23
İstəməz başqa laf!
Söylə, açıq söylə, hər nə var, söylə!
Doğru söylə, İsmət! Şaşırma böylə.
İsmət
(Kəndisi)
Allah, Allah! Bir bəlaya tuş oldum.
Səlim
Niçin susdun?
İsmət
Dedim ya! Yerdə buldum.
Səlim
O çiğnənmiş bir söz, anladıq, pəki
Kimindir bu xəncər, söylə?
İsmət
Tuhaf şey!
Görüb bilmədiyim bir işdən yana,
Nasıl mə’lumat verəyim bən sana!?
Səlim
Görüb bilmədiyin bir iş, öyləmi?
Bən inanmam, inandırsan aləmi...
(Xəncəri göstərərək)
Məcnunmu böylə bir silah sahibi,
Atıb getsin bunu bir çocuq kibi?
Bu bir oyuncaq deyil, unutulsun,
Sonra İsmət gəlib də yerdə bulsun!
Bir yigit silahdan nasıl ayrılır?
Silah mərd oğula bir arqadaşdır.
24
İsmət
Bəlkə bıraqmış bir divanə sərxoş.
Səlim
Xayır, ya burda bir cinayət olmuş,
Yaxud olmaq üzrə imiş...
İsmət
Qardaşım!
Bən yoruldum, artıq ağrıyor başım.
(Evə doğru getmək istər)
Səlim
(İsməti yaqalayaraq)
İsmət, inan, qaldım şübhə içində,
Cavab ver, sonra get, bir iş var səndə.
İsmət
Səlim! Vaz keç, bıraq...
Səlim
(İnadlı)
İsmət, hiç olmaz.
İsmət
(Sinirli)
Allah İsməti öldürsün!..
(Səlimin əlindən qurtulub düşüncəli bir halda evə doğru gedər.)
Səlim
(Kəndisi)
25
Ah, qurnaz!
Baq, nə qadar mahir, nasıl şivəbaz!..
Bir iş var, ancaq saqınır qızcığaz;
Sirr vermək istəməz, açmaz ağzını,
Xayır, bu halda bən görmədim onu.
Ah, bu qız bir qız deyil, bir afətdir;
Hər bir halı insana dəhşət verir.
Kim bilir! Bəlkə Qanpoladdan yana,
Tükənmiş səbri, qıymaq istər cana.
Lakin bu xəncəri o kimdən almış?!
Bu evdə böylə şey yoq, nerdə bulmuş?
Xayır, xayır, hər an şübhəm artıyor,
Şimdi bən İsməti eylərim məcbur;
Bu sirri açsın, gərək həp söyləsin;
Ya and içsin, bəni rahət eyləsin.
(İsməti çağıraraq)
İsmət, İsmət!
İsmət
Nə var?
Səlim
Sözüm var sana.
İsmət
Allahın sevərsən, çıq get bir yana!
Səlim
Gəl bəri, İsmət! Bəri gəl...
İsmət
Səlim, get!
26
Səlim
(İsmətə yaqınlaşaraq)
Getmək qolay, ancaq sən e’tiraf et!
Anlat başından keçəni büsbütün;
Yoxsa bən sana rahət verməm bu gün.
Qıymaqmı istiyordun sən kəndinə?
Bu xəncərlə oynamaqdan məqsəd nə?
İsmət
Səlim, çıldırdınmı?
Səlim
Əvət, çarə bul!
İsmət
Bəndə bir şey yoq, qardaşım, əmin ol!
Səlim
Kimin bu xəncər, xəbərin yoqmu?
İsmət
Yoq...
Səlim
Ah, bu yalan bir söz, zəhərli bir oq,
Ağzından uçub qəlbimə saplanır.
Vücudumda qan coşar, alavlanır.
Söylə, İsmət!
İsmət
Yoq xəbərim, dedim ya!
Səlim
Öylə isə, and iç, bitsin bu qavğa.
27
İsmət
Nasıl! And içməkmi?
Səlim
(İsmətin yaqasından tutub silkərək)
Şübhəsiz...
İsmət
(Kəndisi)
Eyvah!
Səlim
Söylə, İsmət, söylə ki: vallah, billah,
Bu xəncərdən hiç xəbərim yoq bənim,
Həm də kimindir bilməm əsla...
İsmət
Səlim!
Bütün dünya dağılsa, bən and içməm.
Səlim
(Hiddətli)
Bən də, inan, ısrarımdan vaz keçməm,
Səlim çocuq deyil, hərgiz aldanmaz;
“Billah” de, qurtul...
İsmət
(Kəndisi)
Ah, inadlı qanmaz!
And içməsəm susdurmaq olmaz onu,
And içsəm olurum Allah düşmanı;
Fəqət, xayır, mümkün deyil and içmək,
Hər nə varsa açıb söyləyim gərək.
28
Səlim
İsmət, söylə niçin susdun?
İsmət
Ah, Səlim!..
Səlim
Bəndən qorqma, hiç qorqma!
İsmət
Ah, söyləyim,
Söyləyim, qardaşım, ancaq bu sirri
Bir sən bilməlisin, bir bən...
Səlim
(İsməti bir tərəfə çəkərək)
Gəl bəri!..
Hiç qəm eyləmə...
İsmət
Faş edilsə bu sirr,
İnan ki, pək böyük fəlakət verir.
Səlim
Pəki, anladıq, söylə artıq...
İsmət
Şimdi,
Bağçaya çıqmışdım, Orxan göründü...
Səlim
Nasıl Orxan? Bu kim, bu hanki Orxan?
29
İsmət
Qomşumuz xanzadə, zəngin bir cavan.
Səlim
Çox gözəl, bildim, o bizim əhbabdır;
Sonra?
İsmət
Gördüm yavaş-yavaş yaqlaşır.
Səlim
Əvət, sonra?
İsmət
Məktubdan, Qanpoladdan
Əhval sordu; cavab verdim... bir zaman
Qüvvətindən, varından çoq söylədi.
Sonra birdən e’lani-eşq eylədi,
Gəl qaçalım – dedi – başqa bir yana...
Səlim
Pəki, cəvab vermədinmi sən ona?
İsmət
Əmin ol, pək gözəl cəvablar verdim;
Dəf’ ol! dedim, gözlərinə tükürdüm.
Səlim
Nihayət?
İsmət
Pək çoq yalvarıb yaqardı,
Xəncərini tez qınından çıqardı.
Dostları ilə paylaş: |