BMT çərçivəsində ABŞ və SSRİ-nin nüvə silahına malik olması sayəsində
üçüncü dünya müharibəsinin qarşısının alınması barədə məsələnin həqiqətə
uyğunluğunun öyrənilməsi də mühüm olardı. Təhlilçilər arasında geniş yayılmış
bu tezis düzgün olmayan, nüvə silahına malik ölkələrin cəbbəxanasının
saxlanmasına və möhkəmləndirilməsinə yönəlmiş fikir kimi təsəvvür edilir.
Sözsüz ki, mürəkkəb olan bu məsələlərin birdəfəlik həlli hamıya kimin sülhə
qarşı çıxdığını sübut edər, dövlətlərin yeni təhlükələr qarşısında öz əvvəlki
ixtilaflarını geridə qoymaq və bəşəriyyətin sülh şəraitində inkişafı üçün mühit
yaratmağa qadir olduğunu göstərərdi.
Raket-nüvə silahı. İlk atom bombası yaradıldıqdan və İkinci Dünya
müharibəsinin sonunda (1945-ci ildə) Yaponiyanın Xirosima və Naqasaki
adalarının sakinləri üzərində sınaqdan keçirildikdən sonra (bu vaxt 100 min adam
həlak olmuşdu) bəşəriyyət bu silahın nə qədər dağıdıeı qüvvəyə malik olduğunu
dərk etdi. Yarım əsrdən çox müddət ərzində ABŞ və SSRİ raket-nüvə silahının
dağıdıcı gücü getdikcə artan növlərini yaratmaqda bir-biri ilə mübahisə aparırdı.
Qiymətləndirmələrə görə, hər iki ölkə bu məqsədə 50 trilyon dollardan çox pul
xərcləmişdi. SSRİ bu maliyyə vəsaitlərinin yarısını iqtisadiyyatın
müasirləşdirilməsinə və insanların rifahının yaxşılaşdırılmasına yönəltsəydi,
nəinki parçalanmaz, hətta ÜDM-i 10-12 milyard dollara çatdırmaqla dünyada
ABŞ-dan sonra ikinci yeri tutar, 320 milyon əhali həyat səviyyəsi göstəricisinə
görə müasir Fransa ilə bərabərləşərdi.
2010-cu ildə Amerika senatının (Rusiya Dövlət Dumasından sonra) ABŞ
və Rusiya arasında strateji hücum silahlarının ixtisarı və məhdudlaşdırılması üzrə
tədbirlər haqqında Müqaviləni (SSİMM) imzalanması böyük əhəmiyyətə
malikdir. Müqavilə 8 aprel 2010-cu ildə Praqada iki ölkənin prezidentləri -
Dmitriy Medvedev və Barak Obama tərəfindən imzalanmışdır. Bu Müqavilə 31
iyul 1991-ci il SSİMM-1 və 24 may 2002-ci il Moskva Sazişini əvəz etdi.
Sənəddə Müqavilə qüvvəyə mindikdən sonrakı 7 il ərzində tərəflərdən hər
birinin eəbhə boyu düzülmüş qitələrarası ballistik raketləri, sualtı qayıqların və
ağır bombardmançı təyyarələrin ballistik raketlərini 700 vahidədək, onların
üzərindəki döyüş başlıqlarını 1550 vahidədək endirməsi nəzərdə tutulur.
Müqavilə strateji hücum silahlarının ölkə ərazisindən kənarda
yerləşdirilməsini qadağan edir. Strateji hücum və strateji müdafiə silahlarının
qarşılıqlı əlaqəsi barədə müddəa və onların ixtisarında bu qarşılıqlı əlaqənin artan
əhəmiyyəti hüquqi vəzifə kimi təsbit olunmuşdur. Müqavilənin qüvvədə
798
olma müddəti 10 ildir. Tərəflər müqavilənin qüvvədəolma müddətinin 5 ildən
çox olmayan dövr üçün uzadılması barədə razılaşa bilər. Müqavilədə ondan
çıxmağın şərtləri göstərilmişdir. Sənəd ratifikasiya . barədə fənnanlarla
mübadilədən sonra qüvvəyə minir.
Bu Müqavilənin yerinə yetirilməsi planetimizin intihar silahından azad
olacağına ümidlər yaradır. Amma bu, yalnız başlanğıcdır. Dünyanın əsas nüvə
dövlətləri olan ABŞ və Rusiya öz istilik-nüvə silahlarını ixtisar etmədən, başqa
ölkələrdən nüvə bombasından azad olmağı tələb edə bilməz. Bu sahədə dünyanın
başqa ölkələrinə nümunə göstənnək məsuliyyəti bizim ölkələrin üzərinə düşür.
Bu Müqavilə bütün bəşəriyyətə işarədir. Prezident Obama son məqsədin Global
Zero («Qlobal Sıfır») olduğunu bəyan etmişdir. Əlbəttə, bu çoxlu məchulları olan
çətin yoldur və Amerika nüvə silahından birtərəfli qaydada imtina etməyəcək. Bu
səbəbdən nüvə klubunun başqa üzvlərinə: Böyük Britaniya, Fransa, Çin,
Hindistan, Pakistan və İsrailə güclü təzyiq göstərilməlidir. Amma bu realdınnı?
Bu məqsədə çatmaq üçün həm öz ölkəsində, həm də beynəlxalq siyasi aləmdə
danılmaz nüfuza malik olan güclü liderlərin böyük səy göstərməsi zəruridir.
Sülh və təhlükəsizlik, qızğın silahlanmanın dayandırılması, dövlətlərin
qarşılıqlı münasibətlərindən hərbi münaqişələrin istisna edilməsi, mübahisəli
məsələlərin yalnız danışıqlar yolu ilə həlli bəşəriyyətin həyati əhəmiyyət kəsb
edən vəzifələridir. Onların həlli BMT-nin, xüsusilə də Təhlükəsizlik Şurasının
yaradıldığı gündən, fəaliyyətinin əsas amalı olmuşdur. Üçüncü dünya
müharibəsinin qarşısı alınsa da, müharibələr və silahlı münaqişələr, dövlət
çevrilişləri, xalqın iradəsinə əks olaraq hakimiyyətin ələ keçirilməsi bir sıra,
xüsusilə də təkcə demokratik inkişafın deyil, həm də dövlətin özünün
fəaliyyətinin mədəni köklərinin olmadığı ölkələrin həyatında adi haldır. Eyni
zamanda aydındır ki, fasiləsiz iqtisadi, sosial-mədəni və siyasi inkişaf üçün
vətəndaş həmrəyliyinə və müdrik idarəçiliyə, mehriban qonşuluğa əsaslanan
dinc, münaqişəsiz şərait olmalıdır. Yaxın qonşularla yola getməmək, onlarla
münasibətlərdə gərginlik yaratmaq hökumətlərin qeyri-adekvathğmın ilkin
əlamətləridir.
Dünyanın müxtəlif hissələrində, qitələrində həm ölkə daxilində, həm də
ölkələr arasında baş verən silahlı münaqişələr qaçqınların meydana çıxmasına,
şəhər və kəndlərin, min illər boyu qorunub saxlanmış maddi və mədəni
sərvətlərin məhvinə səbəb olur, yoxsulların və səfillərin sayını çoxaldır. İnsan
799
azadlığını və hüquqlarını boğan diktator və avtoritar rejimlər mövcud
olmaqdadır. Bəzi hökmdarlar beynəlxalq müqavilələri kobudcasına pozmaqla,
kütləvi qırğın silahlarını yaratmış yaxud yaratmağa səy göstərirlər; onlar
tərəfindən özgə torpaqlarının zəbt edilməsi silahlı münaqişələr və terrorist
hücumları üçün potensial yaradır; quldurlar dünya ictimai^/yətinin gözü
qabağında və çox təəccüblü acizliyi vəziyyətində sərnişin və yük gəmilərini ələ
keçirir. Ən «demokratik» dövlətlər yoxsul ölkələri böyük miqdarda silahla təchiz
edərək, onların inkişafa yönəldə biləcək vəsaitlərini əlindən almaqla, bu ölüm
saçan biznesdən gəlir əldə edir.
Silah ticarətinin dayandırılması. Silahla beynəlxalq ticarətin tamamilə
dayandırılması, dünya silah bazarının ləğvi problemi çoxdan yetişmişdir.
Tərksilah olunma nəticəsində cəmləşdirilə bilən böyük məbləğdə maliyyə
vəsaitləri yoxsul, inkişaf etməkdə olan ölkələrin inkişafına yönəldilməlidir. Bu
halda BMT-nin üç onillik əvvəl təsdiqlədiyi prinsip: inkişaf etmiş ölkələrin
ÜDM-nin 1%-nin inkişaf etməkdə olan ölkələrə yardım göstərilməsinə, təhsilə,
səhiyyəyə, yoxsulluğun aradan qaldırılmasına yönəldilməsi reallaşdırıla bilər.
Yalnız bu siyasət təkcə daxili münaqişələr deyil, həm də be3məlxalq terrorizm və
ekstremizm yaradan qlobal sosial mühitin «mülayimləşdirilməsinə» aparıb
çıxaracaq.
Xülasə
•
Sülh və təhlükəsizlik, qızğın silahlanmanın dayandırılması, hərbi
münaqişələrin aradan qaldırılması BMT, xüsusilə də onun Təhlükəsizlik
Şurasının əsas məqsədləridir. Üçüncü dünya müharibəsinin qarşısını almaq
mümkün olsa da, müharibələr və silahlı münaqişələr, dövlət çevrilişləri, xalqın
iradəsinə əks olaraq hakimiyyətin ələ keçirilməsi və hətta Parlamentin
gülləboranı bir sıra, xüsusilə də təkcə demokratik inkişafın deyil, həm də dövlətin
özünün fəaliyyət göstərməsinin mədəni köklərinin olmadığı ölkələrin həyatında
adi haldır.
•
Eyni zamanda aydındır ki, fasiləsiz iqtisadi, sosial-mədəni və siyasi
inkişaf üçün vətəndaş həmrəyliyinə və müdrik idarəçiliyə, mehriban qonşuluğa
əsaslanan dinc, münaqişəsiz şərait olmalıdır. Yaxın qonşularla yola getməmək,
onlarla müna-sibətlərdə gərginlik yaratmaq hökumətlərin qeyri-adekvatlığmm
ilkin əlamətləridir.
•
Dünyanın müxtəlif hissələrində, qitələrində həm ölkə daxilində, həm
800
Dostları ilə paylaş: |