H am ı bu fikxə ra z ı o ld u . B ir b ö y ü k ayı g ə tirib m eym unu onun d a -
Iına sarıd ılar, b ə lə d ç ilik e tm ə k ü çü n o rd u n u n qabağına saldılar. X eyli
yol g e td ilə r, n ə h a y ə t, g ə lib “ M ə rd lə rin sm aq m e y d a n ı” adlanan s ə h ra -
ya çatd ılar. A y ıla r tə ə c c ü b lə b ir - b ir in ə b a x m a ğ a başladılar. Səhra o t-
suz, ə lə fsiz , su su z, m e y v ə s iz idi, istid ə n y e rə ay aq basm aq, b ü rk ü d ən
n ə f ə s alm aq o lm u rd u . E lə b il ö m rü n d ə b u sə h ra m n üzünü nəsim o x şa -
m am ış, d o d ağ ım b a h a r y a ğ ış ı islatm am ışd ı.
B e y t: Ən yaxşı ağacı zerərli tikan,
Ən yaxşı heyvanı zohərli ilan!
B u rad a e lə sa m y e li ə s ird i ki, ə s ə ri k im ə d ə y sə y d i, qaralıb k ü lə
d ö n ə rd i, e lə b ir g ü n ə ş ş ığ ıy ırd ı ki, z ə rrə s i d ə ry a y a düşsəydi, quruyub
sə h ra y a ç ev rilərd i.
M e y m u n d ed i: - T ə lə s m ə k la zım d ır, g ü n b atan a q ə d ə r bu biyabanı
k eçib, sübh a ç ıla n a q ə d ə r o n a d a n la rın d u d m a n ın a od vuraq.
A y ıla r s ü rə tlə rin i a rtırıb sə h ra n m d ə rin lik lə rin ə getdilər. G ün
batd ı, g ecə d ü şd ü , la k in m e y m u n la rd a n b ir h ə n irti belə eşidilınədi.
S ə h ə r açıldı, g ü n ç ıx d ı, y e n ə d ə m e y m u n la rd a n b ir ə s ə r görünm ədi, bir
x ə b ə r bilinrr.ədi. A y ıy a m in m iş m e y m u n isə h ey tələsd irir, az qaldıq-
larını b ə h a n ə e d ə r ə k o n la rı lap c o h ə n n ə m in g ö b ə y in ə sürükləyirdi. O
q ə d ə r g e td ilə r k i, ta q ə td ə n d ü şd ü lə r.
G ü n ə ş z irv ə y ə q alx d ı, h a v a qızdı, d a ğ q ızard ı, daş közərdi, səhra
d əm irçi kürəsi k im i od s a ç m a ğ a , c ə h ə n n ə m kim i zəbanə çəkm əyə
b aşlad ı. Q ara s ə m u m y eli ə s ir, istid ə n b e y in ə riy ir, atəşdən dodaqlar
q u ru y u b p a rç a -p a rç a o lu rd u . B u v ə z iy y ə ti göron ayıların əm iri üzünü
m ey m u n a çev irib d ed i: - B u ra lap b ə rə u t çö lü im iş ki, hərarətdən dil
y anır, c iy ə r k ab ab o lu r. S ə n n ə ü çü n bizi b u ra g ətird in ?
M ey m u n dedi: - Ey ü r ə k lə r ə d ağ ç ə k ə n zalım ! B u gördüyün əcəl
sə h rasıd ır, o ə s ə n q a ra y el ö lü m elçisi. M in c a n ın ız olsa, biri də qur-
tarm ay acaq d ır. İndi b ir a z d a n sə m u m y eli g ü c lə n ib tufana çevriləcək,
sizin m u rd a r b o d ə n in iz i y a n d ırıb k ü lə d ö n d ə rə c ə k d ir. Onda siz bilər-
siniz ki, ev ləri y ıx ılm ış, q ə lb lə r i d a ğ la n m ış m ey m u n lar nələr çəkm iş-
lər. O n la r bu sö z d ə ik ə n q a ra y e l tu fa n a çev rild i, b ü tün ayılar qaralıb
k ü lə d ö ndü. M e y m u n isə ö z h ə y a tın ı q u rb an v erm ək lə güclü bir
d ü şm ə n d ə n in tiq am aldı.
Toyin olunm uş vaxt golib çatd ıq d a m ey m u n lar q ayıdıb öz m o s-
kənlərinə g əld ilər, ayıları orda g ö n rıəy ib çox şad o ld u lar v ə e y ş-işro t
içində yaşam ağa başladılar.
Bu m əsəli g ətird im padşaha m olum ola ki, intiqam alm aq üçün
mala v ə cana bax m azlar, dost y o lu n d a ö lm əy i ş ə r ə f hesab edərlər.
SİÇAN VƏ QURBAĞA
Rəvayət.
Siçan dedi: - R ə v a y ə t e d irlə r ki bir siçan bir çeşm o
kənarında m ə sk ə n salm ışdı. O ç e şm ə d ə b ir q urbağa o lurdu. Ö zünü
günə v erm ək çü n h ə rd ə n b ir çıxıb bulaq b aşm a g ə lərd i. B ir gün y en ə
çeşm ə b aşına gəlm işd i. K eçən gün dam ağı ç a ğ idi, g ah vaqqıldayır,
gah quruldayır, öz sə sin d ə n vocd ə g ə lir, c ə h - c ə h v u rm aqda bülbiildon
üstün olduğunu zən n edirdi.
B e y t: Doğrudur sosi boğuq, yeknosoqdi novası,
Ancaq coh-coh vurmaqda böyükdii iddiası.
Siçan b ir m ü d d ət öz kaşan əsin d o oturub q u rb a ğ a \a quhıq asdı.
onun toranosini yam an b əy ən d i. S onra d av am gotiro b ilm o y ib d ışan
gəldi. Q u rb a ğ a özünü x anondə hesab etdiyi üçün siçaıı da roqqaso
hesab cdib o y n am ağ a başladı. G ah n azlam b boynunu burdu, galı
sıçrayıb q u y ru ğ u üsto durdu. Siçanın bu h ə ro k o ti qurbağanm xoşuna
goldi, ol ç ald ı, aforin dedi. Siçanla d o st olm aq xoyalına diişdü. X iılaso,
onlar tezlik lo dil tapıb yaxınlaşdılar, so d aq ətd o n dəm vurub, vofadan
söhbot açdılar. S onra bir ycrdo e y ş -iş rə tə m oşğul olub, qo rib o ro v a -
y o tlər vo o n tiq o h ek a y o lo r danışm ağa başladılar. Siçan ilo qurb ağ an m
bu yoldaşlığı u zun m ü d d o t davam etdi. Bir gün siçan q u rb ağ ay a dedi:
Ey m onim o ziz vo ırıehriban dostum , bozon clo vaxt olur ki, soni g ö r-
mok, dordim i sö y lo y ib üroyim i boşaltm aq, y a sevincim i bildirib şa d -
lanm aq istoyirom . Lakin həm işo soni tapm aq m üırıkün o lnıur. Son ç e -
şm o içindo, m ə n bulaq konarında! Ç ağırıram , suy u n şırıltısından c ş it-
m irson, qışqırıraırı q u rb ağ aların qurultu su n d an cavab vcro bilm irson,
elo bir to d b ir g ö rın o k Iazım dır ki, m on çc şm ə konarına golondo son
xobordar o la sa n , m o n im g əldiyim i bilib o saat k ən ara çıxasan. Q u r-
bağa dedi: - q ard aşım , lap düz buyurursan, e lə m on d ə o dorddoyom ,
lakin ha fik irlə şirə m , b ir ç a rə tapa b ih n irə m . Son bu barodo no fik ir-
doson? Siçan dcdi: - M o n im təklifım b u d u r ki, b ir ip tapıb b ir ucunu
sən in ayağına b ə n d e d ə k , b ir u cu n u m ə n im a y ağ ım a peyvənd. M ə n
suy u n k ə n a rın a g ə ld ik d ə o ip i d artaram , s ə n d ə g ə lm ə y im d ə n x ə b ə r -
d ar olub k ən ara ç ıx arsan . Ə g ə r s ə n d ə h ə rd ə n b ir m ə n i görm ək istə sə n ,
b elə ed ərsən .
İki tə r ə f d ə b u n a razı o ld u . O n la r h ə m iş ə b u şərti yerinə yetirir,
b ir-b irin d ə n x ə b ə r tu tu rd u la r. B ir gün y e n ə siçan q urbağanm g ö rü şü n ə
g ə lirk ə n havada u ç a n b ir q a rğ a n ın g ö z ü o n a sataşdı, g ö y d ən g ə lə n b ə la
kim i böyük s ü rə tlə en ib o n u c a y n ağ ın a v u rd u v ə y en ə dərhal g ö y ə
qalxdı. A yaqları ey n i ip lə b ir - b ir in ə b a ğ lı o ld u ğ u n d an bir az k e ç m ə -
m ışdi ki, qurb ağ a d a k ə llə m a y a lla q h a v a y a q a lx m a h oldu. B unu g ö rən
ad a m la r tə ə c c ü b lə b ir - b ir in ə d e y ird ilə r: - Q ə rib ə işdir, sən heç q arğ a -
nın q urbağa a p ard ığ m ı g ö rü b sə n ?
Q urb ağ a b u n u e ş itc ə k b a şı aşağı qışq ırd ı: - M ə n i qarğa tu tm am ış-
dır, siçanla d o stlu q b u b ə la y a salm ışd ır. T a y ın ı tap m ay an ın taleyi b elə
olar.
O d u r d e y ib lə r k i, a x ta r ta y ın ı tap.
B e y t: Ə l-am an nacins dostdan, ol-am an,
Yaxşı dost tapsan, buraxma heç zaman!
OĞRULAR VƏ DURNALAR
Rəvayət.
Q ü b b ə rə d ed i: - R ə v a y ə t e d irlə r ki, R ey şəhərində bir
y oxsul d ərv iş v a r idi, əli a ç ıq lıq d a , sö zü d ü z lü k d ə , xeyirli m ə slə h ə t
v erib, faydalı n ə s ih ə t e tm ə k d ə şö h rə t q a z an m ışd ı. O n u n adına D anadil
d e y ə rlə rd i. O ş ə h ə rin ə h a lisi o n a c a n - d ild ə n m ə h ə b b ə t edərdi.
B e y t: Elo ki, mərifotli oldu insan,
Ona de, can da qurban, baş da qurban.
H ə m ə n d ə rv iş b ir d ə fə s ə f ə r ə g e tm ə k x ə y a lın a düşdü. T ək-tənha,
p u lsu z -p a ra sız , d o s ts u z -y o ld a ş s ız , p a y -p iy a d a sə h ra y a yollandı.
D em ə, bu y o ld a b ir d ə s tə q u ld u r v a r im iş. O n la r D anadilə rast g əl-
d ilər,q u ld u rb aşı o n u n ö ld ü rü lm ə s in i ə m r etd i. D an ad il işdən xəbərdar
o lcaq dedi: - N eçin ö ld ü rü rsü n ü z ? Ə g ə r d ü n y a m a lın d an ötrüdüsə, elə
varım y o x d u r ki, işin iz ə y a ra y a , m ə q s ə d in iz b u n ları alm aqdırsa, qoyun
sizin o lsun, lakin m ə n i ö ld ü rm ə y in .
Q uldurlar onu salam at buraxm aqdan eh tiy at edib, yen ə d ə ö ld iirm ə-
yi m əsləh ət bild ilər v ə bu fikirdə ə lb ir olduqlarını ona bildirdilər. Y azıq
yalvarıcı baxışlarla ə tra fa baxdı, rə h m ə g ə lə c ə k , im dada çatacaq bir
adam tapm adı. Ü zünü g öyə çevirdi. O rada q a ta r-q a tar uçan bir d ə stə
duma gördü. O nlar D anadilin başı ü stə çatdıqda qaqqıldaşdılar. D anadil
onlara m üraciət edib dedi: - Ey x o şq əd əm , x o şx ə b ə r dum alar! B unların
məni öldürm əsini heç kos b ilm əy əcək d ir. O d u r ki, sizi and verirom
oxuduğunuz o ism i-ə z o m in h ö rm ətin ə, q ə rib lə r im dadına çatan o si-
m urqların m o rh ə m ə tin ə , m ənim intiqam ım ı b u n am ərd lərd o n alın,
qoym ayın nahaq qan y e rd ə qalsın. D u m alar qaqqıldaşıb keçdilər, q u l-
durlar q ə h q ə h ə çə k ib güliişdülər v ə istehza ilə dedilər: - İsm -şo rifin
nədir? D ərviş dedi: - D anadil. D edilər: - Bu ad sən in şə n in ə layiq, a ğ -
lına m üvafıq deyildir. S on necə D anadilsən ki, h ə lə in d iy ə q ə d o r q u ş-
ların dam şm adığını, dil başa düşm ədiyini b ilm irsən vo on lara şikayot
edirsən. D em oli, sən aqıl deyilsən, nadansan. N ad an və axm aq adam ın
qanı isə halaldır, sən i ö ldürm əyin heç bir gün ah ı yoxdur. D anadil no
q ə d ə r y a lv a r-y a x ar e td isə , faydası olm adı. A xırda quldurlar tökülüb y a -
zıq dorvişi q ətl etd ilər, o lan -q alan ın ı götürüb getdilər.
Elə ki, y oxsul d o rv işin qətl x o b əri ş ə h ə rə çatdı, tan ıy an lar yas q u -
rub ağladılar, o na bir m ü d d ət m atəm saxladılar. Sonra intiqam alm aq
üçün qatillori a x tarm ağ a başladılar.
G ün k eçd i, ay d o lan d ı, bayram g ə lib çatdı. Ş əhorin roisi qurban
kosib, sə h ra d a sü frə açdı, cam aatı qonaq çağırdı. Y oxsul dorvişi öld ti-
ron q u ld u rlar d a bu rad a b ir guşoyo çək ilib y em o k lo m əşğul oldular. Bu
zam an uzaq d an q a ta r-q a ta r uçub g ə lə r bir d osto d u m a göründü. Q u l-
durlardan biri q c y ri-ix tiy a rı olaraq istehza ilo dedi: - D eyoson, d u r-
nalar D anadilin intiqam ını alm aq üçün düz bizim üstüm üzə golirlor.
Bu sözü cşid ib q azıy a çatdırdılar, qazının adam ları tökülüb q u ld u r-
ların ham ısını tu td u lar. Y oxlam a ap arıb h əq iq o ti aşkara çıx artd ılar vo
dorvişin in tiq am ın ı o n lard an aldılar.
Şahım , bu m osoli d ed im bıiosiniz ki, qan n ah aq ax ıd ılan d a quşlar
da intiqam ala bilər.
BALIQÇI VƏ TƏLƏBƏLƏR
Rəvayət.
Q o n a q dedi: - R ə v a y ə t e d irlə r b ir d ərv iş v a r id i,
o v çu lu q la m ə şğ u l olardı, x ü su silə balıq tutm aqda çox m ə h a rə ti v a rd ı.
B e y t: Çevik quşu göydə oxla vurardı,
Cəld balığı göldə əllə tutardı.
B ir gün to ru n u ç ə m ə n lik d ə qurm uş, özü isə pusquda o tu rm u şd u . B u
zam an üç quş en ib torun ətrafında d ə n lə m ə y ə başladı, elə b u d ə m d ə
h am an tə rə fd ə n h a y -k ü y qopdu, m übahisə səsləri eşidildi. O vçu q o rx d u
q u şlar səsi eşidib qaçsm lar. Pusqudan çıxıb gördü iki tə lə b ə d ir, e lm i
m ü b ah isə ed irlər, ancaq b ir-b irin i başa sala b ilm əd ik ləri üçün az q a lırla r
savaşsınlar. O v çu o n la n n y an m a gəlib yavaşdan yalv arm ağ a b a şla d ı v ə
dedi. - E y elm k an ları v ə fə z ilə t sahibləri! X ahiş e d irə m lü tf ed ib b ir az
sakit olasınız, bu quşlar hürküb qaçm asınlar, m ə n im d ə z ə h m ə tim
h ə d ə rə getm əsin. T ə lə b ə lə r dedilər: - B iz bir şərtlə sakit olarıq, tu td u -
ğun quşlardan h ə rə m iz ə birini verəsən. O vçu dedi: - M ənim ə z iz lə rim !
N ə dam şırsm ız, n ə tutm uşam ki, sizə d ə n ə verim . M ən b ö yük b ir a ilə
sahibiyəm , b u rad a v u r-tu t ü ç quş var, onun da ikisini sizə v ersəm , m ə n ə
n ə qalar, ondan ə h l-ə y a lə n ə çatar? T ə lə b ə lə r dedilər: - S ən h ə r g ü n g ah
quh vurursan, g ah b alıq tutursan, az yesən d ə olar. Biz isə quru ç ö rə k -
dən, duru sudan b aşq a bir şey görm əm işik, ov əti d ilim izə d ə y m ə y ib ,
kabab iyi b u m u m u za. N ahaq yalvarm a, əl çək əsi deyilik. Y a şərtim izi
qobul et, ya b u saat elə qışqıracayıq ki, quşlar uçub qaçsın. O vçu n ə
q ə d ə r a h -z a r etd isə, fayda verm ədi. M üəllim in sözü tə lə b ə y ə k a r e tm ir-
sə, o v çununku n e c ə tə sir e d ə bilər?!
T ə lə b ə lə r ö z d e d ik lə rin d ə n d ö n m ə d ilə r ki, d ö n m ə d ilə r. O v çu
ax ırd a n açar q alıb razı o ld u v ə ipi çokib quşların h ə r üçünü tutdu. S o n -
ra y e n ə dil tö k ü b y a lv a rm a ğ a başladı v ə dedi: - Ey əsrim izin b ö yük
a lim lə ri, d ö v rü m ü zü n m isilsiz filosofları, m ən fo q irə rəhm edib q u ş -
lard an ə l çək in , g e d in elm i m ü b ah isən izi edin. A xı bu quşlarda n ə can
v ar ki, siz o n a ta m a h salm ısın ız? T ə lə b ə lə r dedilər:
Quş deyil, qırqovuldur bunun hor biri,
Insan yemək istoyir lap diri-diri.
S o n ra ə la v ə e td ilə r: - K işi tü p ü rd ü y ü n ü yalam az, söz v erib sən ,
şərtin i d ə y e rin ə y e tirm ə lisə n .
Ovçu gördü ki, rica qapıları b ağlanm ış, üm id sapları qırılm ışdır.
Quşları ata malı kim i b ö lm oyə vo h o rə sin ə birini v e rm əy o ınocbur
oldu və dedi: - G örd ü n iiz ki, m ən iın sizə n ə qodor xeyrim doydi.
V an m ı-y o x u m u siz in lə ton böldüm , indi siz do no iisto m übahiso
etdiyinizi deyin ki, m on də sizin b iliy in izd ən feyzyab olub fayda
götiirüm. Ə g ər düzünii dcm osoniz, quşları sizo halal ctm oyocoyom .
T oləbəlor gülüb d e d ilə r ki, biz balığın xonsalığı üstə m ü b ah iso edirik.
Ovçu soruşdu: - X onsa nodir? T ə lo b o lə r d e d ilər: - X onsa odıır ki, ııo
m üzəkkor ola, no m iionnos. Yoni n ə erkok ola, nə dişi.
O vçu bu sözü yad m d a saxladı. Sonra ev in ə gedib ohvalatı arvad-
uşağına nağıl etdi. G ecən i bir quşla keçinnoli oldular. Elə ki, səhor oldu,
Günoşin qızıl qanadh quşu öz yuvasından p ərv az edib aləm i işıqlandırdı.
ayın güm üş rəngli şüası ütüqdə gizləndi. O vçu torunu götiirüb dərya
kənarına gəldi, ya b əx t deyib donizə atdı, bir az keçdi, tonı dartdı, oliııo
ağır gəldi, çokib çıxartdı, gözü balığa sataşcaq ağzı açıq q fld ı. O, holo
öm ründə belo gözol balıq gönnəm işdi: rəngi ləl kimi yanır, dorisinin
pullan otrafa işıq salırdı, boyu uzun, əti lətif, z ə r if idi.
O vçu bir m iiddot on u n rong, su rə t v ə q iy afəsin o tam aşa ctdikdon,
b o y -b u x u n u n a h e y ra n -h ey ran baxdıqdan sonra dedi: - H olo hcç bir
balıqçı toru in d iy ə q o d o r belo bahq g ö rm om işdir. H ayıfdır m on buııu
öldüriim , yaxşısı b u d u r ki, onu diri saxlayıb, şaha töhfo aparıın. Bolko
o, bunun q o drin, q iym otin bilib m ono x o lət vo onam vcro. V crınoso do
bir xidm ot ctm iş olaram . Balıq da b ilm o sə, xalıq bilər.
S onra balığı su ilo dolu z o rif bir qab içino salıb, birbaşa şahııı
sarayına g oldi. Şah tə z o balığı çox scvordi. O , bunun iiçün lıoyotdo
böyiik bir göl tik d irm iş, onu göz yaşı kimi şirin su ilo doldurm uş,
içorisino ço x lu m iqdarda m ü x to lif balıq saldırm ışdı. K önlü balıq
istoyondə q ay ığ a m inib vo zir-v ü zo ra, o m ir-iim o ra ilo o rad a gozor,
balıqlarm üziişüno tam aşa cdor vo xoşu goldiklorini tutdıırııb ordaca
qızartdırardı.
Şahın balıq tan ım aq d a da xüsusi m oharoti vardı. Şah bu gıin do
qayığa m in m işd i ki, o vçu golib balığı padşaha təq d iın ctdi. Şah balığı
görüb hcyran qaldı, b a h q ç ıy a min d in a r qızıl onam vcrilm osini oınr
ctdi. Padşahın a d a m ların d an biri dedi
Şah sağ olsun, siz b iliısin iz ki,
balıqçı çox, d o ry ad a iso balıq boldur, hor b alığ a ınin d in ar onam
vcrson, d o n izd o no q o d o r balıq varsa, ham ısını tu tu b sizin h üzurunuza
gotirorlor. Bu d ö v lo tin azalm asm a, xozinonin b o şalm asın a sobob ola
b ilər. B alığın ə n y ü k sə k q iy m ə ti b ir dinardır. B irə m in verm əy in n ə
m ən ası vardır?
Ş ah dedi: - D o ğ ru d e y irsə n , lak in sö z v e rd ik d ə n sonra gecdir.
V ə z ir dedi: - B u b a rə d ə b ir tə d b ir g ö rm ək olar, h ə m v ə d y e rin ə
y e tirilo r, h ə m pul x ə z in ə d ə qalar. M ə s lə h ə t o d u r ki, o, b alıq çıd an
soruşasım z, b alıq e rk ə k d ir, y a dişi. H an sın desə, ə m r e d əsin iz ki, g ed ib
onıın yoldaşını d a g ə tirsin , y a v e rə c ə y im iz az p u la razı olsun. Şah bu
tə d b iri b ə y ə n d i, b a lıq ç m ı çağ ırıb dedi: - B u b a lıq m ü ən n əsd ir, ya
m ü z ə k k ə r? Y ə n i d işid ir, y a erk ək ?
B alıqçı b ir az d u ru x d u , şa h m b u rad a b ir k ə lə k işlətd iy in i duy d u , n ə
d e y ə c ə y in ə m ə ə ttə l q ald ı, sonra x ə y a la daldı. B ird ən tə lə b ə lə rin
m ü b ah isəsin i x a tırlad ı, fık irlə şib o n ların ö y rətd iy i sözü y ad ın a saldı,
so n ra dedi: - E y şə h riy a r, b u b alıq x o n sad ır, y ən i n ə dişidir, n ə erkək.
C av ab şahın x o şu n a g ə ld i, ü zü n ü v ə z irə çevirib dedi: - Sözün n əd ir,
g et k işin in m in d in a n n ı v er. B u m ə s ə li dedim b iliy in xeyrini b aşa
d ü şə sin iz , b a lıq çı iki q u ş v e rib , b ir k ə lm ə söz ö y rə n d i, lakin sonra o
söz o n a m in d in ar q ızıl q a z a n c gətird i, b e lə lik lə m ə lu m oldu ki, elm in
faydası ö y rə d ə n d ə n çox ö y rə n ə n ə d ir.
MÜNDƏRİCAT
Misilsiz hind afsanasi
........................................................................................ 4
İb n -əş Şah əl Farisi adı ilo şö h rət tap m ış B eh n u d ibn S əhvanın
m üqəddim əsi .................................................................................................... 39
İbn M üqəffanm tərtib etdiyi k itab d a olan m ü q ə d d im ə ........................57
B üzürgm ehr B uxteqam n “ K əlilə v ə D im n ə ” k itab ın a yazdığı
m ü q əd d im ə
.......................................................................................................64
T əbib B arzu y ə h aq q ın d a fəsil ..................................................................... 68
Şir və Ö küz fəsli
............................................................................................. 78
D im nənin işinin y oxlanılm ası fəsli .......................................................... 122
A labaxta G öy ərçin fəsli ................................................................................142
Bayquş v ə Q arğ a fəsli ...................................................................................161
M eym un v ə T ısbağa fəsli
...........................................................................188
Z ahid v ə G olin cik fəsli
................................................................................198
Pişik vo S içovul fəsli ................................................................................. 201
Ş ahzadə vo Q übboro quşu fosli .............................................................. 207
Şir vo Ç aqqal fəsli ...................................................................................... 216
A na şir, Ç aqqal və O vçu fəsli .................................................................229
Z ahid vo Q o n aq fosli ................................................................................. 232
B ilar və B ra h im ə fosli ............................................................................... 235
Şahzado vo onun yoldaşları fəsli ............................................................257
Soyyah vo Z o rg o r fosli
.............................................................................263
K itabın sonu .................................................................................................. 268
ƏLA VƏLƏR
G öyorçin, T ü lk ü , L cylək v o ya b aşqalarına yol göstorib özlori
üçün bir iş b acarm ay an lar haqqında fosil
........................................... 269
Siçanlar padşah ı v ə onun vozirlori fəsli
..............................................270
K Ə L İL Ə V Ə D İM NƏ
“Ö N D Ə R N Ə ŞR İY Y A T”
B A K I-2004
B u rax ılışa m osul:
T exniki redaktor:
T o rtib a tç ı-ro ssa m :
K o m p y u tcr sohifoloyicisi
K orrcktor:
Ə ziz G ü h liv e v
R övşən A ğ a vev
N ə rg iz Ə liyeva
A lia n n a D ııxanina
T ahir O rucov
Y ığ ılm ağ a v erilm işd ir 14.05.2004. Ç ap a im zalan m ışd ır 22.12.2004.
Form atı 6 0 x 9 0 ' / |6. F iziki çap v o rəq i 19. O fset çap üsulu.
T irajı 25000. S ifariş 202.
K itab “ Ş ə r q - Q ə r b ” m ə tb ə ə s in d ə çap olunm uşdur.
B akı, A şıq Ə lo sg o r küç., 17.
Dostları ilə paylaş: |