İÇİndekiler
Yüklə 4,61 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- MÂNÂ ERİ BU YOLDA MELÜL OLASI DEĞİL
- SEN BENZERSİN HİÇE TANRI
- Gel kendini gör dediler.
- Evvelden bade-i aşk ile mestiz
- Üryan geldim gene üryan giderim
- A yrılmaz senden
- Başım açık yalın ayak yürüttün.
- Yürü güzel yürü de yol alamazsın
- Alçakta yüksekte yatan erenler
- Beş Günlük Dünyada Hey Âdem Oğlu
- Dost senin derdinden ben yana yana
- Ben kendimi bilmez miyim.
- Böyle İkrar İlen Böyle Yolunan
- Yoruldum Yorgunum
- Bir Gerçeğe Bel Bağladım Erenler
- 4. Dip notlar Sözlük 1 Alevi
BİR GÜN Vaktinize hazır olun Ecel varır gelir Birgün Emanettir kuşa canın Sahib vardır alır birgün Nice bin kerre kaçarsın Yedi deryalar geçersin Pervaz vuruban kaçarsın Ecel seni bulur birgün İş bu meclise gelmeyen Anıp nasihat almayan Eliften bayı bilmeyen Okur kişi olur birgün Tutmaz olur tutan eller Çürür şu söyleyen diller Sevip kazandığın mallar Varislere kalır birgün Yunus sözün bunu söyler Aşkın Deryasını boylar Şu yüce köşkler saraylar Viran olur kalır bir gün
Gök kubbe altında yerin üstünde, Ne var ne yok, canlı cansız benimdir. Yokluğa ulaştım, varın üstünde, Onun için dinli dinsiz benimdir.
Sonuca geldikçe başladım baştan. Habersiz yaşadım bahardan kıştan, Uzun, kısa, enli, ensiz benimdir. Büyüdüm, küçüldüm hiç fark etmedi, Zamanla güreştim gücü yetmedi. Eli tutan toprak beni tutmadı. Giden gelen tenli tensiz benimdir. Felek katarında bir denk yükledim, Konakladım açtım sardım bekledim. Her kapıyı defalarca yokladım, Sağlam sakat denli densiz benimdir. Vardım ileriye baktım geriye İnan şaştım sarıldığım deriye. Kendime rastladım varsam nereye Evvel ahir sonlu sonsuz benimdir. Bu hesabın üst başıyla alt ucu, Sefil Selimî’nin itikat gücü. Tatlıya tatlıdır acıya acı, Huylu huysuz, kenli kensiz benimdir.
Mânâ eri bu yolda melül olası değil, Mânâ duyan gönüller hergiz ölesi değil. Ten fânidir, can ölmez, gidenler gine gelmez, Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil. Gevhersiz gönüllere yüz bin yol eder isen, Hak'tan nasip olmasa nasip alası değil. Sakıngıl yârin gönül sırçadır sımayasın, Sırça sındıktan sonra bütün olası değil. Çeşmelerden bardağın doldurmadan kor isen, Bin yıl orda durursa kendi dolası değil. Şu Hızır ile İlyas âb-ı hayat içtiler, Bu birkaç gün içinde bunlar ölesi değil. Yarattı Hak dünyayı Peygamber dostluğuna, Dünyaya gelen gider, bâki kalası değil. Yunus gözün görürken yarını eyle bugün, Gelmedi anda varan, geri gelesi değil.
Biziz ebedi ölmeyen Ölüm için gam yemeyiz Adam mı gidip gelmeyen Biz ona adam demeyiz Meclisimiz mahşerimiz Mürşittir peygamberimiz Her gün sorar hesabımız Yarına hesap koymayız Mürşidimiz hâkim bize Suçlu isek verir ceza Bağlanmışız biz bir söze Söz birdir iki demeyiz Mürşittir azm ü şanımız Mürşide teslim canımız Yüz çeviren şeytanımız Lânet okuruz sevmeyiz Latife bismillâhımız Tesbihi zikrullahımız Mürşit bizim Allah’ımız Allah bir, iki demeyiz
Sağlığımda mezarımı ben kazdım Ölmeden kebire uzandım yeter Kefenimi tabutumu ben dizdim Al yeşil irenge boyandım yeter Ölümden korkum yok o benden korksun Cehennem var ise günahım yaksın Cennet güzelleri seyrana çıksın Sevgi muhabbete özendim yeter Kabem insan diyen Ulu Hünkâra On beş defa geldim yüz süre süre Yedi sene hizmet ettim bir Pir'e Bir Al'İzzet ismi kazandım yeter
Beni hor görme kardeşim Sen altınsın ben tunç muyum? Aynı vardan var olmuşuz Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Aynı varlık her bedende Yarın mezara girende Sen toksun da ben aç mıyım? Topraktandır cümle beden Nefsini öldür ölmeden Böyle emretmiş yaradan Sen kalemsin ben uç muyum? Tabiata Veysel âşık Topraktan olduk, kardaşık. Aynı yolcuyuz yoldaşık Sen yolcusun ben bac mıyım?
Cenazeme imam oldu nazarım, Öldüren de benim, ölen de benim. Mezarımı eliminen ben kazdım, Ağlayan da benim, gülen de benim.
Canı, katı, teni, bana benziyor, Gâh doğar, gah batar güne benziyor, Gidenler de benim, kalan da benim. Mansur Allah benim dedi yüzüldü, Meydanda taşlandı cismi ezildi, Şanımıza yüzdört kitap yazıldı, Bildiren de benim, bilen de benim. Al'İzzet'i bir Al'İzzet arıyor, Al'İzzet'ten Al'İzzet'i soruyor, Allah benim desem Allah görüyor, Gerçekler de benim yalan da benim.
Yücelerden yüce tanrı Gündüzlerden gece tanrı İsmin vardır cismin yoktur Sen benzersin hiçe tanrı Yücelerden yüce gördüm Erbabsın sen koca tanrı Bu allahlığı sen nerden Satın aldın kaça tanrı Ali ile bir olmuşsun Bir mektepte okumuşsun Ali olmuş hafız kelam Sen okursun hece tanrı. Kıldan bir köprü yapmışsın Gelsin kullar geçsin deyu Hele biz şöyle duralım Yiğit isen sen geç tanrı. Yaratmışsın bağ-u cennet Kulların etsinler sohbet Cehennemi ne yarattın Be akılı koca tanrı. Unuttuk diye namazı Bizi ateşe atarsın Kul yanması abes değil Gel bas kızgın saca tanrı. Senin kulların anılır Atası anası ile Senin anan baban yoktur Benzersin bir tanrı. Seni her yerde görürüm İçin dışını bilirim Sırrın halka faş edersem Halin nice olur tanrı. Kaygusuz’um der buradan Cümle mahlûku yaradan Kaldır perdeyi aradan Gezelim beraber tanrı.
Uyur idik uyardılar Diriye saydılar bizi Âdem olduk, ses anladık Sürüye saydılar bizi. Sürülüp kasabaya gittik Kanarada mekân tuttuk Didar defterine yettik Ölüye saydılar bizi. Halimizi hal eyledik Yolumuzu yol eyledik Her çiçekten bal eyledik Arıya saydılar bizi. Aşk defterine yazıldık Pir divanına dizildik Bal olduk, şerbet ezildik Doluya saydılar bizi. PİR SULTAN'ım Haydar şunda Çok keramet var insanda O cihanda, bu cihanda Kamili insana saydılar bizi.
Gel kendini gör dediler. Hakikatta dur dediler.
Pir Bali
Mürşidi Kâmilden dersimi aldım, Hakkı, Hakikati özümde buldum, Enel Hak, diyerek divana geldim, Medet, Mürvet yardım eyle ya Hak.
Gerçek erenlerden, ayırmayın Pirden, Hakka göçenleri, koymayın gamdan, Medet, Mürvet yardım eyle, ya Hak.
Evvelden bade-i aşk ile mestiz Yerimiz meyhane, mescit gerekmez Saki-i kevserden kandık elestiz Kuran-ı natik var samit gerekmez Gelmişiz cananın asitanına Sıtkıyla sarıldık dost damenine Canla baş koymuşuz insan yoluna Hayvan kesmek gibi kurban gerekmez İbreti, nadanla etme ulfeti Anlamak istersen ilm-i hikmeti Dost kapısın bekle, eyle hizmeti Aşktan başka din ve iman gerekmez
Üryan geldim gene üryan giderim Ölmemeğe elde fermanım mı var Can alıcı gelmiş de can talep eder Benim can vermeğe dermanım mı var. Dirilirler dilirler gelirler Huzur-ı mahşerde divan dururlar Harami var diye korku verirler Benim ipek yüklü kervanım mı var. Er isen erliğin meydana getir Kadir Mevla'm noksanımı sen yetir Bana derler gam yükünü sen götür Benim yük götürür dermanım mı var. Yitir şu gönülden ileği yitir Cehd eyle elini yoksula yedir Bana derler gam yükünü sen götür Benim yük götürür dermanım mı var. Karac'oğlan der ki ismim öğerler Ağı oldu yediğimiz şekerler Güzel sever deyi isnad ederler Benim Hak'tan özge sevdiğim mi var.
Kalktı havalandı gönlümün guşu Konmayınca bu can ayrılmaz senden Hakkın azraili göğsüm bendinde Almayınca bu can ayrılmaz senden Mollalar oturmuş kefenim biçer Dülgerler oturmuş tabutum çatar Ağaçtan gemlenmiş geziyor atlar Binmeyince bu can ayrılmaz senden Gine duman oldu dağların başı Didemden akıttım gan ile yaşı Cenazem altında musalla taşı Olmanyınca bu can ayrılmaz senden Hey erenler sözümde var mıdır hata Pirim al giyinmiş yakışır zata Mezarım üstünde göğ otlar bite Solmayınca bu can ayrılmaz senden Pir sultan abdalım gönlüm rızadan Pirim binmiş ata gelir kazadan Doldur ver badeyi hüsnü rızadan İçmeyince bu can ayrılmaz senden
Başım açık yalınayak yürüttün Sen merhamet eyle lebbi balım yar Yüreğimi ceviz gibi çürüttün Senin aşkın büktü kaddi dalım yar. Çektirme cefalar yandırma nara Yitirdim aklımı kaldım divane Köşeyi vahdette koyma avare Dar-ul aman cemallettin velim yar. Sıdkı yakma ömrüm kal-u kıl ile Hazine aranmaz kuru fal ile Yırtık gömlek ile eski şal ile Daha böyle nasıl olur halim yar.
Bugün dardadır başım Yetiş ya Hızır ya Hızır Bozulmuş yolum yoldaşım Yetiş ya Hızır ya Hızır Evsiz yurtsuzun eşisin Yetim yoksulun düşüsün Erenlerin en başısın Yetiş ya Hızır ya Hızır Doğru çalışan ustaya Haber getiren postaya Yatakta yatan hastaya Yetiş ya Hızır ya Hızır Karda kışta kalanlara Hak için düşmüş yollara Dermanı yok yaralara Yetiş ya Hızır ya Hızır Talip ayrılmış pirinden Dünya zalimin şerrinden Sallanıyor yer yerinden Yetiş ya Hızır ya Hızır Devalarda belalarda Yangınlarda kazalarda Mapustaki cezalarda Yetiş ya Hızır ya Hızır İşbilen savcı hâkime Çaresiz öksüz yetime Erenlerin himmetine Yetiş ya Hızır ya Hızır Hak yoluna düşenlere Pire niyaz edenlere Enel Hakkı diyenlere Yetiş ya Hızır ya Hızır Mahmut kurban dır adına Gel bir çare bul derdine Sen yardım eyle düşküne Yetiş ya Hızır ya Hızır Sığındım senin şanına Sen yardım eyle kuluna Gariplerin imdadına Yetiş ya Hızır ya Hızır
Bu Dünya Misaldir Handa Can Ayrılır Bir Gün Tenden Yar Yüzün Ayırmış Benden Ölüyorum Ölüyorum Demi Demi Şirin Demi Ben Çekerim Bunca Gamı Dost Demi Demi Şirin Demi Gelir Geçer Dünya Dünya Gamı Ey Sevdiğim Ciğer Parem Tabip Der Ki Yoktur Çare Haber Verin Nazlı Yare Ölüyorum Ölüyorum Demi Demi Şirin Demi Ben Çekerim Bunca Gamı Dost Demi Demi Şirin Demi Gelir Geçer Dünya Dünya Gamı
Yürü güzel yürü de yol alamazsın Azrail olsan anam can alamazsın Elesen dünyayı da galbura goysan Benden muhabbetli yar bulamazsın Yürü güzel yürü de yolundan galma Her yüze güleni dost olur sanma Ölümden korkup ta geriye durma Yiğidin alnına yazulan gelür. Yürü dilber yürü de ömrümün varı Erüdü galmadı dağların garı Gayet güzel olsa yiğidin yâri O da sevdüğüne nazınan gelür Yâre lele diyon anam yar ille diyon. Yürü dilber yürü de ömrümün varı Erüdü galmadı dağların garı Gayet güzel olsa yiğidin yâri O da sevdüğüne nazınan gelür Yâre lele diyon anam yar ille diyon. Sular olsam yeraltından akmayım Yârim senden gayrısına bakmayım Eğer senden başkasına bakarsam Yedi sene döşeklerden galkmayım. Yürü dilber yürü de ömrümün varı Erüdü galmadı dağların garı Gayet güzel olsa yiğidin yâri O da sevdüğüne nazınan gelür Yâre lele diyon anam yar ille diyon. Yöre: Tokat / Reşadiye Kaynak: Mihrican BAHAR
Alçakta yüksekte yatan erenler Yetişin imdada aldı dert beni Başım alıp hangi yere gideyim Gittiğim yerlerde buldu dert beni Demmi demmi şirin demi Gelir geçer dünya gamı İyilere cennet cemal Kötüye kalsavet gammı Hudey hudey pir aşkına Sen yardım eyle düşküne ---
Oturup benimle muhabbet kıldı Yalan söyledi de yüzüme güldü Yalın kılıç olup üstüme geldi Çaldı bölük bölük böldü dert beni Demmi demmi şirin demi Gelir geçer dünya gamı İyilere cennet cemal Kötüye kalsavet gammı Hudey hudey pir aşkına Sen yardım eyle düşküne Kahramanmaraş-Mustafa Dede
Şükür bizi, bu meydana Getirenin demine hü Ceset içinde bu cani Bitirenin demine hü. Güzeldir A’limlerin sesi Silelim gönülden pası Ayni Cemde bu nefesi Okuyanın demine hü. İzleyin bilimin izini Uyaralım CAN gözünü Kırklar ile bir üzümü İçirenin demine hü. Pir Sultan’ım bu ne demek Hiç cahille verme emek hazır pismiş nahü yemek Yedirenin demine hü.
Beş Günlük Dünyada Hey Âdem Oğlu Kâmili Kâmili Hali Gözle Gel Cümlemizin Başı Bir Hakk'a Bağlı Hakikat Söyleyen Dili Gözle Gel. Zulmedip De İmanını Kayırma Nefsine Uyup Da Özün Ayırma Şaşkın Olup Gezme Kırda Bayırda Uçarsın Kayadan Yolu Gözle Gel. Dünyalığa Tapıp Odlara Yanma Zifafa Girip De Ölürüm Sanma Kuzgun Gibi Murdar Leşse Konma Duduysa Şeker Balı Gözle Gel. Mülküğemi Verdiler Sana Bu Hanı Hatıra Değip De İncitme Canı İnkâr Eden Doğuncağız Sen Seni Sakın Diri Bilme Ölü Gözle Gel.
Ötme bülbül ötme şen değil bağım Dost senin derdinden ben yana yana Tükendi fitilim eridi yağım Dost senin derdinden ben yana yana. Deryaya yönelmiş sellere döndüm Vakitsiz açılan güllere döndüm Ateşi kararmış küllere döndüm Dost senin derdinden ben yana yana. Haberim duyarsın da peyikler ile Yaramı sararsın şehitler ile Kırk yıl dağda gezdim geyikler ile Dost senin derdinden ben yana yana. Pir Sultan Abdal'ım doldum eksildim Yemeden içmeden sudan kesildim Zülfün kemendine kondum asıldım (Hakk'ı pek sevdiğim için asıldım) Dost senin derdinden ben yana yana.
Kainatta bir zerreyim Ben kendimi bilmez miyim Zerre içinde zerreyim Ben kendimi bilmez miyim. Mamur benim harap benim Ayaklarda turap benim Kadehlerde şarap benim Ben kendimi bilmez miyim. Denizlerde nuh olalı Döneklere yuh olalı Ruhlar ile ruh olalı. Ben kendimi bilmez miyim. Günah bende hakir benim Hizmet ehli zakir benim Adem kadar bakir benim Ben kendimi bilmez miyim. Daimi'yim bende ben de. Bent olmuşum ben de bende Dağılmışım perakende Ben kendimi bilmez miyim. Gönüllerde perakende Ben kendimi bilmez miyim.
Yoruldum Yorgunum Fazla Gidemem Neler Etti Kahır Beni Zulm Beni Kolay Değil Ben Bu Derdi Çekemem Zalimin Elinde Koydu Hal Beni. Arsız Değilidim Arsız Ettiler Saldılar Gurbete Yurtsuz Ettiler Yardan Ayırdılar Yarsız Ettiler Şimdi Gizli Gizli Kınar El Beni. Akarsuyu Aşka Yaktı Yaradan Ömür Bir Gün Gibi Geçti Aradan İşte Geldim Gidiyorum Dünyadan Oturmuş Bekliyor Kuru Sal Beni.
Gurbet elde bir hal geldi başıma, Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir. Derman arar iken derde düş oldum, Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir. Hüma kuşu suya düştü ölmedi, Dünya Sultan Süleyman’a kalmadı. Dedim yâre gidem nasip olmadı, Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir. Kâğıda yazarlar ufak yazılar, Anasız olur mu körpe kuzular. Yürek yaralıdır, ciğer sızılar, Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir. Pir Sultan Abdal’ım böyle buyurdu, Ayrılık donları biçti giydirdi. Ben ayrılmaz idim felek ayırdı Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir.
Şu Dünyanın Ötesine Vardım Diyen Yalan Söyler Baştan Başa Safasını Sürdüm Diyen Yalan Söyler
Felek Çevirmekte Çarkın Bu Dünyada Mal Ve Mülküm Vardır Diyen Yalan Söyler Kuru Ağaçta Olur Gazel Kendi Okur Kendi Yazar Ahdi Bütün Hüsnü Güzel Vardır Diyen Yalan Söyler Şah Hatayi'm Der Varılmaz Varılırsa Da Gelinmez Rehbersiz Hiç Yol Bulunmaz Buldum Diyen Yalan Söyler
Büyük patlamadan çıktım yoluma Haydan geliyorum Hu ya giderim Kadim dünya bakma benim halime Haydan geliyorum Hu ya giderim
Ateş oldum galekside kavruldum Kütle kütle kainata savruldum Devriye de devir devir çevrildim Haydan geliyorum Hu ya giderim
Erkeğin teninde büründüm gene Dişinin rahminde boyandım kana Zamanı gelince dönüştüm cana Haydan geliyorum Hu ya giderim
Bu devri âlemde oldum bilinmez Aradım kitabı sırrı bulunmaz Kamil olan insan yoldan ayrılmaz Haydan geliyorum Hu ya giderim
Şafak Altun gerçeklere hu diyem Benim aslım ateş toprak su diyem Aslın inkâr edeneler yu diyem Haydan geliyorum Hu ya giderim
Hamburg, 21.12.2009
Bir Gerçeğe Bel Bağladım Erenler Aldı Benliğimi Bitirdi Beni Damla İdim Bir Irmağa Karıştım Denizden Denize Götürdü Beni. Nice Kabdan Kaba Boşaldım Doldum Karıştım Denize Deniz Ben Oldum Damlanın İçinde Evreni Buldum Yine Benden Bana Getirdi Beni Buhar Oldum Yağdım Yağmurlarınan Karıştım Toprağa Çamurlarınan Piştim Fırınlarda Hamurlarınan Üstadım Sofraya Yatırdı Beni. Çiğnediler Dişler İle Ezildim Vücut Eleğinden Geçtim Süzüldüm Çaldı Kalem Bir Deftere Yazıldım İrfan Mektebine Yetirdi Beni. Daimi'yim Ermişlerin Ereği Böyle İdi Tabiatın Gereği Ölmez Bir Ananın Oldum Bebeği Aldı Dizlerine Oturdu Beni. 4. Dip notlar Sözlük 1 Alevi: Alev-i (Bektaşi, Kızılbaş, Ehli Raya-Hak) inancına mensup olan, Alevi ışık taifesi, Alevi kelimesi, Al Kızıl Alev, ocaktan ateşten çıkan ALEV, Alev-i varoluş felsefesine dayalı her şeyi hareket ettiren enerji gücü, bilimi aydınlanmayı temel alan doğal inanç öğretisi. 2 Bektaş-i: Anadolu' da Hümanistliğin kurucu önderlerinden, Hava ateş su toprak 4 kapıda can, (5 taş/unsur) (4 Kapı adıyla) bilim ve sevgi üzerine kurulu Hace Bektaş Veli adına kurulan kâmili insan olma öğretisi. 3 Kızılbaş: Muhalefet ve devrimci birey ve grupları adlandıran bir addır ve Semavi dinlere, İslam’a ve resmi otoriteye başkaldırdığı, için kelesi kesilen katledilen, felsefi politik Alevi / Bektaşi vb. akımlar için kullanılan bir ad. 4 Hak: Hakikat, gerçek, varlık, doğru, pay, hak, adalet, eşitlik, toprak, yaradan insan vs. anlamına gelen Alevilikte tanrı adı için en çok kullanılan terimdir. 5 Hakka yürüme: Alevi varlık felsefesinde, hiç bir şey yoktan var olmaz, var olan her şey aslına döner. Yel yele, Od oda, ab aba, toprak toprağa can cana döner. Aleviler her canın hakkın bir parçası olduğu devrini tamamlayınca Hakka geri döneceği inancı Alevilikte ‘ölüm’’ için kullanılan bir terim. 6 Can canan: Alevilikte büyük küçük, kadın erkek herkes eşit candır, yol kardeşidir. Canan, canın sevdiği sevgili anlamındadır. (Kadın erkek ismi olarak ta kullanılır.) 7 Semavi dinler: Gökten tarı tarafından gönderildiğine inanılan kutsal kitaplar ona bağlı dini inanışlar ve yeraltı karanlığına inanan ortadoks düşünce birliği. 8 4 Kapı 4 anasır unsur. Hava Ateş Su Toprak ve buna bağlı canlıları doğayı insanı kutsayan, her kapıda 10 etik kural içeren 4 kapı kırk makam Alevi öğretisi. 9 Yüklə 4,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|