si Kİmi yığıb topladılar. C ürbəcür böyÜK m ərasim lər, ayinlər, sita-
yişlər Keçirdilər. Ayin, m ərasim lərin icrası başa çatıb q u rtard ıq d an
sonra şahzadənin nişanələrini b ir ev içinə yığdılar.
KİTABİ-DƏDƏ
QORQUD
“K itabi-Dədə Qorqud” (XI əsr) I m inilliyin sonlarına doğru
form alaşm ış (əlbəttə, daha qədim sü je tlə r əsasında!) “Dədə Qorqud”
eposunun yazılı form asıdır, Kİtabdır.
“Dədə Q orqud” eposu qədim (ümum-) türK eposu ilə o rta əsrlər
A zərbaycan, türK və türK m ən eposları arasm d a Keçid təşKİl edir.
LaKİn qeyd etməK lazım dır Kİ, “Dədə Q orqud” eposu türKİərin
Şərqdən Qərbə (MərKəzi A siyadan Kİ
ç
İ
k
Asiyaya) axını-hərəKəti
dövründə A zərbaycan ərazisində form alaşm ışdır. Həmin dövrdə (və
həm in ərazidə) gəlmə m üsəlm an türKİər (oğuzlar) yerli Kafirlərə: a)
qıpçaqlara, b) iber-Q afqazlara, c) B izansa-yunanlara qarşı v u ru şu r,
islam ın coğrafi h ü d u d ların ı genişləndirirdilər.
Eposun təşəKKÜlü (həm daha qədim sü jetlərin ideya-bədii
baxım dan birləşm əsi, həm də həm in ideya-bədii tələblərə uyğun yeni
süjetlərin yaradılm ası) birinci növbədə islam a Keçidlə bağlı idi.
“K itabi-D ədə Q orqud”da (daha geniş m iqyasda eposda!) təsvir
edilmiş ictim ai-siyasi hadisələr, ailə-m əişət m ünasibətləri və s. türK
epos təfəKKÜründə “m ifologiya dövrü”nü n a rtıq çoxdan bitib “ta rix i
dövr”ün başlandığını təsdiq edir. Və m üşahidələr g ö stərir Kİ, “Dədə
Q orqud”
eposundaK i
A zərbaycan
tü rK İə rin in
yad d aşın d an
TürKÜstan, deməK olar Kİ, silinm iş, Kİçİk A siya (Anadolu) isə hələ
m əsK unlaşdırılaraq onların (türK İərin) fəal coğrafiyasm a daxil
olm am ışdır. K itabın əvvəlində “Osman n əsli”nin x atırlan m ası,
yaxud Kİçİk A siyam n qərb u cq a n
olan
İstanbulun adınm çəKİlməsi,
heç şübhəsiz, sonraKi əlavələrdir.
“Dədə Q orqud” eposunun form alaşm ası beş əsrə qədər çəKdiyi
Kİmi yazıya alınm ası prosesi də təxm inən beş əsr davam etm işdir.
MÜQƏDDİMƏ
R əsul əleyhissəlam zəm anm a yaqm Bayat boym dan, Q orqut ata
diyərlər, b ir ər qopdı. Oğuzın, ol
Kİşi
təm am bilicisiydi, - nə diyər-
sə, olurdı. Ğaibdən d ürlü xəbər söylərdi, həq təala anm KÖnlinə il-
ham ed ərdi...
Q orqut a ta ayıtdı: “A x ır zəm anda xanlıq Kerü - Qayıya dəKƏ,
Kİmsənə əllərindən almıya. A xır zəman olıb qiyam ət qopınca bu di-
dügi Osman nəslidir. İşdə sürilib gidə-yürir” ... Və dəxi neçə buna
bənzər söz söylədi.
Q orqut ata Oğuz qövm inin müşKİlini həll edərdi. H ər nə iş olsa,
Qorqut atay a tanışınça işləm əzlərdi. Hər nə Kİ buyursa, qəbul edər-
lərdi; sözin tu tıb təm am edərlərdi...
Dədə Qorqut soylamış:
A llah-allah diməyincə işlər onmaz.
Q adir tə n ri verməyincə ər bayımaz.
Əzəldən yazılm asa, qul başm a qəza gəlməz.
Əcəl və’də irməyinçə Kimsə ölməz.
Ölən adam dirilm əz, çıxan can gerü gəlməz.
B ir yigidin qara ta ğ yum rısınca m alı olsa,
yığar-dərər; tələb eylər, nəsibindən
a rtu ğ ın yeyə bilməz.
U laşuban sular taşsa, dəniz tolmaz.
TəKəbbürlİK eyləyəni tə n ri sevməz.
Könlin yuca tu ta n ərdə dövlət olmaz.
Yad oğlı saqlam aqla oğul olmaz, - böyüyəndə
salur-Kİdər, gördüm dim əz...
K ül təpəcİK olmaz. Güyəgü oğul olmaz.
Qara eşəK başm a üyən u rsan q atır olmaz.
Q aravaşa ton geyürsən, qadın olmaz.
Yapa-yapa q arlar yağsa, yaza qalmaz.
Yapağlu
kökçə
çəmən
küzə
qalmaz.
Ə
sk
İ panbuq bez olmaz.
Qarı düşm ən dost olmaz.
Qarağuca qıym ayınca yol alınm az.
Qara polad uz qılıcı çalm aym ca qırım dönməz.
Ər, m alına qıymaymca adı çıqmaz.
Qız anadan görməyincə ÖKİt almaz.
Oğul atad an görməyincə sü frə çəKməz.
Oğul atan m y e tirid ir,
İ
k
İ
gözinin b irid ir. __
D övlətlü oğul qopsa, ocağınm gözidir.
Oğul dəxi neyləsün, baba ölüb mal qalmasa.
Baba m alından nə faidə, başda dövlət olm asa...
Dövlətsiz şərrin d ən allah saqlasun, xanım , sizi!
Dədə Q orqut b ir dəxi soylamış:
Sarb yürürK ən Qazlıq a ta nam ərd y ig it binə bilməz;
binincə binm əsə, yeg!
Çalub-Kəsər uz qılıcı m üxənnətlər çalmca,
çalm asa, yeg!
Çala bilən yigidə oqla qılıçdan b ir çomaq yeg!
Qonağı gəlməyən qara evlər yıqılsa, yeg!
A t yem iyən acı o tlar bitincə bitm əsə, yeg.
A dam içməyən acı su la r sızm ca sızm asa, yeg.
A ta adm ı yürü tm iy ən xoyrad oğul
ata belindən enincə enməsə, yeg.
ana rəhm inə düşüncə, toğm asa, yeg.
A ta adm yüridəndə dövlətlü oğul yeg.
Yalan söz bu dünyada olmca, olmasa, yeg.
GerçəKİərin üç otuz on yaşm ı to ld ırsa, yeg.
On otuz on yaşm da tolsun, həq sizə yam an gətürm əsin,
dövlətiniz payəndə olsun, xanım , hey!
Dədə Q orqut soylamış, görəlim , xanım , nə soylamış:
GetdİKdə yerin otlaqların KeyİK bilür.
Kənəz yerlər çəm ənlərin qulan bilür.
A yru-ayru yollar izin dəvə bilür.
Yedi dərə qoxuların diİKÜ bilür.
Dünlə Kərvan Keçdigin tu rğ ay bilür.
Oğul
Kİmdən
oldığın ana bilür.
Ərin ağzm yeynisin a t bilür.
A ğ ır yÜKİər zəhm in q a tır bilür.
Nə
yerdə
sırılu r varsa,
çəKən
bilür.
Ğafil başm ağrısm beyni bilür.
Qolça qopız götürib eldən-elə, bəgdən-bəgə ozan gəzər,
Dostları ilə paylaş: |