Hüseyn caviD
Yüklə 1,34 Mb. Pdf görüntüsü
|
16 O r x a n İsmət, artıq bənim təhəmmülüm yoq... Sən gəl bu işdə pək inad etmə çoq. Inan, gözəl, səmər verməz bu inad, Nə sən sağ qalarsın, nə də Qanpolad. İsmət Get, nə yaparsın yap, çəkil get, durma! O r x a n Ah, öyləmi? İ z z ə t (Görünərək) Orxan, kəndini yorma! Bir gücsüzə yalvarmaqdan nə hasil? İsmət Ah, vicdansız, alçaq!.. O r x a n İzzət, sən çəkil! İ z z ə t (Çəkilərək) Pəki, bən çəkildim, sən yalvar, yaqar, Sanki yalvardıqca məhəbbət artar! O r x a n Artıq anladıq, çəkil, dəf’ ol, İzzət! 17 İsmət Ah, xain oğlu xain!.. İ z z ə t Pəki. (Çəkilir.) O r x a n İsmət! O məcnundur, ondan bir şey umulmaz, Saçmadır hər sözü, əsla tutulmaz. İsmət (İstehza ilə) Əvət, doğru... yoqsa səni bulmazdı, Səninlə sirdaş, arqadaş olmazdı. O r x a n Hər nə söylərsən söylə, xoşdur bəncə, Bəllidir ki, olmaz dikənsiz qönçə. Hər nazına bən eylərim təhəmmül, Ancaq ayrılığa tab etmə müşkül... Bəndə artıq can qalmamış... mərhəmət, Mərhəmət qıl, insafsız olma, İsmət! Ya gəl canımı al, ya ver tazə can, İştə sən, İştə xəncər, İştə Orxan! (Xəncərini çəkib İsmətə uzatır.) İsmət (Alaraq istehza ilə) Afərin, afərin bu zərbi-dəstə! Hiç rast gəlmədim böylə zərbi-şəstə! 18 Çocuqluqdan bəri bu məmləkətdə Vardım bu sinnə, amma sən fitrətdə, Sən xislətdə bir qəhrəman görmədim, Sən təbiətdə bir insan görmədim. Bu haqsızlıq, bu acizlik, miskinlik Bir mərd için çəkilməz dərdi-mühlik!.. Yazıq Orxan! Billah yazıqlar olsun, Sən bir yigitsin, sana çoq ar olsun! (Əlindəki xəncəri bir tərəfə atıb gedərək) Əvət, çoq ar olsun!.. Orxan Getmə, dur, İsmət! İsmət Həzyan eşitməyə yoq bəndə qüdrət. O r x a n Dur, dedim, dur! İsmət Artıq çəkil get, yetər! O r x a n Billah, məhv olursun... İsmət (Xəncəri göstərərək) Al, İştə xəncər! (Uzaqlaşır) İ z z ə t (Çıqıb yola baqaraq) Orxan! Gələn var, aman, çəkil, durma! 19 O r x a n Ah, zalım!.. İ z z ə t Gəl canım, kəndini yorma. Orxan (Azacıq çəkilərək) İsmət, İsmət! Getdim, unutma lakin... İsmət Get hər nə istərsən yap, alçaq, miskin! (E’tinasızca evə girər) O r x a n Ah, bənmi? I z z ə t Sus, canım, sus! O r x a n İsmət! İ z z ə t Orxan! Gəl, haydı... Orxan Uff... Sevimli, parlaq yılan! (Hər ikisi şaşırmış bir halda tez ağaclığa çəkilib saqlanırlar.) 20 İsmət (Bir az sonra təkrar dışarı çıqar, ətrafına baqaraq) Getmiş, artıq əsər yoq qəhrəmandan, Mütləq bəni eyliyormuş imtihan! Fəqət bilməz ki, İsmət Qanpoladsız Məhv olur da dönüklük etməz hərgiz. Ah, şu xəncər nə? Vay, zavallı Orxan! Şübhə yoq, unutmuş şaşırdığından. (Xəncəri yerdən alaraq) Gerçəkdən pək gözəl, pək süslü xəncər, Bir parçacıq polad, lakin bir əjdər... Bir vuruşda məhv oluyor bir insan. (Birdən-birə Səlimi görüb xəncəri gizliyərək) Ah, Səlim! Səlim İsmət! Söylə, Qanpoladdan Nə xoş xəbər var? Nə yazmış, nə etmiş? İsmət Bilməm... Səlim Səlma nerdə? İsmət Qonşuya getmiş. Səlim Niyə? 21 İsmət Məktubdan bir xəbər bilməyə. Səlim Fəqət bir təlaş var sənin yüzündə. İsmət Nasıl, təlaş? Səlim İştə sən! İştə çöhrən! Səndə bir iş var, gizliyorsun bəndən. İsmət İnan ki, yoq burda hiç bir gizli iş. Səlim Pəki, səbəb nə öylə rəngin qaçmış? İsmət Keçən gecə bir xeyli fikrə daldım, Düşündüm, düşündüm, uyqusuz qaldım. Odur ki, bəndə qalmamış bət-bəniz... Səlim Xayır, bu uydurma bir sözdür yalnız. İsmət Ah, neyləyim, qardaşım! Qanpoladsız Günüm bir yıl keçər... bir nişanlı qız Nerdə görülmüş böylə qayğı çəksin, Bir yıl başdan-başa göz yola diksin. Allah için, söylə, haqsızmıyım? 22 Səlim (İsmətin qolundan tutub çəkərək) Gəl! Çocuq olma... İsmət Sən get! (Xəncər düşər) Ah! Səlim İştə əngəl?! (Xəncəri yerdən alaraq) İsmət, İsmət. Bu xəncər nə yanında? Bu əjdər nə, saqlamışsın qoynunda? İsmət Şimdi burdan keçərkən yerdə buldum, Məraq etdim, kimindir deyə aldım. Səlim Bən səni bir doğru qız zənn edərdim, Səndə ki, aldatmaq da varmış?! İsmət Səlim! İnan, hiç bir sözümdə yoqdur xilaf, Bən yalan bilməm. Səlim (Qızğın) Yüklə 1,34 Mb. Dostları ilə paylaş:
|