müxtəlif tərzdə özünü göstərir.
İti septiki proseslərə məxsus olan əlamətlər yəni depressiya,
diareya, konyunktivitlərdən əlavə həm də bir və bəzən isə h ə r
iki ayaqların və qanadların bütün oynaqlarının iltihabı qeyd edi
lir. Xəstəliyin son dövründə quşlarda perikarditlər, qanadlarda
dəri altında infıltratın toplanması və qanqrena müşahidə edilir.
Belə halda quşlarda intensiv arıqlama, axsama, oynaqların şiş
məsi və xrokniki formada isə oynaqlarda ankilozlaşma görünür.
Bəzi müəlliflər quşların stafılokokkozu zamanı kloakanın v ə qa
rın nahiyyəsinin dərisinin fleqmonozlu-nekrotiki iltihabını
müşahidə etmişlər.
Stafılokokkoz bəzən dəri formasında gedir ki, bu zaman pi
pikdə və dəri üzərində əvvəlcə vezikulyar, sonra isə krustoz
dermatitlər baş verir.
Stafılokokkoz iti gedən zaman ölüm 2-3 günə baş verir, xro
niki gedişdə isə xəstəlik 2-3 həftə davam edir, quşlar arıqlıq və
ümumi zəiflikdən tələf olur, yaxud tədricən sağalma baş verir.
Xəstəlikdən sağalmış quşlarda uzun müddət oynaqların iltihabı
və axsaqlıq qeyd olunur.
Patoloji-anatom ik dəyişiliklər.
Xəstəliyin iti gedişindən
ölmüş quşlarda iti septiki prosesə məxsus olan dəyişiliklər nəzə
rə çarpır. Parenximatoz orqanlar hiperemiyalıdır, degenerativ
dəyişiliklər müşahidə edilir. Selikli qişalarda bəzən qan sızmalar,
bağırsaqların selikli qişasının katara iltihabı görünür. Stafılokok-
koz üçün xarakterik patoloji-anatomik dəyişiliklər serozlu və se-
rozlu-fibrinozlu sinovitlər, artritlər, tendovaginitlər hesab edilir.
Bəzən həm də peritonitlər və perikarditlər də qeyd olunur.
Xəstəliyin yarımiti və xroniki gedişindən ölmüş quşlarda oy
naq mayesi fıbrinozlu və ya irinli-kareozlu xarakterə malik olur.
Oynaq qığırdaqlarının zədələnməsi, osteomielitlərin meydana
çıxması və ətraf toxumaların nekrozuna səbəb olur. Xəstəliyin
xroniki gedişi zamanı quş cəsədlərində həm də kaxeksiya, ətraf
əzələlərin atrofıyası və onaqlarda anikilozlaşma müşahidə edi
lir.
304
D iaqnoz.
Stafılokokkoza diaqnoz qoymaq üçün kompleks
diaqnostika üsulundan istifadə edilir. Quş sağ ikən qanadaltı ve
nadan götürülmüş qan, oynaq mayesi, öldükdən isə parenxima
toz orqanlardan yaxma hazırlanaraq Pfeyfer fuksini ilə və ya
Qramla boyanır və mikroskopiya edilir. Eyni vaxtda patoloji ma
terialdan qanlı aqara, ƏPA, ƏPB və s. qida mühitlərinə əkilir.
Alınmış koloniyalarda Petri fincanında ƏPA qida mühitinə əkib
təmiz kultura əldə edilir və bunun identifikasiyası üçün plazmo-
koaqulyasiya reaksiyası qoyulur. Bu məqsədlə ada dovşanları
nın qanı 5%-li limon turşusunun natrium duzunun məhlulu ilə
qarışdırılır. Alınmış plazma fizioloji məhlulla 1:4 duruldulur və
bundan 0,5 ml miqdarında steril mixbərlərə tökülür, tədqiq olu
nan kultura əkilir və termostata qoyaraq nəticəsi 1,2, 3 və 18 sa
atdan sonra qeyd olunur. Ada dovşanlarının sitratlı plazmasını
çürütmə qabiliyyəti patogen stafilokokkların əsas xüsusiyyətlə
rindən biri hesab edilir.
Stafilokokkların potensial hemolitik qabiliyyəti qanlı aqarda
KAMP-testi ilə aşkar edilir.
T əfriq i diaq n oz.
Stafılokokkozu streptokokkozdan və paste-
rellyozdan təfriq etmək lazımdır.
Streptokokkozda oynaqların iltihabı qeyd olunmur, bakterio-
loji müayinədə isə patogen streptokokklar aşkar edilir.
Pasterellyoz zamanı quşlarda tənəffüsün çətinləşməsi, ağci
yərin kəskin iltihabı, bakterioloji müayinə nəticəsində isə
P.multocida mikrobu əldə edilir.
M ü alicə.
Quşların stafilokokkozunda əsasən tetrasiklin sıra
sı antibiotikləri və neomisin-sulfat antibiotiklərindən müalicə
məqsədilə istifadə olunur. Bu antibiotiklər quşların hər kq canlı
kütləsinə 6-10 min T.V. hesabı ilə 12 saatlıq fasilə ilə 2-4 infek-
siya aparılır. Levomisetin hər kq canlı kütləyə 60 mq və ya erit-
romisin isə 10-15 min T.V. ilə yemə qatıb quşlara verilməlidir.
Belə müalicə yemləməsi gündə 2 dəfə 4-5 gün aparılmalıdır.
İm m u n itet.
Xəstəliyə qarşı spesifik profilaktika vasitələri
yoxdur. M üxətlif müəlliflər tərəfindən hazırlanmış autovaksin-
305
lər səmərəli olmamışdır.
Profilaktika və m übarizə tədbirləri.
Xəstəliyə görə sağlam
təsərrüfatlarda xəstəlik törədicisinin bura daxil olmasına səbəb
olan faktorlar aradan götürülməlidir. Xüsusilə quşçuluq fabriklə
rinin sex və inkubator şöbələrində ciddi şəkildə baytarlıq-sanita-
riya tədbirləri yerinə yetirilməlidir. Bu məqsədlə yumurtaların,
inkubatorların, yumurta taralarının inkubasiyadan qabaq dezinfek
siyası aparılmalı və bu məqsədlə formaldehid buxarından istifadə
edilməlidir. İnkubator şkaflarının dezinfeksiyası üçün hər m3 in
kubator həcminə 45 ml formalin, 30 qram kaliumOpermanqanat
və 22 ml su götürülür. Dezinfeksiya 37°S temperaturda və 70%
nisbi nəmlik şəraitində aparılır. Ekspozisiya 1 saatdan az olmama
lıdır. Yumurtaların dezinfeksiyası üçün müvafiq olaraq 30 ml for
malin, 20 qram kalium pennanqanat və 15 ml su götürülməlidir.
Hər cücə çıxımından sonra inkubatorlar və müxtəlif inventarlar
mütləq dezinfeksiya edilməlidir. Quşlar sexlərə köçürüldükdən
əvvəl sexlər tam təmizlənməli və burada formaldehidlə aerozol
dezinfeksiya edilməlidir. Bu məşsədlə hər m3 binanın həcminə
10-15 ml formalin 15°S temperatur və 65-95% nisbi nəmlik şərai
tində aerozol halında tətbiq edilməlidir. Quş binalarında ventilya-
siyanın normal işləməsi və vaxtaşırı civə-kvars lampalarının işlə
dilməsi binadakı havanın mikroblarla çirklənməsinin qarşısını
alır. Son zamanlar quşlar olan şəraitdə quş binalarının havasını zə
rərsizləşdirmək üçün süd turşusu və ya rezorsinin yüksək dispres
aerozolunun tətbiqi məsləhət görülür.
Təsərrüfatda stafilokokkoz müşahidə edildikdə məhtutlaş-
malar qoyulur, xəstələr ayrılır, patoloji prosesin dərəcəsindən
asılı olaraq ya texniki utilləşidirlir, ya da kəsilir, binalar və
m üxtəlif inventarlar təmizləndikdən sonra dezinfeksiya edilir.
Travma törədə biləcək bütün vasitələr ləğv edilir. Heyvan mən
şəli şübhə doğuran yemlər stafilokokkozlara görə yoxlanmalı və
lazım gəldikdə istifadə edilməməlidir. Quşlar yüksək keyfiyyət
li yemlərlə təmin edilməli və normal zoogigiyeniki şəraitdə sax
lanmalıdır.
306
Təsərrüfat stafılokokkoza görə sağlamlaşdırıldıqdan sonra
yekun dezinfeksiya aparılır və qoyulmuş m əhtutlaşm alar
götürülür.
Tulyarem iya
Tulyaremiya (Tularaeremia) müxtəlif növ heyvanların və quş
ların təbii ocaqlı infeksion xəstəliyi olub isitmə, hemorroji sep-
tisemiya, tənəffüs orqanlarının iltihabı ilə səciyyələnir.
T a r ix i m əlum at.
Xəstəlik ilk dəfə 1912-ci ildə Kole və Xa-
pin tərəifndən sünbülqıranlarda Kaliforniya ştatının Tulyare əra
zisində qeyd edilmiş, onun əldə edilmiş törədicisi isə
B.tularense adlandırılmışdır. Quşlarda bu xəstəliyi ABŞ-ın
Montano ştatında qeyd etmişlər. Keçmiş SSRİ-də tulyaremiya
K.A.Dorofeyev tərəifndən 1947-ci ildə qeyd edilmiş, törədicisi
nin toksonomiyası öyrənilmiş və nəticədə Francisella cinsi ay
rılmışdır.
Tulyaremiya Amerika, Asiya və Avropada m üxtəlif növ hey
van və quşlar arasında yayılmışdır. Xüsusilə kəmiricilər çox
olan ərazilərdə xəstəlik geniş şəkildə qeyd edilmişdir.
X ə stə liy in törəd icisi.
Francisella tularensis 3 coğrafi növ
müxtəlifliyinə: amerika, avraziya və orta asiyaya bölünür. Bun
lar polimorf, zərif kapsulaya malik olan xırda çöplərdir. Sərbəst
hərəkətə malik deyil, spor yaratmır, qram mənfidir, anilin boya
ları ilə yaxşı boyanır. Aerobdurlar, xüsusi qida mühitlərində ye
tişdirilir. Sistin və qan əlavə edilmiş ƏPA, yumurta sarısı mühi
tində amil 2-7 gündən sonra zərif boy verir. Francisella tularen-
ze virulentli-S və amirulent-R formalı kloniyalar yaradır.
Virulentli kulturalar O, H və V antigeninə. avirulentlər isə
yalnız O-antigeninə malikdir. Xəstəliyi keçirmiş heyvan və quş
ların qanında aqqlyutininlər, presipitinlər və komplementbirləş-
dirici əkscisimlər aşkar edilir.
D avam lılığı.
Amil su və nəmli torpaqda 4°S temperaturda vi-
rulentliyini itirmədən 4 aydan çox yaşayır. Donmuş ətdə 3 ay
307
Dostları ilə paylaş: |