İxtisas: 5301. 01 Daxili fiskal siyasət və dövlət maliyyəsi İqtisad elmləri üzrə fəlsəfə doktoru elmi dərəcəsi almaq üçün təqdim edilmiş dissertasiya


Xarici kredit ekspansiyası və dollarlaşma prosesi maliyyə təhlükəzliyini təhdit edən əsas amil kimi



Yüklə 1,05 Mb.
səhifə6/13
tarix26.09.2017
ölçüsü1,05 Mb.
#1695
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13

2.2. Xarici kredit ekspansiyası və dollarlaşma prosesi maliyyə təhlükəzliyini təhdit edən əsas amil kimi:

xarici təcrübə və Azərbaycan reallığı

Qlobal maliyyə böhranı sonrakı dövrdə dünya və milli iqtisadiyyatların inkişafının yeni modelinin qurulması problemi həm xüsusi ədəbiyyatda, həm də çoxsaylı iqtisadi forumlarda geniş müzakirə edilir. Maliyyə böhranı ilə bağlı elmi nəşrlərdə yayınlanan tədqiqatları xüsüsi qeyd etmək olar[85].

Maliyyə böhranı ilə bağlı problemlərin tədqiqi sahəsində iqtisadçı alimlər, o cümlədən Y.Mirkin, L.Krasavina, Tarasevic A.L., A.Selişev kimi müəlliflərin əsərlərində böyük yer verilmişdir. Maliyyə böhranı ilə bağlı problemlərin tədqiqi sahəsində istər ölkə daxilində, istər xarici ölkələrdə ilə elmi nəşrlərə malik prof. Z.F.Məmmədovun xüsusilə qeyd etmək olar[85,86].

Bu əsərlərdə böhranın ilkin şərtləri, maliyyə və dövlət nəzarəti problemləri, reytinq agentlikləri rolu, bank tənzimlənməsi, ipoteka sferasında və maliyyə bazarında maliyyə innovasiyaları, onların dəyişmə səbəbləri və s. əhəmiyyətli amillər təfərrüatı ilə təhlil edilir.

Qeyd etmək lazımdır ki, maliyyə sisteminin bütün institutları dünya iqtisadiyyatının böhran vəziyyəti şəraitində maliyyə təhlükəsizliyinin eyni səviyyəsinə malik deyil. Milli maliyyə sistemlərinin bank sektoru bütün dünyada ən zəif oldu, çünki məhz bank sistemi həm sistemin özünün risklərini, həm də bazar mexanizmi və onun alətlərinin natamamlığı, dünya iqtisadiyyatının iqtisadi inkişafının dövrilikləri, kapitalın dünya bazarında bərabər olmayan və spekulyativ qiymət dinamikası, istehsal amilləri ilə bağlı siyasi riskləri özündə toplayır.

Qlobal iqtisadi böhranın dünya ölkələri üçün doğurduğu mühüm fəsadlardan biri də həm daxili, həm də xarici investisiyaların həcmində qeydə alınan azalma ilə bağlı oldu. Bəzi ölkələr üçün daha kəskin xarakter aldı və onların iqtisadi inkişafının geriləməsində əsas rol oynayan faktora çevrildi. Bununla yanaşı, o da faktdır ki, investisyaların həcminə, xüsusən də, xarici mənbələr hesabına yatırılan sərmayələrə təsir göstərən amillərdən biri də biznes mühitinin əlverişliliyi, həmçinin yatırılan investisiyaların mənfəətlilik dərəcəsinin məqbul səviyyədə olmasıdır.

Qlobal maliyyə böhranı əksər ölkələrdə milli valyutaların ABŞ dollarına qarşı dəyərsizləşməsinə, fond birjalarında kapitallaşma səviyyəsinin aşağı enməsinə, bankların balanslarının pisləşməsinə gətirib çıxardı.

2008 ci ildə global maliyyə sektorunda itkilər təxminən 3 trln. $ və ya qlobal ÜDM-in 4,3%-i həcmində qiymətləndirilir. Rusiyada bankların struktur yenilənməsinə sərf olan birbaşa maliyyə məsrəfləri 1998-ci ildə ÜDM-un 0,2%-ni təşkil etdiyi halda, 2009-cu ildə bu göstərici 21,7% idi. 2007-2008-ci il böhranından sonra ABŞ höküməti bankların struktur yenilənməsinə sərf etdiyi birbaşa maliyyə məsrəfləri 5500 mlrd.$ və ya ÜDM-in 38,7%-i, avrozonada isə 3285 mlrd.$ və ya 23,4%-i, o cümlədən AFR hökümətinın antiböhran proqramının dəyəri 500 mlrd. Avro, Fransada 360 mlrd. Avro, İrlandiyada 400 mlrd. avro təşkil edirdi[87, s.12].

Avropa Mərkəzi Bankı 2008-ci ildən başlayaraq, “qeyri-ənənəvi siyasət”in – kredit institutlarının yenidən maliyyələşdirilməsinin (enhanced credit support) təcili böyük miqyaslı genişləndirilməsinə yönəldilmiş tədbirlər kompleksinin həyata keçirilməsi başlanılıb.

Qeyri-ənənəvi instrumentari əvvəlcə sifarişlərin tam təmin olunması ilə sabit dərəcələrlə əsas yenidən maliyyələşdirmə əməliyyatlarının keçirilməsi kimi təqdim olunub. 2011-ci ilin dekabrında AMB banklara sabit dərəcələrlə (1%) verilən resursların müddətini 3 ilə qədər artırmış və uyğun təminata (xüsusilə, qiymətli kağızların reytinqinə) qarşı tələbləri yumşaltmış, habelə girov qoyula bilən bank kreditlərinin siyahısını genişləndirmişdir. Nəticədə yeni alətlər (LTRO) çərçivəsində qısa müddət ərzində (dekabr 2011 – yanvar 2012) təxminən 1 trln. avro emissiya edilmişdir.

2011-ci ildən başlayaraq, “Qiymətli kağızlar bazarı proqramı” çərçivəsində dövlət qiymətli kağızlarının AMB-nin balansına alınması hesabına likvidliyin artırılması üzrə fövqəladə alətlər paketi tətbiq olunub. 2011-ci ilin sonuna AMB-nin balansına alınan aktivlərin həcmi artıq 211,4 mlrd avro təşkil etmişdir. Nəhayət, 2011-ci ildən başlayaraq, “qeyri-standart pul əməliyyatları” qüvvəyə minmişdir. Onların mahiyyəti AMB-nin balansına borca xidmət göstərilməsi ilə bağlı kəskin problemlər yaşayan avropa ölkələrinin (İspaniya, İtaliya, Portuqaliya, İrlandiya) dövlət istiqrazlarının limitsiz alınmasından ibarət idi.

Digər ehtiyat valyutaları ilə olduğu kimi, AMB-nin yeni emissiya proqramları çərçivəsində yaradılan resurslar əsasən sistem yaradan və bu resursları AB-nin yeni üzvlərində maliyyə çiyninin dəstəklənməsi və genişləndirilməsi üçün istifadə edən Avropa banklarının (Unicredit, Raiffasen Deutche Bank, Swenska Handelsbank və s.) dəstəklənməsinə yönəldilirdi. Beləliklə, Avropanın ən böyük bankları AMB-nin qeyd-şərtsiz prioritet dəstəyinə arxalanaraq, MŞA ölkələrinin regionun hakim biznes-elitasından maliyyə-kredit asılılığını dərinləşdirmək üçün güzəştli fondlaşdırma imkanından bacarıqla istifadə etmişlər.

Düşünürük ki, ən böyük Avropa banklarının Mərkəzi və şərqi Avropa ölkələrinin iqtisadi məkanında kredit ekspansiyası mexanizmi bir sıra spesifik xüsusiyyətlərə malikdir.

Birincisi, kreditlərin əsas hissəsi MŞA-dan olan kreditorlara səmərəsiz məqsədlər üçün verilir. İstehlak kreditinin genişləndirilməsi səmərəsiz istehlakın artırılmasına (ev tikintisi, avtomobil və məişət texnikasının alınması) transformasiya edir, bu da milli bazarların kasıblığı səbəbindən əmtəə idxalı və Qarbi Avropa ölkələri hesabına doldurularaq, ödəniş balansının ticarət hesabının dərin kəsirini doğurur.

İkincisi, MŞA ölkələrindən müştərilərin kreditləşdirilməsinin genişləndirilməsi sabit surətdə daha sərfəli qiymət şərtlərinə söykənir. Belə ki, 4-cü cədvəlin məkumatlarına əsasən, AB-nin yeni üzvlərinin milli bazarında istehlak kreditlərinin dərəcələri ilə sistem yaradan Avropa banklarının bəzi ölkələrdə təklif etdiyi dərəcələr arasındakı fərq 10 yarımbənddən yüksəkdir. Bu fərq həm Birliyin əsas ölkələrində inflyasiyanın aşağı templəri ilə, həm də onların apardığı aktiv emissiya siyasəti ilə bağlıdır.
Cədvəl 8

MŞA ölkələrində kreditlər üzrə dərəcələrdə fərq (yarımbənd)





Milli valyuta ilə kreditlər

Avro ilə kreditlər



Daşınmaz əmlak üçün

İstehlak

Daşınmaz əmlak üçün

İstehlak

Çexiya

2,4

11,6

_

.

Macarıstan

5,1

19,5

3,2

8,2

Polşa

2,0

16,6

2,5

5,7

Estoniya

1,2

14,9

1,4

3,4

Litva

1,6

4,7

1,3

2,0

Mənbə: ECB

Yaranan şəraitdə milli kredit təşkilatları, praktiki olaraq, rəqabət qabiliyyətini itirir, Mərkəzi Banklar isə milli pul-kredit sisteminə nəzarət etmir.

Üçüncüsü, AB-nin yeni üzvlərinə “kreditləşdirilməsi” əsasən avro ilə aparılmışdır, bu da, faktiki olaraq, milli valyutaların dövriyyədən çıxarılmasına gətirib çıxarır.

Cədvəl 9-dən göründüyü kimi, yeni verilən kreditlərin 80%-ə qədəri vahid Avropa valyutasında nominallaşdırılıb, milli valyutanın payına isə yalnız daxili hesablaşmalara xidmət göstərmək düşür.



Cədvəl 9.

Bazarları formalaşan ölkələrdə xarici valyuta ilə verilən kreditlərin payı (%)

Polşa

32

Bolqarıstan

48

Macarıstan

53

Rumıniya

55

Xorvatiya

68

Serbiya

76

Estoniya

79

Çin

7

Mənbə: ECB
Regionun lider ölkələrinin MŞA ölkələrinə münasibətdə apardığı praqmatik monetar siyasətin əsas nəticəsi, fikrimizcə, AB-nin yeni üzvlərinin valyuta-maliyyə problemlərinin tədricən dərinləşməsi və nəticə etibarilə, onların iqtisadi müstəqilliyinin əsas hissəsinin itirilməsi olmuşdur.

MŞA ölkələrinin iqtisadiyyatında valyuta-maliyyə struktur disproporsiyaların əsasında cari hesabın artan disbalansı və onların milli pul və maliyyə sabitliyi siyasətinin aparılmasında müstəqilliklərinin itirilməsi durur.

Avropanın ən böyük ölkələrinin AB-nin yeni üzvlərinə verdiyi güclənən kredit çiyini idxalın ixracı xroniki qabaqlamasına və nəticə etibarilə ödəniş balansının cari hesabının kəsirinin artmasına stimul vermişdir. Digər tərəfdən, verilən ssudaların qaytarılmasının təkrar istehsal mənbələrinin olmaması (onların istehlak xarakterli olması səbəbindən) əslində MŞA ölkələrinin xarici borcunun “kredit piramidası”na transformasiyasını və sonradan borcla “kölələşməsi”ni qabaqcadan müəyyən etmişdir.

Yaranan şəraitdə AB-nin yeni üzvləri təkcə əvvəllər verilmiş kreditlərin permanent yenidən maliyyələşdirilməsi zərurəti ilə deyil, həm də milli iqtisadiyyatın əsas aktivlərinin: banklarda, sığorta şirkətlərində, sənaye müəssisələrində iştirak hüquqlarının ən böyük Avropa konsernlərinə və banklarına satışı ilə qarşılaşmışdır.

Bu ssenari Mərkəzi və Şərqi Avropanın bütün ən böyük ölkələri, onillik ərzində nəinki milli maliyyə sistemini, həm də sənaye potensialının xeyli hissəsini itirmiş Macarıstan, Polşa, Çexiya, Serbiya üçün səciyyəvidir.

Sovet dövründə fəaliyyət göstərən, demək olar ki, bütün əsas sənaye konqlomeratları (Çexiyanın TATRA zavodu, Macarıstanın İKARUS zavodu və s.) ya alman və fransız sənaye konsernlərinin xeyrinə kənara çəkilmiş, yaxud da fəaliyyətini dayandırmışdır (Latviyanın VEF, RVR, RAF, Litvanın ERAS və s. zavodları). Bu tale MŞA ölkələrinin, praktiki olaraq, tamamilə Avropanın inkişaf etmiş ölkələrinin maliyyə-sənaye qruplarının nəzarəti altına keçmiş ən böyük milli bankları, maliyyə və sığorta şirkətləri üçün də hazırlanmışdır.

İri iqtisadi gücə sahib olan avropa ölkələrinin MŞA ölkələrinə münasibətdə apardığı monetar siyasətin ikinci ən mühüm nəticəsi sonuncular tərəfindən pul-kredit müstəqilliyinin itirilməsi olmuşdur. MŞA ölkələri tədricən AMB-nin emissiya gəlirinin əldə edilməsi və Avropa TMB-nin faiz arbitrajı mənbəyinə çevrilmişlər. Bu ölkələrdə avro milli valyutaların tədavülünü əsasən sıxışdırıb çıxarıb. Eyni zamanda AMB-nin rəhbər strukturlarında AB-nin yeni üzvləri monetar siyasətin əsas məsələləri ilə bağlı səs hüququndan, demək olar ki, məhrum olunub və senyorajın bölgüsündə iştirak etmir.

Deyilənləri yekunlaşdıraraq, qeyd edək ki, MŞA ölkələrinə münasibətdə aparılan AMB-nin monetar siyasətinin və Avropa TMB-nin kredit siyasətinin ümumi nəticəsi aşağıdakılar olmuşdur: sonuncuların sənaye və maliyyə potensialının deqradasiyası, onların Avropa təkrar istehsal modelində aşağı ixtisaslı toplama-vasitəçilik istehsallarının marginal hücrəsinə sıxışdırılması, MŞA-nın qorunub saxlanmış milli sənaye kapitalına nəzarətin Avropanın hakim biznes-elitalarının xeyrinə keçməsi.

Bundan əlavə, AB-nin yeni üzvləri, praktiki olaraq, müstəqil pul və maliyyə sabitliyi siyasətini aparmaq və milli bank sisteminə nəzarət etmək qabiliyyətini itirib.

Böhran zamanı Mərkəzi Bankların qeyri-ənənəvi siyasət tədbirləri (maliyyə sektoruna və real iqtisadiyyata geniş miqyaslı likvidlik dəstəyi, dövlət qiymətli kağızların alınması və s.) ABŞ və digər ölkələrdə iqtisadi aktivliyin artmasını dəstəkləməklə yanaşı bir sıra gözlənilməz fəsadlarla da nəticələnmişdir. Belə ki, qeyd olunan tədbirlər bəzi inkişaf etməkdə olan ölkələrə arzuolunmaz kapital axınına və əmtəə bazarlarında qiymətlərin artmasına təkan vermişdir. Aktivlərin qiymətində hərarətlənmə yaratmaqla yanaşı Mərkəzi Bankların bu siyasəti maliyyə bazarları və Mərkəzi Bankların özləri üçün təhlükələr yaradır.

Dəstək məqsədilə iqtisadiyyata iri həcmli likvidliyin verilməsi kredit risklərinin artması ilə bağlıdır ki, bu da Mərkəzi Bankların zərərlərinin artmasına səbəb ola bilər. Mərkəzi Bankın dəstəyinə əminlik bazar iştirakçılarını (maliyyə təsisatlarını) daha riskli qərarları qəbul etməyə sövq edə, əməliyyatların riskliliyini artıra bilər. Digər tərəfdən, Mərkəzi Bankın pul bazarına iri həcmdə likvidlik təklif etməsi böhran zamanı etimadın aşağı olması şəraitində bazar iştirakçılarının bir-biri ilə əqdlərin bağlanması meylini azalda bilər. Bu da banklararası pul bazarlarının daralmasına, bazar infrastrukturunun zəifləməsinə səbəb ola bilər[141, No. 11/145, June].

2015 ci ilin I rübündə Mərkəzi Bank mürəkkəb xarici iqtisadi mühit şəraitində fəaliyyət göstərmişdir. Dünya neft bazarında qiymətlərin aşağı düşməsi və ticarət tərədaşı olan bır sıra ölkələrdə iqtisadi artım perspektivlərinin pisləşməsi müşahidə olunmuşdur. Eyni zamanda tərəfdaş ölkələrin əksəriyyətində milli valyutaların ucuzlaşması baş vermişdir. Xarici iqtisadi mühitin birbaşa və dolayı təsirləri ilə valyuta bazarında xarici valyutaya tələb əhəmiyyətli artmışdır.

Pul-məzənnə siyasəti tədiyə balansı və valyuta bazarında yaranmış yeni meyillərə uyğun olaraq həyata keçirilmişdir. Məzənnə siyasəti üzrə ölkənin beynəlxalq ödəmə qabiliyyətinin strateji dayanıqlığmm gücləndirilməsinə yönəldilmiş qərarlar qəbul edilmişdir və məzənnə siyasəti üzrə yeni əməliyyat çərçivəsinin tətbiqinə başlanılmışdır. Mərkəzi Bank məzənnə siyasətini xarici valyutaya tələbin əhəmiyyətli artması şəraitində həyata keçirmişdir.

2014-cü ilin sonlarından etibarən qlobal əmtəə bazarlarında enerji daşıyıcılarının qiymətlərinin kəskin aşağı düşməsi, eyni zamanda ölkəmizin əsas ticarət tərəfdaşlarında devalvasiya meyillərinin güclənməsinin psixoloji təsiri daxili valyuta bazarında xarici valyutalara, xüsusilə ABŞ dollarına tələbi yüksəltmişdir.

Azərbaycan iqtisadiyyatı da bir çox başqa ölkələr kimi qismən dollarlaşmış iqtisadiyyatlar qrupuna aiddir və burada dollarlaşmadan danışdıqda həm pul, həm də aktiv əvəzetməsinin varlığını qeyd etmək lazımdır.

Azərbaycanda pul əvəzetməsi şəklində dollarlaşma yəni alqı–satqı əməliyyatlarında manat əvəzində xarici valyutadan istifadə olunması spesifik bazarlarda, xüsusilə mənzil və avtomobil bazarlarında müşahidə olunur. Aktiv əvəzetməsi şəklində dollarlaşma isə maliyyə dollarlaşması – depozit və kredit dollarlaşması qismində ortaya çıxır.

Dünyanın demək olar ki, bütün ölkələrində dövriyyədə olan nağd xarici valyuta ilə bağlı informasiyanın çatışmazlığı məsələsini əvvəldə diqqətinizə çatdırmışdıq. Bu səbəbdən də, Azərbaycan iqtisadiyyatında dollarlaşmanın ölçülərinndən danışdıqda söhbətin maliyyə dollarlaşmasından gedəcəyini qeyd edərək ölçmələrin nəticələrini keçək. Depozit dollarlaşmasının ölçüsü xarici valyuta ilə depozitlərin geniş pul kütləsində (M3 aqreqatı) payı şəklində ifadə olunmuşdur.

İndeksin aldığı qiymətlərdəki dəyişikliklərə diqqətlə baxdıqda 2001-2005, 2006-2007 , 2008-2015-cu illəri (2015 -cu fevral 21-dək) və 2015 –ci 21 fevraldan sonra əhatə edən dörd fərqli trend nəzərə çarpır:

1. Onilliyin ilk beş ilində dollarlaşma indeksi yüksəlmiş və 2005-ci ilin sonunda özünün onillik üzrə ən yüksək qiymətinə (0.6) çatmışdır. Dollarlaşmadakı bu yüksəlmə bir sıra səbəblərdən qaynaqlanırdı. Bu səbəblər sırasında dolların bahalaşması, 2004-cü ildən başlayan fiskal ekspansiyanın təsirilə, artıq 1996-cı ildən bu yana, demək olar ki, unudulmuş olan inflyasiya probleminin təkrar baş qaldırılması, hələ də milli valyutaya inamın zəif olması, bum dövrünün astanasında olan mənzil və avtomobil bazarlarında milli valyutadan imtina olunması (bunun özünün də iki səbəbi var idi: birincisi, ucuzlaşmaqda olan mant hesablama vahidi kimi əlverişsiz idi, ikincisi, məzənnəsi 0.02 sent ətrafında dəyişən və ən böyük nominalı 50 min olan manatdan, dövriyyədə kifayət qədər olsaydı belə, böyük həcmli alqı-satqılarda istifadə etmək çətin idi), gəlirlərdəki artımdan asılı olaraq yığıma meylliliyin yüksəlməsi daha çox diqqət çəkənləri idi.

2. Təhlil olunan dövrün ikinci hissəsində 2006-2007-ci illərdə dollarlaşmada kəskin azalmanın olduğu aydın şəkildə görünür. 2007-ci ilin sonunda dollarlaşma indesi özünün indiyə qədər aldığı ən aşağı qiymətə qərarlaşmışdır. Dollarlaşmanın belə kəskin azalmasında, heç şübhəsiz 2006-cı ildə həyata keçirilmiş denominasiyanın xüsusi əhəmiyyəti olmuşdu. Sadə vətəndaş üçün qürur, yığım sahibləri üçün isə inam mənbəyinə çevrilən yeni manat, neft satışından ölkəyə böyük həcmli xarici valyutanın daxil olmağa başlaması ilə dollara qarşı möhkəmlənmə trendinə keçdi ki, bu da dollarlaşmanın azalmasını paralelində gətirdi. Məhz bu dövrdən başlayaraq manatın möhkəmləndirilməsi həm də anti-inflyasiya tədbirlərinin vacib elementinə çevrilmişdir. Eyni zamanda, artıq yeni manat həm yığım sahibləri üçün, həm də böyük həcmli alqı-satqılarda hesablama vahidi kimi daha əlverişli və daha rahat idi. Deyilənləri ümumiləşdirsək, ikinci dövrdə dollarlaşmadakı azalmanı denominasiyanın psixoloji təsirləri, denominə nisbətinin uğurlu seçilməsi,manatın dollara qarşı bahalaşması və milli valyutaya inamın artmasının məntiqi nəticəsi hesab etmək olar.

3. Təhlilin 2008-ci ildən 21 fevral 2015 -ci ilədək dövr, dollarlaşmanın azalma trendinin zəif və qeyri-stabil artımla əvəz olunması ilə xarakterikdir. Əslində bu dövrün özü də iki hissədən ibarətdir. Birinci hissə 2008-ci illə 2009-cu ilin birinci yarısını əhatə edir ki, dollarlaşma indeksi bu dövrdə artım nümayiş etdirib. Bu artımın əsas səbəbi isə maliyyə böhranının əhatə dairəsinin genişləndirilməsi və nəticədə “isti pullar”ın geri çağırılmağa başlanması idi. Maliyyə vəsaitlərinin geri çağrılmasının manatın məzənnəsi üzrə formalaşdırdığı təzyiq manatın dollara qarşı ucuzlaşacağı gözləntilərini yaradaraq yığım sahiblərinin dollara yönəlməsinə səbəb olmuşdur. Eyni zamanda, qonşu ölkələrdə bir-birinin ardınca həyata keçrilən devalvasiyaların psixoloji təsirləri xüsusilə, 2008-ci ilin sonuncu və 2009-cu ilin ilk rübündə Azərbaycanda da bənzər addımın atılması gözləntilərini gücləndirmiş və dollarlaşmanın artması ilə nəticələnmişdir. Ikinci hissədə yəni 2009-cu ilin yarısından bu günə qədər olan dövrdə, valyuta bazarının stabilləşməsi ilə bərabər milli valyutaya inam təkrar bərpa olunmuş və dollarlaşmadakı artım dayanaraq zəif azalma meyli ilə əvəz olunmuşdur. Ancaq buna baxmayaraq hələ də 2007-ci ilin sonundakı səviyyəsinə qayıtmamışdır. 2009-cu ilin ikinci yarısından başlayaraq depozit dollarlaşması indeksinin aşağı düşməsində xarici valyuta ilə depozitlərin nisbi azalması ilə yanaşı manatla pul kütləsinin sürətlə artması da rol oynamışdır.

4. 2015 il aylarından AMB mürəkkəb xarici iqtisadi mühit şəraitində fəaliyyət göstərmişdir. Dünya neft bazarında qiymətlərin aşağı düşməsi və ticarət tərədaşı olan bır sıra ölkələrdə iqtisadi artım perspektivlərinin pisləşməsi müşahidə olunmuşdur. Eyni zamanda tərəfdaş ölkələrin əksəriyyətində milli valyutaların ucuzlaşması baş vermişdir. Xarici iqtisadi mühitin birbaşa və dolayı təsirləri ilə valyuta bazarında xarici valyutaya tələb əhəmiyyətli artmışdır. 2014-cü ilin sonlarından etibarən qlobal əmtəə bazarlarında enerji daşıyıcılarının qiymətlərinin kəskin aşağı düşməsi, eyni zamanda ölkəmizin əsas ticarət tərəfdaşlarında devalvasiya meyllərinin güclənməsinin psixoloji təsiri daxili valyuta bazarında xarici valyutalara, xüsusilə ABŞ dollarına tələbi yüksəltmişdir. Xarici valyutaya tələbin yüksəlməsi daxili valyuta bazarının hər iki seqmenti - nağd və qeyri-nağd valyuta bazarları üzrə müşahidə olunmuşdur. 2015-ci ildə valyuta bazarının ümumi həcmi ötən ilin müvafiq dövrü ilə müqayisədə 2.4 dəfə artmışdır. Əməliyyatların 91%-i ABŞ dollarında, qalan 9%-i isə digər valyutalarda aparılmlışdır. Ötən ilin eyni dövrünə nəzərən ABŞ dolları ilə aparılan valyuta əməliyyatlarının dövriyyəsinin həcmi 2.4 dəfə, Avro ilə əməliyyatların həcmi isə 2.3 dəfə artmışdır.



Cədvəl 10.

Valyuta bazarında dövriyyənin həcmi, mln. valyuta vahidi





2014 (I rüb)

2015 (I rüb)

artım, %-lə

ABŞ dolları ilə əməliyyatların həcmi, dollarla

9187

21719

236

Avro ilə əməliyyatların həcmi, avro ilə

696.5

1635

235

Mənbə: AMB

Ötən ilin eyni dövrün ən nəzərən ABŞ dolları ilə aparılan valyuta əməliyyatlarının dövriyyəsinin həcmi 2.4 dəfə, Avro il əməliyyatların həcmi is 2.3 dəfə artmışdır. Banklar tərəfindən əhaliyə xalis satılan nağd valyutanın həcmi 2.1 dəfə artmışdır.Valyuta bazarında yaranmış və vəziyyətin əzərəalaraq, AMB –nin İdarə Heyətinin qərarı ilə 21 fevral 2015 -ci il tarixinə ABŞ dollarının manata qarşı məzənnəsi 1.05 AZN səviyyəsində müəyyən edildi. Bu qərar milli iqtisadiyyatın şaxələndirilməsinə əlavə stimullar yaratmaq, onun beynəlxalq rəqabət qabiliyyətini və ixrac potensialını daha da gücləndirmək, bu əsasda tədiyə balansının və ölkənin beynəlxalq ödəmə qabiliyyətinin strateji dayanıqlığını təmin etmək məqsədi ilə qəbul edilmişdir. Bu qərarın qəbulu ərəfəsində manatın partnyor ölkələrin valyutalarına qarşı bahalaşması səviyyəsi özünün pik həddinə çatmışdı. Belə ki, 2014–cü ilin əvvəl əlindən 2015-ci ilin fevral ayının ortalarındək manat ticarət tərəfdaşlarının valyutalarına nəzərən orta çəkili hesabla 30% bahalaşmışdı. Bu dövrdə ABŞ dollarına nəzərən Rus rublu 86%, Avro 20%, Qazax təngəsi 20%, türkmən manatı 22%, Moldova leyi 17%, Belarus rublu 52%, Ukrayna qrivnası 169%, Turk lirəsi 13%, İran realı 12%, Gürcü larisi 31% dəyərdən düşmüşdü. Məzənnənin 33.55% korreksiyası manatın qeyd olunan valyutalara qarşı baş ermiş orta çəkili bahalaşmasını neytrallaşdıra bildi. Valyuta bazarında yaranmış yeni şəraiti nəzərə alaraq Mərkəzi Bank eyni zamanda hesabat dövründə məzənnə siyasətinin əməliyyat çərçivəsində dəyişiklik etmişdir. Belə ki, məzənnə siyasətinin ABŞ dolları və Avronun daxil olduğu iki valyutalı səbət mexanizmi əsasında həyata keçirilməsinə başlanmışdır. Manatın real ikitərəfli məzənnəsi ABŞ dollarına qarşı 21.1%, Avroya qarşı 10.7%, Türkiyə lirəsinə qarşı 13.2%, Rus rubluna qarşı 21.1% ucuzlaşmış, Belarusiya rubluna qarşı isə 2.5% bahalaşmışdır. Real effektiv məzənnənin ucuzlaşması qeyri-neft sektorunun rəqabət qabiliyyətinə müsbət təsir edən, idxalı əvəzləyən və ixrac sahələrinin inkişafını stimullaşdıran amildir.

Valyuta bazarında yaranmış vəziyyəti nəzərə alaraq, AMB-nin İdarə Heyətinin qərarı ilə 21 fevral 2015-ci il tarixinə ABŞ dollarının manata qarşı məzənnəsi 1.05 AZN səviyyəsində müəyyən edildi. Bu qərar milli iqtisadiyyatın şaxələndirilməsinə əlavə stimullar yaratmaq, onun beynəlxalq rəqabət qabiliyyətini və ixrac potensialını daha da gücləndirmək, bu əsasda tədiyə balansının və ölkənin beynəlxalq ödəmə qabiliyyətinin strateji dayanıqlığını təmin etmək məqsədilə qəbul edilmişdir.

Xarici valyutada depozitlərin cəmi əmanət və depozitlərdə xüsusi çəkisi 2015 I rübünə 57.9% təşkil etmişdir. Xarici valyutada əmanət və depozitlərin M3 pul kütləsində payı isə dövrün sonuna 36% olmuşdur. I rübdə manatla əmanət və depozitlər 30% azalsa da, xarici valyutada əmanət və depozitlər 69.8% artmışdır.

Dollarlaşma xüsusilə də, maliyyə dollarlaşmasının iqtisadiyyatda istifadə oluna biləcək maliyyə resurslarını genişləndirməklə maliyyə sisteminin dərinliyini artırdığı da bir həqiqətdir. Ancaq dollarlaşmanın maliyyə dərinləşməsində yaratdığı bu artım uzunmüddətli dövrdə, real iqtisadiyyatda yalnız o zaman faydalı ola bilər ki, iqtisadi artımın dəstəklənməsi ilə maliyyə stabilliyini optimal nöqtədə birləşdirə bilsin. Yəni, maliyyə dollarlaşmasının məqbul səviyyəsi o səviyyə hesab olunmalıdır ki, istifadə oluna biləcək maliyyə resurslarını genişləndirərək iqtisadi artıma dəstək verməklə yanaşı, eyni zamanda, maliyyə stabilliyi üçün təhlükə yaratmasın.


Yüklə 1,05 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə