Kitab-ibrahim-esas Layout 1
Yüklə 4,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 28 insan sanki yenidən gəlib qarşımda dayanıb. Sevinmişəm ki, heç olmasa itirdiyimin özünü tapmasam da, heç olmasa bir ox‑ şarını tapmışam. Sonradan yaxından tanış olandan sonra anlamışam ki, bu yeni tapdığım adam itirdiyim adamın zahiri oxşarıdır. Əqidəsi də, hərəkəti də, istəyi də tamamilə başqa şeydir. Ayağımın altını qazan olub, kölgəmi qılınclayan olubdur. Belələrindən, ancaq onlara nifrət edə bilməmişəm, bütün ya‑ ramazlıqlarını, yanlışlıqlarını onu bənzətdiyim insanın böyük‑ Sağdan birinci İbrahim, ikinci Sərdar A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 29 lüyünə bağışlamışam. Ancaq eləsi ilə də qarşılaşmışam ki, onu heç kəsə bənzətmə‑ mişəm, ümumiyyətlə, bənzərinə rast gəlməmişəm, həyatda be‑ ləsi ilə ilk dəfə qarşılaşmışam. Heç kəsə oxşamayan, heç kəsə bənzəri olmayan, yalnız özü – özünə oxşayan, özü – özünü ta‑ mamlayan İbrahim müəllim kimi. (O məndən 23 yaş balaca olsa da, mən onu heç zaman adı ilə çağırmadım, həmişə adı‑ nın arxasına bir müəllim sözünü əlavə elədim). Onunla, təqribən, on‑on üç il bundan qabaq tanış olmuş‑ dum. Bir dəfə əziz dostum professor Buludxan Xəlilov zəng vurub dedi ki, yanına bir nəfər əziz dostumu göndərirəm, əgər imkanın olsa, işlərinə kömək edərsən. O sonradan yaxşı tanı‑ dığım Cavanşir adlı bir dostu ilə gəlmişdi. Arxasınca gəldiyi iş də elə bir çətin iş deyildi. Gəldilər, düzəldi və qayıtdılar. O gündən sonra aramızda isti münasibət yarandı. Hərdən şə‑ hərdə Buludxan müəllimlə görüşəndə onunla da görüşürdüm. Bu adi tanışlıq möhkəm bir dostluğa çevrildi. Getdikcə aramız‑ dakı münasibət daha da istiləşdi. Hər dəfə şəhərə getdikcə, vaxt olduqca “Xalq qəzeti”ndəki kabinetində görüşməyə baş‑ ladıq. Görüşlərimizdə onun səmimi, təmənnasız, həm də həd‑ dindən artıq qayğıkeş bir insan olduğuna əmin oldum. Bir neçə kitabımın araya ‑ ərsəyə gəlməsində yaxından kö‑ məklik göstərdi. Kitabların dizaynının, formatının necə olaca‑ ğının ağırlığı hamısı onun üzərinə düşdü. İşinin ağır olduğunu görüb ona əziyyət verməməyə çalı‑ şırdım. Lakin nə qədər gizlətsəm də, işlərimlə onun özü ma‑ raqlanırdı. Görüşcək soruşurdu: ‑ Yaradıcılıq nə yerdədir? Hələ kitab nəşr etdirmirsən? Nə vaxt çap etdirməyə imkanın olacaq? Mən isə ondan heç nəyi gizlətməzdim. Nə vaxt ki, kitabı nəşr etdirməyə hazırlaşırdım, A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 30 deyirdi ki, gətir bir baxım. Oxuyub baxırdı və qısa bir vaxt ər‑ zində gözəl tərtibatlı, maraqlı bir kitab formatı hazırlayırdı. Nə qədər təkid etsəm də, adını dizayner, redaktor və s. kimi həmin kitaba yazmağa icazə verməzdi. Ancaq sonralar hazırlanan ki‑ tabların bir neçəsində özüm ondan xəbərsiz adını qeyd elədim. Mən gördüyüm işlərin hamısını əvvəlcədən planlaşdırıb, ya‑ şıma uyğun olub‑olmadığına xüsusi diqqət yetirirəm. Mənə ən böyük uğur gətirən iş olsa belə, yaşıma uyğun gəlməyəndə hə‑ mişə ondan vaz keçməyə çalışıram. 1999‑cu ildə namizədlik dissertasiyası müdafiə edəndən sonra yenidən mövzu götürüb, doktorluq dissertasiyasını hazırladım. 50 yaşım tamam olanda artıq dissertasiyanı yazıb bitirmişdim. Lakin, onu müdafiə et‑ məkdən vaz keçdim. Birinci yaşımın keçməsi, ikinci tərəfdən isə namizədlik dissertasiyasının təsdiqini gözləyəndə keçirdi‑ yim stres. Yenidən həmin stresi yaşamağa imkan vermədim. Bir dəfə söhbət zamanı təsadüfən elmi yaradıcılığımla bağlı soruşanda doktorluq işimin nə yerdə olduğu ilə maraqlandı. Onda isə mənim 60 yaşımın tamam olmasına 4‑5 il qalırdı. Mən işimin hazır olduğunu, bu yaşda isə müdafiəyə ehtiyacım ol‑ madığını söylədim. O isə qəti surətdə bu işi mənim yerinə ye‑ tirib sona çatdırmağımı tələb etdi. Hələ bir zarafata salıb söylədi ki, elmlər doktoru kimi ölməyin özü də bir şərəfdir. Müdafiə ilə bağlı hər bir müdafiəçidən həmin mövzu ilə bağlı bir neçə məqalənin xarici elmi jurnallarda dərc olunma tələbi qarşıya çıxandan sonra, lazım olan jurnalların ünvanının tapılmasında və həmin ünvana məqalə göndərilməsində qa‑ bağa düşüb öz köməyini əsirgəmədi. Yayın isti günlərində bir neçə dəfə onu dostum, həm də İbra‑ himin ən yaxın dostu prof. Buludxan Xəlilovla birlikdə Bilgəhdə dəniz kənarında dincəlməyə dəvət etdim. Onlardan yalnız bir‑ cəsində bir yerdə şəkil çəkdirmək bizə nəsib oldu. Başqa adam A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 31 olmadığına görə üçümüz bir yerdə şəkil çəkdirə bilmədik. Əvvəl İbrahim müəllim mənlə Buludxan müəllimi, sonra isə Bu‑ ludxan müəllim mənlə İbrahimin bir yerdə şəklini çəkdi. Həmişə görüşəndə dənizin sahilindəki qayğısız anlardan söhbət düşəndə elə hey deyərdi ki, sizdə yediyim o soyutma‑ nın dadı doğrudan da tamam başqa idi. Bu il yayda, Allah Sağdan birinci Buludxan, ikinci Sərdar A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 32 qoysa, yenə bir oturub bir an da olsa qayğılardan uzaqlaşarıq. Min təəssüflər olsun ki, o qarşıdan gələn həmin yayı gözlə‑ mədi, digər dostları kimi mənim də 2014‑cü il baharımı və ya‑ yımı, qarlı – boranlı qışa çevirdi. Sumqayıt Dövlət Universitetinə prorektor getməmişdən bir neçə ay əvvəl iş otağında oturub söhbətləşərkən, birdən‑birə söhbəti öz işlərindən saldı və dedi ki, daha bu cür işlərdən doymuşam. Nə qədər eyni işin arxasınca gedib‑gəlmək olar? İşimi başqa formada qurmaq, yaratmaq istəyirəm. Burda nə qədər ürəkdən çalışsam da, insanların diqqətini daha çox cəlb edəcək elə bir fövqəladə iş qurub‑yaratmaq olmur. İstəyirəm mənim əhatə edəcəyim sahə daha geniş olsun, uğurlarımdan daha çox insanlar bəhrələnsin. Qısa bir müddətdən sonra onun Sumqayıt Dövlət universi‑ tetinə – son iş yerinə dəyişildiyi xəbərini eşitdim. Bir tərəfdən onun yüksək vəzifəyə getməsindən fəxarət hissi duysam da, bir tərəfdən kədərləndim, çünki onu daha tez‑tez görməyim, qeyri‑mümkün idi. Tez‑tez danışsaq da ancaq tez‑tez görüş‑ mək çətin olurdu. Hər gün işdən qayıdandan sonra kompyuterin arxasına keçib gündəlik xəbərlərlə tanış olmaq mənim yeni vərdişimdir. (Çünki əvvəllər bütün xəbərləri qəzet alıb, qəzetlərdən oxu‑ yurdum) Martın 15‑də axşama yaxın yenə kompyuteri açıb xəbərlərlə tanış olmaq üçün düyməni basanda bir anda onun gülərüz su‑ rəti qarşımda dayandı. Yanındakı yazının sərlövhəsindəki ölüm sözünü oxuyanda elə başa düşdüm ki, İbrahim müəllim Sumqayıt universitetində dünyasını dəyişmiş hansısa bir nəfər haqqında yazı verib. Diqqətlə oxuyanda, dünya başıma fırlandı, yazılan yazıdan heç nə oxuya bilmədim. O dəqiqə Buludxan müəllimə zəng Yüklə 4,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|