Jahon ijtimoiy-iqtisodiy geografiyasi

hisoblangan ko’rsatkichlari yildan-yilga kamaymoqda. 1987-1997 yillarda aholi 
jon boshiga to^gYi keluvchi yerlarning hajmi 16,5 foizga, sug’oriladigan yerlarning 
hajmi esa 9,0 foizga qisqardi. Ana shu davr mobaynida aholi, asosan jon boshiga 
nisbatan haydaladigan уег0,04 gektarga qisqarib, 0,19 gektarni, qishloq joylarda 
esa 0,31 gektarni tashkil etdi. Bu aholini qishloq xo’jalik mahsulotlari, qishloq 
xjalik korxonalarini esa asosiy ishlab chiqarish vositasi - уег bilan ta’minlash 
borasida kshimcha qiyinchiliklarning kelib chiqishiga sabab blmoqda.
Yerlarning sifati ham yildan-yilga yomonlashib, ulaming unumdorligi 
pasaymoqda.
Snggi 15-20 yil ichida tuproq unumdorligining eng muhim omili -  
qumushing salmog’i 30-50 foizga kamaydi. Bugungi kunda qumush bilan 
ta’minlanganlik darajasi nihoyatda past (0,4-1,0 foiz) blgan tuproqlar 
sug’oriladigan yerlarning salkam 40 foizini egallaydi.
0 ’zbekistonda sug’oriladigan yerlarda yuz berayotgan shrlanish jarayoni 
ortib bormoqda. Sug’oriladigan yerlarning deyarli 52 foizi shoYlangan. Shundan 
40 foizga yaqini o’rtacha va kuchli sho’rlangan yerlardan iborat.
Yerlarning shrlanganlik darajasi Xorazm viloyatida (100 foiz, shundan 25 
foizi o’rtacha va kuchli sho’rlangan), Qoraqalpog’iston Respublikasida (86 foiz, 
shundan 57 foizi o’rtacha va kuchli) hamda Sirdaryo viloyatida (87 foiz 
sho’rlangan, shundan 44 foizi rtacha va kuchli sho’rlangan) nisbatan yuqori 
krsatkichlarga ega.
Andijon va Surxondaryo viloyatlarida sho’r bosgan yerlarning maydoni

---

n isb a ta n kam b o ’ls a h a m , a n a s h u yerlar kuchli sh  rla n g a n lig i (7 2 v a 4 6 foiz)
bilan ajralib turadi.