_______________________________________________________ART-SANAT 2014/1_______________________________________________________
65
KÖPRÜLÜ, Fuad, 1966, “Türkler’de Halk Hikayeciliğine Ait Bazı Maddeler”, Türk
Tarih Kurumu Edebiyat Araştırmaları, 19, s. 360-412.
KUDRET, Cevdet, 2007, Orta Oyunu, 1. Cilt, YKY, İstanbul.
MARTINOVICH, Nicholas, 1933, The Turkish Theatre, J.J. Little and Ives, New York.
NİŞANYAN, Sevan, 2007, Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü, Adam İstanbul.
NUTKU, Özdemir, 1987, IV. Mehmet'in Edirne şenliği (1675), Türk Tarih Kurumu,
Ankara.
_____________, 1995, Tarihimizden Kültür Manzaraları, Kabalcı, İstanbul.
_____________, 1997, Meddahlık ve Meddah Hikâyeleri, Atatürk Kültür Merkezi, Ankara.
OZANSOY, Halit Fahri, 2006, “Ortaoyunu”, Orta Oyunu Kitabı, (Ed. Abdülkadir
Emeksiz), Kitabevi, İstanbul.
ÖZDEN, Ömer, 2006, “Türk Ramazan Kültürü”, A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü
Dergisi, 30, s. 83-109.
PARDOE, Julia, 2004, Şehirlerin Ecesi İstanbul: Bir Leydinin Gözüyle 19. Yüzyılda
Osmanlı Yaşamı, (Çev. Banu Büyükkal), Kitap, İstanbul.
POPESCU-JUDET, Eugenia, 1967, “Türk Halk Temaşalarının Rumen Memleketlerine
Tesiri”, Studia et Acla Orientalia, (Çev. Zeynep Kerman), V -VI, s. 337-355.
SALTUK, Secda, 1993, Arkeoloji Sözlüğü, İnkılap, İstanbul.
SEVENGİL, Refik Ahmet, 1990, İstanbul Nasıl Eğleniyordu: 1453'ten 1927'ye kadar,
İletişim, İstanbul.
SÖZEN, Metin-TANYELİ, Uğur, 1986, Sanat Kavramları Terimleri Sözlüğü, Remzi,
İstanbul.
STOUT, Robert Elliot, 1966, The Sur-İ Hümayun Of Murad III: A Study Of Ottoman
Pageantry And Entertainment, The Ohio State Üniversitesi Doktora Tezi.
TANSUĞ, Sezer, 1993, Şenlikname Düzeni, YKY, İstanbul.
TERZİOĞLU, Derin, 1995, “The Imperial Circumcision festival of 1582: An
Interpretation”. Muqarnas 12, s. 84-100.
YAŞAR, Ahmet, 2009, Osmanlı Kahvehaneleri: Mekan, Sosyalleşme ve İktidar, Kitap,
İstanbul.
_______________________________________________
Fig. 1 Eğer
genelde tercih ed
Topkapı sarayı 2. A
5. Alay Köşkü 6
Dolmabahçe 9. Kâğ
Fig.2
1582 şenliğin
(And 1982:
surnamesinde, At M
amfitiyatro düzenin
olarak kullanır ve
kazandırır (Stout
değişik sahnelerini
doğrusu bir kukla
perdesine benzetebi
_______________________________ART-SANAT 2014/1__________________________________________
66
Eğer sadece İstanbul’da olan şenlikler ele alınırsa,
genelde tercih edilen şenlik yerleri numaraları ile: 1.
Topkapı sarayı 2. At Meydanı 3. İncili Köşk 4. Yalı Köşkü
5. Alay Köşkü 6. Aynalı Kavak 7. Ok Meydanı 8.
Dolmabahçe 9. Kâğıthane (And 1982: 39).
1582 şenliğinde At Meydanı ve soytarıların gösteri
(And 1982: fig. 99). Nakkaş Osman, III. Murad
surnamesinde, At Meydanın kuzey batı bölümünde kurulan
düzeninin yarısını, hiç değişmeyen bir arka plan
olarak kullanır ve bu tasvirlerine sanatsal bir bütünlük
kazandırır (Stout 1966: 55). Bu ana dekor içerisine şenliğin
değişik sahnelerini koyar ve bu dekoru “bir tiyatro, daha
doğrusu bir kukla tiyatrosu dekoruna ya da ışıklı hayal
desine benzetebiliriz” (Tansuğ 1993:30).
______________________
r ele alınırsa,
araları ile: 1.
4. Yalı Köşkü
.
ıların gösterisi
, III. Murad
münde kurulan
n bir arka plan
l bir bütünlük
erisine şenliğin
r tiyatro, daha
da ışıklı hayal
_______________________________________________
Fig. 3
Fig. 4
1720 Şenliği sa
_______________________________ART-SANAT 2014/1__________________________________________
67
Fig. 3 1720 Şenliği Ok Meydanı (And 1999: 8).
1720 Şenliği sal üzerinde Kol Oyunu (And 1982: fig. 117
________________________
1982: fig. 117).
_______________________________________________________ART-SANAT 2014/1_______________________________________________________
68
Fig. 5 1720 Şenliğinde III. Ahmet ortaoyunu
seyrediyor (And 2004: 269).
Fig. 6 Klasikleşmiş ortaoyunu meydanı (Kudret 2007:55).
_______________________________________________________ART-SANAT 2014/1_______________________________________________________
69
Fig. 7 1582 şenliğinde kukla çadırı (And 1982: fig. 101)
Fig. 8 1582 şenliğinde kukla çadırı (And 1982: fig. 101)
Dostları ilə paylaş: |