40
TƏHARƏTİN HÖKMLƏRİ
....................................................................................
............................................................................................................................................
olub-
olmaması deyilidiyi məlum olmasa, nəcisdir.
7-
İSLAM
M
əsələ: 208. Əgər kafir olan bir adam kəlmeyi-şəhadəteyni
(Əşhədü ən la ilahə illəllah və əşhədü ənnə Mühəmmədən
R
əsulullah) deyərsə, yəni Allahın yeganəliyinə və Xatəmül-
Ənbiya həzrət Muhəmməd ibn Əbdullahın
(s
əlləllahu ələyhi və alihi və
s
əlləm)
nübüvv
ətinə şəhadət versə, hansı dil ilə söyləyərsə söyləsin,
müs
əlman olur. Onun qabaqcadan hər nə qədər nəcis, olmasına
hökm edilirdis
ə də, müsəlman olduqdan sonra, artıq onun bədəni,
ağızının və burnunun suyu və təri pak olar. Amma əgər,
müs
əlman olduğu zaman, onun bədənində eyni nəcis olarsa, onu
aradan qaldırıb, yerini pak etməsi lazımdır. Hətta bədənində olan
eyni n
əcis, müsəlman olmazdan qabaq aradan aparılmışsa belə,
daha yaxşı olar onun yerini su ilə yusun.
M
əsələ: 209. Əgər, kafir olduğu zamanda paltarı yaş halda
b
ədəninə dəymişdirsə, istər müsəlman olduğu zaman o paltar
üz
ərində olsun və ya olmasın, ehtiyat-vacibə əsasən o paltardan
ç
əkinməlidir.
M
əsələ: 210. Əgər kafir, şəhadəteyni desə və insan onun qəlbən
müs
əlman olub-olmamasını bilməsə, pakdır. Əgər qəlbən
müs
əlman olmadığını bilsə də pakdır.
8-T
ƏBƏİYYƏT
M
əsələ: 211. Təbəiyyət odur ki, nəcis bir şey, başqa nəcis şeyin
pak olması vasitəsi ilə paklansın.
M
əsələ: 212. Şərab sirkə olsa, şərabın qabı da qaynadığı halda
yetişdiyi yerə qədər pak olur. Amma qabın zahirinə şərab
d
əymişsə, şərabın sirkə olmasından sonra, ehtiyat-vacibə əsasən
ondan ç
əkinmək lazımdır.
M
əsələ: 213. Əgər üzüm suyu ocaqda qaynasa, üçdə ikisi
azalmazdan qabaq onu bir yer
ə töksələr, ehtiyat-müstəhəbə əsasən
41
PAKLAYICILAR
................................
................................
........................
............................................................................................................................................
o yeri suya ç
əksinlər. Amma üzüm suyu qaynayan qazan və onu
qaynatmaq üçün istufad
ə olunan kəfgir və onun kimi şeylər, üzüm
suyunun üçd
ə ikisi azaldıqdan sonra, onu nəcis hesab etsək pak
olur. Amma qeyd olundu ki, bütün hallarda pakdır.
M
əsələ: 214. Üzərində meyyit yuyulan taxta və ya daş,
meyyitin övr
ət yerinə örtülən parça və meyyitə qüsl verənin əli,
meyyitl
ə yuyulan hər bir şey meyyitin qüslü sona çatdıqdan sonra
pak olur.
M
əsələ: 215. Əgər bir şəxs əli ilə bir şeyi yuyarsa, o şey pak
olduqdan sonra onunla birlikd
ə yuyulan əli də pak olur.
M
əsələ: 216. Paltar və buna bənzər şeylər az su ilə yuyulsa,
normal h
əddə sıxılıb onun yuyulduğu suyu çıxardıqdan sonra, o
libasda qalan su pakdır.
M
əsələ: 217. Az su ilə yuyulan nəcis qabın paklanması üçün
onun üz
ərinə tökülən suyun ayrılmasından sonra, onun üzərində
qalan su daml
aları pakdır.
9-N
ƏCASƏTİN ARADAN GETMƏSİ
M
əsələ: 218. Əgər heyvanın bədəni, nəcisin eyni və ya (qan
kimi), n
əcis olmuş su ilə nəcis olsa, onlar aradan getdikdə,
heyvanın bədəni pak olur. Həmçinin insanın bədəninin batini
(iç
əri) tərəfi, ağızın, burnunun içi də eyni qayda ilə; məsələn: əgər
dişin dibindən qan gəlsə və ağız suyunda həll olub aradan getsə,
ağızın içini suya çəkmək lazım deyil. Amma süni diş ağızda nəcis
olarsa ehtuyat-
lazıma görə onu yusunlar. Əgər nəcasət daxili
olarsa, pakdır.
M
əsələ: 219. Əgər ağızın içinin qanı dişlərin arasında qalan
yem
ək qalıqlarına dəyərsə, onu nəcis etməz.
M
əsələ: 220. Göz qapaqlarının və dodaqların bağlandığı zaman
bir-birinin üz
ərinə gələn miqdarı, həmçinin bədənin daxili və ya
xarici hiss
əsindən olduğunu bilmədiyi bir yerinə, nəcis dəyərsə,
n
əcasətin aradan getməsi ilə pak olur.
42
TƏHARƏTİN HÖKMLƏRİ
....................................................................................
............................................................................................................................................
M
əsələ: 221. Əgər nəcis toz və ya torpaq quru libas, xalça və
buna b
ənzər şeylərə qonsa silkələdikdə toz və torpaq tökülürsə, o
pakdır.
10-N
ƏCASƏT YEYƏN HEYVANIN İSTİBRASI
M
əsələ: 222. İnsan nəcasətini yeməyə adət edən heyvanın
bövlü v
ə qaiti nəcisdir. Onların pak olması üçün, gərək heyvan
istibra olunsun. Y
əni, bir müddət nəcasət yeməsinin qabağı
alınmalı, ona daha “nəcasət yeyən” deyilməyəcəyi müddət
ərzində, pak yem verilməlidir. Nəcasət yeyən dəvənin ehtiyat-
vacib
ə görə qırx gün, inəyin otuz gün, qeyri-mümkün deyil ki,
in
ək otuz gün; iyirmi günün kifayət eyməsi də qeyri-mümkün
sayılmaz. Qoyunun on gün, su quşları yeddi ya beş gün, ev
toyuğunun üç gün, nəcasət yeməsinin qabağı alınmalı, pak
yem
əklər verilməlidir. Əgər bu müddətdən sonra da onlara
“n
əcasət yeyən” heyvan deyilsə, ehtiyat-vacibə görə gərək onların
n
əcasət yeyən heyvan deyilməyəcəyi mqddət qədəri nəcasət
yem
əklərinin qarşısını alsınlar.
11-MÜS
ƏLMANIN QAİB OLMASI
M
əsələ: 223. Əgər baliğ və ya təharət və nəcasəti ağlıkəsən bir
müs
əlmanın bədəni, libası və ya xalça, qab və s. kimi, istifadə
etdiyi bir şeyi nəcis olsa və o müsəlman bir müddət gözdən qeyb
olsa, insan o müs
əlmanın onu yuduğuna ağılı kəsən bir ehtimal
vers
ə pak olar.
M
əsələ: 224. Əgər insanın özü, nəcis olan bir şeyin pak
olduğuna yəqin etsə və ya xatircəm olarsa və yaxud iki adil şəxs
şəhadət verərsə və onların şəhadəti pak olmasını göstərərsə, o şey
pakdır. Məsələn bövl ilə nəcis olmuş paltarı iki dəfə yumasına
şəhadət versələr. Həmçinin, əgər yalançılıqda ittiham edilməyən
bir şəxs, öz ixtiyarında olan nəcis bir şeyin pak olduğunu
söyl
əyərsə və ya bir müsəlman nəcis olan bir şeyi paklamaq
Dostları ilə paylaş: |