TÜRK M
İLLİ KÜLTÜRÜ
xüsusil
ə Anadoluda böyük din adamları və sufilər yetişmişdir.
Bunlardan
"
Ənvar üt-Tənzil" yazarı Qazi əl-Beyzavi (ölümü 1291), bir qismi məntiq,
bir qismi k
əlama dair olan "Mətali ül-Ənvar" adlı əsərin yazarı Siracəddin
Ürm
əvi (ölümü 1283) və fəlsəfi kəlam hərəkatını canlandıran, eyni zamanda
astronom Qütb
əddin Şirazi (ölümü 1320) həmin gələnəyi gələcək nəsillərə
çat
dıranlar olaraq qeydə dəyər simalardır. Fəqət sünniliyi bu qədər himayə
ed
ən və özləri birər səmimi müsəlman olan türk hökmdarları və dövlət
adamlar
ının mütəəssib kimsələr olduqları sanılmamalıdır. Onlar milli gələ-
n
əkləri icabı din baxımından çox dözümlü idilər. Qaraxanilər, bilindiyi ki-
mi, türk örfünü davam etdirmi
şlər, xarəzmşahlar, Dehli və Misir sultanları
dövl
ətdə milliliklərini qorumada titizlik göstərmişlər, türkmən bəylikləri də
bu yönd
ən ortaya qoyduqları həssasiyyətlə səlcuqluları örnək almışlar. Tuğ-
rul b
əyin Bağdadda tac qoyma törəninin xatirəsi olaraq qabartma təsvirli bir
alt
ın medalyon hazırlanması
64
s
əlcuqlu dövrü qabartma heykəl sənətinin
m
əhsulları
65
, Sultan Alparslan v
ə Məlikşahın qeyri-müslimlərə qarşı atalıq
qayğısı, Sultan Səncərin hüzurunda cərəyan edən dini-fəlsəfi söhbətlər, I Qı-
l
ınc Arslanın süryanilərə və ermənilərə müsəmahakar davranışı, xristianları
x
oş tutan və Malatyada süryani patriki ilə "Kitabi-müqəddəs" üzərində mü-
bahis
ələrə girişən, Konyada bağçalara mərmər heykəllər dikdirən II Qılınc
Arslan
ın, sarayın qapı və divarlarını insan rəsmləri ilə, Konya divarlarını qa-
bartmalarla süsl
ədən I Əlaüddin Keyqubadın, II Sultan Keyxosrovun və bu-
nun kimi, insan t
əsvirli pullar kəsdirən türkmən bəylərinin
66
durumlar
ı türk
idar
əçilərinin nə qədər sərbəst düşüncəli olduqlarını göstərməyə yetər.
ç. S u f i l i k
Bu etibarla türk-islam dövl
ətlərində sufilərə də xoşgörülü davranıl-
m
ış, bunların böyüklərinə xüsusi sayğı göstərilmişdir. Sufilik o çağda qüv-
v
ətli bir cərəyan halında idi. Dövrün anlayışı içində "çoxluqda birlik" və ya
"varl
ıq birliyi" ("vəhdəti-vücud") deyə ifadələndirilən və xüsusi mənası ilə
can
lı-cansız hər şeyin tək varlıq olan Allahda birləşdiyi, kainatın Allahın
64
Bax: İ. Artuk, Abbasiler Devrinde Sikke, Belleten, sayı 93, 1960, s. 36 və ardı.
65
Bax: Sanat Tarihi Yıllığı, IV, 1971, s. 122 və ardı.
66
Bax: Butak, 11-
13. Yüzyıllarda Resimli Türk Paraları, İstanbul, 1950, əlavə 1-2.
415
TÜRK M
İLLİ KÜLTÜRÜ
əlamətlərindən ibarət olduğu, hikmət, ağıl, bilgi və ədalətin onun mənəvi
qüdr
ətindən doğduğu, ən mükəmməl məxluq olan insanın Allahın cüzü (ki-
çik bir parças
ı) olduğu, gerçəyin ağıl vasitəsi ilə deyil, ancaq sərhəd tanımaz
hiss yolu il
ə qavrana biləcəyi görüşü olan sufilik Hindistan, Aralıq dənizi və
Orta Asiya fikir c
ərəyanlarının birləşmə nöqtəsi olan Türküstan və xüsusilə
Xorasanda
ən canlı çevrəsini tapmış və bu vəziyyət XI əsrdən etibarən türk-
islam ölk
ələrinin dürlü təriqətlər içində çalxalanmasına səbəb olmuşdu.
Möminl
ərə qəti şərt və qaydalar halında bir çox vəcibələr yükləyən kitabdan
(Quran) ziyad
ə duyğunu keçərli saydıqları üçün mədrəsəyə cəbhə alaraq
r
əqsi və musiqini ön plana çıxaran və zaviyələrdə, xanəgahlarda ruhani bir
hava içind
ə yaşayan sufilər (şeyx və dərvişlər) islam doqmatizminə uyma-
qda güclük ç
əkən bozqırlı türkmən kütlələri üzərində etkili olurdular. Əs-
lind
ə də, kitab və din təlimi ilə vəzifəli mədrəsələr yetərli dərəcədə qüvvət-
l
ənə bilmədiyi üçün dini bilgilər sufilik anlayışları ilə olduqca qarışıq bir şə-
kild
ə yürüməkdə idi. Yuxarıda adlarını saydığımız tanınmış din bilginlərin-
d
ən çoxu eyni zamanda sufi idilər. Bunlar islami əqidələrlə sufilik arasın-
dak
ı ziddiyyəti yumşaltmağa çalışırdılar. Ünlü kəlamçı Qəzzali (ölümü
1111)
uğur qazandı. İslam dünyasında Fərabi (ölümü 950) ilə canlandığı bi-
lin
ən əski yunan fəlsəfi düşüncəsinə qarşı dini fəlsəfənin müxtəlif mövzula-
r
ında yazdığı kitap və risalələrində sağlam məntiqə dayanan, inandırıcı də-
lill
ərlə uzlaşdırmağa müvəffəq olduğu kəlam-təsəvvüf yolu ilə Qzzali
67
əsr-
l
ərcə islam dünyasının ziyalı çevrələrində çox təsirli olan islam sufiliyinin
əsaslarını qurmuşdu. Bir yandan xaçlı ordularının sarsıntıya uğratdığı, bir
yandan da batini h
ərəkatlarının yıpratmağa çalışdığı islam mənəvi birliyini
t
əhlükədən qorumaq üçün bu yeni sufilik anlayışı ilə islam dünyasında hər
dürlü y
ıxıcılığa köks gərə biləcək bir ruhi hüzur təmin etmək məqsədini gü-
d
ən böyük mütəfəkkirin düşüncələri o tarixdə bir həyati reallığa uyğun dü-
şür, bir sosial ehtiyaca cavab verirdi. Böyük əksəriyyəti sünnilik cizgisində
olaraq sufiyan
ə görüşlərin təşkilatlanmasından ibarət təriqətlər eyni mənəvi
sakitliyi t
əmin etməyə çalışırdı. Türk-islam dövründə rifailikdən
68
başqa
dörd böyük t
əriqət xüsusilə toplayıcı vəsfləri ilə mühüm idi: Əbdülqadir
67
İA, mad. Gazzali: H.Z Ülken, İslam Felsefesi Tarihi, 1957, s. 322-389; ayrıca, İ. A. Çu-
bukçu, Gazzali’
de Şüphecilik, Ankara 1964, s. 62-107.
68
İA, mad. Rifai; qurucusu Əhməd Rifai, ölümü 1183; F. Köprülü, Türk Edebiyatında İlk
Mutasavvıflar, 1962 , s. 174, 227.
416