ölkələrin çoxunda ərzaq qıtlığı yeni meyillə, kənd təsərrüfatı məhsullarının və
ərzağın qiymətinin bahalaşması ilə nəticələndi.
1990-cı illərdə ərzaq mallarının qiyməti orta hesabla 6% artmışdısa, bu
göstərici 2001-2005-ci illərdə 11%, 2006-2008-ci illərdə isə artıq 16%
səviyyəsinə yüksəlmişdir. Bu, tələbatın çoxalmasını və dünya bazarlarında
tədarüklərin həcminin lazımi qədər olmadığının sübutudur (həmin ərzaq qıtlığı
bir çox ölkələrin heyvandarlıq təyinatlı torpaq sahələrini ixtisar edib, bundan
bioloji yanacaq üçün «yaşıl kütlə» yetişdirilməsi məqsədilə istifadə etməsi kimi
strateji səhvi ilə müəyyən dərəcədə bağlıdır). Ən böyük artım son illərdə gəlirləri
qismən sabit templərlə artan inkişaf etməkdə olan ölkələrdə baş verirdi. Yüksək
templərlə sənayeləşən ölkələrdə idxal rüsumlarının aşağı salınması və yerli
istehsalın ixtisar olunması bütün dünyada buğda, düyü, mal əti, bitki yağları və
yağlı bitkilərin toxumları kimi ərzaq mallarına, habelə yemlik taxıla, məsələn,
qarğıdalıya və soya ununa tələbatın artmasına səbəb olmuşdu. Bu meylin təsdiqi
üçün, nümunə kimi, əvvəlki onilliklərdə böyük həcmdə düyü və qarğıdalının
ixracatçısı olan Çinin 1995-ci ildən həmin məhsulların iri xalis idxalçısına
çevrilməsini göstərmək olar.
Lakin bütün malların qiymətlərinin bahalaşması güclü enişlə dayandırıldı:
qiymətlər aşağı sürüşməyə başladı. Belə ki, 2008-ci ildə xammalın bütün
növlərinin qiyməti 22,5%, ərzağın - 19,3%, tropik bitkilərin - 11,8%, qəhvə -
15,8%, kakao - 10,9%, çay - 1%, şəkər - 1,8%, ət - 8,3%, qarğıdalı - 25,4%, buğda
- 38,7%, düyü - 40,2%, banan - 23,8% ucuzlaşdı.
Xammal bazarlarının konyunkturuna gəldikdə isə, ümumilikdə dünya
bazarlarmdakı perspektivlər qeyri-müəyyəndir. Bununla belə, müəyyən hadisələr
xammalın bəzi, xüsusilə də ən yoxsul və daha zəif ixracatçıları üçün vəziyyətin
sabitləşəcəyini vəd etmir. Ümumdünya böhranından sonrakı canlanmanın zəif
olacağı gözlənilir və buna görə də tələbatın genişlənəcəyini ehtimal etmək
çətindir.
12.4.
Qiymətlərin beynəlxalq
tənzimlənməsinin mexanizmi
Dünya bazarlarında qiymətlərin tənzimlənməsinin mexanizmi. Dünya
bazarlarında qiymətin əmələ gəlməsinə təsir göstərən əsas təşkilati mexanizm, ilk
növbədə ÜTT-nin iştirakı ilə işlənib hazırlanan, ticarətin liberallaş- dırılmasmı
(ticarət rüsumlarının aradan qaldırılmasını) nəzərdə tutan
307
beynəlxalq qaydalardır. Başqa beynəlxalq təşkilatlar da məhsul istehsalının
həcmini müəyyənləşdirmək vasitəsilə qiymətlərə dolayı təsir göstərməklə (OPEC
bu cür hərəkət edir) qiymətlərin tənzimlənməsi ilə məşğul olur. Ölkələrin
iqtisadiyyatı üçün xammalın əhəmiyyətinin fasiləsiz surətdə artması onu həm
beynəlxalq, həm də milli səviyyələrdə siyasətin diqqət mərkəzinə çəkir, nəzəri
iqtisadi təhlilin obyektinə çevirir. Bir sıra strateji xammal məhsullarının qıtlığının
aşkar edilməsinin digər nəticəsi isə bu malların və mal qruplarının qiymətlərinin
beynəlxalq səviyyədə tənzimlənməsi zəruriliyinin dərk olunmasıdır.
1990-cı illərdə qiymətlərin səviyyəsinin saxlanmasının bufer ehtiyatları
və ixrac nəzarəti kimi mexanizmləri barədə əvvəlki müddəalar olmasa da, kakao
və qəhvə üzrə beynəlxalq mal sazişləri bağlanmışdı. 1998-ci ilin martında Kakao
üzrə Beynəlxalq Təşkilatın (ICCO - International Cocoa Organization) üzvü olan
ölkələr 1993-cü il Kakao üzrə Beynəlxalq Sazişin 29- cu maddəsinə əsaslanaraq
«Kakao istehsalının idarə olunması» adlı plan işləyib hazırladı. Burada
tələbatdan artıq mal göndərişlərinin həcmini azaltmaq və bütün dünyada ona olan
tələblə təklif arasında nisbətin sabitliyini qorumaq üçün kakaonun istehsalı,
istehlakı və ehtiyatlarının yaradılmasının konkret hədəf göstəriciləri müəyyən
olunmuşdur.
Qeyd etməliyik ki, xammalın qiymətinin dinamikası, bir qayda kimi, dövri
xarakter daşıyır. Eyni zamanda tez-tez baş verən hərbi-siyasi münaqişələr bazar
konyunkturunun qeyri-sabitlik dərəcəsinin yüksəlməsi və buna müvafiq olaraq,
xammalla beynəlxalq ticarət çərçivəsində qiymətlərin dayanıqlığının zəifləməsi
ehtimalının artmasını göstərir. Hərbi-siyasi münaqişələr nəticəsində qiymətlərin
enməsi və yüksəlməsi ümumilikdə dünya üzrə işgüzar dövrün hərəkət
dinamikasında əks olunur.
Bundan əlavə, beynəlxalq müqavilələrə uyğun olaraq, ixracatçıları
birləşdirən bir sıra assosiasiyalar dağıldıqdan sonra xammalla beynəlxalq ticarət
qiymətlərin sabitləşdirilməsi mexanizmindən getdikcə daha az istifadə
olunmaqla həyata keçirilir.
Ayrı-ayrı hallarda xammal istehsalçısı olan ölkələr onun ixracını
çoxaltmağa və bundan əldə etdikləri daxilolmaları artırmağa cəhd göstərərək,
təklifi və bazar qiymətlərini tənzimləmək üçün əmtəə sazişləri mexanizmindən
müstəqil surətdə istifadə edir. Son illərdə alüminium, qəhvə və qalay üzrə
bağlanılan sazişlərdən nisbətən uğurla istifadə olunsa da, onların çoxu
qiymətlərin kəskin tərəddüd etdiyi şəraitdə, habelə saziş iştirakçıları arasında
308
məqsədlərə, strategiyalara, xərclərin və gəlirlərin bölgüsünə dair fikir ayrılığı
yarandıqda özünü doğrultmurdu.
İstehsalçılar qiymətlərin tərəddüdü ilə bağlı olan risklərdən fyuçerslər
bazarlarında hecinq yolu ilə sığortalanmağa çalışırlar. İnkişaf etmiş və inkişaf
etməkdə olan bəzi ölkələrdə kənd təsərrüfatı məhsulları və mineral xammal üzrə
fyuçerslər bazarı artıq təşəkkül tapmışdır və buna müvafiq olaraq son illərdə
xammal və törəmə maliyyə alətləri ilə bağlı ümumdünya ticarəti genişlənmişdir.
Fyuçerslərin bağlandığı və dövriyyədə olduğu yaxud əlavə maliyyə alətlərinin
buraxıldığı yeni bazarlar Argentinada, Zimbabvedə, Malayziyada, Cənubi
Afrikada, Macarıstanda, Polşada və bir sıra başqa ölkələrdə meydana çıxmışdır.
Alüminiumun qiymətlərinin tənzimlənməsinə cəhdlər də göstərilir. Belə
ki, alüminium istehsal edən iri korporasiyalar bu məhsulun istehsal həcminə dair
tövsiyələr olan memorandum imzalamışdır. Sənəd məcburi öhdəliklər yaratmasa
da, tərəflərin onun müddəalarına əməl etməsi sayəsində alüminium bazarını
müəyyən dərəcədə sabitləşdimıək mümkün olmuşdu.
Qəhvə İstehsalçıları Assosiasiyasının üzvü olan əsas ölkələr də qəhvənin
ixracına məhdudiyyətlər qoymuşdur. Ancaq bəzi dövrlərdə bu məhsulun
qiymətinin bahalaşmasının əsas səbəbi ixracın məhdudlaşdırılması mexanizminin
tətbiqi deyil, əlverişsiz hava şəraiti nəticəsində istehsalın azalması və istehlakçı
ölkələrdə tələbatın artması idi. Bundan başqa, gəlirləri aşağı səviyyədə, qəhvə
ixracından asılılığı güclü olan bir neçə ölkə qrupa daxil olsa da, adətən, müəyyən
edilən ixrac məhdudiyyətlərinə məhəl qoymayaraq, qiymətlərin bahalaşdığı
dövrlərdə əlavə valyuta daxilolmaları əldə etməyə çalışır.
Amma sahə xarakteri daşıyan xüsusi sazişlər heç də bütün hallarda lazımi
səmərə vermir. Yalnız bir misal: 1978-ci ilin fevralından Təbii Kauçuk üzrə
Üçüncü Beynəlxalq Saziş (ESİRA - International Natural Rubber Agreement)
qüvvəyə minmişdir. Dünyada bu məhsulun 99%-ini istehsalı edən 6 ölkə və 16
istehlakçı ölkə, o cümlədən Aİ və ABŞ kimi iri idxalçılar bu sazişin iştirakçısıdır.
INRA bufer ehtiyatlarının yaradılması mexanizmini nəzərdə tutan yeganə
beynəlxalq saziş deyil. 2002-ci ildə İndoneziya, Malayziya və Tailand
Beynəlxalq Üçtərəfli Kauçuk Təşkilatını (ITRO - International Third Rubber
Organization) yaratmışdır. Buna baxmayaraq, kauçukun qiyməti 2002-ci ilədək
ucuzlaşmaqda davam etmiş və yalnız bu məhsula tələbatın artması 2003-2007- ci
illərdə onun qiymətini yeni səviyyəyə qaldırmışdır.
309
Dostları ilə paylaş: |