edilir. Vərəmli quşların yumurtaları mikrobla çirklənmiş halda
olur. Belə yumurtaların inkubasiyası zamanı embrionların çoxu
tələf olur, çıxmış cücələrin bir qismi isə infeksiya törədicisinin
mənbəyi roluna malik olur. Vəhşi sərbəst yaşayan quş növləri
infeksiya törədicisinin quşlar arasında yayılmasında əsas rol o y
nayır. Bundan əlavə xəstəliyin yayılmasında bəzi gəm iricilərin,
də rolu müəyyən edilmişdir. Vərəm quşlar arasında tədricən
yayılır. Bu xəstəliyin inkubasiya dövrünün uzun müddətli olm a
sı ilə izah olunur. Yemin keyfiyyətinin aşağı olması, quşların
nəmli və qaranlıq şəritdə saxlanması və digər faktorlar onların
ümumi müqavimət qüvvəsini aşağı salır və vərəmin baş v erm ə
sinə zəmin yaradır.
P atogenez.
Xəstəliyin patogenezi yoluxma yolundan, orqa
nizmə daxil olmuş mikrobun dozasından, mikrobun virulentlik
dərəcəsindən, quş orqanizminin rezistentliyindən asılıdır. Ali-
mentar yoluxma zamanı həzm traktına düşmüş amil m ədə-bağır
saq sisteminin selikli qişasında toplanır və bağırsaq divarının
limfofollikullarında saxlanır. İlk patoloji dəyişdiklər elə burada
verir ki, buda limfofollikulların hiperplaziyası və eritelioid tu-
berkulların yaranması ilə özünü göstərir. Bağırsaqdan mikobak-
teriyalar limfa vasitəsilə qaraciyərə toplanır və burada ilkin epi-
telioidli və ya limfoidli histositar tuberkullar inkişaf edir. Aero-
gen yoluxma zamanı ağciyərdə də belə analoji dəyişdiklər qeyd
olunur.
Quşların vərəm ində əsas tipik zədələnm ə epitelioid
düyünlərin əm ələ gəlməsilir. Bunun inkişafının ən ilkin m ərhə
ləsi proliferasiya və epitelioid hüceyrələrin mərkəzə toplanma
sı və bunların ətrafında limfoid hüceyrələrdən ibarət xüsusi kap-
sulanın əm ələ gəlməsidir. Sonrakı inkişafla əlaqədar olaraq bu
rada epitelioid hüceyrələrin miqdarı çoxalır, eyni zamanda
düyündə vərəm çöpləri də çoxalır. Bu çöplər isə öz növbəsində
distrofıki dəyişdiklər törədir. Epitelioid hüceyrələri arasında nə
həng hüceyrələr meydana çıxır. Daha sonra hüceyrə elementlə
240
rinin əvvəlcə mərkəzdə, sonra isə periferiyada nekroz yaranır.
Bundan sonra isə düyün ətrafında birləşdirici toxumadan ibarət
olan kapsula əm ələ gəlir.
Əgər orqanizmi ümumi müqavimət qüvvəsi kifayət dərəcə-
dədirsə vərəm düyünü ətrafında kapsula daha da qalınlaşır və
buradan iltihab qonşu sahələrə yayılmır.
Prosesin generalizasiya formasında vərəm prosesi ilkin ocaq
dan hematogen yolla yayılır və orqanda çoxlu miqdarda submi-
liar və miliar tuberkulalar əmədə gəlir. Bu zaman ən əvvəl qa
raciyər, dalaq, bağırsaq və ağciyər zədələnir.
İti gedişli miliar vərəm sonradan xroniki gedişə çevrilir, in-
feksion prosesin sönməsi və kəskinləşməsi bir-birini əvəz edir.
G ed işi v ə k lin iki əlam ətləri.
İnkubasiya dövrünün müddəti
dəqiq şəkildə məlum deyil. Ümumiyyətlə yoluxmadan bir neçə
ay keçmiş bəzi kliniki əlamətlər müşahidə edilir. Əksər xəstə
quşlarda kliniki əlam ətlər xarakterik olmadığı üçün bunları aş
kar etmək üçün allergiya sınaqlarından istifadə edilir.
Şərti olaraq vərəmin açıq və qapalı formaları qeyd edilir.
Açıq vərəm zamanı amil vərəm ocağından müxtəlif vasitələrlə
xarici m ühitə yayıldığı halda, qapalı vərəmdə belə hal müşahi
də edilmir. Ona da qeyd etmək lazımdır ki, xəstəliyin gedişi və
rəm törədicisinin virulentlik dərəcəsi və orqanizmin ümumi re
zistentliyindən asılıdır.
Xəstə quşlar az hərəkətli olmaqla iştahı normada olmasına
baxmayaraq sürətlə arıqlayırlar. Pipikləri solğun və bürüşmüş
olur, yumurta məhsuldarlığı kəskin şəkildə aşağı düşür. Xarak
terik kliniki simptomlardan biri döş əzələlərinin atrofıyası hesab
edilir. Bağırsaqlam zədələnmələri zamanı güclü ishal, qaraciyə
rin zədələm ələri ilə əlaqədar olaraq dəri və selikli qişaların sa
rılığı müşahidə edilir. Əgər prosesə sümüklər tutlubsa quşlarda
axsaqlıq və ayaq pəncəsində şişəbənzər törəmələr nəzərə çar
pır.
Adətən quşlarda vərəm xroniki gedir və kliniki əlamətlərin
241
görünməsindən onun ölümünədək bir neçə ay lazımdır. Ona gö
rə də quşlarda ölüm həddən artıq arıqlama nəticəsində baş verir.
Bəzən toyuqlarda qəflətən ölüm baş verir ki, buda qaraciyər və
dalağın kəskin şəkildə zədələnmələri nəticəsində onların cırıl
ması ilə izah olunur.
Hind quşları, qaz, ördək, göyərçin və digər quş növlərində
toyuqlara nisbətən kliniki əlamətlər daha az nəzərə çarpır. X ə s
təlik uzun müddətlidir, tədricən inkişaf edir, kliniki əlam ətlər
toyuqlarda olduğu kimidir.
P atoloji-anatom ik d əy işilik lər.
Uzun müddətli və xroniki
gedişli vərəmdə patoloji-anatomik dəyişiliklər yaxşı inkişaf et
miş olur. Quş cəsədləri arıq, skelet əzələləri və xüsusilə döş
əzələləri atrofıyalıdır. Dəri quru və anemiyalı, bəzən isə sarım
tıl rəngdə görünür. Görünən selikli qişalar solğun və bəzən sia-
nozludur. Daxili orqanlarda müxtəlif böyüklükdə sarımtıl-boz
yaxud bozumtul-ağ rəngdə çoxlu miqdarda vərəm ocaqları (tu-
berkulalar) aşkar edilir. Qaraciyər və dalaq böyüyür. X üsusilə
qaraciyər bəzən bir neçə dəfə böyükməklə köks-qarın boşluğu
nun çox hissəsini tutur. Parenximası kövrək olur, təsir etdikdə
asanlıqla cırılır, boz-qırmızı və ya boz-yaşıl rəngdə olur, ü zərin
də isə çoxlu miqdarda və müxtəlif böyüklükdə tuberkulalar
görünür. Ağır formalı zədələnmə zamanı qaraciyər və dalağın
cırılması və qarın-köks boşluğuna qan sızmalar nəzərə çarpır.
Bağırsaqlarda çoxlu miqdarda tuberkulalar müşahidə edilir.
Bunların ölçüsü darı dənəsindən quş yumurtasına qədər olur. İri
düyünlər - konqlomeratlar bağırsaqların selikli qişasının tam lı
ğının pozulmasına və bağırsaq mənfəzinə çoxlu miqdarda tərki
bində mikobakteriyalar olan nekrotiki kütlənin keçməsinə səbəb
olur ki, buda bağırsaq vərəminin açıq forması adlanır. Tuberku
lalar qarın-köks boşluğuna açılmır. Əgər bağırsaq divarının
bütün qatları prosesə tutulursa bu zaman yapışıqlı peritonit inki
şaf edərək bağırsaq əyriliklərini bir-birilə möhkəm şəkildə bir
ləşdirir. Çoxlu miqdarda milyar tuberkulalar həm də müsariqə-
242
də və hava yolları kisələrində görünür.
Böyrəklərdə zədələnmə nadir hallarda görünür, onlarda
əmələ gələn tuberkulalar kiçik olmaqla əsasən kapsula altında
inkişaf edir. Yumurtalıq və yumurta borularında tuberkulalar na
dir hallarda müşahidə edilir.
Ağ ciyərlərdə zədələnmələr həm müxtəlif dərinliklərində
və həm də plevra altında görünür. Burada tuberkulalar kiçikdir.
Ancaq bəzən də iri ölçülüləri də qeyd edilir. Əgər iri həcmli tu-
berkulaların nekrotiki prosesə tutulması kəskin şəkildə gedirsə
bu zaman parenximada kavemalar inkişaf edir və bunların içəri
sində boz və ya boz-yaşıl rəngdə kazeozlu kütlə aşkar edilir. Ka-
vema divarı fıbroz birləşdirici toxumadan təşkil olunur. Bəzən
ağır gedişli milyar vərəmdə prosesə plevra da tutulur, plevral
boşluqlarda tərkibində nekrotiki kütlə olan serozlu-fıbrinozlu
kütlə toplanması müəyyən edilir.
Hava kisələri prosesə tutulduqda onların divarlarının qalın-
laşması və bunun üzərində çoxlu miqdarda bərk kütləli boz rəng
də submilyar və milyar düyünlər nəzərə çarpır. Çox vaxt plev-
ranın seroz vərəqləri hava kisələrinin divarları ilə birləşir.
Sümük vərəmi zamanı daha çox borulu sümüklərin zədələn-
məsi, osteomielitlərin baş verməsi qeyd olunur. Sümük iliyində
çoxlu miqdarda xırda tuberkulalar görünür və digər orqanlarda
yaranmış tuberkulalalardan fərqli olaraq onlar solğun-sarı rəng
də olur, konsistensiyası yumşaqlar, kapsulası aydın şəkildə nə
zərə çarpmır və irilərinin içərisində kazeozlu kütlə aşkar edilir.
M üxtəlif quş növlərində vərəmin patoloji-anatomik dəyişi-
liklərini müqayisə etdikdə məlum olur ki, toyuqlarda olduğu ki
mi hind quşlarında də ən çox proses qaraciyər və dalaqda gedir.
Ördək və qazlarda proses daha çöz ağ ciyərdə nəzərə çarpır.
Histoloji müayinə zamanı müəyyən olunmuşdur ki, toyuq
lardan fərqli olaraq hind quşları və ördəklərdə epitelioid düyün
həmişə geniş sahəli limfoid hüceyrələrlə əhatə olunur. Ördək
və qazlarda tuberkulalar nekroz yaranana qədər kapsula içərisi
243
Dostları ilə paylaş: |