Inocte 2017 II. International New Tendencies Congress in Ottoman Researches
Yüklə 4,02 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Inocte 2017 International New Tendencies Congress in Ottoman Researches September 12-14, 2017 Baku
- Anahtar Kelimeler
Inocte 2017 International New Tendencies Congress in Ottoman Researches September 12-14, 2017 Baku 60 17. YÜZYIL VEZİRİAZAMLARINDAN LALA MEHMED PAŞA VE MUHALLEFATI İsmail KIVRIM * ÖZET I. Ahmed devrinin sadrazamlarından Lala Mehmed Paşa Bosnalı Şahinoğlu ailesinden olup Yayça’da (Jajce) doğmuştur. Bazı kaynaklarda Sokullu Mehmed Paşa ile akraba olduğu belirtilir. Lala Mehmed Paşa 5 Ağustos 1604 (9 Rebiyülevvel 1013) tarihinde sadrazamlığa atanmıştır. Avusturya cephesinde pek çok başarılar elde etmiş olan Lala Mehmed Paşa Macaristan’ı kesin olarak Avusturya istilasından kurtarmaya hazırlandığı sırada, Anadolu’da Celâli isyanları tehlikeli boyutlara ulaşması ve İran cephesinde de işlerin kötüye gitmesi üzerine I. Ahmed, bazı hususları görüşmek üzere İstanbul’a gelmek için izin isteyen veziriazama ya İran serdarlığını üzerine alması ya da sadaret mührünü göndermesi şartıyla gelmesine izin verdi. İstanbul’a gelen Mehmed Paşa, padişahı, İran cephesine başkasının gönderilmesi ve kendisinin de Avusturya meselesini nihayete erdirmek için tekrar Macaristan’a dönmesine ikna etmeye çalıştıysa da muvaffak olamadı. Nitekim I. Ahmed kendisini ölümle tehdit edince İran cephesine gitmek için Üsküdar’a geçti. Fakat Haziran 1606’da burada üzüntüsünden vefat etti. Lala Mehmed Paşa, hatırı sayılır bir servete sahipti. Nitekim hastalandığında vefat edeceğini anladığında yanındakilere ailesinin ve çocuklarının korunmasını vasiyet etmişti. Öldüğünde de geride kalan askerî malzemenin yanında başta nakit varlığı olmak üzere kırkı aşkın samur kürk, elbiseler ve çeşitli değerli eşyaları bulunmaktadır. Anahtar Kelimeler: Veziriazam, Lala Mehmed Paşa, Muhallefat * Doç. Dr., Gaziantep Üniversitesi, email: ikivrim@hotmail.com, TÜRKİYE Inocte 2017 International New Tendencies Congress in Ottoman Researches September 12-14, 2017 Baku 61 TUNA VİLAYETİ’NDE ORAK VE HARMAN MAKİNESİ Kadir ACAR ÖZET 19. yüzyılda Avrupa çiftçisi ziraat alet ve makinelerinden faydalanarak daha verimli çalışabiliyor, mahsulünü kısa sürede toplayabiliyordu. İnsan ve hayvan gücüyle üretim yapan Osmanlı çiftçisi mahsülünü gereken sürede toplayamıyordu. Toplanamayan mahsül tarlada terk ediliyor veya orakçılara bırakılıyordu. Bu sebeple Tuna Vilayeti’nde de üretimi artırmak için ziraat alet ve makineleri kullanılmasına teşebbüs edildi. 1866’da Rusçuk’da tecrübe edilip neticeye göre diğer kazalara da alınmak üzere bir harman makinesi getirtildi. Ertesi yıl bir harman makinesi daha ve bazı ziraat edevatı da satın alındı. Bu harman makinelerinden birisi de buhar gücüyle çalıştırılıyordu. 1867’de bunların Rusçuk’taki numune çiftliğinde tecrübe edildikten sonra diğer yerlerde de kullanılması kararlaştırıldı. Verim alınınca finansmanı menafi- i umumiye sandıklarından karşılanmak üzere 1868 yılında uygun olan kazalar için birer orak makinesi ve her sancak için de birer harman makinesi alınmasına karar verildi. Orak makineleri, kullanacak kişilere eğitim verilerek kazalara gönderildi. Bu makineler sayesinde mahsulde atış olduğu görüldü. Anahtar Kelimeler: Orak Makinesi, Harman Makinesi, Menafi Sandıkları, Vilayet Yönetimi, Osmanlı’da Ziraat Yrd. Doç. Dr., Dicle Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyesi, email: yakincag@gmail.com , TÜRKİYE Inocte 2017 International New Tendencies Congress in Ottoman Researches September 12-14, 2017 Baku 62 THE CIRCASSIANS – AN ETHNIC GROUP PERISHED FROM DOBRUDJA Liliana BOŞCAN * ABSTRACT During the nineteenth century, Dobrudja experienced significant population movements. In former times, the Circassians also lived in this ethnic conglomerate of Dobrudja, a genuine mosaic of nationalities. The Circassians emigrated from Russia to the Dobrudja and the other Turkish provinces between 1862 and 1865. According to Eugen Pittard, in 1864 and beyond, about 400,000 Circassians fleeing from the Russians asked the Ottoman Empire to grant them assylum, which allowed them to settle in the Balkan Peninsula and Western Asia. In Dobrudja, besides Slava Cerchezească, Babadag Plasa, they also settled in other localities, such as Armutlia, Ortachioi, Canlâ-Bugeac, Camber, Isaccea, Accadân, their number being around 10,000 persons. Until the Independence War of 1877, villages of the Circassians, who preferred especially “the places under the slopes or the wooded spots around the springs rich in drinking water” were scaterred hither and thither all over Dobrudja. After the war, the Romanian government encouraged the returning to Dobrudja of the other Muslim populations who had emigrated, such as the Turks and the Tatars, and withheld the returning of the Circassians to their homes. First, the study will focus on the descriptions of various authors, regarding the life, living, traditional clothing, and traditions of the Circassians, as well as their relations with the other populations in Dobrudja. Secondly, the paper will represent a statistical analysis of the Circassians in the territory of Dobrudja and, last but not least, the political context that led to the Circassians’ emigration after the Independence War. The paper is based on unpublished documents found in the Romanian diplomatic and national archives, namely the memoirs of the Romanian elite, and also the Romanian press. Keywords: Emigration, Dobrudja, Circassians * Assoc. Prof., Bucharest University Faculty of History, email: liliana.boscan@gmail.com , ROMANIA Yüklə 4,02 Kb. Dostları ilə paylaş:
|