Məhəmməd Hadi və mətbuat
19
başlıca səbəbi onun özünün çalışqanlığı və həm də Mustafa Lütfi
ilə yanaşı tərəqqipərvər Şamaxı üləmalarından olan Əhməd əfəndi,
Əbdülxalıq əfəndi, “yaxın qohumu olan Əbdülqasım əfəndidən”(6,
234) dərs alması idi. Şeir, elmi və publisistik əsərlərində
göstərdiyi məxəzlər, gətirdiyi və əksəriyyətinin də tərcüməsini
verdiyi çox dəyərli sitatlar sübut edir ki, müstəsna yaddaş sahibi
olan M. Hadi gənclik illərində ilahiyyat emləri ilə bərabər dünyəvi
elmləri, xüsusilə dil, ədəbiyyat, fəlsəfə, məntiq, tarixi də dərindən
öyrənmiş, “oxuduğu klassik ədəbiyyat, tərəqqipərvər alim və
mütəfəkkirlərin əsərləri onda yaxşı bilik ehtiyatı yaratmış”(397, 4)
və sonralar yaradıçılığı boyu gəncliyində öyrəndiklərindən
yetərincə bəhrələnmişdir.
Şamaxı mühiti gələcəkdə “böyük bir ədib olmaq” arzusu ilə
yaşayan gənc M. Hadinin istəklərini doğrultmağa imkan verməsə
də, o, bu məhrumiyyətə, yəni doğulduğu şəhərdə qalıb burada
təhsil almağa məhkum idi. Ədibin yaxın dostu, məsləkdaşı və M.
Hadi haqqında ilk və həm də səhih məqalələrin müəllifi Seyid
Hüseynin yazdığı kimi, o, “oxuduğu elmlərin kəndisinə heç bir
nəticə verməyəcəyini, olsa-olsa mömin bir molla əfəndidən fəzlə
bir şey olmayacağını hissi-qəbləl-vüqu ilə anladığından, İstanbul
və Əl-Qahirə kimi islam mədəniyyəti mərkəzlərinə gedib orada
təhsil almaq fikrinə düşmüşdür. Mustafa Lütfi.... Hadini xarici
məmləkətlərə göndərəcək iqtidarı olmadığından Hadi bir neçə
zəngin əqrəbasına müraciətdə bulunmuş, təhsil arzusunda
olduğunu söyləyib müavinət istəmişsə də, onlar sözünü dinləyən
və yardımda bulunan olmamışdır”(66, N 3).
Xaricdə təhsil almaq ümidləri boşa çıxan və Şamaxı
üləmasından indiyə qədər öyrəndiklərindən artıq bir şey öyrənə
bilməyəcəyini yəqinləşdirən, molla, ruhani olmaq fikrindən
büsbütün uzaq olan M. Hadi iyirmi üç yaşında lkən təhsilə
“əlvida” deyərək bəxtini ticarətdə sınamaq qərarına gəlir və əmisi
oğlu ilə şərikli atasından qalan baqqal dükanını açıb ticarətə
başlayır. Təcrübəsizliyi, digər tərəfdən ticarətə həvəsinin
olmaması bir neçə aydan sonra onun tamamilə müflisləşməsi ilə
İslam Qəribli
20
nəticələnir və bundan sonra “bir müddət Hadi işsiz, pərişan və
laübalı gəzir. Ara-sıra şəhər kənarındakı “Qələ bayırı”ya və başqa
səfalı yerlərə gedib, ürəyinin dərdlərini ana təbiət qoynunda
dağıtmağa çalışır”(401, 8). Belə gəzintilərin birində lap uşaqlıqdan
azad və sərbəst olmağı sevən M. Hadinin başına qəribə bir hadisə
gəlir. Şairin yaxın dostu, çətin məqamlarında ona pərəsdarlıq edən
Abdulla Şaiq yazır: “ Nağıl edirlər ki, Şamaxı bələdiyyə rəisi
inqilab illərində axşamlar saat səkkizdən sonra evdən dişarı
çıxmağı bir müddət qadağan etmişdi. Bundan sonra Hadi gecələr
şəhər ətrafına çıxmaq adəti olmadığı halda, bələdiyyə rəisinin
əmrinə məhz itaətsizlik göstərmək məqsədi ilə hər gecə şəhər
ətrafını dolaşmağa başlamışdı. Bir dəfə polis nəfərləri tərəfindən
tutulub dairəyə gətirildiyi zaman yolda şəhərin mötəbər
şəxslərindən birisi Hadini tanıyıb azad etdirmişdi”(6, 239).
1902-ci ilin yanvar ayının son günündə təbiət şamaxılıları
qəfil bir fəlakətlə üz-üzə qoydu. Həmin günün canlı şahidi Ö. F.
Nemanzadə yazır: “1902-ci il yanvarın 31-də cümə axşamı
gündüz saat 12-də Şamaxıda indiyə qədər görünməmiş yer
tərpənişi oldu. Bu gün Şamaxı üçün ən böyük fəlakət, eşidilməmiş
bir dəhşət və qiyamət günü idi”(410, 70). Baş vermiş dağıdıcı
zəlzələdən sonra bir çox şamaxılılar kimi M. Hadi də doğma
şəhərini tərk edməyə məcbur olmuş, “evlərinin ənqazını (tör-
töküntü) 200 manata sataraq Kürdəmirə getmiş, ibtidaən bir əttar
dükanı açmış isə də, ondan da bir şey çıxmadığını görüncə, ikinci
kərə olaraq zərər ilə dükanı qapamışdır”(66, N 3).
Xarakterində tacirlik əlamətləri olmayan, iki dəfə dükan
açsa da iflasa uğrayn M. Hadi özünü xarakterinə uyğun bir sahədə
sınamaq qərarına gəlir və “bəzi maarifpərvərlərin müavinəti ilə”
Kürdəmirdə yaşayan şamaxılı Ağa əfəndi ilə birlikdə bir məktəb
açıb tədrisə başlayır. Çox keçmir ki,“istedadı və şəxsi mütaliə
nəticəsində əldə etdiyi biliyi ilə digər müəllimlərdən seçilən Hadi
Kürdəmir ziyalılarının nəzərini cəlb edir, onu Zaqafqaziya
müəllimlər
qurultayına Kürdəmir müəllimləri tərəfindən
nümayəndə seçirlər”(45, 413). “1904-cü ildə Tibilisidə keçirilən
Məhəmməd Hadi və mətbuat
21
Zaqafqaziya müəllimlər qurultayında iştirak edən”(395, 236) M.
Hadinin işləri yavaş-yavaş sahmana düşür, öyrənmək təşnəsi olan
gənc bildiklərini həvəslə məktəblilərə, şagirdlərinə öyrətməyə
başlayır.
Kürdəmirdə yaşadığı illərdə (1902-1906) maddi imkanları
nisbətən düzələn M. Hadi yenə də əvvəlki qayda ilə mütaliəsini
davam etdirir, “Kəlküttədən “Həblül-mətin”, İstambuldan “Sabah”,
Bakıdan “Həyat”, Bağçasaraydan “Tərcüman” qəzetlərini gətirdib
oxuyur”(401, 20).
M. Hadinin 1905-ci ilə qədərki ömür yolunun qısa
mənzərəsi yuxarıda qeyd etdiyimiz kimidir. “25 yaşlarınadək nə
bir qəsidəsi, nə də aşiqanə qəzəli olmayan”(66, N 3) şairin
mətbuat və sənət aləminə gəlişi 1905-ci ilin ortalarına təsadüf edir
ki, bu zamana qədər o, enişli-yoxuşlu bir həyat yolu keçmiş, dərin
savada, formalaşmış dünyagörüşə, ən başlıcası millətinə, vətəninə
minnətsiz, can-başla xidmət etməyə hazır olan gənc idi. Arzularını
gerçəkləşdirmək üçün ona şərait lazım idi ki, bu şərait 1905-ci il
Birinci rus inqilabından sonra meydana gəldi və fitri istedadı
sayəsində M. Hadi az bir müddət ərzində iddialı adamların
onilliklər boyu gedə bilmədiy yolu qət, fəth edə bilmədiyi zirvələri
isə fəth etdi.
I. 2. POEZĠYA SAHƏSĠNDƏ ĠLK ADDIMLARI
Akademik Mirzə İbrahimovun qeyd etdiyi kimi, “XIX əsrin
sonları, XX əsrin əvvəllərinə doğru Azərbaycan iqtisadiyyatında
baş verən kapitalistləşmə meyili və Bakıda kapitalizmin sürətli
yüksəlişi demokratizmin yayılması, dərinləşməsi və inkişafı üçün
dərin zəmin yaratmışdı”(60, 42). Azərbaycandakı ictimai-siyasi
durumu vaxtında, düzgün qiymətləndirən milli ziyalılar və vətən,
millət qayğısı çəkən imkan sahibləri anadilli məktəb və mətbuat
qıtlığından əzab çəkən azərbaycanlıları elmsizlik və məlumatsızlıq
girdabından qurtarmaq üçün cəsarətli və düşünülmüş addımlar
atdılar. Millətin tərəqqi və özünüdərkinə hava və su qədər gərəkli
Dostları ilə paylaş: |