind
ə oxşadığını, hətta başqa millətlərin nümayəndələrinin
bu cazib
əyə düşərək türkcə şeirlər yazdığını bildirməkdədir:
“H
ətta İran kültürünün çox qüvvətli təsiri altında qalan
yüzl
ərlə yerlərdə belə türk ənənələrini yaşadan və klassik
ədəbiyyata rəqabət edənlər sırf bu ozanlar olmuşlar.Yenə bu
ədəbiyyat gürcü və erməni xalq ədəbiyyatı üzərinə təsir
göst
ərmiş, hətta bilxassə ermənilərdən türkcə yazan şairlər
yetişmişdir”
163
.
Bundan başqa, S.Rəfiq aşıq yaradıcılığının yazılı
ədəbiyyata da böyük təsirini nəzərdə tutaraq, tutarlı arqu-
mentl
ərlə fikrinin doğruluğunu sübut etməyə çalışmışdır:
“İştə bu qüvvətli kültürün islami İran mədəniyyətinə qarşı
göst
ərdiyi müqavimət nəticəsində yeni təşəkkül edən ədə-
biyyatda … xalq
ədəbiyyatının təsiri barizdir. O qədər ki,
161
Ahmet Caferoğlu. Hakiki Köprülü, “Türkiyyat”, İstanbul: 1969,
cild XV, s.1
162
İsrafil Abbaslı. Folklorşünaslıq axtarışları, 2 cilddə, I cild, Bakı:
Nurlan, 2009, s.217
163
Selim Refik. Professör
Dr. Çobanzadeye cevap, İstanbul: Bür-
hanettin basımevi, 1939, s.10
Almaz H
əsənqızı
214
əcəm şeirini təqlidən yazanlar da xalq ədəbiyyatı təsirindən
qurtula bilm
əmiş, aşıqlar kimi heca vəznilə qoşmalar, das-
tanlar yazmışdırlar”
164
Aşıq sənəti müəllifi çox vaxt məlum olduğu üçün bəzi
mübahis
ələr doğurmaqdadır. Lakin bir çox cəhətlərinə görə
aşıq sənətinin yazılı deyil, şifahi ədəbiyyat tərkibində öy-
r
ənilməsi məqbul hesab edilir. Hər şeydən əvvəl, müəllif
m
əlum olsa da, aşıq şeiri şifahi şəkildə daha çox yayılır,
variantlaşır. Digər tərəfdən, şifahi ədəbiyyat ənənələri əsa-
sında formalaşır.
Aşıqlar ustad və ifaçı olaraq ayrılırlar. Ustad aşıqlar
dastan yaradan,
şeir yazan, musiqi bəstələyən, ifaçılar isə
yal
nız digər aşıqların yaratdıqlarını məclislərdə söyləyənlər
hesab edilir.
A
şıq sənətinin ilk ustadlarının kim olması ilə bağlı
mübahis
ələr davam etməkdədir. Xüsusən bəzi folklorşünas-
lar (A.N
əbiyev, N.Xəlilov və b.) bu sənətin XIII əsrdə Molla
Qasımla başladığını iddia etməkdədirlər. Lakin tədqiqat-
çıların böyük əksəriyyəti XVI-XVII əsrdə bu sənətin inkişafı
üçün şərait yarandığını, ustad aşıqların ilk nümayən-
d
ələrindən birinin Qurbani olduğunu qəbul edirlər. “Azər-
baycan türkl
ərinin ədəbiyyatı” əsərində Əhməd Cəfəroğlu
XVII yüzilin xalq yara
dıcılığına dair mülahizələri maraq
doğurur: “XVII əsr ümumən Azərbaycan şifahi xalq ədə-
biyyatının tarixində dönüş nöqtəsi təşkil etməkdədir. Siyasi
şərtlər ardıcıl şəkildə bu ədəbiyyat sahəsinin daha da parla-
masına, geniş xalq kütlələri arasında rəğbət qazanmasına sə-
b
əb olmuşdur. Şah Abbasla əsası qoyulan farslaşma hərəkatı
164
Selim Refik. Professör Dr. Çobanzadeye cevap, İstanbul: Bürha-
nettin basımevi, 1939, s.10
Folklorşünaslığa giriş
215
xalqı öz keçmişinə, ənənələrinə, əfsanə və rəvayətlərinə, na-
ğıl və dastanlarına qayıtmağa məcbur etmişdi...”
165
Bel
əliklə, Qurbani, Aşıq Abbas Tufarqanlı, Dədə Qa-
sım, Sarı Aşıq, Aşıq Alı, Aşıq Ələsgər və başqaları bu
s
ənətin ən görkəmli nümayəndələri hesab edilirlər.
Son ill
ərdə aşıq sənətilə bağlı xeyli tədqiqat aparılmış-
dır. Ayrı-ayrı aşıqların həyat və yaradıcılığı ilə bağlı, mo-
noqrafiyalar yazılmış, həmçinin əsərləri toplanaraq nəşr edil-
mişdir. 2009-cu ildə aşıq sənətinin YUNESKO-nun qorunan
qeyri-maddi m
ədəni irsi siyahısına daxil edilməsi onun
t
ədqiqinin daha sistemli aparılmasını aktuallaşdırır ki, fikri-
mizc
ə, mühacirətdəki və Güney Azərbaycandakı tədqiqatları
n
əzərə almadan bu təhlillər yarımçıq olardı.
Güney Az
ərbaycan aşıq sənəti bu gün də öz həyatını
yaşamaqda davam edir.
165
Əhməd Cəfəroğlu. Seçilmiş əsərləri, Bakı: Mütərcim, 2009, s.134
Almaz H
əsənqızı
216
FOLKLOR VƏ İDEOLOJİ BASQILAR
Az
ərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutu və sovet-rus
iqtidarının torpaqlarımızda ağalıq etməyə başlaması yalnız
yeraltı və yerüstü sərvətlərin talanmasına imkan yaratmadı,
eyni zamanda, milli m
ədəni abidələrin, tarixi əski zamanlara
söyk
ənən qədim əlyazmaların, maddi sübutların məhvi ilə
yanaşı, xalqın əsrlər boyu yaratdığı söz sənətinin də inki-
şafının qarşısını aldı, həmçinin onların yaddaşlardan silin-
m
əsi, türk kültürünün yabançılaşdırılması üçün ağlagəlməz
f
əaliyyətlər meydana çıxdı. Bu qeyri-insani siyasətə sosia-
list ölk
əsində yaşayan ziyalılar etiraz etdikdə müxtəlif yol-
larla susdurulmağa başlandı; kimi güllələrlə, kimi uzaq Si-
birin “buzlu c
əhənnəm”ində…
Bu şovinizm siyasəti təkcə Azərbaycanda deyil, sovet
əsarətinə düşən bütün, hətta əhalisi slavyanmənşəli olan res-
publikalarda yürüdülürdü v
ə türkoloqlar tərəfindən imkan
düşdükcə tənqid edilirdi. Ukraynanın Çerniqov vilayətində
dünyaya g
ələn, Ukrayna Maarif Qurumunun rəhbərliyinə
q
ədər yüksələn, lakin sovet siyasətinə boyun əymədiyi üçün
ill
ərlə əsir düşərgələrində işgəncələr altında saxlanan, çox
böyük ç
ətinliklərdən sonra Amerikanın Virciniya ştatının
Raymond şəhərinə mühacirət etməyə məcbur qalan məşhur
türkoloq Vasili Vasilyeviç Dubrovski (1897-1966) özünün
1955-ci ild
ə Münhendə Sovetlər Birliyini Öyrənmə İnstitutu
t
ərəfindən nəşr olunan “Dərgi”dəki “Ukrayna şərqşünaslığı-
Dostları ilə paylaş: |