International Financial Reporting Standard 3 Business Combinations

EK 1

Türkiye Muhasebe Standardı 19

(TMS 19)

Çalışanlara Sağlanan Faydalar

Amaç

1 Bu Standardın amacı, çalışanlara sağlanan faydaların muhasebeleştirilmesine ve açıklanmasına ilişkin hususları belirlemektir. Bu Standart uyarınca işletmenin;

(a) Çalışana, sunduğu hizmet karşılığında gelecekte ödeyeceği faydalara ilişkin bir borcu,

(b) Sağlanan faydalar karşılığında çalışanın sunduğu hizmetten elde edilen ekonomik faydayı işletme tükettiğinde ise bir gideri,

muhasebeleştirmesi gerekir.

Kapsam

2 Bu Standart, “TFRS 2 Hisse Bazlı Ödemeler” Standardının uygulandığı durumlar hariç olmak üzere, çalışanlara sağlanan her türlü faydaların muhasebeleştirilmesinde işverenler tarafından uygulanır.

3 Bu Standart, çalışanlara sağlanan fayda planları tarafından yapılan raporlamayı düzenlemez (bakınız: “TMS 26 Emeklilik Fayda Planlarında Muhasebeleştirme ve Raporlama” Standardı).

4 Bu Standardın uygulandığı çalışanlara sağlanan faydalar aşağıdakileri içerir:

(a) Çalışan, çalışan grubu veya onların temsilcileri ile işletme arasındaki resmi planlar veya diğer resmi anlaşmalar kapsamında sağlanan faydalar,

(b) İşverenin ülke, devlet, sektör veya birden fazla işverenin dahil olduğu diğer planlara katkı yapmasını gerektiren yasal veya sektör düzenlemeleri kapsamında sağlanan faydalar veya

(c) Zımni kabulden doğan yükümlülüğe sebep olan gayri resmi uygulamalar kapsamında sağlanan faydalar. Gayri resmi uygulamalar, işletmenin çalışanlara sağlanan faydaları ödemekten başka gerçekçi bir alternatifi bulunmadığında, zımni kabulden doğan bir yükümlülüğe sebep olur. İşletmenin gayri resmi uygulamalarındaki değişiklikler nedeniyle çalışanları ile olan ilişkilerinde doğabilecek kabul edilemez bir zarar, zımni kabulden doğan yükümlülüğe örnek olarak gösterilebilir.

5 Çalışanlara sağlanan faydalar aşağıdakileri içerir:

(a) Sağlanacak faydanın tamamının, hizmetin sunulduğu yıllık raporlama dönemini takip eden on iki ay içinde yerine getirilmesinin beklendiği çalışanlara sağlanan aşağıdakiler gibi kısa vadeli faydalar:

• 
  Ücretler, maaşlar ve sosyal güvenlik katkıları,
  

• 
  Ücretli yıllık izin ve ücretli hastalık izni,
  

• 
  Kârdan pay verilmesi ve primler ile
  

• 
  Mevcut çalışanlar için sağlanan parasal olmayan faydalar (sağlık yardımı, lojman, araç, ücretsiz veya indirimli olarak verilen mal veya hizmetler gibi).
  

(b) İş ilişkisi sonrasında sağlanan aşağıdakiler gibi faydalar:

• 
  Emeklilik faydaları (örneğin, emeklilik maaşı ve emeklilik ikramiyesi) ve
  

• 
  İş ilişkisi sonrasında sağlanan hayat sigortası ve sağlık yardımı gibi diğer faydalar.
  

(c) Çalışanlara sağlanan aşağıdakiler gibi diğer uzun vadeli faydalar:

1. 
   Kıdeme bağlı izinler veya özel izin gibi uzun vadeli ücretli izinler,
   

(ii) Jübile veya kıdeme bağlı diğer faydalar ve

(iii) Uzun süreli iş göremezlik nedeniyle sağlanan faydalar.

(d) İş ilişkisinin sona erdirilmesinden dolayı sağlanan faydalar.

6 Çalışanlara sağlanan faydalar, çalışanlara, çalışanların bakmakla yükümlü oldukları kişilere veya hak sahibi diğer kişilere sağlanan faydaları içerir. Söz konusu faydalar; doğrudan çalışana, eşine, çocuklarına, bakmakla yükümlü olduğu kişilere veya sigorta şirketleri gibi diğer taraflara yapılan ödemeler (veya mal veya hizmet sağlanması) yoluyla yerine getirilebilir.

7 Çalışan tam zamanlı olarak, kısmi süreli olarak, sürekli iş sözleşmesiyle, iş bazında veya geçici iş ilişkisiyle hizmet sağlayabilir. Bu Standart açısından, “çalışanlar” ifadesi yöneticileri ve yönetim kadrosunda yer alan diğer personeli de kapsar.

Tanımlar

8 Bu Standartta kullanılan terimler, aşağıda tanımlanan anlamlarıyla kullanılmaktadır:

Çalışanlara sağlanan faydaların tanımları

Çalışanlara sağlanan faydalar: Çalışanlar tarafından sunulan hizmetler nedeniyle veya iş ilişkisinin sona erdirilmesi dolayısıyla işletme tarafından sağlanan her türlü bedeldir.

Çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalar: Sağlanacak faydanın tamamının yıllık raporlama dönemini takip eden on iki ay içinde yerine getirilmesinin beklendiği (iş ilişkisinin sona erdirilmesinden dolayı sağlanan faydalar dışındaki) çalışanlara sağlanan faydalardır.

İş ilişkisi sonrasında sağlanan faydalar: İş ilişkisinin sona ermesinden sonra ödenebilir hale gelen (iş ilişkisinin sona erdirilmesinden dolayı sağlanan faydalar ve çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalar dışındaki) çalışanlara sağlanan faydalardır.

Çalışanlara sağlanan diğer uzun vadeli faydalar: Çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalar, iş ilişkisi sonrasında sağlanan faydalar ve iş ilişkisinin sona erdirilmesinden dolayı sağlanan faydalar dışındaki çalışanlara sağlanan tüm faydalardır.

İş ilişkisinin sona erdirilmesinden dolayı sağlanan faydalar: Aşağıda belirtilenlerden herhangi biri sonucunda çalışanın işine son verilmesinden dolayı çalışanlara sağlanan faydalardır:

(a) Normal emeklilik tarihinden önce çalışanın işine son verilmesine ilişkin işletme kararı ya da

(b) İşine son verilmesi karşılığında çalışanın kendisine teklif edilen faydaları kabul etmesi.

Planların sınıflandırılmasına ilişkin tanımlar

İş ilişkisi sonrasında fayda sağlayan planlar: İşletmenin, bir veya birden fazla çalışanına, iş ilişkisi sonrasında fayda sağladığı resmi veya gayri resmi düzenlemelerdir.

Tanımlanmış katkı planları: Bir işletmenin, ayrı bir işletmeye (bir fona) sabit katkılar ödediği iş ilişkisi sonrasında fayda sağlayan planlar olup, bu tür planlarda çalışanların cari ve önceki dönemlerde sunmuş oldukları hizmetle ilgili çalışanlara sağlanan faydaların tamamını ödemeye söz konusu fonun yeterli varlığının bulunmadığı durumlarda işletmenin, ilave katkılar ödemesi için herhangi bir hukuki veya zımni kabulden doğan yükümlülüğü bulunmaz.

Tanımlanmış fayda planları: Katkı planları dışında kalan, iş ilişkisi sonrasında fayda sağlayan planlardır.

Birden fazla işverenin dahil olduğu planlar:

(a) Ortak kontrol altında olmayan çeşitli işletmelerin katkıda bulunmak suretiyle oluşturdukları varlıkları bir havuzda toplayan ve

(b) Bu varlıkları, katkı ve fayda düzeyinin çalışanları istihdam eden işletme kimliğine bakılmaksızın belirlenmesi temeline dayalı olarak, birden fazla işletmenin çalışanlarına fayda sağlamak üzere kullanan

tanımlanmış katkı planları (devlet planları hariç) veya tanımlanmış fayda planlarıdır (devlet planları hariç).

Tanımlanmış net fayda borcuna (varlığına) ilişkin tanımlar

Tanımlanmış net fayda borcu (varlığı): Tanımlanmış net fayda varlığının varlık tavanı ile sınırlandırılmasından kaynaklanan etkiye göre düzeltilen açık veya fazladır.

Açık veya fazla:

1. 
   Tanımlanmış fayda yükümlülüğünün bugünkü değeri eksi
   
2. 
   Plan varlıkları varsa bunların gerçeğe uygun değeri
   

şeklinde hesaplanan tutardır.

Varlık tavanı: Plandan yapılan geri ödemeler veya plana gelecekte yapılacak katkılardaki azalışlar şeklindeki ekonomik faydaların bugünkü değeridir.

Tanımlanmış fayda yükümlülüğünün bugünkü değeri: Çalışanların cari ve önceki dönemlerdeki hizmetleri sonucu ortaya çıkan yükümlülüğün yerine getirilmesi amacıyla gelecekte beklenen ödemelerin (plan varlıklarının düşülmediği) bugünkü değeridir.

Plan varlıkları:

(a) Çalışanlara sağlanan uzun vadeli faydalara yönelik fonlar tarafından elde tutulan varlıkları ve

(b) Nitelikli sigorta poliçelerini kapsar.

Çalışanlara sağlanan uzun vadeli faydalara yönelik fonlar tarafından elde tutulan varlıklar: Aşağıda tanımlanan varlıklardır (raporlayan işletme tarafından ihraç edilen devri mümkün olmayan finansal araçlar hariç olmak üzere):

(a) Hukuki olarak raporlayan işletmeden ayrı olan ve yalnızca çalışanlara sağlanan faydaları ödemek veya fonlamak için kurulmuş bulunan fon benzeri ayrı bir yapı tarafından elde tutulan varlıklar ve

(b) Aşağıdaki hususlardan biri söz konusu olmadığı sürece; yalnızca çalışanlara sağlanan faydaların ödenmesi veya fonlanmasında kullanılabilen, raporlayan işletmenin kendi alacaklılarının kullanamayacağı (iflas durumunda dahi) ve raporlayan işletmeye geri dönmesi mümkün olmayan varlıklar:

(i) Fonun kalan varlıklarının, ilgili planın veya raporlayan işletmenin çalışanlara sağlanan faydalara ilişkin yükümlülüklerinin tamamını karşılamakta yeterli olması ya da

(ii) Varlıkların, çalışanlara halihazırda ödenmiş bulunan faydaların tazmini amacıyla raporlayan işletmeye geri dönmesi.

Nitelikli sigorta poliçesi: Raporlayan işletmenin ilişkili tarafı (“TMS 24 İlişkili Taraf Açıklamaları” Standardında tanımlanan şekliyle) olmayan bir sigortacı tarafından ihraç edilen ve gelirleri aşağıda belirtilen özellikleri taşıyan sigorta poliçeleridir¹:

(a) Yalnızca, tanımlanmış fayda planı kapsamında çalışanlara sağlanan faydaların ödenmesinde veya fonlanmasında kullanılabilmesi ve

(b) Aşağıdaki durumlardan herhangi biri hariç olmak üzere, gelirlerin raporlayan işletmenin kendisine ödenememesi ve alacaklıları tarafından kullanılamaması (iflas durumunda dahi):

(i) Gelirlerin, çalışanlara sağlanan faydalara ilişkin yükümlülüğün tamamının karşılanması için ihtiyaç duyulanı aşan varlık fazlasını yansıtması ya da

(ii) Gelirlerin, çalışanlara halihazırda ödenmiş bulunan faydaların tazmini amacıyla raporlayan işletmeye geri dönmesi.

Gerçeğe uygun değer: Piyasa katılımcıları arasında ölçüm tarihinde gerçekleşecek olağan bir işlemde bir varlığın satışında elde edilecek veya bir borcun devrinde ödenecek fiyattır.

Tanımlanmış fayda maliyetine ilişkin tanımlar

Hizmet maliyeti aşağıdakileri içerir:

(a) Cari dönem hizmet maliyeti: Çalışanların cari dönemdeki hizmetleri sonucu ortaya çıkan tanımlanmış fayda yükümlülüğünün bugünkü değerinde meydana gelen artıştır.

(b) Geçmiş dönem hizmet maliyeti: Bir planın değişmesinden (tanımlanmış fayda planının başlamasından, iptal edilmesinden veya değişikliğe uğramasından) veya küçülmesinden (işletme tarafından plan dahilindeki çalışan sayısının önemli ölçüde azaltılmasından) dolayı çalışanların geçmiş dönemlerdeki hizmetlerine ilişkin tanımlanmış fayda yükümlülüğünün bugünkü değerinde meydana gelen değişimdir.

(c) Yerine getirme sırasında ortaya çıkan kazanç ve kayıplar.

Tanımlanmış net fayda borcuna (varlığına) ilişkin net faiz: Dönem boyunca tanımlanmış net fayda borcunda (varlığında) zamanın geçmesinden kaynaklanan değişikliktir.

Tanımlanmış net fayda borcunun (varlığının) yeniden ölçümleri aşağıdakileri içerir:

1. 
   Aktüeryal kazanç ve kayıpları,
   
2. 
   Tanımlanmış net fayda borcuna (varlığına) ilişkin net faize dahil edilen tutarlar hariç olmak üzere, plan varlıklarının getirisini ve
   
3. 
   Tanımlanmış net fayda borcuna (varlığına) ilişkin net faize dahil edilen tutarlar hariç olmak üzere, varlık tavanından kaynaklanan etkideki değişiklikleri.
   

Aktüeryal kazanç ve kayıplar: Tanımlanmış fayda yükümlülüğünün bugünkü değerinde aşağıdakilerden dolayı meydana gelen değişikliklerdir:

(a) Aktüeryal varsayımla gerçekleşen arasındaki fark düzeltmeleri (önceki aktüeryal varsayımlar ile gerçekleşen arasındaki farkların etkisi) ve

(b) Aktüeryal varsayımlardaki değişikliklerin etkileri.

Plan varlıklarının getirisi: Plan varlıklarından elde edilen faiz, temettü ve diğer gelirler ile plan varlıklarının gerçekleşmiş ve gerçekleşmemiş kazanç veya kayıplarından aşağıdakilerin düşülmesi sonucu bulunan tutardır:

(a) Plan varlıklarının yönetiminden kaynaklanan her türlü maliyet ve

(b) Tanımlanmış fayda yükümlülüğünün bugünkü değerini ölçmek için kullanılan aktüeryal varsayımlarda dikkate alınan vergiler hariç olmak üzere, planın kendisine ilişkin ödenecek vergiler.

Yerine getirme: Planın koşullarında belirlenen ve aktüeryal varsayımlara dahil edilen çalışanlara veya onlar adına yapılan fayda ödemeleri hariç olmak üzere, tanımlanmış fayda planı kapsamında sağlanan faydaların tamamına veya bir kısmına ilişkin hukuki veya zımni kabulden doğan bütün ilave yükümlülükleri ortadan kaldıran işlemdir.

Çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalar

9 Çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalar, tamamının hizmetin sunulduğu yıllık raporlama dönemini takip eden on iki ay içinde yerine getirilmesinin beklendiği aşağıdakiler gibi kısa vadeli faydaları içerir:

(a) Ücretler, maaşlar ve sosyal güvenlik katkıları,

(b) Ücretli yıllık izin ve ücretli hastalık izni,

(c) Kârdan pay verilmesi ve primler ile

(d) Mevcut çalışanlar için sağlanan parasal olmayan faydalar (sağlık yardımı, konut, araç, ücretsiz veya indirimli olarak verilen mal ve hizmetler gibi).

10 Yerine getirme zamanına ilişkin beklentilerin geçici olarak değişmesi durumunda, işletmenin çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydaları yeniden sınıflandırması gerekli değildir. Ancak işletme, faydanın özelliklerinin değişmesi (birikimsiz fayda iken birikimli fayda olması gibi) veya yerine getirme zamanına ilişkin beklentilerdeki değişikliğin geçici olmaması durumunda, ilgili faydanın çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalar tanımını karşılamaya devam edip etmediğini dikkate alır.

Muhasebeleştirme ve ölçme

Çalışanlara sağlanan kısa vadeli tüm faydalar

11 Çalışan bir hesap dönemi boyunca işletmeye hizmet sunduğunda, işletme bu hizmet karşılığında ödenmesi beklenen çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalara ilişkin iskonto edilmemiş tutarın;

(a) Hâlihazırda ödenmiş bulunan tutar düşüldükten sonra kalan kısmını borç (gider tahakkuku) olarak muhasebeleştirir. Halihazırda ödenmiş bulunan tutarın, faydaların iskonto edilmemiş tutarından daha fazla olması durumunda aşan kısmını, yapılan ön ödemenin, örneğin gelecekteki ödemelerin azalmasını veya nakit olarak geri alınmasını sağlayacağı ölçüde, varlık (peşin ödenen gider) olarak muhasebeleştirir.

(b) Başka bir TFRS’nin, söz konusu faydaların varlık maliyetine dahil edilmesine izin vermemesi veya bunu zorunlu tutmaması durumunda (örneğin bakınız: “TMS 2 Stoklar” ve “TMS 16 Maddi Duran Varlıklar” Standartları) tamamını gider olarak muhasebeleştirir.

12 13, 16 ve 19 uncu paragraflar, ücretli izinler ile kârdan pay verilmesi ve prim planları şeklindeki çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydalara 11 inci paragrafın nasıl uygulanacağını açıklamaktadır.

Kısa vadeli ücretli izinler

13 İşletme, ücretli izinler şeklinde çalışanlara sağlanan kısa vadeli faydaların beklenen maliyetini 11 inci paragraf çerçevesinde aşağıdaki gibi muhasebeleştirir:

(a) Ücretli izinlerin birikimli olması durumunda; gelecekteki ücretli izin haklarını arttıran hizmetler sunulduğunda.

(b) Ücretli izinlerin birikimsiz olması durumunda; izinler kullanıldığında.

14 Bir işletme çalışanlarına, tatil, hastalık ve kısa süreli iş göremezlik, doğum izni, jürilik hizmeti ve askerlik hizmeti gibi birçok nedenle işte bulunmadıkları dönemlerde ödemede bulunabilir. Ücretli izin hakkı iki şekilde sınıflandırılır:

(a) Birikimli ve

(b) Birikimsiz.

15 Birikimli ücretli izinler; cari döneme ilişkin hakların tamamen kullanılmaması durumunda ileriye taşınan ve gelecek dönemlerde kullanılabilen izinlerdir. Bu izinler hak kazandırıcı (başka bir ifadeyle çalışanlar, işten ayrılmaları halinde kullanmamış oldukları haklarına ilişkin nakit ödeme yapılmasını talep etme hakkına sahiplerdir) olabileceği gibi, hak kazandırıcı olmayan (başka bir ifadeyle çalışanlar, işten ayrılmaları halinde kullanmamış oldukları haklarına ilişkin olarak nakit ödeme yapılmasını talep etme hakkına sahip değillerdir) da olabilir. Çalışanların gelecekteki ücretli izin haklarını arttıran hizmetler sunmasıyla yükümlülük doğar. Çalışanların birikimli hak kazandırıcı olmayan izinlerini kullanmadan işten ayrılma olasılığı yükümlülüğün ölçümünü etkilemekle birlikte, ücretli izinler hak kazandırıcı olmasalar dahi, yükümlülük mevcuttur ve muhasebeleştirilir.

16 İşletme, birikimli ücretli izinlerin beklenen maliyetlerini, raporlama dönemi sonu itibarıyla birikmiş kullanılmayan haklar dolayısıyla ödemeyi beklediği ek tutarlar olarak ölçer.

17 Bir önceki paragrafta belirtilen yöntem, yükümlülüğü sadece faydanın birikmesi gerçeğinden dolayı ortaya çıkması beklenen ek ödemelerin tutarı üzerinden ölçer. Çoğu durumda, işletme, kullanılmamış ücretli izinlere ilişkin önemli bir yükümlülüğün bulunmadığını tahmin etmek için detaylı hesaplamalar yapmaya gerek duymayabilir. Örneğin, hastalık izni yükümlülüğünün önemli olması, sadece kullanılmamış ücretli hastalık izninin ücretli yıllık izin olarak kullanılabilmesine imkan veren resmi ya da gayri resmi bir düzenleme bulunması durumunda muhtemeldir.

16 ve 17 nci paragrafları açıklayan örnek

Bir işletmenin her biri yıllık beş iş günü ücretli hastalık izni hakkına sahip 100 çalışanı bulunmaktadır. Kullanılmayan hastalık izni sadece bir takvim yılı için ileriye taşınabilmektedir. Hastalık izni öncelikle cari yılın hakkından, kalanı ise bir önceki yıldan devreden izin hakkından düşülmektedir (LIFO esası). 31 Aralık 20X1 tarihinde, ortalama kullanılmamış hastalık izni çalışan başına iki gündür. İşletme, geçmiş deneyimlerine dayanarak, 92 çalışanının 20X2 yılında beş günden fazla hastalık izni kullanmayacağını ve kalan 8 çalışanının ortalama altı buçuk gün hastalık izni kullanacağını tahmin etmektedir. İşletme, 31 Aralık 20X1 tarihinde birikmiş kullanılmayan haklar dolayısıyla ek olarak on iki günlük (8 çalışanın her biri için bir buçuk gün) hastalık izni ödemesi yapacağını beklemektedir. Bu nedenle, işletme 12 günlük hastalık izni ödemesine tekabül eden tutarı borç olarak muhasebeleştirir.

18 Birikimsiz ücretli izinler ileriye taşınmazlar: Bu izinler, cari döneme ilişkin hakların tamamen kullanılmadığı ve çalışanların işten ayrılmaları halinde kullanmadıkları haklarına ilişkin olarak nakit ödeme yapılmasını talep etme hakkına sahip olmadıkları durumda ortadan kalkarlar. Anılan durum, genellikle, hastalık ödemeleri (kullanılmayan geçmiş hakların, gelecek hakları arttırmadığı sürece), doğum izinleri ile jürilik hizmeti ve askerlik hizmeti için verilen ücretli izinler açısından geçerlidir. Çalışanın hizmeti faydanın tutarını arttırmayacağından; işletme, izin zamanından önce herhangi bir borç veya gideri muhasebeleştirmez.

Kârdan pay verilmesi ve prim planları

19 İşletme, 11 inci paragraf çerçevesinde kârdan pay verilmesi ve prim ödemelerinin beklenen maliyetini sadece aşağıdaki durumlar gerçekleştiğinde muhasebeleştirir:

(a) Geçmişteki olaylar sonucunda işletmenin bu tür ödemelere ilişkin hukuki veya zımni kabulden doğan mevcut bir yükümlülüğü bulunduğunda ve

(b) Yükümlülük güvenilir bir şekilde tahmin edilebildiğinde.

Mevcut bir yükümlülük sadece işletmenin bahsi geçen ödemeleri yapmaktan başka gerçekçi bir alternatifi bulunmadığında söz konusudur.

20 Bazı kârdan pay verilmesi planlarında, çalışanlar ancak belirli bir süre işletmede çalışmaları durumunda kârdan pay alırlar. Bu tür planlar, çalışanların belirlenen sürenin sonuna kadar işletmede çalışmaları durumunda, çalışanların sunduğu hizmetler ödenecek tutarı arttırdığından, zımni kabulden doğan bir yükümlülük oluşturur. Bu tür yükümlülüklerin ölçümü, bazı çalışanların kârdan pay almaksızın işletmeden ayrılmaları olasılığını yansıtır.

20 nci paragrafı açıklayan örnek

Kârdan pay verilmesi planı, işletmenin dönem kârının belirli bir oranını yıl boyunca hizmet veren çalışanlarına ödemesini gerektirmektedir. Hiçbir çalışanın yıl boyunca işten ayrılmaması durumunda, kârdan verilecek yıllık toplam pay kârın %3’ü olacaktır. İşletme, çalışanlarının işten ayrılma oranının, anılan ödemeleri kârın %2,5’ine indireceğini tahmin etmektedir. İşletme, kârın %2,5’ini borç ve gider olarak muhasebeleştirir.

21 İşletmenin hukuki olarak prim ödeme yükümlülüğü bulunmayabilir. Ancak, işletmenin prim ödeme uygulaması olabilir. Böyle bir durumda, işletmenin prim ödemekten başka gerçekçi bir alternatifi olmadığı için, zımni kabulden doğan bir yükümlülüğü vardır. Söz konusu yükümlülüğün ölçümü, bazı çalışanların prim almaksızın işletmeden ayrılmaları olasılığını yansıtır.

22 İşletme, kârdan pay verilmesi veya prim planına ilişkin hukuki veya zımni kabulden doğan yükümlülüğü, sadece:

(a) Planın resmi koşulları, fayda tutarının belirlenmesine ilişkin bir formül içerdiğinde,

(b) Ödenecek tutarlar finansal tabloların yayınlanması için onaylandığı tarihten önce belirlendiğinde veya

(c) Geçmiş uygulamalar, işletmenin zımni kabulden doğan yükümlülüklerinin tutarına ilişkin açık bir kanıt sağladığında

güvenilir bir şekilde tahmin edebilir.

23 Kârdan pay verilmesi ve prim planlarına ilişkin yükümlülük, işletmenin sahipleri ile yapılan bir işlemden değil, çalışanın hizmetinden kaynaklanır. Dolayısıyla, işletme, kârdan pay verilmesi ve prim planlarının maliyetini, kâr dağıtımı olarak değil, gider olarak muhasebeleştirir.

24 Kârdan pay verilmesi ve prim ödemelerine ilişkin borçların tamamının, hizmetin sunulduğu yıllık raporlama dönemini takip eden on iki ay içinde yerine getirilmesinin beklenmediği durumda, bu ödemeler, çalışanlara sağlanan diğer uzun vadeli faydalardır (bakınız: 153-158 inci paragraflar).