111
111
Allahın mərhəməti olduqca genişdir. O, hər şeyi
biləndir!”
Quran infaqın başqa bir nümunəsinə də işarə
edir:
¸¸
“Onların bu dünyada sərf etdikləri şey özünə
zülm edən bir qövmün əkinlərini məhv edən soyuq
bir küləyə bənzər.
Allah onlara zülm etməyib, lakin onlar öz-
özlərinə zülm etdilər.”
Beləliklə, əgər biz Allah və Peyğəmbərin yanında
üzü ağ olmaq və başqa ümmətlərin yanında fəxr
etmək istəsək, əmr be məruf və nəhy əz münkər
məsələsini unutmamalıyıq.
Sizin fikrinizcə, əgər Peyğəmbər diri olsaydı nə
kimi məsələlər haqqında düşünərdi. Mən and içə
bilərəm ki, Rəsuli-əkrəm öz mübarək məzarında
Fələstin (Qarabağ. Red.) məsələsindən narahat və
nigarandır.
Fələstin məsələsi bir islami ölkə ilə yox, bir
ümmətlə (islam ümməti ilə) əlaqədardır.
Yəhudilər iddia edirlər ki, üç min il bundan əvvəl
bu ölkədə hökumət etmişlər. Onların biri Süleyman
və digəri isə Davuddur. Siz tarixi oxuyub görün ki,
Fələstin iki min il bundan əvvəldən indiyə kimi nə
112
112
vaxt yəhudilərin olmuşdur. Yəhudilər nə vaxt
Fələstin yerli əhalisinin əksəriyyətini təşkil etmişlər?
Fələstin nə islamdan əvvəl və nə də islamdan sonra
yəhudilərə mənsub olmamışdır.
Fələstin müsəlmanlar tərəfindən fəth olunan gün
yəhudilərin deyil, xristianların ixtiyarında idi.
Təsadüfən müsəlmanlarla xaçpərəstlər arasında
bağlanan sülh müqaviləsinin bir maddəsi bundan
ibarətdir ki, müsəlmanlar yəhudiləri Fələstin
ölkəsinə buraxmasınlar. Bizim narahatlığımıza
səbəb olan məsələlərin biri də budur ki, bu əsri
yalandan insan hüququ, azadlıq və insaniyyət əsri
adlandırmışlar.
Yəhudilər dünyanın müxtəlif ölkələrində, o
cümlədən Rusiyada, Almaniyada, Polşada və sair
yerlərdə müxtəlif işgəncə və sıxıntıya məruz
qalırdılar. Yəhudi başçılarının bir dəstəsi bu fikrə
düşdülər ki, nə üçün biz yəhudi millətinin taleyi
belə olmalıdır? Hamımız bir yerə toplaşıb vahid bir
hökumət təşkil etməliyik.
Birinci ümumdünya müharibəsində müttəfiq
qoşunlar
osmanlılarla
vuruşdular...
Mən
osmanlıların çatışmaz cəhətlərini qəbul etməklə
yanaşı onların islam dünyasına nəzarətini və vahid
bir hökumət olmalarını müsbət qiymətləndirirəm.
113
113
İngilislər ərəblərə müttəfiqləri himayə etdikləri
surətdə onlara istiqlaliyyət verəcəklərinə dair söz
vermişdilər.
Osmanlı
hökumətindən
cana
gəlmiş
və
müttəfiqlər tərəfindən təhrik olunmuş sadəlövh
ərəblər
ingilis
hiyləsinə
aldanaraq
Osmanlı
hökumətinə qarşı mübarizə aparmağa başladılar...
Eyni halda ingilislər, yenicə təşkil olunmuş
sionistlərlə
bağladıqları
əhd-peymanı
möhkəmləndirərək “Fələstin sizin olsun” dedilər!
Bu məsələlərin ardınca millətlər təşkilatı belə bir
qanun qəbul etdi ki, dünyanın bir çox millətləri, o
cümlədən osmanlılar inkişaf etməmişlər, biz onlara
başçı
təyin
edib
vəziyyətlərini
sahmanlaşdırmalıyıq...
Onlar bu siyasətlə Osmanlı dövlətinin irsini
bölmək
istəyirdilər
və
nəhayət
onlar
öz
məqsədlərinə
nail
ola
bildilər.
Osmanlı
imperatorluğunu
bölüşdürüb
bir
hissəsini
İngiltərəyə və başqa bir hissəsini də Fransaya
verdilər. Fələstin İngiltərənin ixtiyarına verilmiş
hissədə idi. İngiltərə Fələstin ölkəsini yəhudilərə
verdi. Dünyanın müxtəlif ölkələrində yaşyan
yəhudilər və hətta İsrail tayfasına mənsub
olmayanlar da gəlib orada məskunlaşdılar. Onların
114
114
müqəddəs kitabları məqsəd uğrunda hər bir
rəhmsizliyə icazə vermişdi. Fələstində yerli əhali
arasında yəhudilərin sayı ancaq 50000 nəfərə çatır.
İndi bu bədbəxtlər çox fəlakətlə yaşayırlar. Amerika
və
Avropadan
gəlmiş
yəhudilər
ingilislərin
himayəsi ilə mülk almağa başlayıb, yerli yəhudiləri
də oraya köçməyə vadar etdilər... Bir sıra qiyam
edən ərəb ziyalılarını da tutub edam etdilər. Yerli
müsəlman əhalisini silah gücü ilə öz doğma
vətənlərindən qovub didərgin saldılar və onların
əvəzinə avropalı yəhudilərin Fələstinə köçmələrinə
zəmin yaratdılar. Bu gün üç milyon müsəlman öz
ev-eşiklərindən didərgin düşüb, Fələstin çöllərində
avara olmuşlar. Onların məqsədi ancaq bir kiçik
hökumət təşkil etmək idimi? Xeyr, heç də belə deyil,
onlar Nil çayı ilə Fərat çayı arsında yerləşən çox
böyük bir ərazidə böyük bir İsrail yaratmaq
istəyirlər. əbdür-rəhman Fəramərzi demişkən:
Mən tanıdığım İsrail sabah sizin şairlər yurdu
qədim Şirazı Süleyman mülkü adlandıraraq, bura
bizimdir-deyə iddia edəcəklər. Onların cavabında
bu ancaq bir təşbihdir desən, onlar: “Nə üçün qədim
zamanlardan
buranı
Süleyman
mülkü
adlandırmışlar? Buna əsasən bura indi də Süleyman
mülküdür!!!”
115
115
Məgər onlar: “İraq, Mədinə, Xeybər və başqa
müqəddəs yerlər bizimdir”-deyə iddia etmirlər?
Məgər vaxtilə Ruzvelt, Səudiyyə ərəbistanının
şahına bu ölkənin müqəddəs yerlərini İsrailə
satmaqlarını təklif etməmişdi?
Allaha and olsun, biz bu məsələlər qarşısında
məsuliyyət daşıyırıq. Bu hadisələrə görə Hüseyn
ibni əli və Rəsuli-əkrəmin ürəyi qana dönmüşdür.
Görəsən əgər bu gün imam Hüseyn əleyhissəlam
diri olsaydı, nə buyurardı? Şübhəsiz, o buyurardı ki,
“Sizin şüarınız Fələstin olmalıdır. Muşediyan bu
günkü Şimrdir. 1300 il bundan əvvəlki Şimr ölüb
getdi, öz zamanının Şimrini tanı!” Vallah biz qafilik.
Onlar bizə yalan demişlər ki, bu ancaq ərəblər və
İsraillə
əlaqədar
olan
dixili
bir
məsələdir.
əbdürrəhman Fəramərzi demişkən:
“əgər bu dini bir toqquşma deyilsə, bəs niyə
dünyanın müxtəlif yerlərində yaşayan yəhudilər
İsrailə pul göndərirlər?”
Bir neçə il bundan əvvəl dünya yəhudiləri 500
milyon dollar yığıb İsrailə göndərdilər. İsrail də bu
pullarla təyyarə alıb müsəlmanların başına od
yağdırdı.
Elə həmin öz İranımızda yaşayan yəhudilər bir il
iki fantomun (bir növ təyyarə) pulunu (36 milyon
116
116
dollar) İsrailə göndərdilər. Və çox fəxrlə onun
qəbzini Muşediyandan aldılar. Amerikalı yəhudilər
İsrailə gündə bir milyon dollar kömək edirlər.
Biz müsəlmanlar bu sahədə neyləmişik? İslam və
Peyğəmbərə verməyə cavabımız varmı?
Mən yəhudiləri yox, özümüzü məzəmmət
edirəm. Necə də utanmır və özümüzü müsəlman və
əli (ə)-ın şiəsi adlandırırıq.
Bir gün əli (ə) düşmənin islami ölkələrin birisinə
həmlə etdiyini eşidərkən buyurdu:
Mən eşitmişəm ki, onlar islam dövləti pənahında
yaşayan arvad-uşağa da rəhm etməmişlər və...
Allaha and olsun eşitmişəm ki, düşmən belə bir
hörmətsizlik edib, kişiləri öldürüb və ya əsir edib,
qadınlara təcavüz edərək sırğalarını qulaqlarından
çıxarıb və...
əgər bir müsəlman bu xəbəri eşidib, ürəyi
partlasa onu qınamamalıyıq.
Görəsən biz də müsəlmanıqmı? Onlara maddi
yardım göstərmək bizim borcumuz deyilmi?
Fələstində ölənlər müsəlman deyillərmi? əzizlərini
itirmirlərmi? öz şəri hüquqları üçün qiyam
etməmişlərmi?
Kim iddia edə bilər ki, ev-eşiklərindən didərgin
düşmüş
fələstinlilər
öz
doğma
vətənlərinə
117
117
qayıtmağa haqlı deyillər? Allaha and olsun, adam
bunları eşidib görəndə od tutub yanır. Mən həcc
səfərində olarkən bir çox fələstinli gəncləri görüb
onlarla danışdım.
Onlar deyirdilər ki, bizim ümidimiz ancaq
şəhidlər qanınadır.
Onların geymək üçün paltarı yoxdur, amma
bununla belə yenə də vuruşurlar.
Mən bir zaman hesabladım ki, əgər dünyanın 700
milyon müsəlmanı, hərəsi İran pulu ilə gündə bir
riyal kömək etsələr köməklərinin cəmi ildə 250
milyard tümən olar və əgər 98 faizi müsəlman olan
İran xalqı hərəsi gündə bir riyal onlara kömək
etsələr, bu pulların cəmi ildə bir milyon tümən
hüdudunda olar...
Quran buyurur:
“Allah-təala öz mal və canları ilə cihad edənlərə
bu işi tərk edənlərdən mühüm üstünlüklər
vermişdir.”
“Allaha iman gətirənlərin, Allah yolunda hicrət
edənlərin və Onun yolunda öz mal və canları ilə
cihad edənlərin məqamı çox yüksəkdir. Onlar
qələbə çalanlar və nicat tapanlardır.”
Maddi yardım göstərməyə imkanı olanlara bu iş
namaz kimi vacibdir. ölümdən sonra verilən ilk sual
118
118
budur ki, islami bağlılıqla əlaqədar nə kimi işlər
görmüsən?
Peyğəmbər (s) buyurmuşdur:
“Yardım istəyən müsəlmanın fəryadını eşidib,
onun harayına getməyən şəxs müsəlman deyildir,
mən onu müsəlman hesab etmirəm.”
Onların adına bankda bir hesab açıb, gəlirimizin
az bir miqdarını onlara həsr etməyimizin nə eybi
var? Nə üçün bütün dünya yəhudiləri İsrailə
yardım göstərirlər və bütün dünya ictimaiyyətləri
də onların bu işini bəyənib özlərini də ayıq-sayıq bir
millət kimi qiymətləndirdilər? Nə üçün biz
müsəlman fələstinlilərə yardım göstərməməliyik?
Həqiqəti başa düşüb öz işini vaxtlı-vaxtında
görən şəxslər agahdırlar. Mən bu məsələ ilə
əlaqədar olan öz vəzifəmi layiqincə yerinə
yetirirəm. Bu mövzunun üzərində dayanıb, söz
açmaq mən və bütün vaizlərin borcudur.
Ayətullah Həkim kimi böyük və görkəmli
müctəhid Fələstində ölənlərin şəhid sayıldıqlarına
fitva vermişdir.
İndi ki, vəziyyət belədir, onda gəlin dünya
ictimaiyyətləri arasında özümüzü, fikirlərimizi və
işlərimizi dəyərləndirək. Dünyanın böyük dövlətləri
müsəlmanları qeyrətsiz hesab etdikləri üçün bizim
119
119
taleyimiz
haqda
fikirləşmirlər.
Amerikanı
arxayınlığa çıxardan ilk məsələ budur ki, onlar
müsəlmanları qeyrətsiz və laqeyid hesab edirlər.
Pul yolunda canını qoyan və həyatları pula bağlı
olan yəhudilər İsrailə gündə bir milyard dollar
kömək göndərirlər. Amma bir milyard müsəlman
öz din qardaşlarına azacıq da olsun belə kömək
etmirlər. Aşura günü Hüseyn ibni əli (ə)-ın merac
günüdür.
Biz belə bir gündə Hüseyn (ə)-ın qeyrət,
müqavimət, şücaət, fədakarlıq, uzaqgörənlik və
öngörənliyindən dərs almalıyıq.
Məşhur bir yazıçı olan “əbbas Məhmud İqad”
imam Hüseyn (ə)-ın barəsində belə yazmışdır:
Aşura günü sanki imam Hüseyn (ə)-ın əxlaqi
səciyyələri bir-biri ilə yarışmaq istəyirdi. Məsələn, O
həzrətin səbri başqa xüsusiyyətlərini qabaqlamaq
istəyirdi. Allahın rizası olan Hüseyn (ə)-ın rizası
onun səbrini qabaqlamaq istəyirdi, şücaət və
fədakarlıq isə başqa xüsusiyyətləri qabaqlamaq
istəyirdi. Mən Hüseyn (ə)-ın ixlası barədə
danışmağa layiq deyiləm, amma bu qədər deyə
bilərəm ki, Aşura günü İmam (ə)-ın yəqinlik və
müqaviməti diqqəti daha artıq cəlb edirdi. Bu söz
120
120
mənim yox, yaxından o macəranın müşahidəçisi
olan bir ravinin sözüdür. O, belə deyir:
Allaha and olsun, indiyədək qəlbisınıq, gözləri
önündə oğlu şəhid edilmiş, əhli-beyt və səhabəsinin
başı bədənindən ayrılmış və hər bir əzab-əziyyətə
qatlaşan şəxsin bu qədər güclü olduğunu
görməmişdim.
Bu macəra çox qəribədir! Zarafat deyil, daha
maraqlısı budur ki: “Aşara günü İmam (ə) öz
hərəkatının işıqlı gələcəyini bilirmiş kimi çox
təmkinlə qədəm götürürdü.”
Görünür, İmam Hüseyn (ə) şəhadət dərəcəsinə
yüksəlməklə qələbə çaldı. Onun qiyamı, qaranlığa
qərq olmuş dünyanı işıqlığa çıxartdı. Çünki imam
Hüseyn (ə) şəhid olan zaman Bəni-Üməyyə
hökumətinin
əleyhinə
hərəkatlar,
qiyamlar,
həmrəyliklər və yekdilliklər başlandı.
İlk dəfə etiraz edən şəxs kafir bir qadın idi. O,
düşmənin Hüseyn ibni əli (ə)-ın xeymələrinə
axışdığını görən kimi, bir ağac götürüb xeymənin
qabağında dayandı. Bəsr ibni Vail qəbiləsindən olan
bu qadın fəryad edib dedi: Ey Bəsr ibni Vail
övladları! Ey mənim qəbiləm! Hardasınız? İş o yerə
gəlib çatıb ki, Peyğəmbərin balalarını soyundurmaq
istəyirlər.
121
121
Hüseyn (ə) səhabələr şəhid olduqdan sonra,
ikinci dəfə yenidən öz əhli-beytilə vidalaşmaq üçün
xeymələrə tərəf gəldi. İmamın
ikinci dəfə
qayıtmasının
səbəbi,
tarixdə
belə
bəyan
olunmuşdur:
Hüseyn (ə) həmlə edib, düşməni geri oturtdu,
“Fərat” çayına daxil olduqda bir nəfər fəryad edərək
dedi:
Düşmən sənin xeymələrinə tökülüşüb, sən isə su
içmək istəyirsən.
İmam bu sözü eşidən kimi oradan uzaqlaşıb
xeymələrə qayıtdı. Mən bu macəranın doğru olub-
olmadığını
bilmirəm.
Hüseyn
(ə)
düşməni
xeymələrə yaxınlaşmağa qoymadı. O, bir daha öz
əhli-beytini öz başına yığdı...
Burada imam Hüseyn (ə)-ın ruh yüksəkliyini
başa düşürük. İmam buyurdu:
Mənim ey mənim əhli-beytim! özünüzü hər bir
çətinliyə qatlaşmağa hazırlayın. Bilin ki, Allah sizi
qoruyub cəddinizin hərəminə qaytaracaqdır. Bu
saatdan
etibarən
düşmənin
bədbəxtliyi
başlanacaqdır.
Yəqin
bilin
ki,
Allah
sizin
düşmənlərinizi bu dünyada müxtəlif əzablara düçar
edəcəkdir.
122
122
Sanki imam Hüseyn (ə) vəziyyəti əvvəlcədən
müəyyənləşdirmişdi, elə buna görə də bir nöqtəni
mərkəz təyin edib orada dayanmışdı. Düşmən
ordusundan bir dəstə İmamı dövrəyə almaq
isətyirdilər, amma qorxub geri çəkildilər.
Bu vəziyyəti görən ömər Səd fəryad edərək dedi:
Nə edirsiniz, kim ilə vuruşursunuz? Bu, ərəb
pəhləvanlarını öldürən şəxsin oğludur.
ömər Səd bu sözlə onların ərəblik qeyrət və
təəssübünə toxunmaq istədi. O, əlavə dedi:
əgər tək-tək yaxına getsəniz, o, hamınızı
öldürəcəkdir. Yalnız hər tərəfdən həmlə etməklə
onu öldürmək olar.
İmam (ə) hər tərəfdən hücum edib gələn düşməni
yaxına
buraxmırdı.
İmamın
qeyrəti
onu
xeymələrdən uzaqlaşmağa qoymurdu. Hüseyn ibni
əli
(ə)
əhli-beytinə
xeymələrdən
bayıra
çıxmamalarını dönə-dönə tapşırmışdı... əhli-beyt
atın kişnəmək səsəni eşitdikdə elə xəyal etdilər ki,
İmam üçüncü dəfə yenidən vidalaşmaq üçün
qayıtmışdır. Lakin bayıra çıxdıqda onların ürəyində
parlayan son ümid çırağı da sönməyə başladı.
İmamın tərbiyə olunmuş atı, onun yıxıldığını
gördükdə İmam yanaşıb öz yalını onun qanına
boyayıb, xeymələrə doğru qayıtdı. Atı dövrəyə
123
123
almış əhli-beyt, nalə etməyə başladı. İmam Hüseyn
(ə)-ın səsi eşidilirdi. O, fəryad edərək buyururdu:
«(ərəbi)»
İlahi! Hüseynin bütün ruhi və cismi gücü
səndədir. İmamın səsini eşidən əhli-beyt onun hələ
diri olduğunu bilib sevindilər.
İmam bir az dincəlib yenə də həmlə edirdi...
Bir daha xatırladıram ki, Aşura günü İmam (ə)
müharibənin səhabələr tərəfindən başlanmasına
dair izn vermədi. Çünki o, atası əli (ə)-ın adət-
ənənəsinə əməl etmək istəyirdi. İmam Hüseyn (ə)
buyurdu:
“Mən heç vaxt müharibəni başlamaram, onlar
başladıqda biz də cavab verməyə məcburuq.”
ömər Səd Ubeydulla ibni Ziyadın razılığını əldə
etsin deyə müharibəni belə başladı:
Oxu yaya qoyub xeymələrə tərəf atarkən fəryad
edib dedi: əmrin hüzuranda şəhadət verin ki,
Hüseynin xeymələrinə tərəf ilk ox atan şəxs mən
idim.
ömər Səd imam Hüseyn (ə)-ın sinəsini nişan
aldığı başqa bir oxla da müharibəyə son qoydu.
Həmin o ox, İmam (ə)-ın sinəsinin dərinliyinə qədər
nüfuz etmişdi. Elə buna görə də İmam (ə) oxu sinə
124
124
tərəfindən yox, arxadan çəkib çıxartdı. İmam
taqətsiz bir halda atdan yerə düşdü...
Mötəbər məqtəllərdə yazmışlar ki, imam Həsən
(ə)-ın oğlanları, əmiləri ilə bərabər Kərbəlaya
gəlmişdilər. Onların biri əmisinin evində böyümüş
on yaşlı Abdullah idi. İmam (ə) ona çox məhəbbət
göstərərdi. Abdullah da imamı çox sevərdi. İmam
(ə), qardaşı uşaqlarını bacısı Zeynəbə tapşırmışdı.
Zeynəb on yaşlı Abdullahın meydana doğru
yüyürdüyünü gördükdə, arxasınca qaçıb onu tutub
saxlamaq istədi. Uşaq fəryad edərək dedi:
“Bibican, Allaha and olsun, mən əmimdən
ayrılmaram.”
Uşaq özünü əmisinə çatdırdı, Zeynəb də qaçıb
oraya yetişdi. İmam buyurdu: Sən qayıt, bu uşaq
mənim yanımda qalsın!
Abdullah əmisi imam Hüseynlə qucaqlaşıb qol-
boyun oldu, bu dəmdə düşmən imamın başına bir
zərbə endirmək istəyirdi. Abdullah fəryad qoparıb
dedi: Ey haramzadə! Sən mənim əmimi öldürmək
istəyirsənmi?! O məlun qılıncını Abdullahın qoluna
endirərək onun qolunu üzüb yerə saldı. Qolu
üzülmüş Abdullah dedi: “əmican gördün ki,
mənimlə neylədilər.”
«əla lənətullahi ələl-qövmiz-zalimin.»
125
125
«əşhədu ənnəkə qəd əmərtə bil mərufi və
nəhəytə ənil munkəri və cahədtə fillahi həqqə-
cihadihi hətta ətakəl yəqin.»
«Vəla hovlə vəla qüvvətə illa billahil əliyyil
əzim.»
126
126
ön söz ................................................................................................. 8
İmam Hüseyn (ə)-ın inqilabi hərəkatında mühüm amillər ........ 9
Birinci amil beyət ........................................................................... 11
İkinci amil dəvət ............................................................................. 23
Üçüncü amil əmr be məruf ........................................................... 28
əmr be məruf və nəhy əz münkərin şərtləri ............................... 51
əmr be məruf və nəhy əz münkərin dərəcələri .......................... 62
Dostları ilə paylaş: |