I c I l d Qədim dövr Prof. Dr



Yüklə 112 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə73/76
tarix09.03.2018
ölçüsü112 Kb.
#31028
1   ...   68   69   70   71   72   73   74   75   76

Sil  pis  naxışları  düşüncəmizdən.
Biz  öz  çarəmizi  bilmirİK  əsla,
Hansı  yol  yaxşıdır  apar  o  yola.
Səni  ümid  ilə  hey  axtarmaqda 
Kimisi  qarada, 
K İm is i 
ağda.
Bir  meyvə  dərməKçün  sənin  bağından, 
Hərə  bir  qapıda  eyləyir  fəğan.
Məndə  cəsarət  yox  sənə  söz  deyim,
«Onu  ver,»  -   deyərəK  bir  şey  istəyim. 
Diləyim  yerinə  yetsə  hər  Kəsdən, 
Görürəm  o  deyil,  sənsən  lü tf  edən.
Sənin  mövcudata  yox  ehtiyacın,
Onların  hamısı  sənin  möhtacın.
Sən  Kİ,  dostluq  ilə  çıxdm  qarşıma, 
BiganəlİK 
k ü Iü  
tÖKmə  başıma.
Feyzindən  işıq  ver  gözlərimə  sən,
Qoy  olum  asudə  özgə  gözlərdən.
Pərvanə  olmuşam  şəbçırağma,
Bir  quşam,  qonmuşam  sənin  bağına.
Bu 
k İç İk  
bəndəni  salma  gözündən, 
BöyÜKSən,  KÖməK  et  böyÜKİÜKİə  sən. 
Mən  nəyəm,  bir  zərrə  -   gözlə  görünməz, 
Səndən  nur  alm ışdır  o  zərrə  -   sönməz. 
Sənin  qüdrətinlə  aşKar  olmuşam,
Hər  bir  xəzinəyə  açar  olmuşam.
Köhnə  heKayəti  çatdırdım   sona,
Başlasın  təzə  söz  indi  cövlana.
Saldm  İİk  sözümü  sən  dildən-dilə,
Bu  son  addımı  da  yetir  mənzilə.
Ziya  saç,  qoy  qəlbim  işıqla  dolsun,
Incə  mətləblərə  o,  güzgü  olsun.
Bu  çətin  yollarda  budur  məqsədim:
Sənin  bəyəndiyin  bir  yolla  gedim.
Elə  KÖməK  et  Kİ,  işlərim ə  sən,
Özün  şad  olasan  dedİKİərimdən.
Mən  öz  xoşum  ilə  gəlim  önünə,
İtaət  eyləyim  peyğəmbərinə.
SONUNCU  PEYĞƏMBƏRİN 
TƏRİFİ
Nə  bir  taxt  istədi  Məhəmməd,  nə  tac, 
Qılıncla  çox  aldı  şahlardan  xərac.
Yox,  yox,  səhv  elədim,  o  böyÜK  nəbi 
Həm  taxt  sahibiydi,  həm  tac  sahibi. 
Onun  taxtı  idi  bütün  bu  əflaK,
Başının  müqəddəs  tacıydı  «lövlaK». 
M
ə
I
ək
  simalıydı,  A llahtanıyan,
Bizə  də  Allahı  o  verdi  nişan.
Bizləri  cənnətə  odur  aparan,
Cəhənnəm  odundan  odur  qurtaran. 
Parlayıb  n u r  saçdı  bu  Kainata,
Bənzərdi  Zülmatda  abi-həyata.
Uca  qalxmasaydı  ərşin  tağından,
Kimdi 
K a in a tm   s ir r in i  açan?
Mənəvi  bir  töhfə  o  verib  bizə,
Ərşin  sovqatmı  göndərib  bizə.
Yolunun  torpağı  olan  başımız 
Dəyməz  başındaKi  bir  tÜKə  yalnız.
Bizim  halımıza  qəlbən  yanaraq 
Gündüz  Günəş  oldu,  gecələr  çıraq.
Hər  sınıq  ürəyin  odur  pənahı,
Odur  bağışladan  hər  bir  günahı.
Dahidir,  böyÜKdür  o,  dahilərdən, 
Ü stündür,  yÜKSƏKdir  hər  peyğəmbərdən. 
Cənnətdən  torpağa  gəldisə  Adəm,
O  qoydu  torpaqdan  cənnətə  qədəm. 
AytəK  çıxdı  Yusif  quyudan  əgər,
Nur  saçdı  quyudan  o,  Aya  qədər.
Xızra  abi-həyat  oldusa  qismət,
Həyat  çeşməsindən  Keçdi  Məhəmməd. 
Yunisi  uddusa  balıq  bir  zaman,
Ona  səcdə  etdi  balıqla  ilan.
Davuddan  yadigar  təK  bir  zireh  var, 
Məhəmməd  yüz  zireh  qoyub  yadigar. 
Süleymanın  taxtı  getdisə  bada, 
Məhəmməd  əbədi  qaldı  dünyada.
Isanm  beşiyi  göyə  qovuşdu,


Məhəmmədsə  özü  göylərə  uçdu.
T ur  dağı  M usaya  oldusa  eyvan, 
Məhəmmədin  qəsri  yarandı  nurdan. 
Şam ının  önündə  d urub  çıraqlar, 
Səndən  işıq  istə r,  səndən  pay  um ar. 
Şəffaf  bir  çeşməsən,  təmiz  b ir  bulaq, 
Ü zünü  suyunla  yuyub  bu  torpaq.
Bu  quru  torpağm   səfası  sənsən,
Bu  xəstə  dünyanm   şəfası  sənsən. 
HəKİmsən,  aydm dır  düşüncən,  zəKan, 
Əlində  Allahm  hÖKmü  bir  dərman. 
Məxluqun  gözünə  sən  işıq verdin, 
Göydə  mələKİərə  yaraşıq  verdin.
A dm   m öhür  Kİmi  sözə  ziynətdir, 
Camından  h ər  qətrə  əbədiyyətdir. 
Ondan  bircə  udum   içərsə  hər 
kəs, 
Dünyada  dərd  bilm əz,  əziyyət  bilməz. 
Elə  et  Kİ,  olsun  o  dadlı  şərbət 
Bu  yazıq  bəndənə  -   mənə  də  qism ət.
KİTABIN  YAZILMASININ 
SƏBƏBİ
Dolanıb  döndÜKCə  qoca  ruzig ar,
Özünə  bir  yeni  m üəllim   arar.
Köhnə  havaları  dəyişər  tam am ,
O,  yeni  nəğm ələr  bəstələr  müdam. 
Dövran  oyunbaztəK  oynar  b ir  m üddət, 
Ç ıxarar  pərdədən  b ir  təzə  su rət.
Edib 
fü s u n K a rlıq  
bu 
su rə t  ilə ,
X alqı  əyləndirər  b ir  zaman  belə.
Onu  da  qocaldıb  dövran  itirə r, 
Səhnəyə  yeni  b ir  su rə t  gətirər.
Təzə  şairlər  də  təzə  x ə tt  ilə 
Köhnə  ta rix lə ri  təzələr  belə.
H ər  dövrün  olar  b ir  u sta  bağbanı, 
Bəsləyib  böyüdər  Körpə  fidanı.
B ir  gövhər  h ü sn ü n ü   itirsə  əgər,
Daşdan  baş  q ald ıra r  başqa  bir  gövhər. 
Gəlinimdə  olan  şuxluq,  tə ra v ə t 
PeyK ərşünaslara  eylər  Kİfayət.
Təzə 
olm asaydı 
bu 
əsər,  yəqin 
Təzə 
bir 
söz 
deməK  olardı  çətin.
B ir  h a rm   a t  idim   b ir  zam an  mən  də, 
Zəhm ətlə,  zillətlə  düşdüm   Kəməndə. 
H ər  b ir  xəzinədə  v ar  m əndən  nişan, 
Ancaq,  heyf  olsun 
k
İ,  deyiləm   cavan! 
GənclİK  -   təzə  nallı,  h a rın ,  Köhlən  at, 
Qocaldın  -   nal  qızır,  d ü şü r  əldən  at. 
K ürədən  çıxanda  güzgü  bərq  v u ra r, 
Fəqət  sm an  zam an  zirehə  y arar.
Söz,  sənət  eşqilə  çırpm an  ürəK 
A lır  sirdaş  Kİmi  ilham dan  KÖməK. 
Düşüncəm  beynimin  qızıl  qanından 
IncitəK  incə  söz  alardı  hər  an.
ÇünKİ  gizlində  b ir  ilham çım   v ard ı, 
Mənimlə  ö rtü lü   söz  danışardı. 
Susm uşdur  sirdaşım   xeyli  zam andır, 
Mən  də  söz  tapm ıram ,  halım   yam andır. 
B ir  də  Kİ,  sözüm ü  dinləyib  duyan 
Bizi  tərK  eləyib,  gedib  dünyadan.
Şah  A rslan  torpaqda,  qəbirdə  İKən, 
Necə  söz  söyləyim,  şer  yazım   mən?
Şah  əgər  lü tf  ilə  etsə  m ərhəm ət,
Yeni  söz  deməyə  eylərəm   cürət.
Bu  dar  Keçidlərdə  dərd  m əni  aldı, 
Bədənim  su stald ı,  rəngim   saraldı, 
Yolumu  tufantəK   tu td u   fİKİrlər, 
Gözümdə  qalm adı  yuxudan  əsər.
Gecə,  d ar  qəlblərdən  qara  b ir  gecə, 
Yollar  baş  tÜKÜndən  daha  da  incə!
Belə  b ir  gecədə  mümKÜnmü  səfər?
Heç  belə  b ir  yolda  quyu  seçilər?
Zülmətə  bürünm üş  KeşİKÇixana,
Həmlə  eləm işdir  fil  pasibana.
Bir  ahu  balası  doğm uşdur  çəmən, 
MüşK-ənbər  saçmada  öz  göbəyindən.
Nə  pərvanə  şam dan  uzaq  dayanır,


Yüklə 112 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   68   69   70   71   72   73   74   75   76




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə