subyektləri isə yalnız dövlət hakimiyyəti səlahiyyətinə malik olan
qurumlardır.
Beynəlxalq hüququn yaradılma prosesi onun dördüncü əsas
xüsusiyyəti hesab olunur; bu xüsusiyyət də onu dövlətdaxili (milli)
hüquqdan fərqləndirməyə imkan verir. Beynəlxalq hüquq, daha doğrusu,
beynəlxalq hüququn ibarət olduğu beynəlxalq hüquq normalan
dövlətlərarası beynəlxalq münasibətlər sisteminin əsas iştirakçılanmn
(söhbət beynəkalq hüququn əsas subyektlərindən gedir) iradə ifadəsi
əsasında yaradılır. Belə ki, beynəlxalq hüquq normalanm, əsasən,
dövlətlər işləyib hazırlayır və qəbul edirlər; həmin normalar dövlətlər
arasında bağlanan beynəlxalq müqavilələrin vasitəsi və köməyi ilə
yaradılır.
Dövlətdən
başqa,
beynəkalq
hüquq
normalarmın
yaradılmasında dövlətlərarası beynəkalq təş- kilatlann da rolu qeyd
edilməlidir.
Milli hüquq normalan, adətən, xüsusi olaraq təsis edilmiş
qanunvericilik
orqanı tərəfindən yaradılır. Beynəlxalq hüquq
praktikasında belə orqan mövcud deyil və ümumiyyətlə, təsis
edilməmişdir.
Dövlətdaxili (milli) hüququn yaradılması prosesinə gəldikdə, qeyd
etmək vacibdir ki, dövlətdaxili (milli) hüququn ibarət olduğu hüquq
normaları həmin dövlətin qanunvericilik hakimiyyəti tərəfindən
yaradılır; qanunvericilik hakimiyyətini isə, xüsusi olaraq təsis edilmiş ali
qanunverici orqan — parlament həyata keçirir.
Beynəkalq hüququn beşinci əsas xüsusiyyəti onun mənbəyinə aiddir.
Beynəlxalq müqavilə və beynəlxalq-hüquqi adətlər onun əsas mənbə
növləridir. Dövlətdaxili (milli) qanunvericilik aktlan beynəlxalq hüququn
mənbəyi ola bilməz.
Dövlətdaxili (milli) hüququn mənbəyinə gəldikdə isə, qeyd etməliyik
ki, normativ-hüquqi aktlar (qanunlar və qanunqüwəli aktlar) dövlətdaxili
(milli) hüququn əsas mənbə növüdür; hüquqi adətlər də onun mənbə
növü kimi tanmır. Hər bir dövlətin əsas qanunu olan Konstitusiya
dövlətdaxili (milli) hüququn normativ əsası və bazası sayılır. Beynəlxalq
hüququn isə «konstitusiya»
42
kimi normativ əsası və bazası yoxdur. Belə ki, dövlətlərarası sistemdə
indiyədək hər hansı «konstitusiya» qəbul edilməmişdir.
Beynəlxalq hüququn altmcı əsas xüsusiyyəti ona əməl olunmasını
təmin edən beynəlxalq-hüquqi məcburetməyə malik olmasıdır. Bir qayda
olaraq, beynəlxalq hüquqa, başqa sözlə, beynəlxalq hüquq normalarma
dövlətlərarası beynəlxalq münasibətlər sisterninin iştirakçılan könüllü
surətdə əməl edirlər; əgər bu, mümkün olmazsa, onda beynəlxalq-hüquqi
məcburetmə tədbirləri tətbiq olunur. Məqsəd beynəlxalq hüquq
normalarına əməl olunmasını təmin etməkdən ibarətdir. Belə tədbirlər
yalnız o halda tətbiq oluna bilər ki, beynəbcalq hüquq normalan
pozulsun. Lakin dövlətlararası sistemdə xüsusi məcburetmə orqanlan
mövcud deyil və yoxdur ki, beynəlxalq hüquq normalanna əməl
olunmasını təmin etsinlər, Dövlətdaxili sferada belə orqanlar (məhkəmə,
prokurorluq, polis və s.) vardır; məhz həmin orqanların köməyi və
vasitəsi ilə dövlətdaxili (milli) hüquq normalanna əməl olunması təmin
edilir.
Beynəlxalq-hüquqi məcburetmə hüquq pozuntusu törədən subyektə
beynəlxalq-hüquqi sanksiyalar tətbiq edilməsini nəzərdə tutur; bu
sanksiyaların vasitəsi ilə beynəlxalq hüququn subyektləri törədilmiş
beynəlxalq
hüquq
pozuntusuna
cavab
verirlər.'
Dövlət
beynəlxalq-hüquqi sanksiyanı fərdi və ya kollektiv surətdə tətbiq edə
bilər; belə sanksiyaların tətbiqi BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının və ya
Baş Assambleyasının qərarlannda da nəzərdə tutula bilər.
1.3.
Beynəlxalq hüququn sistemi
1.3.1.
Beynəlxalq hüququn sistemi anlayışı
Obyektiv mənada beynəlxalq hüquq çoxsaylı, məzmunca müxtəlif
beynəlxalq hüquq nonnalanndan ibarətdir; bu normalann
1
BacHJiCHKO
B.A.
MexmyHaponHO-npaBOBtıe caHKUHH.
K
H
6
B
,
1982,
c.38.
43
köməyi və vasitəsilə beynəlxalq hüquq öz nizamasalma predmetinə daxil
olan dövlətlərarası beynəlxalq münasibətləri tənzimləyir.
Beynəlxalq hüquq normalan xaotik və qarma-qarışıq şəkildə
yerləşmirlər, əksinə, onlar nizamla, qaydaya salınmış şəkildə və
müəyyən ardıcıllıqla düzlənirlər. Beynəlxalq hüquq normalannm bu cür
düzümünə hüquq elmində beynəlxalq hüququn sistemi deyilir.
Beynəlxalq hüququn sistemi onu ifadə edir ki, beynəlxalq hüquq
çoxsaylı və müxtəlif beynəlxalq hüquq normalannm təsadüfi yığımından
ibarət deyildir; o, özündə daxilən vəhdətdə və bir-biri ilə qarşılıqlı
dialektik əlaqədə olan beynəlxalq hüquq normalarını birləşdirir.
Beynəlxalq hüququn sistemi dedikdə beynəlxalq hüquq normalarının
vəhdətində və qarşılıqlı dialektik əlaqəsində, həmin normaların hüquq
institutlan, yarımsahələr və müstəqil hüquq sahələri üzrə nizamla
düzlənməsində ifadə olunan daxili quruluşu başa düşülür.
«Beynəlxalq hüququn sistemi» tematikası hüquq ədəbiyyatında az
yazılmış və tədqiq olunmuş mövzulardan biridir.' Beynəlxalq hüquqa
dair müasir dərsliklərdə bu mövzunun geniş və əhatəli şəkildə
işıqlandınimasına, demək olar ki, rast gəlmirik.^ Bəzi beynəlxalq hüquq
dərsliklərində həmin mövzuya ümumiyyətlə toxunulmur.^ «Beynəlxalq
hüququn sistemi» mövzusu beynəlxalq hüquq doktrinasında da kifayət
dərəcədə tədqiq edilməmiş və öyrənilməmişdir.
1
Bu mövzuya toxunan əsər barədə bax: Фельдман Д.И. Система
международного права. Казань, 1983.
2
Məsələn, bax: Международное право. Учебник / Отв. ред. Г.В.Игнатенко,
О.И.Тиунов. М., 2009, с.44; Международное право. Учебник / Отв. ред.
А.Л.Ковалев, С.В.Черниченко. М., 2008, с.30-33. Международное право.
Учебник / Отв. ред. Ю.М. Колосов, Э.С.Кривчикова. М., 2000, с.14-15
VƏ S.
3
Məsələn, bax: Лукашук И.И. Международное право. Учебник. Общая часть.
М., 1997; Международное публичное право. Учебник / Отв. ред.
К.А.Бекяшев. М., 2009 və Ь.
44
Dostları ilə paylaş: |