www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
137
Rəsulzadə yazırdı: «Bizi düşündürəcək bir məsələ varsa, o da
cəmiyyətçilərin («Gənc türklər»in) nöqteyi-nəzərlərinin
burada dayanıb bir az da o yanı görməmələridir ki, bu da əsl
hürriyyət almağa qabil olan füqərayi-camaata istinad etməyib,
sinfiyyət ayırmayaraq «hamı camaata» söykənmələridir» [185,
121]. Rəsulzadə «Gənc türklər»ə tövsiyə edirdi ki, Türkiyənin
hürriyyəti və səadəti naminə millət və məzhəb məsələsində
fərq qoymasınlar: «Qoy beynəlmiləllik nuru işıqlanıb
«millətçilik» və dargözlülük cəhlini yer üzündən məhv edərək
səadəti-ümuminin vücudunu təmin eləsin!» [185, 123].
Deməli, həmin dövrdə Rəsulzadə milli məsələni bir
kənara qoyaraq, bütün millətlərin o cümlədən, türklərin-
müsəlmanların hüquq və azadlıqları uğrunda mübarizə aparan
yeganə cərəyan və siyasi partiya kimi beynəlmiləlçi sosial-
demokratları qəbul etmişdı: «Bu firqənin amalı və əfkarı fəqət
füqərayi-kasibənin əmniyyətini təmin edib, ümum insanları
nəzərində bir tutub, bilafərq millət, məzhəb, arvad və kişilərin
hər bir hüquq və ixtiyaratda müsavi (bərabər – F.Ə.)
olmalarıdır. Bu firqə beynəlmiləldir. Bunun üçün milliyyət
filan yoxdur. Bunun nəzərində əhəmiyyət qazanan fəqət
sinifdir. Bir-biri ilə zidd olan iki sinfin ki, onları heç bir rabitə
müttəhid edə bilməz…. Kəmali-cürətlə demək olar ki,
ictimaiyyun-ammiyyun müsəlman firqəsidir. Bəli, müsəlman-
lara, müsəlman füqəra və məzlumlarına, o ixtiyarsız və
hüquqsuz füqəralara bir firqəyə mülhəq olmaq, bir heyətə
mənsub olmaq münasibət və məravə yavuq isə o da
ictimaiyyun-ammiyyun firqəsidir» [185, 93].
Fikrimizcə, Rəsulzadə türkçülük və islamçılıq
məfkurəsinə tapınına qədər (1911-1913) siyasi-ideoloji dünya-
görüşündə sosial-demokratizmə, bu mənada beynəlmiləlçiliyə
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
138
138
daha çox önə vermiş, lakin sonrakı dönəmlərdə bu cərəyan
onun fəlsəfəsində arxa plana keçmişdir. Məhəmməd Əminin
və onun silahdaşlarının (A.Kazımzadə və b.) siyasi-ideoloji
dünyagörüşündə baş verən dəyişiklikdə sosial-demokratizmin
rus bolşeviklərin əlində «yeni imperiya» silahına çevrilərək
müsəlman-türk xalqlarına qarşı yönəlməsi mühüm rol
oynamışdır. Başqa sözlə, rus bolşeviklərinin marksizmdən
xeyli dərəcədə uzaqlaşaraq, milli və dini məsələdən daha çox
taktiki mənada istifadə etmələrinin aşkarlanması ilə
Azərbaycan türk aydınlarının böyük əksəriyyəti, artıq 1910-
1920-ci illərdə onlarla bütün mənalarda yollarını ayırmışlar.
Tədqiqatçı alim, fəlsəfə üzrə fəlsəfə doktoru Müstəqil Ağayev
də hesab edir ki, əvvəllər bir yerdə olmuş rus və milli
inqilabçıların sonralar ayrılmasına səbəb məfkurə fərqləri
olmuşdur: «Azərbaycan inqilabçıları siyasi fəaliyyətlərində
milliliyi, milli istiqlalı ön plana çəkir, rus inqilabçıları isə
milliliyə əhəmiyyət verməyib, sinifliyi, sinfi mübarizəni
qabağı çəkirdilər. Bu cür mühüm fərqlər onların ayrılmasına,
həm də ümumi düşmənə qarşı mübarizənin zəifləməsinə
gətirib çıxardı» [12, 25].
Bütün bunlarla yanaşı, qeyd etməliyik ki, «Hümmət»in
mövcudluğu dövründə rus bolşeviklərlə birgə fəaliyyət
göstərən milli sosial-demokratlar – milli inqilabçılar
marksizm mövqeyində dayansalar da, Azərbaycanda milli
ideyanın təşəkkülündə müəyyən rol oynamışlar. Bu baxımdan
həmin dövrü təhlil edən professor Yusif Rüstəmov haqlı
olaraq
yazır:
««Hümmət»
təşkilatında
iş
aparan
M.Ə.Rəsulzadə qrupunun üzvləri – gələcək «Müsavat»
partiyasının üzvləri xalqın milli mübarizə yolunu müəyyən
etməyə çalışırdılar. Bu yol Azərbaycanın gələcək milli
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
139
istiqlaliyyət yolu idi. Milli ruhlu gənclər öz mövqelərini
sərbəst surətdə müəyyənləşdirmək üçün
«Hümmət»
təşkilatından ayrıldılar» [193, 295].
Bu o deməkdir ki, Rəsulzadə, Kazımzadə, Aşurbəyov
və başqa milli ruhlu insanlar marksizm adı altında Rus-
Xristian-Qərb-Avropa ideologiyasına xidmət edən rus bol-
şevizmini vaxtında görmüş və onlarla yollarını ayırmışlar.
Milli ruhlu insanlar başa düşürdülər ki, Turk-İslam-Şərq
mədəniyyətinə bağlı olan Azərbaycan xalqının gələcəyi rus
bolşevizmi bağlı ola bilməz. Bu yolu tutmaq yalnız köləllik və
milli-mənəvi dəyərlərə dönüklükdür. Beləliklə, milli sosial-
demokratlar da Hüseynzadə, Ağaoğlu kimi əsas ideya xətti
olaraq türk-islam-şərq mədəniyyətini seçdilər. Ancaq milli
sosial-demokratların
Türk-İslam-Şərq
mədəniyyətinə
əsaslanan türkçülük-islamçılıq-müasirlik «üçlüyü»nə olan
münasibətləri bir qədər fərqli oldu.
Marksist-leninçi sosial-demokratiya. İlk gündən rus
bolşeviklərlə
çiyin-çiyinə addımlayan
S.M.Əfəndiyev,
M.Əzizbəyov, R.Axundov D.Bünyadzadə, H.Sultanov,
Ə.Qarayev və başqaları marksist-leninçilərin tanınmış
nümayəndələridir. Məsələn, milli sosial-demokrat təşkilatı
olan «Hümmət»lə yanaşı, RSDFP-nin Bakı Komitəsinin üzvü
S.M.Əfəndiyev birmənalı şəkildə ruspərəstliyi, qərbçiliyi ilə
seçilmişdir. Azərbaycanın gələcəyini yalnız Rusiya və
Rusiyadakı bolşevik hərəkatı ilə bağlayan Əfəndiyev
«Müsəlman kadetləri» məqaləsində islamçılıq və türkçülük
tərəfdarlarını ikiüzlülükdə ittiham edərək yazırdı ki, onlar
sözdə fəhlə-kəndlilərin yanındadırlar, əməldə isə onların
mənafeyi ilə hesablaşmırlar [75, 172-173]. S.M.Əfəndiyev
Azərbaycan Cümhuriyyəti dövründə (1918-1920) də Milli
Dostları ilə paylaş: |