Kimlər xatırlanar görəsən?
Yüklə 0,63 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Həyat və yaradıcılığı Ölərkən surətində təcəssüm edən zülmdən baĢqa bir Ģey qoymayıb gedən lərə ar olsun! V. Hüqo
| 2 Ön söz Harada isə uzaqlarda çalınacaq “Yanıq Kərəmi”. Yada düşəcək ötənlər, keçənlər... Ürəyimiz o illər üçün, o günlər üçün elə darıxacaq, elə qəribsəyəcək ki! Xatirələr cığırı ilə o illərə dönsək, həsrətlə o illərə boylansaq kimlər yada düşər, kimlər xatırlanar görəsən? Bir həsrətdir, Bu həsrətlə dinək gərək. O illərin xəyalıyla Hey alışıb yanaq gərək. Bir də, bir də O illərə biz qayıdıb, dönək gərək Xatirələr cığırıyla Xatirələr cığırıyla. Xatirələr cığırı ilə bu yaxın uzaq keçmişimizə güzgü tutaq görək kimlər vardı dünənimizdə, kimlər xatırlanır, yada düşür bu günümüzdə? Böyük bir metodistlər ordusunun sərkərdəsi professor Ağamməd Abdullayev, öz rəhbərinin qoyduğu ənənələri yaşadan, davam etdirən, Ağamməd müəllimin həm xələfi, həm sələfi professor Həsən Balıyev vardı dünənimizdə. Kafedramızın anası, qadın müəllimlərin sirr yoldaşı, məsləhətçisi, daxili aləmi də xarici görünüşü qədər gözəl olan professor Nabat xanım Abdullayeva, dosent Sona xanım Quliyeva yaşayır könüllərdə. Asta yerişli, sakit təbiətli, dili “qadan alim” kəlməli, dosent Musa Həsənov, üzündən təbəssümü bir an əskik olmayan, dosent Hüseyn Hüseynov, öz təmizliyi, dəqiqliyi ilə “Zakon Məmməd” adı qazanan dosent Məmməd Qaranı oğlu, üzdən bir qədər sərt görünən, ciddi davranışlı, lakin həddindən artıq kövrək ürək sahibi dosent Əhəd Əhmədov vardı yaxın keçmişimizdə. Bir görünüşü ilə hamının üzündə sevinc yaradan, duzlu zarafatlı, şaqrak gülüşlü dosent İsmayıl İsmayılov, sanki bir təmkin mücəssəməsi olan dosent Əhməd Kəlləliyev, dosent Nazim Əhmədov, Teyyar Cəfərov vardı yaxın keçmişimizdə. Və bir də, bir də qəfil gedişi ilə hamını sarsıdan, öz səmimiyyəti, əxlaqı, mənəvi saflığı, təmizliyi, həyatsevərliyi və insanlara münasibəti ilə çoxlarından fərqlənən dosent Zabit Məmmədov vardı dünənimizdə. Hər birinin həyatı bir örnək olan bu insanları yada salmaq, onları tanıtdırmaq, yaddaşlarda, kitablarda yaşatmaq bizlərin borcudur. Bu xatirə kitabı ilə həyatının 45 ilini gənc nəslin təlim-tərbiyəsinə həsr etmiş görkəmli alim, səmimi dost, gözəl müəllim, nəcib bir insan olan dosent Zabit Məmmədovun şərəfli və mənalı ömür yoluna güzgü tutacağıq. Həyat onsuzda müvəqqətidir. Bir gün yaranan bir gün öz köçünü dünyadan çəkməlidir. Bizi ağrıdan Zabit müəllimin həyatdan vaxtsız köçməsidir. Çünki o, tələbələrinə, dostlarına, qohumlarına və ailəsinə çox lazım idi. Onun xeyirxah məsləhətlərinə, köməyinə hələ çox ehtiyacımız olacaqdır. Bircə təsəllimiz odur ki, Zabit müəllim ömrünü, həyatını sərf etdiyi peşənin zirvəsinə qalxa bilmişdi... 3 Harada isə uzaqlarda çalınacaq “Yanıq Kərəmi”. Yada düşəcək ötənlər, keçənlər... Ürəyimiz o günlər üçün elə darıxacaq ki. Bir az kövrələciyik, bir az sevinəcəyik, bir az da geriyə-gəncliyimizə qayıdıb cavanlaşacağıq... Pəri Paşayeva Filologiya fakültəsinin dekan müavini,dosent. 4 Həyat və yaradıcılığı Ölərkən surətində təcəssüm edən zülmdən baĢqa bir Ģey qoymayıb gedən lərə ar olsun! V. Hüqo Tanrı hərəyə bir ömür bəxş edir. Ömrün uzunluğundan, qısalığındam asılı olmayaraq, taleyin ona bağışladığı ömür payından səmərəli istifadə etmək, özündən sonra bir iz qoyub getmək bir çoxlarına nəsib olmur. Bu kitabda haqqında söhbət açacağımız şəxs ona verilən ömrü şərəf və ləyaqətlə yaşayan, zərif duyğularla yaşayıb-yaradan, ADPU-nun Azərbaycan dili və onun tədrisi metodikası kafedrasının dosenti, pedaqogika üzrə fəlsəfə doktoru, görkəmli alim, gözəl müəllim, səmimi dost olan Zabit Teymur oğlu Məmmədovdur. Zabit müəllim həyatın hər üzünü görən, ziyalılığın bütün ağırlığını çiyinlərində daşıyan, ömrünün ən mənalı anlarını kitab-dəftər arasında keçirən alimlərimizdəndir. Taleyin ona tez-tez bəxş etdiyi sürprizlərdən sınmayan, əyilməyən, həyatın bütün ağrı-acısına sinə gərərək həyatdan zövq almağı bacaran bir insan idi. Zabit müəllim yaxşı ata, yaxşı qohum, yaxşı həyat yoldaşı, yaxşı işçi, tanınmış alim olmaqdan öncə həm də gözəl əxlaq və fəzilət sahibi idi. O böyüklə böyük, kiçiklə kiçik olmağı bacarırdı. Heç kəsi özündən narazı salmayan, olduqca diqqətli və həssas idi. Zarafat etməyi, maraqlı xatirələr danışmağı, şirin lətifələr söyləməyi sevərdi. Zabit Məmmədov 1943-cü ildə Azərbaycanın dilbər güşələrindən biri olan İsmayıllı rayonunun Diyallı kəndində zəhmətkeş kəndli ailəsində dünyaya gəlib. Tale onu hələ dünyaya göz açmamış ata sevgisindən, ata məhəbbətindən məhrum edib. Belə ki, o hələ anasının bətnində olanda atası Teymur kişini müharibəyə aparırlar. Haminin gedəni gəlsə də Teymur kişi müharibədən qayıtmır. Bəxtinə atasızlıq qisməti yazılan Zabiti daim bir ata həsrəti, bir ata nisgili yandırır. Atasının şəkillərinə baxaraq ürəyində bir ata obrazı yaradan, özü üçün atalı dünya quran Zabit xəyalında gah atasının əlindən tutub gəzməyi, gah da kişi kimi onunla yanaşı getməyi canlandırarkən bu arzuları gül açmamış solur. Beləcə atasızlıq yeli onu çox tez vaxtından qabaq haqlayır. Həm atasızlıq, həm müharibənin yazılmamış qanunları bütün uşaqlar kimi Zabitin də uşaqlığını əlindən alır. O vaxtından qabaq böyüyür, hər vəclə anasına kömək etmək, onu qorumaq, ailəni dolandırmaq üçün gücü çatan və çatmayan bütün işlərdən yapışmağa çalışır. Ailənin bütün çətinliyi həyat yoladışını vaxtsız itirən Əminə xanımın zərif çiyinlərinə düşür. Müharibənin bütün məhrumiyyətlərinə dözərək gecə-gündüz fermada çalışan Əminə xanım gündüzlər evin kişisi kimi çalışır, axşam qayğıkeş, mehriban ana olub uşaqlarını başına yığıb onları təkbaşına böyüdür. Balaca olmasına baxmayaraq Zabit anasının ailənin yaşaması, sağ qalması üçün gecə-gündüz çalışdığını görür, bir uşaq hissiyatı ilə onun əziyyətini duyur, dərk edir, ona kömək etməyə çalışır, hətta onu itirməkdən qorxaraq qorumağa çalışır. Yüklə 0,63 Mb. Dostları ilə paylaş:
|