paritet)
(fıxed rate of exchange)
milli valyutalar arasında rəsmi qaydada
müəyyənləşdirilmiş nisbətdir. Ölkələr öz valyutalarının dəyərini başqa
valyutanın yaxud XBH tipli valyutalar toplusunun dəyəri ilə müqayisə edir.
Təsbit edilmiş məzənnələr halında valyuta bazarında mütəmadi olaraq izafi
tələb yaxud təklif yaranır.
Sərbəst üzən valyutaların bazar dəyəri tələb və təklif qanunu əsasında
formalaşdığı halda, valyutaların əksəriyyəti hökumətin nəzarəti altındadır. Bu
halda çox vaxt rəsmi (adətən təsbit olunmuş) məzənnə ilə yanaşı, «qara»
valyuta bazarı fəaliyyət göstərir. Valyutanın dəyərinə təsir edən ümumi
siyasətin həyata keçirilməsinə görə ölkələrin mərkəzi bankları məsuldur; son
dövrdə «mərkəzi bankların bankı» qismində çıxış edən, yəni milli bankların
bu sahədəki fəaliyyətini əlaqələndirən BHB-nin (Bazel) rolu getdikcə
artmaqdadır.
Valyuta
bazarının
devalvasiya
va
revalvasiya
vasitəsilə
tənzimlənməsi. Valyutaların məzənnələri istisnasız olaraq bütün ölkələrin
inkişafını müşayiət edən inflyasiya amilinin təsiri altında dəyişdiyinə görə,
yalnız inflyasiyanın miqyasından və onun yatırılmasından danışa bilərik.
Tənzimləmənin inzibati metodları devalvasiya və revalvasiyadır.
Devalvasiya
yaxud milli valyutanın məzənnəsinin xarici valyutalara və
ya beynəlxalq hesab vahidlərinə (XBH, dollar) nisbətdə aşağı salınması
tez-tez baş verən haldır. Əvvəl belə düşünülürdü ki, devalvasiya pul vahidinin
qızıl məzmununun rəsmi qaydada azaldılmasıdır. Devalvasiyanın əsas
səbəbləri inflyasiya, tədiyyə balansının kəsiri, milli pul vahidinin alıcılıq
qabiliyyətinin zəifləməsi və sairdir. Bunlar isə son nəticədə iqtisadiyyatın
ümumi vəziyyəti, onun artımı yaxud tənəzzülü (böhranı) əsasında müəyyən
olunur.
Revalvasiya -
devalvasiyanın əksinə olaraq, milli valyutanın
məzənnəsinin xarici valyutalara (məsələn, dollara) nisbətdə yüksəldilməsidir.
Məsələn, əvvəlki 20 ildə ABŞ, yapon istehsalçılarının mallanm Amerikaya
ixrac etməsini azaltmaq, öz istehsalçılarının isə Yaponiyaya ixracını
stimillaşdırmaq məqsədilə, bu ölkənin iyenanı revalvasiya etməsinə dəfələrlə
nail ola bilmişdi. Revalvasiya ixracın bahalaşmasına səbəb olmaqla, əmtəə
ekspansiyasının təsirini zəiflədir. Amma bu tədbir Amerika korporasiyalarına
müvəqqəti uğur qazandırsa da, ABŞ bu yolla özünün böyük ticarət kəsiri
probleminin, heç olmasa, qismən həll ediləcəyinə ümid
522
bəsləyirdi. Tənzimləmə metodları kimi, revalvasiya və devalvasiya bütün
ölkələr tərəfindən, müxtəlif şəraitlərdə və çox vaxt dolayı yolla istifadə
olunaraq, milli valyutanın real dəyərinin yüksəlməsinə yaxud aşağı düşməsinə
şərait yaradır.
Forvard valyuta məz3iməsi. Bu məzənnə üzrə valyutanın
forvard
bazarına
göndərilməklə, gələeəkdə alına yaxud satıla biləcəyi məzənnəni
ifadə edir. Gələcəkdəki müxtəlif təqvim günlərinə müxtəlif məzənnələr
müvafiqdir və ehtimallardan asılı olaraq, forvard məzənnəsi həmin gün
mövcud məzənnədən
yuxarı yaxud aşağı ola bilər. Tam ne}4ral ehtimallar
vəziyyətində 2 valyuta arasındakı məzənnə nəzəri baxımdan müvafiq
ölkələrdəki qısamüddətli faiz dərəcələri arasındakı fərqi əks etdirməlidir.
Başqa sözlə, faiz dərəcəsi daha yüksək olan ölkənin valyutası forvard
bazarında mövcud olan məzənnəyə nisbətən güzəştlə satılacaq. Bunun səbəbi
«gizlədilmiş faiz arbitrajı»dır. Beynəlxalq çevikliyə malik olan qısamüddətli
fondların sahibləri onları faiz dərəcələrinin yüksək olduğu ölkələrə köçürür,
yerli bazarda həmin ölkənin milli valyutasını alır və onları, tutaq ki, 3 aylıq
veksellərdə yerləşdirir. Eyni zamanda onlar valyutaların məzənnələrinin
əlverişli olmayan dəyişməsi riskindən sığortalanmaq üçün həmin valyutanın
satılması barədə forvard müqaviləsi bağlayırlar. Bu hərəkətlər, adətən
valyutanın nağd məzənnəsinin artmasına, forvard məzənnəsinin isə aşağı
düşməsinə səbəb olur. Forvard məzənnəsi müəyyən səviyyəyə endikdən sonra
vəsaitlərin həmin ölkəyə köçürülməsi əhəmiyyətsiz əməliyyata çevrilir.
Valyuta məzənnəsinin təsbiti qızıl paritetinə (qızıl standart şəraitində
milli pul vahidinin zəmanət verilmiş qızıl məzmununa) yaxud beynəlxalq
sazişə müvafiq olaraq həyata keçirilir. Klassik qızıl standartı dövründə qızıl
pariteti əsasında müəj^ən edilən dayanıqlı məzənnələr tipik sayılırdı. Qızıl
paritetinə istinad edən, 1% həcmində kənarlaşmaya yol verilən dayanıqlı
valyuta məzənnələri sistemi İkinci Dünya müharibəsindən sonra fəali}^ətdə
olan beynəlxalq valyuta sistemində də təsbit edilmişdi. Onun tərtibatçıları
qiymətlərin səviyyəsinin bütün kapitalist ölkələrində prinsip baxımından eyni
istiqamətdə və eyni templərlə dəyişəcəyini düşünürdülər.
1970-ci illərdə müxtəlif səbəblər (daxili və xarici) üzündən qiymətlərin
nəzarətdən çıxan bahalaşması
baş verdi. Bu səbəblər: dolların qızıla
bağlanmasından imtina olunması (1971); iri kapitalist müəssisələrinin
sabitləşmiş qiymət sisteminin pozulmasına yönəlmiş hərəkətləri; Yaxın
523