İsa muğanna ideal
Yüklə 5,32 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Buraxılışa məsul: Əziz Güləliyev Texniki redaktor: Rövşən Ağayev Tərtibatçı-rəssam
______________Milli Kitabxana_______________ ilə quldar "Vizantiya"nın üstünə gedən OdEyƏs ƏlAğ "Knyaz Oleq" imiş!.. Öz əlilə öz xalqını təhrif edib İlanın quluna çevirib əvəzində qızıl yığan "Avram"ın İlan məxəzləri əsasında quraşdırdığı "qədim Rus dövləti tarixi" tarix deyil, ey "Rus!" OdEyƏs ƏlAğ - "knyaz Oleq" "Vizantiya"da məğlub olub. Məcburən yürüşə gedibmiş ki, bəlkə Bağday OdƏrlərinin köhno mokanlarından heç olmasa bir qismini qaytarsın, Şimalla Cənub arasında əlaqə üzülməsin. Bəli, məğlub olub. Yüz min monax "Bibl"lə silahlanıb düşüb GurOdun - "Qorod"un canına. "Türk" dilində nə varsa, hamısını yandırıb, "Bibl" soxublar ƏrÜzün, EvƏrEyin onsuz da təhrif dilli ağzına! Eşidirsənmi, ey "Rus" məhləsi? Məndən niyə aytrtblar səni qanırsanmı?! "İzverq" demə mənə, "Sestra"! Evindəki "ikona"da birinci sırada duran, EySarı Qrek KeSanna satan, EySann BağOdƏr təyin elədiyi 1 SimÜnün - "Simon"un gözlərini ovduran "Patriarx" "Pavel"inizdi izverq! EyOd OdƏrlərini "İudey"lərə döndərən, özlərini "Yevrey" qələmə verib EvƏrEy OdƏriərini bütün planetdə Vatikana xidmətə məcbur edən "Papa"nızdı izverq! Dönə-dönə təkrar edin, ey cavanlar! Ərim -"Rim"dən başlamış Od - "Ki" - "Kin" - "Çin" ərazisinin ucqarlarına qədər, BağSar - "Misr"dən, ƏrAğ "İraq"dan başlamış SarUcAğ - "Səl-cuq" ərazilərinin "UcRum", "Sibir" (ƏsEvƏrEy) - Subir
2 ucqarlarına qədər yeridilən "dil" siyasəti nəticəsində Tərik - "Türk" olan xalqm əksəriyyəti əslindən-kökündən ayrılıb. "Tarix"imizdə "Xanlıqlar dovrü" deyilən bir ifadə yaranıb. "İzverq"in fəaliyyətinin bəhrəsinə baxm: Bakı xanhğında "Türk", "Ərəb", "Fars" dilləri qarışığında, Quba xanlığında ƏrimEy (OdƏr), Fars dilləri qanşığında danışıblar! Şəki xanlığında bir cür qarışıq dildə danışıblar! Xalq o qədır avamlaşıb ki, mən "Bakı"nın əsli - BağOddu, "Quba"nın əsli OdBağdı, "Şəki"nin əsli ƏsOddu deyəndə, hətta həqiqətimizə az-çox bələd olanlar da üz-gozlərini turşudurlar: "Nə olsun ey?! OdBağ olmasın "Quba" olsun, nə mənası var?! Məna budu ki, adı ƏrOdƏl olan "Osmanlı" qardaşım özünə "Ərdal" deyəndə bu Alim SimOd boğula-boğula qışqırıb: "Necə yəni "Ərdal", ey ÜnÖnü 3 qardaşım?! Necə dözürsən bu təhrifə - təhqirə?! Adını - Odunu - Həqiqətini itirən Torikdən nə qalır?! SimÜn BağOdƏr "ikona"larda "Pyotr" adlandırılıb. Qreklərin təziqi altında Ulu Bağ ƏsƏlMənin məclisinin hökmü ilə OdƏl ("Atilla") Bağdayın sonuncu - beşinci vilayətini tərk edib öz ƏrSarları ("rısar"ları) və OdƏrlərin böyük bir qismi ilə birlikdə ilk dəfə "Sibiv"də məskunlaşmışdı. Türkiyənin məşhur dövlət xadimi. ______________Milli Kitabxana_______________ Bayaq Möcüz mənim miskin dostum Şövkət Tahirin şerini dedi, "Koroğlu" dəstanı haqqında həqiqət öldü. Sənin üzündə rişxəndli təbəssüm vardı onda, farsistlərin, ərəbistlərin də için- için hırıldaşırdılar. Mədəd - BağOd o hırıltını qulaqardına verəmmir. Qulaq asın! EySarımız "Türk"ün öz Od - həqiqət kökünə qayıtmasını tələb edir. Odur ki, "Yer"ə vaxtaşın yeni-yeni "dəstan"lar - OdƏs OdÜnlər göndərir. Yaradan Həqiqətin Həqiqət Ünü - OdƏs OdÜn deyir: "Yer"də Od yoxdu, "at" saxlayan, "Alı" var. BağOdƏr yoxdu, "mehtər" var. OdƏr yoxdu, "Kiər" - "Kor" var. OdƏr AğƏli yoxdu, "Kor oğlu" var. ÜnOdƏr AğÜn yoxdu, "Nigar xanım"lar. EyEvƏs yoxdu, "Eyvaz" var. ƏsAğ OdÜn yoxdu, "Aşıq Cünun" var. Aşıq Cünun sazını çalsın, qoşmalarımı oxusun, kor oğullarıma şərh eləsin ki, "Yer"də Gur Od yoxdu, "Qır at" var, OdƏr Odu yoxdu, "Dür at" var. OdƏl yoxdu, "Dəli" var. OdƏsƏl yoxdu, "KiƏsƏl" - "Keçəl" var. HəmƏs yoxdu, "Həmzə" var. AğƏl ÜnƏs yoxdu, "qılınc" var. "Allah"ımın - ƏlAğımın - EySanmın Ünü eşidilmir. "Cünun"um - OdÜn Əli - "Alı" "dəstan" deyir, dərk edən yoxdu. "Dəstanımın elə məqamı çatıb ki, indi daha diqqətli olmağa çağırıram bu "Badamlı" məclisini. Vaxtı çatıb, hamı bilməlidi ki, Ermənilərin çuğulluğu nəticəsində Peterburqdan "Türk", "Fars", "Ərəb" dillərini, "Quran"ı, SafAğrəmzlərini bilən xüsusi adamlar göndərirmişlər ki, "Naxçıvan" - "İrəvan", Göyçə, "Qazax- Borçalı", AğBabalı aralarında gizlin tədrislə məşğul olan Şeyx Əlini tapıb öldürsünlər. Ün eşidən SafAğ Alimi Şeyx Əli isə təhlükəni əvvəlcədən bildiyinə görə, gecənin birindo evi tərk eləyib, öz tədris sahələrindo axırıncı dəfə gəzə- gəzə "Koroğlu" dəstanının bütün qollarını son dəfə öz şagirdlərinə qələmə aldırıb BağOdƏr Əlini "Meh-tər Alı" OdEyÜnƏs Odu (Günəş Həqiqəti) əvəzində "dəniz atı" deyib. Altı qitəli "Yer"in sahibi Ulu Bağ ƏsƏlMənin - "Süleyman padşah"ın Odunu - adını "altı ayaqlı dəniz atı" rəmzində gizlədib. "Dəniz atı" "dəniz"dən çıxıb, "mehtər Alı"nın otardığı ilxıda bir madyanı sürüb. O madyandan iki qulun olub və sairə. "Koroğlu" "dəstanı"nın başlanğıcı, dediyim rəmzlər "Aşıq Alı"nın ömrünün son aylarından yadigardı. O yadigarları mən öz ömrümün son günündən yadigar kimi danışacam indi... Əmimə baxma, Rəhim kişi. Mənə bax: "Koroğlu bayatısı" oxuyuram:
______________Milli Kitabxana_______________ Koroğlunun çən qalası, Ərşə dayanıb naləsi, Düşmənimnən qəvisi, Heç o da yalqız olmasın. "Koroğlunun bərk qalası" deməyib "Aşıq Alı" - ƏsAğ Əli, "çən qalası" deyib. Çünki şəhərləri, kəndləri tərk etməyə məcbur olan xalqımız dağlarda çəndə- dumanda gizlənirdi. "Aşıq Alı"nın öz taleyi də "Koroğlu" - OdƏr AğƏl taleyi idi. "Düşmənimin ən qəvisi, heç o da yalqız olmasın" deyib, sizin Fars-pərəst, ruspərəst "folklorçu"larınız gör necə dəyişdiriblər o mələk İnsanın sözlərini: "Ördək ilən qaz balası, heç o da yalqız olmasın". Nədir bu?! Niyə belə gülünc hala salıblar o ali sözləri?! Səbəbi kindir, Rəhim kişi! Əsrlərlə aşılanmış kindir ki, indi səni mənə "düşmənimin ən qəvisi" eləyib. Əmma mən son qəviyə də yalqızlıq diləmərəm, "Koroğlu" dəstanın ən savaysı, ən ləru "aşıq" dilindən yazıb, vicdansızcasına təhrif eləyib çapa verən Mirqəzəb kadrına - "folklorçu professor" Təhmasiblə onun adını təmiz saxlamağa çalışan "folklorçu" yetirmələrinə də yalqızlıq diləmərəm! Yalqızlıq xiffətdi, fərəhsizlik, ruhsuzluq, ümidsizlikdi! Diqqətli ol. Tanı Koroğlunu! Tarixçilərimiz Koroğlunu on yeddinci əsr Cəlalilər üsyanının başçısı eləyiblər. Deyirlər Cənubi Azorbaycanlıdı Koroğlu. Şəkil çəkiblər, başına keçə papaq qoyublar, ayağına çarıq geyindiriblər Koroğlunun. Yəni xalqın rəmzini - özünü "Alı kişinin oğlu" təki zırpı, kobud bir insana çeviriblər: "Plov yeyəndən sonra bığını silkələyəndə bığıdan tökülən düyüdən toyuq-cücə yeyib doyarmış!.." Guya xalqa xoş gəlmək üçündü bu. Bəs əslində nədi? Od Ərliyindən uzaq, avam Türkü kökündən uzaqlaşdırıb, "korun oğlu"na çevirmək cəhdidir. İkinci qism kinlilər deyirlər Kürddü Koroğlu. "Əslin kürddü, haramzadə!" - oxuya-oxuya GurOd OdƏrlərilo "Tərik" - "Türk" dillilərin arasında nifaq sahrlar. Guya məhz "Kürd"lüyünə görə Koroğlu Paşaları, Xanları qırıb çatır. Üçüncülər deyirlər "təkə türkmən"di. Yəni qoyun sürüsünün qabağınca gedən keçidi, Osmanlılar isə bir dağ aşınmını Çənli bel adlandırıblar. Deyirlər Koroğlu bütün "Türk xalqlarının qılınc qəhrəmanıdı!" Tanımırlar özlərini Tərik OdƏrlər: "Beş qurddan yaranmışıq biz", "Türk" güclü deməkdi; "Türk" Qılıncı ilə tanınır", "Türk fatehdi". Məsəl var: "Öz adımı qoyum sənə, qalasan yana-yana!.." ______________Milli Kitabxana_______________ Sestranın bu dəfəki qışqırtısını Xəlvət öz dilində təkrar etdi: - Ölür!.. Ölür, ay qatil! Mədəd isə, birdən-birə ağır-ağır çalmağa, oxumağa başladı: Titrəyir əllərim, tor görür gözüm, 1 Mənmi qocalmışam, ya zəmanəmi?!. Cürə elə gözlənilmədən də susdu və sükut içində bu dəfə Mədədin heybətli qışqırtısı şüşələri cingildətdi: - Çiyinləri Kalaşnikovlu "qılınc
qəhrəmanları"sınız hamınız. Elminizi, zəmanənizi, özünüzü görməyən, korlar millətisiniz! Əsil mənada Təriksiniz, mənası olmayan "Türk"sünüz! Öldünüzmü?! Bir şey qana bildiniz-dirildinizmi?! Təkrar edirəm: "Türk" fateh olmayıb heç zaman. Böyük əksəriyyəti öz vətənindən kənarda təhrif olan bədbəxtdir! "Atilla" fəth etməyib "Avropa"nı - EvƏrEy Bağını, Qrek-Latın ordularından, qan tökməkdən, əbədiyyətini itirmək təhlükəsindən qaça-qaça gedib
məskunlaşıb öz
qədim Təriklərinin məskunlaşdıqları torpaqlarda. Bəli! Təkrar, təkrar, təkrar edirəm: Koroğlu Qılınc qəhrəmanı deyil, ey Təriklər! Şerlərini oxuduğun o yanan Pünhanımız xüsusi ƏsƏr yazıb, tarixi faktlarla sübut eləyib ki, hətta o qaniçən Teymurləngimiz də qarşısıalınmaz hadisələr nəticəsində yürüşlər eləyib öz torpaqlarımıza! Hətta İldırım Bəyazid də fateh deyil, əksinə, Xaç yürüşlərinin qarşısını alan müdafiəçidir! Hətta "Konstantinopol"u fəth edən məşhur Fatehimiz də fateh deyil, əksinə, qədim Bağdayının torpaqlarını Qrek-Latınlardan azad edən xilaskardır! "Çin səddi"nin "Türk"Tərə müqavimət üçün çəkilməyi fatehlərin uydurmasıdır! Əslində Qreklərə qarşıdır o sədd! Qayıdıram "Koroğluya". Min dəfə demişəm, min birinci dəfə deyirəm: SafAğ Elminin bütün "dəstan"ları - OdƏs OdÜnlərin başdan-ayağa rəmzdi. Koroğlu qocalıb, əldən-ayaqdan düşüb. Dəlilərindən, Nigarından ayrılıb. Yolun ağına düşüb gedir. Haraya, niyə getdiyini özü də bilmir. Bir kişiyə rast gəlir, xəbər alır ki, o çiynindəki nədi? Məlum olur ki, "tüfəng"di, təzə çıxıb, qılıncsız-filansız, uzaqdan-uzağa öldürür adamı. Koroğlu inanmır buna, deyir vur o öküzü öldür qıraqdan. Kişi öldürür "Görmür gözlərim" olmalıdır. "Aşıq Alı"nın Ündən aldığı qoşmada Koroğlu məhz "kor"dur: dəyişmiş zəmanəni görmür. ______________Milli Kitabxana_______________ öküzü. Koroğlu başa düşür ki, zəmanəsi qurtarıb. Sazını köynəkdən çıxarıb başlayır haray təpməyə ki, "tüfəng çıxdı, mərdlik getdi, ay haray". Nədi bu?
Adi, sadə hekayə? Bəs bu adi, sadə hekayənin altında nə var? Dəhşətli bəşəri faciə var, Rəhim kişi. "Yer"də zamanın, mühitin zorakılığı, cahilliyi əbədi insan OdƏr AğƏli qocaldıb ölümlü insana çevirib. "Kor"oğlu "kor"un "Öküz"ü -"KiƏsi" - OdƏsi - Yaradan həqiqəti öldürən "zəmanə"dən – ƏsMəndən başı çıxmır. Qanmır ki, ƏsMən - Yaradan Bağ yox, "kor"oğludu qocalan, ölümə məhkum olan! EySar öz "Dəlilər"ini - OdƏllorini yenidən "Çənli bel"o - gözə görünməyə - batinliyə, "Koroğlu"nu - OdƏr AğƏlin SafAğ həqiqətinə çağırır. Yəni OdƏr OdƏrliyində qalır. Budur "dostan"ın mənası. Bədbəxtliyimizin bircə səbəbi var, ey Qonaqlılar, Tahirlilər, Qurbanlılar: OdAğÜzdən ayrılmısınız! Odurki, özünüzü OdƏrliyinizi görməyən kor oğullarsınız! "Aşıq Alı" EySann Ününü eşidə-eşidə yazıb, "Koroğlu"nu "aşıq"larımıza ƏsAğlarımıza verib ki, danışsınlar, şərh eləsinlər, savadsız qalan xalq içində elmimiz bərpa olunub insanı "Heydər"ə - EyOdƏr babamızla övladlarına bağlasın, siz isə şəkk-şübhə ilə baxırsınız üzümə ki, "Alı hara, Ün hara?!." Təkrar edirem, əbədi Ulu Bağ ƏsƏl-Mənin, "Comərd", "Süleyman", "Musa ağa" adları altında gizlənməyə vadar edilmiş BağSarımızın bu taydakı Oğludu Şeyx Əli - "Aşıq Alı". Bağ Oğlu Bağdı. Sizdən fərqi nə idi? Gizlin beyni - Bağ Ünü vardı. "Səməd" - SimOdun yazdığı həqiqəti tamam sərfnəzər eləyənlər, Nəiminin, Nəsiminin haqqında uydurmaların müəllifləri deyirlər: "Hürufilər insanı Allah səviyyəsinə qaldırırdılar". "Nəim" (i) - Ünüm ikən, "Nəsim"(i) - ÜnƏsim ikən, yəni hər ikisi insan və Bağ ikən, hər ikisinin şagirdləri - OdƏrlər də insan və ƏlAğ ikən "bir olan "Allah" - mif səviyyəsinəmi qalxırdılar, ey "şərqşünaslar?!" ƏlAğı, öz irsini dərk edə bilmiyən alimi- biəməllər "Aşıq Alı"nın Elmini də dərk edəmmirlər! Məşhur "Ustadnamə"sindən bircə sətrə qulaq asın: "A", "B" dedim, "iki" saydım, "B" oxudum. "A" - "Əlif" - ƏlEvdi. "B" - Bağdı ("A", "B" dedim, yəni ƏlEv, Bağ Atanın Evinin Əli Bağdı dedim). "İki" - "EyKi" (saydım), yəni EyOd - Uca Həqiqət dedim, B - Bağ oxudum".
______________Milli Kitabxana_______________ Aydın deyilmi ki, "Aşıq Alı" adı ilə tanıdığınız o "adi" "aşıq" da "hürufı"di, SafAğdı! Firdovsinin, Nizaminin, Nəiminin, Nəsiminin davamçısıdı! Yəni SafAğ Silsiləsi Alimlərinin ən batinlərindəndi! Alının yetirməsi Ələskərin - AdıPünhan ƏsAğ ƏlƏsOdƏrin sətrinə qulaq asın:
"ƏlƏsTü"dən "B" "Əli" dedim, nə xoş kəlamdı yuküm". ƏlƏs - Yaradan Əldi. Bağ Atanın yaradan Əli - EySar. "T" - Oddu. ƏlƏsOd - Yaradan Əlin həqiqətidi. "B" - Bağdı. "B Əli" - Bağ Əlidi, yeni EySar. Ələskər deyir: "ƏlƏsTüdən - Yaradan Əlin həqiqətindən danışıb "Bağ Əli" dedim, yəni "EySar" dedim, görün "yüküm" - Elmim necə xoş kəlamdı". Bildinizmi ki, "Aşıq Ələskər" adı ilə tanıdığınız o "adi" "aşıq" da "hürufi"di - SafAğ Alimidi?! Firdovsinin, Nizaminin, Nəiminin, Nəsiminin davamçısıdı! Yəni "Ələskər" - ƏlƏsOdƏr do Silsilə Alimidi! Görürsünüzmü, İlan "Din", "Religiya", döşü "xaç"lı "patriarx", başı əmmaməli "imam" zülməti əsrlərində Elm necə "podpolya"ya gedir, necə "çekist" olur! "Mandatam poşadı net", cənab Sestra!" Qeyri-bərabərlik, zülm düşməni Mayakovskiy Nizaminin "Xəmsə"sindən dərs almışdı, ey Rus məhləsi: Rus dili imkan vermədi ki, o bədbəxt də "Dəli" - OdƏl - Dil həqiqəti ucalığına qalxsın, bu bədbəxt "Səməd" - SimOd kimi, o da üsyan istədi və məhv oldu! Sizin bu "Birliy"inizin, sabahkı açıq "Boz qurd" canavarlarının dilində Bağday - "Az ər bay 1 (vay) can" ərazisinə dəhşətli bir bəla gəlir. Adını hamınız eşitdiyiniz, "şərqşünaslıq"da büs-bütün təhrif edilmiş "Şeyx Səfi"ni, "Heydər"li, "Şah İsmayıl"ı yada salın. Əzabkeş ƏsAğ "Səfa" - SafAğ ikən "Şeyx Səfi"nin şair nəvəsi "İsmayıl"ı kim "Qızıl-başa" - "Şiə"yə döndərdi?! "Türk" adlandırılan qardaşlarının üstünə müharibəyə kim qaldırdı onu?! Həmincə İlanın Kərbəlayı, Hacı rütbələri altında gizlənmiş Vatikan casusları on beş yaşlı beyni qan "İsmayıl"ın ƏsEvƏlliyini gizlədib hər gün, hər gün "Sən Şiəsən! Sən Şiəsən!", "Sən Türk deyilsən, "müsəlman Türk" sənin düşmənindi" deyə-deyə törətmədilərmi Çaldıran müharibəsi qırğınını, ey kar-kor "şərqşünas"lar?! Aranızda bircə nəfər düşünən varmı ki, SafAğ "Divan"ı müəllifi "Şah İsmayıl" ismi Pünhan ƏsAğ ƏsEvƏl ikən niyə "Səfi" - "Səfəvi" adlanan təhrif dövlət yaratdı və o "Səfəvi" adlananlar nə səbəbdən o tay-bu tay "Muğan"a - Bağlara hücum çəkib dörd yüz min "Muğ" - Bağ qırdılar?! "Vay" və "Bay" sözləri xalq icində eyni mənada islənir.
______________Milli Kitabxana_______________ Xəlvət Astaradan bir bizburun molla gətirib. Bu ötən dörd ayda gecələr burda mənlə, Şöşüylə qabaq-qənşər oturub araq vura-vura azı beş min dəfə deyib: "Sultan Səlim əlli min Şiə qırıb!" Şöşü gülür: "Ninninisən, a Ninnini!" Mən susurdum. Çünki o bizburunun bu təbliğatının nəticəsini görürdüm. Tək bir dəfə dedim: "Bəs o dördcə yüz min Muğu niyə demirsən, ey casus belə-filan?!" Bir dəfə də özümü saxlıyammayıb stuldan itələdim, başı taxtaya çırpıldı, çoxlu qan axdı. Qanını görəndə özünü itirdi, tir-tir əsdi bizburun: "Dəymə mənə!" - dedi, yalvardı. "Şah İsmayılın özünü də elə o Kərbəlayı, Həci casuslar öldürüblər, özlərinə Səfəvi deyiblər", - dedi. Budur sizin sifətiniz! Bağdayın ən qədim dövrlərdən bu son əsrlərə qədər nə qədər şan-şöhrətli, müdrik şahları, sultanları olub! Bizburun mollanın niyə məhz o bədbəxt təhrif İsmayılı, məhz o casuslar hakimiyyətini təbliğ eləyirsə və siz bunu sabah-birisigün dilinizin əzbərinə çevirib, bütün tariximizi danacaqsınızsa, axırımız nə olacaq, ey Təhriflər?!. Mədəd nəfəsini dərib, ağır təmkinlə "hürufani" 1 çalmağa başladı. - İndi vidalaşaq, ey Təhriflər. Gözləri əmisinin ağsümük üzündə göyümtül çalan gözlərinin dərinliyindəki yaşıllığa dirəndi. Cürənin qara sinəsinə iri-iri damlalar töküldü. Xəlvət kresloda titrəyib ayağa qalxdı: -
Mədəd gözlərini sildi. - Kəs səsini! Bircə saat bundan əvvəl "oynaş" oğlu idim! Dilini dəyişdirdim, Rəhim kişi. Hələlik bununla kifayətlənək... Dəstanım qurtardı. Dal otağın qapısı açıldı. Qara geyimli, boz sifətli, çiyni "Kalaşnikov" avtomatlı, ucaboy, zəhmli bir oğlan yaxınlaşıb "pomost"da ayaq saxladı. Səmi idi: Səmədin Torksindən olan yeganə oğlu. Səminin səsi də zəhmli, qorxunc idi: - Qalxın, rədd olun burdan! Mədəddən də heybətli qışqırtı qopdu: - Qırılmalısınız! Əmma Xəlvətin səsində insan səsi eşitdim. Sükutunuzda peşimançılığa oxşar bir şey görünür. Səmi, əlini çək tətikdən. Sən yaşamalısan, Kalaşnikovla yox, sözlə öldürüb, sözlə diriltməlisən cəhaləti! "Pomost"dan endi, stollardakı "Badamlı"ları bircə-bircə götürüb di-varlara çırpa- çırpa, pavilyonun bütün şüşələrini sındırıb tökdü. Sonra El arasıntla "rufani". "ruhani" adlanır. "Aşıq'* ƏsAğ Kamandar "həqiqət" deyirdi.
______________Milli Kitabxana_______________ qayıdıb, əmisini qucağına götürdü, ağsümük üzünü meyidin ağsümük üzünə sıxıb, şüşə parçalarını xınca-xınca çıxıb, kəndə doğru uzaqlaşdı. Şüşəlinin dəmir skeletinin ətrafında, çinarın çılpaq budaqlarının altında heç kəs tərpənmirdi, heç kəs dillənmirdi. Heç kəsin xəbəri yoxdu ki, ağsümük üzünü meyidin ağsümük üzünə sıxıb, səhərin alatoranında yol-iz seçmədən səndələyə-səndələyə gedən Mədəd özü də indi meyid kimi, ağlını, hissini, duyğusunu itirmiş ölü kimi bir şeydi. Bərkiyib daşa dönmüş beynində yalnız bir fikrə, hissə bənzəyər bir qığılcım göz açıb, Sultan Əmirlinin, Mədəd Əmirlinin, Sura, Torksin Əmirlilərin qəbirlərinin sırasında, təzə qəbirdə özünü - əmisinin Bircə balasını, Varisini, Tədqiqatçısını da əmisi ilə yanaşı görürdü; üç para kəndin cəmaatından hələ heç kəsin xəbəri yoxdu ki, qucağında meyid aparanın özü də meyid idi. Üç para kəndin cəmaatı ilə birlikdə, bütün "Yer"də hələ heç kəsin xəbəri yoxdu ki, həmin bu vaxt, sazaqlı dekabr səhərinin alatoranında EyƏrin BağOddan azmış "Baki", "Bakı", "Baku" adlanan "kor" millət şəhərində, "Hüsü Hacıyev" küçəsi ilə "Həzi Aslanov" küçəsinin kəsişdiyi yerdəki binanın mənzillərindən birində heç kəsin anlamadığı bir bədbəxt OdƏl oturmuşdu, gecələr saat on ikidən səhər saat yeddiyə qədər OdAğÜz BağOdƏr planetindən ən əziz, ən doğma insanın - EySarının səsini dinləyə-dinləyə yazdığı bu ƏsƏri ilə "Yer" bəşəriyyətinə lənət oxuya-oxuya deyirdi: "İsa", "İisus" adlandırdığın EySarla, BağSar AğEyin - "Musa ağa"nın nəslindən "Muğanna" arasında rabitə yaranıb, ey ÜnƏs - "ins"an"! Oxu bu Əsəri, dəhşətə gəl, ay qatil! Ayıl və anla ki, "Əbədiyyət" əfsanə deyil, EvOd EyOddur - Həqiqət Evinin Uca həqiqətidir, ey EvOda "Əbəd", EyOda "iyyət" deyən bədbəxt! Oxu bu ƏsƏri - Yaradan İşığı, Odu dərk et, təhrif "beynin"lə, çürük bədəninlə döyüş, saflaş, əbədi ol. Öz EvOdÜnündə - öz "bədən"ində, EyƏrində əbədi! Sənin ana dilində "na bojyem yazıke" deyirəm: insan əbədi yaşaya bilər. Odu dərk etsən, əbədi yaşayacaqsan, ey cahil, "SimƏrAğ", "GurOd" adlarında Kainat gəmilərini, Ulu Bağ ƏsƏlMəni, EySar ÜnEvi, EvƏrimi, EySan, Bağlarını, Bağ Atanı görəcəksən. Uca Odlarınla - əcdadlarmla birgə OdAğÜz BağOdƏrə OdAğÜzdən EyƏrə uçacaqsan. Bütün Kainatın əbədi sakini olacaqsan. Bundan böyük xoşbəxtlik olarmı, ey Odsuz - həqiqətsiz bədbəxt "kor" - OdƏr?! Əlavə xəbər: İşıq gəmilərinin "Yer"ə enməyinə lap az qalıb.
______________Milli Kitabxana_______________ MÜNDƏRİCAT Ön söz.........................................................................................................4 Süleyman padşahın xəzinəsi.........................................................................6 Xəzinə üstündə yatan ilan...........................................................................196 Kainat sakinləri..........................................................................................340 Ölüm-dirim................................................................................................444 Buraxılışa məsul: Əziz Güləliyev Texniki redaktor: Rövşən Ağayev Tərtibatçı-rəssam: Nərgiz Əliyeva Kompyuter səhifələyicisi: Ələkbər Kərimov Yığılmağa verilmişdir 14.09.2004. Çapa imzalanmışdır 01.03.2005. Formatı 60x90 1 / 16 . Fiziki çap vərəqi 33,5. Ofset çap üsulu. Tirajı 25000. Sifariş 40. Kitab "PROMAT" mətbəəsində çap olunmuşdur. Yüklə 5,32 Mb. Dostları ilə paylaş:
|