Sədərəyin Seyidlər ocağı
25
Evə çatanda Mirbağır ağa qardaşı Mir-
kazım ağanı soruşur. Anası: “Ay oğul, ağa oğlu
Mirbaba ilə məscidə, namaz qılmağa getdi” –
deyir. Mirbağır ağa da öz ətrafı ilə məscidə gedir
və Mirkazım ağanın məscidin həyətində uca
bir yerə çıxıb, əllərini göyə açaraq dua etdiyini
görür. Mirkazım ağa: “Camaat, siz şahid olun
ki, Allahın hüzurunda mən özümü və bax bu
oğlumu bu kəndin camaatına qurban deyirəm.
Qoy Allah-təala bizim duamızı qəbul etsin və
kənddən bu bəlanı uzaq eləsin” – deyib, oğlu
ilə məscidin içərisinə daxil olurlar. İki rükət
hacət namazı qılırlar... Bir azdan Mirbağır ağa
və məscidin həyətindəki adamlar məscidə daxil
olurlar. Ata və oğulun elə bir yerdə, səcdədə öz
dünyalarını dəyişdiklərini, haqqın dərgahına
qovuşduqlarını görürlər. Mirbağır ağa o
ağsaqqalın duasını xatırlayır...
Mirkazım ağanın və övladının uğruna
qurban getdikləri bəla kənddə neçə günlərdi
insan ölümlərinə yol açan vəba xəstəliyi
idi. Demək olar ki, hər gün 15-20 adam bu
xəstəlikdən dünyasını dəyişirmiş. Kəndin 3
qəbiristanlığında mollalar ölüləri dəfn-kəfn
edib çatdıra bilmirmişlər. Ölü sahibləri də
ölüləri özləri yuyub qəbiristanlığa gətirirmişlər.
Demək olar mollalar qəbiristanlıqdan evə gələ
bilmirmişlər.
Mirkazım ağanın və övladının ölümüylə
Hacı Mirfazil
26
kənddə bu xəstəliyə son qoyulur və bu xəstə-
likdən ölən olmur. Camaat yığılıb Mirkazım
ağanı və oğlu Mirbabanı elə məscidin hə-
yətindəcə dəfn edirlər. O gündən ta bügünəcən
Sədərək məscidinin həyətində dəfn olunmuş
ağaların qəbirləri əsl ziyarət yerinə çevrilib.
El-oba yolunda, camaat uğrunda özlərini
qurban verən bu övliyaların kəndin Qurbanlı
məscidində qəbirləri üzərində o müqəddəs
seyid ocağının layiqli varisləri – xüsusən də
onların kötücəsi sayılan Mircalal ağanın oğlu
Hacı Fazil tərəfindən möhtəşəm bir abidə
– kompleks ucalıb, öz möhtəşəmliyi ilə göz
oxşayır. Böyük tarixi bir abidəyə çevrilib.
İmam Əli (ə.s.) buyurur: “Din möminlər
üçün alınmaz qala, möhkəm zireh, hifzedici
bir sipərdir. Hər vaxt bağlı qapını çox döysən,
onu yəqin bil ki, axır bir gün qapı sənin üzünə
açılacaq” (Üsuli Kafi, 2-ci cild, səh-214).
Necə ki, Peyğəmbəri Əkrəm belə bu-
yurmuşdur: “Ən fəzilətli ibadət duadır. Yer
üzündə Allah üçün təqdim olunan ən sevimli
əməl duadır. Dua xoşagəlməz hadisələri, bəlanı
dəf edir, hər bir dərdin dərmanıdır”.
Belə bir bəlalı gündə Mirkazım ağanın
duası da məhz Peyğəmbər əfəndimizin
vurğuladığı dualardan idi. Ağanın ən yad-
daqalan, unudulmayan, sevə-sevə xatırlanan
bu kəraməti doğrudan da heyrət doğuracaq
Sədərəyin Seyidlər ocağı
27
bir kəramət idi. Əsrlər keçəcək, Qurbanlı məs-
cidindəki qəbirlər, o qəbirlərdə uyuyan öv
li-
yaların xatirəsi o möhtəşəm abidə insanların
qürur yeri, iftixar yeri, iman yeri kimi yaşayacaq.
Sədərək Seyidlər ocağının müqəddəsliyini
əsrlərdən əsrlərə ötürəcək bu hadisə, bu abidə.
İlahi, sən pak və müəzzəmsən. Heç nəyi batil
yerə xəlq etməmisən. Mirkazım ağanın və onun
övladının bu kəraməti bizim el məclislərimizdə
tez-tez xatırlanır. Bir yas məscidində idim.
Balaca qardaşım Miryaqub da mənim yanımda
oturmuşdu. Məclisin aparıcısı Molla Hacı Xəlil
bu möhtəşəm tarixi hadisəni bir daha xatırlatdı.
Bizim yaxınlığımızda əyləşən həmkəndlimiz
Hacı İslam dedi ki, mənim babam İsmayıl kişi
123 il yaşayıb. Ona kənddə Şatırlının İsmayılı
deyirdilər. Babam atam Cəbrayıla o taun xəs-
təliyi haqqında danışarmış. Çünki İsmayıl
babam bu hadisənin canlı şahidi olmuşdu. Kənd
camaatının qəbir qazıb çatdıra bilmədiklərini,
cənazəni aparmağa adam çatmadığını xa-
tırlayırmış babam İsmayıl. Bu övliyaların
doğrudan Allahın əsl dostları olduqlarını
vurğulayırmış. Sədərəkdəki Seyidlər ocağının
elə buna görə çox müqəddəs bir ocaq olduğu
barədə danışarmış Şatırlı İsmayıl.
Allah-təala öz müqəddəs kitabı Qurani-
Kərimdə belə buyurur: “Biz onun duasını qəbul
etdik və onu qəmdən qurtardıq. Biz imam əhlinə
Hacı Mirfazil
28
belə nicat verərik”. (Ənbiya surəsi, 88-ci ayə)
Bəli, doğrudan da Kərbəlayı Mirkazım
ağanın duası o gün Sədərək camaatını böyük
bir bəladan qurtardı. O, öz imanı, əqidəsi ilə bir
daha sübut etdi ki, o, əsl bir övliya idi.
Həzrət Əli (ə.s.) belə buyurur: “İzzət
istəyirsənsə onu Allaha ibadətdə axtar”.
Mirbabanın iki oğlu olub – Yasin və İzzət
ağalar. Yasin Böyük Vətən müharibəsi illərində
müharibəyə getmiş və geri qayıtmamışdır.
Sədərəyin Seyidlər ocağı
29
.
Hacı Mirfazil
30
* * *
K
K
ərbəlayi Mirbaba ağanın böyük oğlu
İz zət ağa 1895-ci ildə Sədərəkdə, Se-
yid lər ocağında dünyaya gəlib. İzzət ağanın
do ğulması babası Mirkazım ağanı və bütün
ailəni, qohumları çox sevdirmişdir. Elə onun
adını da babası Mirkazım ağa qoymuşdur. İzzət
bu gözəl ocaqda, bu mömin ailədə böyüyür.
Atasından, babasından ədəb-ərkan, gözəl
tərbiyə alır. Dinin incəliklərini öyrənir. İzzət
ağa elə yeniyetmə yaşlarından namaz qılmağa
başlayır. Oruc tutur, məscidə gedir. Onun
həyatı çox keşməkeşli keçib. Ən çətin vaxtları
isə Sədərək kəndində baş verən taun xəstəliyi
dövrlərində olub. O vaxt İzzət ağanın altı yaşı
var imiş. Bu xəstəlik, müsibət, bu bəla bir çox
insanların həyatını, qaraltdığı kimi İzzət ağanın
da həyatında ağır və kədərli iz buraxmış, ağa
hələ uşaq ikən öz əzizlərini – atasını və sevimli
babasını itirmişdir. Bu itkilər onunçün nə qədər
ağır olsa da, bir kamil insan kimi yetişməsində
də az rol oynamamışdır. Ağa böyüdükcə olub-
keçənləri, o tarixi hadisələri daha dərindən
dərk edir, atası Mirbaba, babası Mirkazım
ağayla qürur duyurdu, fəxr edirdi. Çünki
onlar bu el-oba, bu insanlar uğrunda öz şirin
canlarını fəda etmişdilər, qurban vermişdilər.
Dostları ilə paylaş: |