www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
242
242
yox idi buna. Bakılınınkı şoferlik idi, neftçilik idi, ən
uzağı da qırçılıq. Elə buna görə də indi axtarsaq,
alimlərin, siyasi xadimlərin, dövlət qulluqçularının
içində bakılıları barmaqla saymaq olar.
Elə buna görə də, kirayənişinlərin eyforiyası
nənəmə də, bibimə də çox qəribə gəlir, əsəblərinə
toxunur, nə qədər cəhd eləsələr də, fikirlərini bu səs-
küydən ayıra bilmirlər. Durub onlara irad tutmağı da
özlərinə sığışdırmırlar, ayıb bilirlər. Tərslikdən evdə kişi
xeylağılarından da heç kim yoxdur ki, düşüb
kirayənişinləri başa salsın, sevinclərini bir az sakit
şəkildə bəyan eləsinlər.
Axşama yaxın Mirsəftərgilin şəhərdə qalan başqa
qohumları onlara təbrikə gəlir, bapbalaca otağa filan
qədər adam yığılır, səs-küy bir az da güclənib, elə həddə
çatır ki, artıq yuxarı otaqlarda oturmaq mümkün olmur,
qışqır-bağırdan evlərin şüşələri silkələnir. Bibim öz
radiomuzun səsini artırmaqla həyətdəki gurultunun
səsini batırmağa cəhd göstərsə də bunun bir xeyri
olmur.
Neftçi atam dənizdə, dəmiryolçu babamsa
növbəti reysdə olduğundan nənəmlə bibim səbrlərini
basıb kiçik əmimin evə dönməsini gözləyirlər ki, bu
mərəkənin qarşısını alsın. Ancaq bir müddət sonra başa
düşürlər ki, əmim də belə tezliklə gələn deyil, Allah bilir
məhəllədə hansı avaraya ilişib, hansı tində kazbek
tüstülədir, ya da küçənin başındakı pivəxanda kruşkanı-
kruşkaya calıyır.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
243
243
243
Nəhayət, bibim dözmür, tərəddüdlə də olsa
ayağa qalxır, pəncərədən aşağı boylanıb nənəmə tərəf
dönür:
– Mən day dözə bilmirəm, düşüb aşağı bir-iki
kəlmə deyəcəm onlara.
– Lazım döyül.
– Nöşün e? Beyəm qorxuram olardan? Atamın
həyətində oturub məni divara dırmaşdıraceylər? Bəsdi
də. Səhərdən bayram eliyillər, çalıb-oynuyullar, day
gecədi, yıxılıb yatsunnar da.
Nənəm ona acıqlanır.
– Qız uşağısan. Otur yerində, ayıbdı. Filan qədər
kişi xeylağı var evlərində. Gədə gələr, düşüb abırlarını
verər.
Bibim bu dəfə küçəyə tərəf boylanaraq, xilas
gözləyən əsirlər kimi ümid dolu baxışlarını tinin başına
zilləsə də, küçədə pişiklərdən başqa canlı məxluq gözə
dəymir. Saat artıq on birə yaxınlaşır.
– Birdən qaqaşım heç gecə evə gəlmədi? Bəs biz
səhərəcən yatmıyaq? Oturub bu qara-mərəkəyə qulaq
asaq? – Bibim təəssüflə içini çəkir. - Bəlkə sən özün
düşəsən aşağı?
Nənəm sərt hərəkətlə başını qaldırıb bibimə
baxır, onun çatılmış qaşlarını görən bibim özünü
yığışdırır, təklifinin nə qədər namünasib olduğunu
anlayır. Utanıb başını aşağı salır və mızıldanır.
– Yaxşı, onda oturub qaqaşımı gözdüyək.
Hər
ikisi
bir
müddət
susub
otururlar,
danışmırlar. Nənəm bibimin üzünə baxmağa sanki
xəcalət çəkir, bəlkə də övladının bu narahatçılığında
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
244
244
özünü günahkar sayır, amma birdən üzü gülür, nəsə
fikirləşib tapmış adamlar kimi cəld ayağa durur, otaqda
vurnuxmağa başlayır.
–
Nə
axtarırsan?
–
bibim
qeyri-ixtiyari
maraqlanır.
Otağı ələk-vələk edən nənəm əsəbiliklə əllərini
yellədir:
– Hanı o?
– Nə?
– Əşşi, o yekə paltar qayçısını diyirəm də. Səhər
əlimdeydi e.
Bibimin gözlərində heyrət nişanələri görünür.
– Qayçını neynirsən?
– Lazımdı.
– Odey, taxçaya qoymuşam.
Nənəm
yekə
paltar
qayçısını
götürəndə
təəccübdən, həm də qorxudan bibimin boğazı quruyur,
düşünür ki, nənəm kirayənişinləri «qayçılamaq» istəyir.
– Hə də, ata-babası gündə birini bıçaqlıyırdı, bu
da qayçılamaq fikrinə düşüb. Allah axırını xeyir eləsin. –
Bibim bunları beynindən keçirib vahimə içində yerindən
sıçrayır, arvadın qarşısını kəsmək istəyir.
– Sən babovun qəbri, eləmə, ay məmə, bizi qana
salma.
– Əşşi, çəkil görüm. - Nənəmin səsindəki hökm
bibimi geri çəkilməyə vadar edir və arvadın qapıya yox,
pəncərəyə tərəf getməsi isə onu lap çaşdırır. Bir şey
soruşmağa da macal tapmır, nənəm pəncərəni açıb iri
dəmir qayçı tutmuş əlini sol tərəfə uzadır və yalnız bu
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
245
245
245
zaman bibim başa düşür ki, arvad Mirsəftərgilin evinə
gedən elektrik xəttini kəsmək istəyir.
Əlbəttə ki, nənəmdən fərqli olaraq bibimin
elektrik cərəyanı barədə məlumatı daha çox idi, lakin bu
məqamda gücü yalnız: -«eləmə, tok vurar»- qışqıraraq
özünü arvada tərəf atmağa çatır.
Başı pəncərədən çöldə olan arvad qızının sözünü
eşitmir və nazik məftili var gücüylə dəmir qayçının
arasına sıxıb kəsir...
Bayırda möhkəm qığılcım qopur və nənəmin
«Vaxsey» bağırmasıyla həyətin qaranlığa qərq olması bir
olur<
Sakitlik çökür. Bibim özünü itirir, biixtiyar
nənəmi çağırır, arvadın yüngül iniltisindən hiss edir ki,
pəncərənin ağzında yıxılıb qalıb. Elə bu vaxt arvadın
qışqırığını eşidən Mirsəftər də cəld yuxarı qalxır,
cibindən kibrit çıxarıb yandıraraq evə girir.
– Arvada nə oldu ki?
Nənəmin pəncərənin ağzında yıxıldığını görüb
onun üstünə atılır, ayağa qaldırmağa çalışır, bibim tez
şam gətirir, yandırırlar, yalnız bundan sonra inildəyən
arvadın göyərmiş sifətini görən Mirsəftər onu elektrik
cərəyanı vurduğunu anlayır. Amma özünə gələn nənəm
heç bir köməyə ehtiyacı olmadığını bildirərək
kirayənişini təzədən aşağı göndərir, özü isə qızının
köməyiylə ayağa qalxıb divana uzanır. Görkəmindən
bilinir ki, özündən razıdır, hər nədisə həyətdə sakitliyi
bərpa etməyə nail olub.
Buna baxmayaraq ürəyində özü özünə söz verir
ki, bundan sonra bir də o zəhrimar toka yaxın da
Dostları ilə paylaş: |