təqib olunan təqribən 25 milyon qaçqın və 30 milyon məcburi köçkünün
köməyə ehtiyacı var. 2009-2010-cu illərdə BMT-nin Qaçqınlar üzrə Ali
Komissarlığı tərəfindən bu məqsədlərə 2800 milyon ABŞ dolları sərf
olunmuşdur.
BMT sisteminin ixtisaslaşmış təşkilatlarının öz nizamnamələri, büdcələri
və rəhbər orqanları var. Onlar birlikdə xalis şəkildə güzəştli şərtlərlə 9,3
milyard ABŞ dolları məbləğində borc və onlarla əlaqədar olan 12,3 milyard
ABŞ dolları məbləğində kreditlər verir. İxtisaslaşmış təşkilatların operativ
vəsaitlərinin təqribən 40%-i BMT-nin proqramlarından və fondlarından daxil
olur. Üzv-dövlətlər də onlara konkret layihələrin yerinə yetirilməsi üçün vəsait
ayırmalıdır. Yeni təzahürlər də meydana çıxır. Xeyli müddət ərzində DB və
BVF əsasən makroiqtisadi sabitliyin və iqtisadi artımın konkret problemləri ilə
məşğul olan təşkilatlar kimi nəzərdən keçirilirdi və hesab olunurdu ki,
uzunmüddətli sosial inkişaf məsələləri BMT-nin başqa təşkilatlarının
səlahiyyətindədir. Qlobal inkişafın yönümündə və xarakterində baş verən
dəyişikliklər bu dixotomiyanın başqa tərzdə dərk olunmasını tələb edir.
Birincisi, «ilkin» və «törəmə» məsələlər arasındakı fərq çözülür. Belə ki, indi
Bretton-Vuds idarələri sosial inkişaf və struktur yenidənqurması proqramları
ilə əlaqədə sosial müdafiə sistemlərinin yaradılması məsələləri ilə məşğul olur.
BVF məsləhətvermə yardımının göstərilməsinə daha çox cəlb edilir və yüksək
səmərəliliklə inkişaf məqsədləri üçün orta müddətə vəsaitlər ayırır. Dünya
Bankı borc verərkən ekoloji nəticələrə diqqət yetirir və struktur yenidən-
qunnalarmm sosial cəhətlərinin maliyyələşdirilməsinə vəsait ayırır. İkincisi,
beynəlxalq kreditlərin və investisiyaların miqyasının artdığı şəraitdə DB-nin
kreditləri bilavasitə öz mülahizələri əsasında verməsi artıq əvvəlki kimi böyük
rol oynamır, bunun əvəzində isə özəl kapital bazarları üçün ölkənin kredit
qabiliyyəti göstəricisi kimi böyük çəkiyə malikdir. Üçüncüsü, kreditlərin
şərtləri hökumətlərin siyasət məsələlərində hərəkət azadlığını məhdudlaşdırır
və bununla da, daxili qeyri-sabitlik riskini yüksəldir. Bütün bu təzahürlər
Bretton-Vuds təşkilatlarının siyasi məsələlər üzrə məsləhətlərinin və onların
əməliyyatlarının inkişaf subyektlərinin yanaşmaları və təcrübəsi ilə daha güclü
əlaqələndirilməsinin zəruriliyini sübut edir.
Regional sazişlər və təşkilatlar dünyada getdikcə daha nəzərəçarpan
təzahürə çevrilir və hər il inkişaf məqsədlərinə təqribən 5,5 milyard dollar
ayrılır. Regionçuluq BMT-də təcəssüm olunan beynəlmiləlçiliyin alternativi və
679
ona zidd deyil. Regional əməkdaşlıq hərtərəfli inkişafın zəruri şərtlərindəndir.
Regional ticari birliklər milli müəssisələrin məhsullarının satış bazarlarını
genişləndirir və ticarət üçün imkanlar açan regionlararası müqavilələrin
bağlanmasını stimullaşdırır. Regional səviyyədə göstərilən yardım sayəsində
bütün region miqyasında inkişaf problemlərini həll etmək və harada meydana
çıxmasından asılı olmayaraq, praktiki ehtiyacları həll etmək mümkündür. Su
resursları, elektrikləşmə, nəqliyyat, rabitə və səhiyyə sistemləri kimi sahələrdə
ümumregional yanaşmaların tətbiqi müsbət nəticələr verir. Regional
əlaqələndirmə transmilli səviyyədə qəbul edilən qərarların tarazlaşdırılmasmı,
nisbətən aşağı bürokratik strukturlar arasında rəqabət nəticəsində meydana
çıxan problemlərin həllini təmin edir. Ancaq regionçuluq özündə
proteksionizm və yeni bürokratik təbəqələrin yaranması təhlükəsini də daşıyır.
Hərtərəfli inkişaf zərurətindən yaranan regionçuluğun daha yüksək
əlaqələndinnəyə təsir göstərməsi üçün bu prosesin diqqətlə idarə olunması
gərəkdir.
Qeyri-hökumət təşkilatları (QHT) həyata keçirilməsinə hər il 10 milyard
ABŞ dolları xərclənən layihələri həyata keçirir. Münaqişələr yarandıqda, artıq
uzun illər ərzində sülhün bərpasında fəal rol oynayan QHT-lər həmin yerə
birincilər sırasında gəlir, zərər çəkmiş əhaliyə təcili fövqəladə yardım göstərir,
müharibə nəticəsində parçalanmış cəmiyyətin bərpasının təməlini qoyur. Çevik
struktura, özəl maliyyə vəsaitlərini səfərbər etmək imkanlarına və fədakar
heyətə malik olan QHT-lər inkişaf məqsədlərinə xidmət edə bilən böyük
potensiala malikdir. Son onilliklərdə qeyri-hökumət təşkilatlarının sayının və
nüfuzunun fenomenal artımı müşahidə edilir. Onlar yeni qlobal şəbəkələr
yaradır və böyük beynəlxalq konfransların iştirakçıları kimi, müstəsna
dərəcədə mühüm rol oynayırlar. Qeyri-hökumət təşkilatları ilə BMT-nin
səylərinin birləşdirilməsi, onlar arasında məsləhətvermə və əməkdaşlıq
sahəsində daha məhsuldar münasibətlərin qurulması zamanı yetişmişdir.
Beynəlxalq özəl investisiya axınlarının yüz milyard dollar həcminə
çatması əhalinin məşğulluğunun artması, texnologiyaların ötürülməsi,
kadrların hazırlanması, ticarətin inkişafının dəstəklənməsi üçün geniş imkanlar
açır. Bu proses nəticəsində yaranan dinamizm ölkələrin durğunluq keçirən
iqtisadiyyatını canlandırır, onların dünya iqtisadi sisteminə inteqrasiyası üçün
imkanlar açır. Xarici birbaşa investisi-yalar ölkələrin öz inkişafında istifadə edə
biləcəyi texnoloji imkanların sayma pozitiv təsir göstərə bilər. Özəl
680