Şərqdəki müharibə (1973) nəticəsində neftin qiymətinin dəfələrlə bahalaşması
(neft şokları) və s. idi. Bütün bunlar dünyanın bütün ölkələrinin daxili
qiymətlərində öz əks-sədasını tapdı və hadisələrin bu məcrada inkişafı
inflyasiyamn nəzarətdən çıxaraq, artması ilə nəticələndi. Bu isə, dayanıqlı
valyuta sistemini qəti olaraq dağıtdı və valyuta məzənnələri sisteminin özünün
dəyişdirilməsi tələbini qoydu. Beləliklə də, valyuta məzənnələrinin hazırki
sistemi yarandı.
Müasir valyuta sistemini, adətən «üzən» sistem kimi xarakterizə
edirlər, onun «üzməsini» isə dövlətlərin valyuta məzənnələrinə güclü təsir
göstərməsini nəzərdə tutaraq, bəzən «çirkli» (dirty floating) adlandırırlar.
«Dirty floating» dövlətin bu sahəyə müdaxiləsinin əksidir və ehtikarçı
kapitalların axınının qarşısını sadəcə olaraq almaqdan daha genişdir'. Dünya
maliyyə sisteminin zəifliyi 2008-2010-cu illərin böhranı zaman aşkar olundu
və kapitalların beynəlxalq axınlarını, o cümlədən valyuta məzənnələri
sistemini tənzimləyən qurumların kökündən dəyişdirilməsinin zəruriliyini
göstərdi.
«Fişer effekti» və valyuta məzənnələrinin tarazlığı problemi. Fişer
modeli yaxud effekti (məşhur iqtisadçı İrvinq Fişerin adı ilə) bundan ibarətdir:
istənilən ölkədə nominal faiz dərəcəsi gözlənilən inflyasiya nəzərə alınmaqla
təshih edilmiş real faiz dərəcəsinə, təqribən bərabər olmalıdır. Vəsaitlərini
maliyyə aktivlərinə yatıran investorlar müəyyən mənfəət əldə olunacağına
ümid bəsləyir. İnflyasiya, əldə olunması ehtimal edilən mənfəəti azaltdığına
görə investorlar yatırılan investisiyaların faizini artırmaqla, planlaşdırılan
mənfəətə nail olmaq istəyir; Fişer düsturunun mahiyyəti bundadır.
Beynəlxalq Fişer effekti 2 ölkədə mövcud və gələcək spot məzənnələri
və faiz dərəcələri arasında tarazlığın olmasıdır və bu halda məzənnələrin (faiz
dərəcələrinin) paritetinin əldə olunması üçün imkan yaranır.
18.10.
Valyutanın alıcılıq qabiliyyəti
Valyutaların alıcılıq qabiliyyətinin pariteti (VAQP) baza ölkəsinin bir
pul vahidi müqabilində əldə edilməsi mümkün olan müəyyən malların və
^
Фишер C. Экономика / C.Фишер, Р.Дорнбуш, Р.Шмалензи. M.: Дело, 1993. C. 728.
524
xidmətlərin standart toplusunun alınması üçün tələb edilən valyutanın
miqdarıdır.
VAQP deflyator, istehlak qiymətləri indeksinin analoqu qismində çıxış
edir. Onlar arasındakı fərq bundan ibarətdir ki, qiymət indeksləri bir ölkənin
valyutasının alıcılıq qabiliyyətinin dəyişməsini vaxt müstəvisində
müəyyənləşdirir, VAQP isə eyni vaxt ərzində müxtəlif ölkələrin
valyutalarının alıcılıq qabiliyyətinin dəyişməsini ölçür. Burada istehlak
qiymətlərinin indeksləri (milli deflyatorlar) ÜDM-in strukturunun vaxt
ərzində dəyişməsinin nəzərə alınmaması ilə bağlı olan ehtimallar əsasında
qurulur; ölkələrarası VAQP müəyyənləşdirildikdə isə ÜDM-in milli
həcmlərinin strukturundakı fərqlərdən müəyyən dərəcədə (hüdudlarda)
mücərrədləşməyə yol verilir.
VAQP makroiqtisadi aqreqatların (ÜDM, ÜMM) beynəlxalq
müqayisəliyini təmin edən alət qismində çıxış edən statistik kateqoriyadır.
AQP müqayisə edilən ölkələrdəki qiymətlər arasında nisbətləri xarakterizə
edən əmsallardır və son istifadə metodu ilə hesablanmış ÜDM-in və onun
tərkib hissələrinin ölkələr arasında korrektə olunmuş müqayisəsini təmin edir.
Ekspertlərin rəyincə, bu məqsədlə VAQP əvəzinə mübadilə məzənnələrindən
istifadə olunması, əhalinin rifahı haqqında faktiki məlumatların təhrif
olunması ilə nəticələnə bilər. Valyuta məzənnələrində istifadə olunmaqla
aparılan hesablamalar müəyyən ölkələrdə buraxılan malların və xidmətlərin
miqdarı arasındakı fərqlə yanaşı, onlardakı qiymətlərin səviyyələri arasındakı
fərqləri də əks edir. AQP bilavasitə müxtəlif ölkələrdə malların və xidmətlərin
qiymətlərinin müqayisə olunması əsasında hesablanır və ondan ÜDM-in
müqayisəli göstəricilərinin hesablanması üçün istifadə olunduqda, istehsal
edilmiş malların və xidmətlərin həcmləri arasındakı fərqi daha dəqiq göstərir.
ÜDM-in xüsusi çəki (hər nəfərə düşən) kəmiyyətlərinin VAQP vasitəsilə
vahid qiymət miqyasına gətirilmiş beynəlxalq müqayisələri müxtəlif ölkələrin
əhalisinin maddi rifah səviyyəsindəki fərqləri aşkar etməyə, ÜDM-in
həcmlərinin müqayisə olunması əsasında Avropa və dünya birliyi ölkələrinin
iqtisadi potensialını qiymətləndirməyə imkan verir. Valyutanın alıcılıq
qabiliyyətinin aşağıdakı xüsusiyyətlərini qeyd edək.
Alıcılıq qabiliyyətinin parketi (AQP) - mal və xidmətlərin müəyyən
toplusunu əldə etmək qabiliyyəti əsasında iki və daha çox sayda valyuta
525
arasında müəyyən olunan nisbətdir. Dünyanın müxtəlif ölkələrindəki
qiymətlər fərqli olduğuna görə AQP valyutaların məzənnələri ilə üst-üstə
düşmür.
Üz3n mübadilə məzənnələri sistemi şəraitində valyutaların
müqayisəli xarakteristikaları. Valyutaların alıcılıq qabiliyyətindəki
(«istehlakçı səbətlərinin» əsasında hesablanan) fərq, onların valyuta vahidinə
daha çox mal və xidmət almağın mümkün olduğu ölkələrə və ərazilərə doğru
yerdəyişməsi ilə nəticələndiyinə görə, bütün başqa şərtlərin eyniliyi
vəziyyətində valyutaların məzənnələri alıcılıq qabiliyyətinin bərabərləşməsinə
(paritetinə) gətirib çıxarmalıdır.
Burada qeyd olunmalıdır ki, valyuta məzənnələrinin dinamikasını izah
edən AQP kapitalların ölkələr arasında «istehlakçı səbətlərinin» müqayisəli
dəyərləri ilə əlaqəli olmayan yerdəyişməsini nəzərə almır. Bu cür
yerdəyişmələr valyuta məzənnələrinin dinamikasına nəzərəçarpan təsir
göstərir. Buna baxmayaraq, AQP nəzəriyyələrinin gəldiyi nəticələrdən
müqayisəli tədqiqatlarda, o cümlədən müxtəlif ölkələrdə ÜDM, milli gəlir,
əhalinin həyat səvİ3q/əsi tutuşdurularkən istifadə olunur.
Xroniki inflyasiya şəraitində valyutanın ölkə daxilində alıcılıq
qabiliyyəti aşağı düşsə də, onun inkişaf templərindəki fərqlər, ehtikarçılığm
təsiri və s. ilə əlaqədar olaraq, həmin vaİ3mtanın nisbi alıcılıq qabiliyyəti, daha
dəqiq desək, müxtəlif ölkələrin valyutalarının məzənnələri bir-biri ilə
müqayisədə enir yaxud yüksəlir. Məsələn, 1950-1990-cı illərdə AFR
markasının mütləq alıcılıq qabiliyyəti təqribən 90% aşağı düşdüyü halda,
həmin dövrdə başqa ölkələrin valyutalarının daxili alıcılıq qabiliyyətinin daha
sürətli enməsi nəticəsində onun valyuta məzənnəsi inkişaf etmiş ölkələrin 16
valyutası ilə müqayisədə 95% yüksəlmişdi.
Qeyd edək ki, qızıl paritetindən imtina olunmasının əsas səbəblərindən
biri, malların və xidmətlərin qiymətlərinin sürətlə bahalaşdığı şəraitdə onun
qiymətinin sabit (1934-cü ildən troya unsiyasına görə 35 dollar) qalması və
nəticədə alıcılıq qabiliyyətinin aşağı düşməsi olmuşdur. 1960- 1970-ci illərdə
dayanmadan inkişaf edən bu proses «qızılın qiymətinin» daimi əsasda dollarla
ifadə olunmasının ləğvi və onun qiymətinin tələb və təklifdən asılı olaraq
dəyişdiyi sərbəst qızıl bazarlarının meydana çıxması ilə nəticələndi. Bu
islahat, əvvəllər valyuta mexanizmini, o cümlədən bütün ölkələrin
valyutalarının müqayisə edildiyi «mərkəzi valyutanı» təmin edən
526
Dostları ilə paylaş: |