günahlandırırdısa, indi sonuncular inkişaf etmiş ölkələrdən bu məqsədlərə ayrılan
dövlət vəsaitlərinin ixtisarını tələb edir.
İnvestisiyalar üzrə sazişlər.
Bu məsələdə əsas ziddiyyətlərdən biri inkişaf
etmiş və inkişaf etməkdə olan ölkələrin maraqları arasında balansın, prinsipcə,
mümkün olmamasıdır. Çünki inkişaf etməkdə olan ölkələrə investisiyaların
böyük hissəsi inkişaf etmiş ölkələrdən daxil olur. İnkişaf etməkdə olan ölkələr
iddia edir ki, investisiyalar üzrə sazişlərin layihələri varlı ölkələrin korporativ
investorlarına onların sərbəst iqtisadi siyasət həyata keçirmək imkanlarını
məhdudlaşdırır. Buna görə də onlar inkişaf etmiş ölkələrdən daxil olan
investisiyalar üçün resipiyent ölkənin özəllikləri nəzərə alınmaqla xüsusi
şərtlərin tətbiqində israrlıdır. Başqa sözlə, onlar bu sahədə öz nəzarətini
gücləndirmək niyyətindədir, bu isə, ÜTT-nin yaratmağa səy göstərdiyi
universal sazişin ruhuna ziddir.
Gömrük siyasəti.
Yoxsul ölkələrdən idxal inkişaf etmiş ölkələrin ümumi
idxalının 'A hissəsindən azdır və bunun da Ys hissəsi həmin ölkələrin bazarlara
«daxil olarkən» çox yüksək (15%-dən artıq) gömrük rüsumları ilə qarşılaşır.
ABŞ və Kanadada ən yüksək gömrük rüsumları toxuculuq mallarına və
paltarlara, Aİ-də isə kənd təsərrüfatı məhsullarına tətbiq edilir. İnkişaf etmiş
ölkələrin tez-tez istifadə etdiyi müdafiə mexanizmlərindən biri də malın
istehsalı artdıqca, idxal rüsumlarının yüksəldilməsidir. Qlobal böhran dünyanın
müxtəlif ölkələrində proteksionizm meyillərinin güclənməsinə səbəb olmuş, bu
isə, inkişaf etməkdə olan ölkələr qrupuna ciddi təsir göstərmişdir. Bu məqam
ÜTT-nin Doha raundunun məhsuldarlıqla başa çatdırılmasının zəruriliyini bir
daha göstərir.
ÜTT-nin Honkonqda keçirilən VI Nazirlər Konfransı (13-18 dekabr
2005-ci il) Doha raundunun tammiqyash razılaşmalarının işlənib hazırlanması
yolunda aralıq mərhələ olmuşdur. Danışıq aparan tərəflər kövrək kompromis
əldə etməklə, uğursuzluqdan yaxa qurtara və danışıqlar prosesini davam
etdirmək şansını qoruyub saxlamağa müvəffəq oldu. Honkonq konfransında
qəbul olunan nazirlər bəyannaməsi 2004-cü ildən sonrakı dövrdə keçirilən
çoxtərəfli ticarət danışıqlarının yekunlarını əks etdirdi və 2006-cı il Doha
raundunun başa çatdırılması üzrə işlərin istiqamətlərini müəyyənləşdirdi. Lakin
bu baş vermədi.
2005-2008-ci illər ərzində raundun başa çatdırılması müddətləri dəfələrlə
dəyişdirilmişdi. 2006-cı ilin iyuluna yaxın danışıqlann praktiki olaraq dalana
727
dirəndiyi aydınlaşdı. Danışıq aparan əsas tərəflərin mövqelərində əhəmiyyətli,
əsasən də kənd təsərrüfatı məsələləri üzrə fərqlər qalırdı. Tərəflərdən heç
birinin güzəştə getmədiyini nəzərə alaraq, ÜTT-nin Baş Katibi P.Lami Doha
raundunun danışıqlarının dayandırılması barədə qərar qəbul etmək
məcburiyyəti
qarşısında
qaldı.
ÜTT-nin
Cenevrədə
keçirilən
mini-konfransında (2008-ci il) dünya ticarətinin 7 aparıcı ölkəsi (Avstraliya,
Braziliya, Çin, Avropa ittifaqı, Hindistan, Yaponiya və ABŞ) əsas məsələlərin
həlli üçün ümumi məqbul olan variant təklif etdi. Amma aparılan müzakirələr
nəticəsində yeni kəskin ziddiyyətlər aşkar olundu. Bu dəfə danışıqlardakı
uğursuzluğun səbəbi, bir tərəfdən, ABŞ, digər tərəfdən isə, Hindistan, Çin və
İndoneziya arasında kənd təsərrüfatı məhsullarının idxalı şərtlərinə dair fikir
ayrılığı oldu. Vaşinqton həmin ölkələrin kənd təsərrüfatı məhsullarının milli
istehsal-çılarmı Qərb idxalçılarının ucuz idxalından müdafiə etmək məqsədilə
tədbirlər görülməsini nəzərdə tutan mövqeyi ilə razılaşmadı. Amma ABŞ-ın
ticarət damşıq-larmdakı nümayəndəsinin bəyanatına görə, iştirakçı ölkələr
razılıq əldə olunmasına çox yaxınlaşmışdı. Nəticədə ABŞ, Al və inkişaf
etməkdə olan ölkələr arasındakı həlledici məsələlər üzrə, o cümlədən kənd
təsərrüfatı, əqli mülkiyyət sahələrində ziddiyyətlər çox kəskin olduğuna görə
ÜTT-nin raundu «dondurulmuşdur».
23.5.
Beynəlxalq ticarət sistemi
Dünya iqtisadiyyatı və beynəlxalq iqtisadi əlaqələr inkişaf etdikcə,
burada həlledici rol oynayan beynəlxalq ticarət tədricən dayanıqlı bir sistemə
çevrildi. Onu bu cür ifadə etmək olar: beynəlxalq ticarət sistemi
dövlətlərin
mallarının və xidmətlərinin xarici ticarət axınlarının, fiziki və hüquqi şəxslərin
xarici ticarət fəaliyyətinin, bu çoxşaxəli fəaliyyəti birbaşa yaxud dolayısı ilə
tənzimləyən beynəlxalq təşkilatların və qurumların məcmusudur.
Dünya ticarət sisteminin strukturu və quruluşu.
Dünya ticarəti tərkib və
struktur baxımından müxtəlif iyerarxiya səviyyələrindən və bunun
tənzimlənməsi mexanizmlərinin məcmusundan ibarətdir. Bunlar aşağıda
göstərilən həlqələr, təsisatlar və başqa alətlərdir (mexanizmlərdir):
•
ölkənin
xarici ticarəti;
•
beynəlxalq
şirkətlərin xarici ticarəti;
•
ölkələrin inteqrasiya qrupları arasında ticarət (Al ölkələri arasında
ticarət buna klassik nümunədir);
728