I c I l d Qədim dövr Prof. Dr



Yüklə 112 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə61/76
tarix09.03.2018
ölçüsü112 Kb.
#31028
1   ...   57   58   59   60   61   62   63   64   ...   76

Sünbülə  Arslana-Şirə  həmnəfəs, 
ÜİKÜ-Mizan,  Cazan-Əqrəb,  Yay  da  Qövs. 
Oğlaq-Cadiy,  Qonaq-Dəvə,  Balıq-hut, 
DurarKən  görünməz  saf  göydə  bulud. 
Ücü-Yaz  ulduzu,  üçü  yaymKi, 
Ücü-payızınKi,  üçü  qışımcı.
Ücü-od,  ücü,  su,  ücü-havadır,
Üçü  torpaq  oldu,  dərdə  şəfadır. 
Bir-birinə  yağı  ulduzlar  da  var,
Gah  hücum  çəKdilər,  Kah  barışdılar. 
Qarışmaz,  yarışmaz  yağı  ulduzlar, 
Görüşməz...  yadların  qisas  hissi  var. 
Gör  yaradan  Tanrım   necə  yaratdı,
Aləm  yaraşıqlı...  əlvan  həyatlı.
Y etər...  izn  verin,  insandan  deyim, 
Insanm  sanbalı  -idraK  və  elm.
İN SA N IN   QƏDRİ  ELMİ 
İLƏ  BİLİNİR
MÜKəmməl  yaratdı  insanı  Tanrım, 
Ona  bəxş  elədi  hünər,  fəhm.
Ona  KÖnül  verdi,  bnr  də  rəvan  dil, 
Əndişə,  xülq,  həm  də  gözəl  qılıq,  fe'l. 
İnsan  tilsim ləri  sm dırsın  deyə,
Ona  fəhm, 
bilİK 
verdi  hədiyyə.
Bayat  Kİmə  verdi  əql,  idraK,  bilİK, 
Çıxdı  ürcahm a  min-min  gözəllİK. 
Biliyi  qüdrət  say,  fəhmi  də  ulu,
Ən 
böyÜK  insana  döndərir 
qulu.
Mən  isbat  edirəm,  diqqət 
kəsİİ 
sən, 
Dinlə  nə  deyirəm,  söz  götür  məndən. 
ZəKa  Kİmdədirsə  ulu  da  odur,
BilİKİi  bəşərin 
böyÜK 
oğludur.
Elminə,  fəhminə  söyKənir  deyə,
İnsan  çata  b ilir  m in-m in  diləyə. 
BilİKİi  Kİşidən  bəla  uzaqdır,
Heç  vaxt  dar  ayaqda  qalmayacaqdır.
Elmsiz  Kİşini  tez  qaplayır  dərd,
Ölür,  yox  olmursa  dərd,  ələm,  illət, 
Gəl-gəl,  ey  bilİKsiz,  öz  çarəni  bil, 
Elmsiz  alçaqsan,  elmli-aqil.
Elm-barlı  bağdır...  ona  yetiş  sən, 
Çatarsan  nə  qədər  mətləbinə  sən. 
Qalxır,  zəKa  əhli  ucalır  qat-qat,
Elmilə  sayılır  ən  əziz  ustad.
Bəylər  nə  cür  aldı  dövranı  ələ  - 
Yalnız  zəKa  ilə,  yalnız  elm  ilə.
DİLİN  FƏZİLƏTİ,  FAYDASI  VƏ 
ZƏRƏRİÜSTÜNƏ
Elmin,  təfəKKÜrün  dilmancıdır  dil, 
Kişini  bəxtinə  dil  çatdırır,  bil.
Kişini  əzizlər,  uçaldar  da  dil,
Yarar  ər  başını,  qocaldar  da  dil.
Ağız  qəfəsində  dil  bir  ac  arslan,
Özünü  parçalar  açsan,  buraxsan. 
Dilindən  dad  çəKən  görün  nə  deyir: 
Dilini  qısmayan  taparm ı  xeyir?
Çox  bəlaya  saldı  öz  dilim  məni,
Başım  Kəsilməmiş  Kəsin  dilim i.
Sözünə  sərhəd  qoy,  satmasın  başın, 
Dilini  dişlə  Kİ,  sınmasın  dişin.
SaKin  el  dilindən...  budur  çətini, 
FitnəKar  paxıllar  çeynər  ətini.
Tanrı  cila  verdi  dilə,  ağıla,
Mərd  ol,  dil  yiyəsi,  başını  saxla.
Özünə  rahatlıq,  dinclİK  diləsən, 
Dilindən  silahsız  söz  çıxarma  sən,
Elmli  Kİşilər  elmin  güzgüsü,
Öz  başını  yeyər  nadanm  sözü.
Sözün  çoxluğunda  mə'na  görmədim, 
Gəvəzə  natiqə  xeyirsiz  dedim.
Sözü  çox  çeynəmə...  az  çağır-bağır,
Yüz  söz  tilsim ini  bircə  sözlə  qır.
Söz  deyənin  başı  göylərə  dəyər,


İfra t  söz  insanı  alçaldar,  əyər.
Eldə  hörmətsizdi  boş  danışanlar,
Fəqət  "lal"  deyilən  bir  damğa  da  var. 
İndi  Kİ,  böylədir...  sözdə  dürüst  ol, 
Nitqin  yığçam  olsun,  zəKa  gücün  bol. 
Dilini  saxlayan  başım  saxlar,
Qısa  söz  deyənin  uzun  ömrü  var.
Dil  nə'fi  başqadır,  artıq  üyütmə,
Məddah  dili  də  var,  arif  dili  də.
Çalış,  bircə  sözüp  min  qəlbə  girsin, 
Qaranlıq  gözlərə  işıq  gətirsin.
Bİİİ
ks
İ
z
  in san lar  Kordur  şübhəsiz, 
Elmdən  qüvvət  al,  ey  nadan,  aciz.
Gələn  bir  gün  gedir...  parlaq  yaşa  sən, 
Sözü  öldürməsən  özün  ölməzsən.
Kişini  İkİ  şey  şux  saxlar  düzü:
Biri-ər  xilqəti,  biri-ər  sözü.
İnsan  gəldi-gedər  ..  sözdü  mə'bədi, 
Ölməz  söz  insanı  saxlar  əbədi.
Özünə  əbədi  həyat  istəsən,
Fe'lindən,  sözündən  imdad  istə  sən.
Dili  mədh  elədim,  yamanladım  da, 
Bunlar  səninçindir,  qalsın  yadında. 
Yüz-yüz,  min-min  Kəlam  idraKa  sığmaz, 
GərəKİi  sözlərin  sayı  azdır,  az. 
BöyÜKdür  danışan,  oğlum,  səninlə, 
Məndən  aşağıda  əqlini  dinlə.
Ən  əziz  sözümü  sənə  söylərəm,
Ata  nəsihəti  bütöv  bir  aləm.
Sənə  qızıl  qalsa  miras,  qulaq  as!
Ata  sözü  qədər  dəyəri  olmaz.
Xərcləsən,  tÜKənər  xəznənin  yüzü, 
Xəzinə  gətirər  atalar  sözü.
Atanın  övlada  İİk  mirası-söz,
Dinləsə  qazanar  oğul  birə  yüz.
Söz  deyə  bildimmi?  Oğlum,  çəKmə  qəm, 
Əgər  peşman  olub,  üzr  istəsəm.
KİTAB  YAZARI  ÜZR  İSTƏYİR
Diləyim  söz  idi,  ey  ulu  alim,
GəIəcək  nəsl  üçün  beş-üç  söz  dedim. 
Ağlına  gələni  dərhal  demə  sən,
Sözün  yanlış  olsa  bəla  görərsən.
E1  dili  yamandır,  heç  bilsən  neynər? 
Xəbislər,  paxıllar  əlini  çeynər.
Dərd  ağır  gələndə  dil  sussun  gərəK, 
Sözlə  yox,  mərdlİKİə  dərdi  əridəK. 
Sorğular  soruşar  qırpınan  gözün, 
Bütün  sorğulara  cavabsan  özün.
İnsan  olan  yerdə  yanılmaq  da  var, 
Məgər  yanılmayen  bir  insan  olar?
Elm  əhli  seyrəKdir,  elmsizlər  çox, 
Nadan  tu tu b   yeri,  alimə  yer  yox. 
Başsızlar  başlıya  düşmən  Kəsilib, 
Ədavət  ülfəti  ortadan  silib.
Kişinin  Kİşidən  xeyli  fərqi  var, 
Yalnız'elmdədir  bu  fərq,  bu  me'yar. 
Mən  sözü  deyirəm  yalnız  alimə,
Gözü  bağlanmışa  sən  insan  demə. 
Nadana,  naKəsə  heç  bir  sözüm 
yox,
Ey  alim,  özüməm  xidmətçin  az-çox. 
Sənə  öz  sözümü  yavaş  deyirəm,
Səndən  utanıram,  üzr  istəyirəm.
Söz  deyən  yanılar,  yoldan  azar  da, 
Dinləyən  düzəldər  səhvi  arada.
Söz  çilovlu  gərəK  dəvə  b u rn u   təK, 
H ansı  səm tə  çəKsən  ora  gedəcəK. 
Bilibən  danışan  ü rfan   əhli  var,
Mənim  gözlərimin  işığıdırlar.
Bütün  yaxşılıqlar  elmdən  doğar, 
Göylərə  yol  açır  alim  adlı  nur.
Bütün  sözlərini  elm  ilə  söylə,
Yalnız  alim  üzü  saçmada  şö ’lə.
Söz  endi  toprağa  mavi  səmadan,
Sözlə  qanadlandı,  ucaldı  insan.
Dibsiz  dəniz  Kİmi  sonsuzdur  insan,
O  dibdə  bilinir  lə'l  ilə  mərcan.


Yüklə 112 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   57   58   59   60   61   62   63   64   ...   76




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə