İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________
56
Barmaqlardan istifadə etməklə ədədlərin göstərilməsi
İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________ 57
Ən qədim say aləti abak olmuşdur. Abak təxminən 4-5 min il əvvəl Asiya
qitəsində (güman edilir ki, Cində) düzəldilmiş, onun müxtəlif növləri isə uzun
müddət Misir, Vavilion, Hindistan, Yaponiya, Yaxın Şərqdə (oradan Yunanıstana
və Romaya gətirilmişdir) və Rusiyada yeganə hesablayıcı alət olaraq işlədilmiş və
nəhayət müxtəlif dəyişikliklərə uğrayaraq,
çötgə
adı ilə dövrümüzə qədər gəlib
çatmışdır (alətdən uzun müddət ərzində, təxminən keçən əsrin 60-cı illərinə kimi
bizim ölkəmizdə də istifadə edilmişdir). Bu alətdə istifadə olunan daşları qədim
yunanlar kalkul adlandırmışlar. Söz müxtəlif xalqların dilinə daxil olmuş,
hesablama alətinə isə sözə uyğun olaraq kalkulyator demişlər. Çində bu alət
suan-pon (hesablama lövhəsi), Yaponiyada isə sorobon adlandırılmışdır.
Ən qədim say aləti abak
QEYD
: Qədim Romada abak alətində istifadə edilən daşları (diyircəkləri)
bürüncdən, sümükdən və rəngli şüşədən hazırlayırdılar. Alət üzərində xüsusi
hazırlanmış novlarda həmin sümükləri (daşları) hərəkət etdirirdilər. Romalılar
alətdəki həmin daşları
calculi
adlandırırdılar. Yəqin ki, müasir dövrdə istifadə
olunan hesablama alətinə bu baxımdan
kalkulyator
adını vermişlər.
Müasir dövrdə istifadə olunan onluq say sistemi bu qaydaya əsaslanaraq
yaranmışdır.
Əkinçiliyin, heyvandarlığın, sənətkarlığın və ticarətin inkişafı ilə əlaqədar
olaraq hesablama aparmağa olan tələbat günü-gündən artırdı. Artıq insanlar
İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________
58
yaddaşlarında daha çox məlumat saxlamağa məcbur olurdular. Bunun üçün əvvəl
qeyd edildiyi kimi xırda daşlar və ağac parçaları ilə hesablamaların aparılması
yaramırdı. Odur ki, hesabat aparmaq üçün müəyyən say simvolları tələb
olunurdu.
Vavilon (Babilistan), Misir, sonralar isə Yunanıstanda ədədləri göstərmək
üçün müəyyən işarələrdən istifadə etməyə başlayırlar. Amma ədədlərin yazılışı o
qədər də mükəmməl deyildi, onlardan istifadə edərək əməliyyat aparmaq yalnız
xüsusi savada malik adamlara nəsib idi.
QEYD
: İlk olaraq rəqəmlərin onluq say sistemində yazılması Hindistanda
baş vermişdir. Bu təxminən bizim eranın beşinci yuzilliyinə təsadüf edir. O dövrdə
hindli alim Ariabxata astronomiyada hesabatların aparılmasına həsr etdiyi
“Ariabxatim” adlı elmi əsərində onluq say sistemi nəzəriyyəsini verir və ondan
istifadə yollarını şərh edir. Təxminən 100 il sonra digər hindli alim hesabatların
aparılmasında onluqlardan və yüzlüklərdən istifadə olunması yollarını izah edir və
ən əsası “sıfır” anlayışını verir.
Maraqlıdır ki, istifadə edilən bütün rəqəmlər (1-dən 9-a kimi) öz yazılış
formalarını dəyişsələr də, dəyişməyən ancaq “sıfır” olmuşdur.
Ərəblər Hindistanı zəbt etdikdən sonra rəqəmləri öz ölkələrinə gətirirlər və
həmin vaxtdan sonra rəqəmlər bütün dünyada ərəb rəqəmləri kimi tanınırlar. Bu
işdə həlledici rolu böyük özbək alımı Məhəmməd ibn Musa əL-Xorəzmi (IX əsrin
başlanğıcı) oynayır. Rəqəmlərin yazılış qaydası öncə latın dilində Şərqi Avropaya
(XII əsr), oradan isə İtaliyaya daxil olur. Avropalılar hesablamaların aparılmasında
istifadə etdiyi rəqəmləri “ərəb” rəqəmləri adlandırırdılar. İndiki zamanda da
rəqəmlər belə adlandırılır.
Ərəb rəqəmlərinin Avropada təbliği italiyalı riyaziyyatçı Leonardo
Fibonaççinin adı ilə bağlıdır. 1202-ci ildə alımin yazdığı “Abak haqqında kitab”
əsərində doqquz hind işarəsinin 9,8,7,6,5,4,3,2,1 ardıcıllığı ilə düzüldüyü barədə
məlumat verilir və qeyd edilir ki, ərəbcə
zephirum
adlanan işarənin köməyi ilə
istənilən sayda rəqəm yazmaq mümkündür. Alimin apardığı təbliğat avropa
alımlərinə (professorlar heyyətinə) o qədər də maraqlı olmur və nəticədə onlar
hesablama işlərində ümumiyyətlə şübhəli rəqəm sayılan “0”-dan istifadə
etməməyi məsləhət görürlər və hesablama işlərini qədimdən qalma antiq sistemin
köməyi ilə və ya abakdan istifadə etməklə həyata keçirməyə üstünlük verirlər. O
ərəfədə italiyalı riyaziyyatçı Ceronimo Kardan (1501-1576-cı illər) “0”-dan istifadə
etmədən kvadrat və kub tənliklərinin həll edilməsini (hesablama son dərəcə çətin
həyata keçirilsə də belə) nümayiş etdirir. Buna baxmayaraq, ərəb hesablama
sistemindən tacirlər və bankirlər hesablama aparan zaman geniş istifadə edirlər
və bunun ticarət etmək üçün əvəzsiz sistem olduğunu yüksək səviyyələrdə
dəfələrlə qeyd edirlər. Ərəb hesablama sisteminin avropa elmində qəti tətbiq
olunması XVIII əsrin başlanğıcına təsadüf edir.
İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________ 59
Uzun illər ərzində dəyişikliyə məruz qalmış ərəb rəqəmlərinin yazılışı
Ərəb dilində “sıfır” sözü boşluğu ifadə edir (sanskrit sözü olan “sunya”da
həmin mənanı verir). XV əsrdə latın termini “nul” meydana çıxır (nullum – heç bir
şey, heç nə anlamını verir) və buna baxmayaraq “sıfır” sözü XVII əsrə kimi öz
mənasını itirməyir.
Rusiyada da “nul”u ifadə etmək üçün “sıfır” sözündən istifadə edirdilər.
1703-cü ildə dövrünün sayılan alimlərindən olan Maqnitski yazdığı “Arifmetika”
əsərində hesablama aparmaqdan ötrü 1,2,3,4,5,6,7,8,9,0 rəqəmlərindən istifadə
olunmasndan söhbət açırdı, amma sonuncu rəqəmin heç bir məna kəsb
etmədiyini də qeyd edirdi.
Vena şəhərində İstanbuldan gətirilmiş XV əsrə aid əlyazmada yunan
rəqəmlərinin (“sıfır”dan istifadə olunmaqla) işarələri göstərilir. Ərəb traktaktlarının
latın dilinə çevrilmiş yazılarında isə “0” işarəsi circulus (dairə) adlandırılır.
Maya təqvimində ayın günlərinin sayılması sıfır ilə başlayırdı (onlar “sıfır”ı
Axay adlandırırdılar).
İndiki zamanda hamıya təəcüblü gələr ki, o dövrdə avropa riyaziyyatçıları
“sıfır” haqqında heç bir məlumata malik deyildilər. Sıfır haqqında
məlumatlandıqda belə onlar bu rəqəmdən istifadə etməməyə çalışırdılar. Avropalı
alimlərin fikri belə idi – heç bir məna kəsb etməyən rəqəm kimə lazımdır, çünki ilk
avropa hesablama sistemi sıfır tələb etmirdi. Bununla yanaşı o dövrdə istifadə
olunan mövqesiz say sistemində “sıfır”dan istifadəyə ehtiyac duyulmurdu