Canlı təbiətdə təkamül-dəyişiklik, irsiyyət və təbii seçmə ilə
təyin olunur. Təkamül prosesi nəticəsində quşların infeksion xəs
təliklərinin bioqeosenozunda dəyişiklər baş verir ki, buda həmin
xəstəliklərin epizootoloji xüsusiyyətlərinin dəyişilməsinə səbəb
olur. A.A.Konopatkin və İ.A.Bakulov göstərirlər ki, infeksion
xəstəliklərin tarixi öyrənilən zaman məlum olur ki, quşların
yemləmə-bəsləmə şəraitinin dəyişməsi ilə əlaqədar olaraq on
larda bəzi xəstəliklərin tədricən ləğvi və bir qrup yeni xəstəlik
lərin yaranaması prosesi gedir.
Müasir təsəvvürə görə hər hansı bir infeksion xəstəlik
üzünmüddətli və bir-birinin davamı kimi özünü göstərən, bir-bi
rinin əksi olan 2 prosesdən - infeksiya törədicilərinin təkamülü
və heyvanların immunoloji reaktivliyinin təkamülündən meyda
na gəlmişdir. Mikroorqanizmlərin təbiətdə bir növ kimi qorunub
saxlanması üçün o, makroorqanizmlə daimi mübaizədə olmalı
və bir fərddən digərinə keçməlidir. Bundan əlavə mikrob xarici
mühitin m üxtəlif təsirlərinə uyğunlaşmalı və makroorqa-
nizmdən kənarda da özünün yaşayışını qoruyub saxlamalıdr.
Ümumi qəbul edilmiş konsepsiyaya görə simbiozun digər
formaları kimi parazitizm də mikroblarda təkamül nəticəsində
meydana çıxmışdır. Bu prosesin təkamülü sxematik olaraq belə
göstərmək olar ki, mikroblar əvvəlcə prototrof qidalanmadan
metatrof qidalanmaya, buradan isə heterotrof qidalanmaya, yəni
sahib orqanizminin hesabına qidalanmaya keçmişdir.
Öz parazitlik dərəcəsinə görə infeksion xəstləik törədiciləri
3 qrupa bölünür:
1 .Metabolik p arazitlər- bunlar qeyri hüceyrəvi substratlarda
qidalanma və çoxalma qabiliyyəti qazanmışlar. Bu qrupun
nümayəndələrinə misal olaraq bakteriyaları, mikroplazmaları və
s. göstərmək olar.
2.Energetik parazitlər - qida faktorlarına uyğun olaraq ener
ji mübadiləsinin hüceyrə fermentlərindən istifadə edir. Yalnız
46
hüceyrə daxilində çoxalma qabiliyyətinə malik olmaqla, tipik
nümayəndələri rikketsiya və xlamidiyalardır.
3.Genetik parazitlər. Bunlar oblikat hüceyrədaxili parazitlər-
dir. Bu qrupun nümayəndələri viruslardır. Nəticədə bir çox təd
qiqatçılar göstərirlər ki, mikroblarda parazitizm xasəsi təsadüfi
mutasiyalar nəticəsində yaranır. İnfeksion xəstəlik törədiciləri
nin təkamülü bu gün də davam edir.
İnfeksion xəstəlik törədicilərinin təkamülü öyrənilən zaman
quş orqanizminin immunoreaktivliyinin təkamülüdə mühüm əhə
miyyətə malikdir. Quşçuluqda çox illik seleksiya işləri
və bu zaman
yalnız zootexniki cəhətlərin əsas götürülməsi nəticəsində yüksək
ətlik və yumurtalıq cinsləri əldə edilmişdir. Ancaq belə cinslərin tə
bii davamlılığı zəyiflədiyinə görə, bir sıra saprofıt mikroblara və
onların asosiyasiyalanna həssaslıq o dərəcədə artmışdır ki, həmin
mikroblar qeyd edilən quş cinslərinə patogen olmuşdur. Ona görə
də epizotoologiyada quşların immunoreaktivliyinin təkamülü ilə
əlaqədar problem meydana çıxmışdır. Müasir dövrdə quşçuluqda
ən mühüm problem seleksiya yolu ilə nəinki məhsuldar, həm də
yüksək rezistenliyə malik olan quş cinslərinin yaranmasıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, infeksion xəstəliklərin təkamülü tə
bii coğrafi və sosial-iqtisadi dəyişilməsi ilə üzvü surətdə bağlı
dır. Belə ki, bir tərəfdən elə kompleks tədbirlər aparılır ki, onlar
heyvan və quş populyasiyasının strukturunu dəyişdirir, digər tə
rəfdən isə heyvandarlıqda və quşçuluqda sosial-iqtisadi dəyişik
liklər nəticəsində onunla yaşadığı müht arasında bioseneoloji
qanunauyğunluq pozulur. Nəticədə mikrobları xəstələrdən sağ
lamlara keçirən amillərin aktivliyi dəyişir. Patogen mikrobların
yeni yayılma yolları meydana çıxır ki, bu da epizodik prosesin
xüsusiyyətlərinə təsir edir.
Mikroorqanizmlərin quşlar arasında intensiv dövr etməsi nəticə
sində onların patogenliyi güclənir, nəticədə onların bir çox normal
mikroflorasının nümayəndələri yüksək virusentlik xasəsi əldə edir.
47