10
Təbiət və insan cəmiyyəti
Xalq təsərrüfatının bütün sahələrinin intensiv inkişafı dövründə ətraf mühitin
mühafizəsi mühüm əhəmiyyət kəsb edirb.Maddi nemətlər istehsalı prosesində təbii
mühitin müxtəlif zərərli və zəhərli maddələrlə çirklənməsi baş verir.Bu isə öz
növbəsində
insanların
sağlamlığının
qorunması
tədbirlərinin
həyata
keçirilməsini,tələb olunan sanitar-gigiyena şəraitinin yaradılmasını və ətraf mühitin
qorunmasını tələb edir.
Elm və texnikanın inkişafı ilə XX əsrdə cəmiyyətin təlabatı ilə
təbiətin imkanları arasında təzadlar daha güclü xarakter almışdır.
Elm və
texnikanın sürətli inkişafı,sənaye istehsalatının güclənməsi,avtomobil nəqliyyatının
sayının artması,əhlinin şəhərlərdə cəmləşməsi və kənd təsərrüfatının
kimyalaşdırılması təbii sərvətlərin istismarını artırmaqla
təbii mühitə mənfi təsirlər
1982 Mikroelektronika və cəmiyyət
Fridrixs,A.Şaff
1984 Üçüncü dünya özünü təmin etmək iqtidarındadır
R,Lenuar
1985 Ayaqyalinlarin inqilabı
B.Şnayder və b.
1986 Okeanların gələcəyi
E.Mann-Borgeze
1987 Artımın hüdudlarından kənarda
E.Pestel
1989 Düşkünlüyün həddi
O.Carini,V.Siel
1989 Aclığa
qalib gələn Afrika
A.Lemma,P.Malaska
1990 Birinci qlobal inqilab
A.Kinq,B.Şnayder
1991 Birinci qlobal inqilab
A.Kinq,B.Şnayder
1994 İdarəetmə qabiliyyəti
E.Dror
1995 Qovğa və bədnamlıq:yoxsulluq və inkişafdan
qalma
B.Şnayder
1995 Təbiəti nəzərəalmaq:həyata
imkan yaradan milli
gəlir
V.Van Diren
1997 Dördüncü amil:Sərvətləri ikiqat
artırmaq,resurslsra
ikiqat qənaət
E.Vayzeker,E.Lovins,
L.Lovins
1997 Sosial birliyin həddi:ziddiyyətlər və plyuralist
cəmiyyətdə anlaşma
P.Berger
1998 Biz
necə işləməliyik
O.Carini,P.Lidtke
1998 Qlobal resurs kimi dənizlərin idarə edilməsi
E.Mann-Borgeze
1999 Şəbəkədə:hipotetik cəmiyyət
J.-L.Sebrian
2000 Bəşəriyyət qalib gəlir
R.Mon
2001 İnformasiya cəmiyyəti və demoqrafik inqilab
S.Kapitsa
2002 Düşünməyə məcburetmə məharəti
F.Fester
2003 Təhsil və işləməyin ikiqat spiralı
O.Carini,M.Malitsa
2004 Artımın həddi-30 il sonra
D.Medouz
2005 Özəlləşdirmənin həddi
E.Vaytszeker
11
göstərir.
Nəticədə elmi-texniki tərəqqi dövründə insanın təbiətə təsiri qlobal
miqyas alır.İnsan fəaliyyətinin ətraf mühitə mənfi təsirlərini təsəvvürümüzdə
canlandırmaq üçün bəzi misallara müraciət edək.Məsələn,sututarların çirkab suları
ilə çirklənməsi suyun sənayenin müxtəlif sahələrində istifadəsinin artması ilə sıx
bağlıdır.Texnoloji proseslərdə istifadə olunmuş su müxtəlif zərərli maddələrlə(neft
məhsulları,turşular,fenollar,sintetik yuyucu maddələr,yağlar,üzvi birləşmələr və s.)
çirklənərək, sonradan sututarlara daxil olur.Orta gücə (növbədə 50t süd) malik süd
emalı zavodunun çirkləndirdiyi suyun miqdarı əhalisi 15min nəfər olan qəsəbənin
çirkləndirdiyi suya ekvivalentdir.
Atmosferin
müxtəlif
zərərli
maddələrlə
çirklənməsi
böyük
miqyas
almışdır.Atmosfer çirklənməsinin əsas növü qazşəkilli və tozvari yanma
məhsullarıdır.Müxtəlif növ yanacaqların yanması nəticəsində atmosferə bir ildə
150mln.t kükürd anhidridi,200mln.t karbon oksidləri,50mln.t karbohidratlar,
53mln.t azot oksidləri və s. daxil olur.Ümumiyyətlə,Yer atmosferinə bir ildə
2,5mlrd.t-a yaxın müxtəlif maddələr buraxılır.
Ətraf mühitə əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərən amillərdən biri də
urbanizasiyadır(əhalinin şəhərlərdə cəmlənməsi).Hazırda ölkəmizin əhalisinin
40%-ə qədəri şəhərlərdə yaşayır və bu göstərici daim artmaqdadır.Elmi-texniki
tərəqqi və urbanizasiya prosesi insanların ədəni-məişət səviyyəsini,rahatlığını və
rifahını yüksəldir.Lakin,urbanizasiya prosesinin neqativ cəhətləri də ortaya
çıxır.Sənaye müəssisələri və nəqliyyatın sıxlığının artması şəhərlərdə ətraf mühitin
və insan sağlamlığının qorunmasını çətinləşdirir.Bütövlükdə,dünya şəhərləri ildə
3mlrd.t bərk sənaye və məişət tullantılarını,500km
3
-dan çox çirkab suyunu və
1mlrd.t-a qədər müxtəlif aerozolları ətraf mühitə buraxır.
Beləliklə,təbii mühitin çirklənməsi insanların sağlamlığına
mənfi təsir göstərir
və iqtisadi itkilərə səbəb olur.
Göstərilən misallar cəmiyyətin təbiətə təsirinin kəskin xarakter almasını bir daha
sübut.Yəni,ətraf mühitə antropogen təsirlər biosferdə baş verən proseslərdə bütün
canlılar üçün arzuolunmaz qlobal dəyişikliklərə gətirib çıxarır.
Cəmiyyətlə təbiət arasındakı qarşılıqlı təsirlərin əsasən üç formasını qeyd etmək
olar:ekoloji,iqtisadi və ideoloji.
Ekoloji qarşılıqlı təsir forması insanın təbii mühitə olan təlabatı ilə müəyyən
olunur.Yəni,mühit insanın bioloji həyat rejimini(hidroloji rejim,planetin bioloji
məhsuldarlığı,maddələr və enerji mübadiləsi və s.) təmin etməlidir.
İqtisadi qarşılıqlı təsir forması ictimai inkişafın təmin olunması üçün cəmiyyətin
təbii sərvətlərə olan təlabatı kimi inkişafın sosial qanunları ilə müyyən olunur.
Qarşılıqlı münasibətlərin ideoloji forması xalq təsərrüfatının inkişafı prosesində
təbətdən kompleks istifadə olunması zamanı ətraf mühitin keyfiyyətinin planlı
şəkildə idarə olunmasında təzahür edir.