5
I Bölmə: Mətbuat – Cəhalət və zülmət dünyasını nurlandıran
məşəl
Əsrlər boyu insanlar doğru, ədalətli və ucadan söylənən
cəsarətli sözə ciddi ehtiyac duyublar! Əsrlər boyu doğru, ədalətli
sözü açıq və ucadan söyləmək çətin, qorxulu, bəzən isə
qeyri-mümkün olub. Haqq və ədalət, xoş güzəran naminə
yorulmadan çarpışan insanlar azad sözü – həqiqət saydıqları
sözü, qorxu-hürküsüz, azad şəkildə deyə bilmək uğrunda da
mübarizə aparıblar. Tarixin müəyyən mərhələlərində insanlar
buna nail olsalar da, bir çox hallarda dillərindən bəlaya düşmüş,
söylədikləri sözə və fikrə görə təqib edilmiş, müxtəlif formada
cəzalandırılmış, bəzən isə zindanlara atılmışlar. Lakin bəşər
övladı bu yoldan usanmamış, qorxub geriyə çəkilməmişdir.
Sivilizasiya inkişaf etdikcə, cəmiyyətin və dövlətin idarə
olunması təkmilləşdikcə artıq azad söz daşıyıcısı sayılan
mətbuatın sərbəst və maneəsiz fəaliyyətinə də imkan
yaradılmasına nail olunmuşdur. Buna qədər isə mətbuat qadağa
və repressiyalardan keçmiş senzura nəzarətinə dözməli olmuş,
bəzən isə “icazə verilən həddə” azadlıq və sərbəstlik
göstərmişdir.
Azərbaycanın siyasi həyatında sözün azadlığı uğrunda
mücadilələr müxtəlif tarixi mərhələlərdən adlayıb keçib.
Mətbuat onun əsas silahı olan söz də, azad düşüncə də həqiqi
azadlığa, sözün əsl mənasında, yalnız XX əsrin sonlarında
qovuşdu. Azərbaycanın, xalqın azadlıq savaşında cəmiyyətin
bütün zümrələrini səfərbər edib mübarizəyə qaldıran ilklər də elə
söz fədailəri oldular. Xalqın tarixinin qərinələrindən gələn
azadlıq və müstəqillik arzuları sözün qüdrəti ilə mücadilə
bayrağına, ən kəskin silaha çevrildi. Dünənə qədər sözü
azadlıqdan məhrum edən imperiya qulları ölkədən qovulandan,
müstəqilliyin ilk qələbələri, azadlığın ilk müjdələri gələndən
6
sonra hakimiyyət başına keçənlər yenidən sözə həbs cəzası
kəsmək istədilər. Haqqın carçıları sözün qüdrətilə azadlıq
qazandıqları ölkədə döyüldülər, təhqir olundular, amma sözün
məhbəsə məhkum olmasına imkan vermədilər. Mübarizə
dayanmadı, sözün azadlıq savaşı bitmədi.
Azad ölkədə azad sözün qüdrətini və dəyərini bilən söz sahibi
xalqın sözünü eşidib, tələbini qəbul edib hakimiyyətə gəldi.
Gəldi ki, Azərbaycanı yenidən boyunduruğa salıb imperiya
köləsinə çevirməsinlər. Gəldi ki, müstəqil Azərbaycanda
demokratiyanın bərqərar olması üçün sözün azadlığına
birdəfəlik hökm versin...
1993-cü ildə hakimiyyətə yenicə qayıtmış Heydər Əliyev
yaxşı başa düşürdü ki, totalitar bir quruluşdan yenicə qopub
demokratiyaya keçid edən bir ölkədə mətbuat hələ “dördüncü
hakimiyyət” rolunu oynamağa hazır deyil. Çünki həm dövlət,
həm də ayrı-ayrı qruplar tərəfindən idarə olunan mətbuat
vasitəsilə kütlələri manipulyasiya edir, gənc müstəqil ölkədə
dövlət çevrilişlərini həyata keçirmək üçün ondan sui-istifadə
edirdilər. Ona görə də gənc demokratik ölkədə mətbuatı azad bir
müstəviyə çıxarmaq əsas vəzifələrdən biri kimi irəli sürüldü və
Prezident Heydər Əliyev 1998-ci il avqustun 6-da özünün
tarixi “Azərbaycan Respublikasında söz, fikir və məlumat
azadlığının təmin edilməsi sahəsində əlavə tədbirlər
haqqında” fərmanı ilə Azərbaycan mediası üzərindən bütün
dövlət tənzimləmə mexanizmlərini götürərək, ölkədə sözü, fikri
və mətbuatı azad elan etdi.
Əgər zəmanəsinin siyasət əfsanəsi demokratiyanın ən vacib
dəyərlərindən olan bu azadlıqların ayaqda durması və inkişafı
üçün
müvafiq
qərarlar
verməsə,
lazımi
tədbirlər
görməsəydi, əslində bu azadlıq özü-özlüyündə 120 illik
ənənələri olan Azərbaycan mətbuatını taleyin ixtiyarına
buraxmaq və bəlkə də məhvə məhkum etmək olardı. Ölkənin
7
iqtisadi
vəziyyətinin
elə
də
yaxşı
olmadığı
bir
vaxtda belə ümummilli lider Heydər Əliyevin səyləri
nəticəsində
medianın maddi-texniki bazasının inkişafı,
möhkəmləndirilməsi, bir çox qəzetlərin “Azərbaycan”
nəşriyyatına borclarının dondurulması və vaxtının uzadılması ilə
bağlı fərmanlar, sərəncamlar imzalandı. Ölkədə müstəqil
jurnalistikanın əsası qoyuldu, Azərbaycan mediasının
demokratik ənənələri formalaşmağa başladı və azad, müstəqil
jurnalistika cəmiyyətin aparıcı təsisatlarından birinə çevrildi.
1999-cu il dekabrın 7-də KİV haqqında Azərbaycan
Respublikasının Qanunu qəbul edildi. Beləliklə, söz azadlığı,
kütləvi informasiya azadlığı və senzuranın ləğvi Azərbaycan
Konstitusiyasının müvafiq maddələri (47 və 50) ilə təmin
olunmuş baza dəyərləri kimi, müstəqil respublikanın
hüquqi standartlarının ayrılmaz tərkib hissəsinə çevrildi.
Azərbaycan milli mətbuatının 125 illiyində ümummilli lider
Heydər Əliyev jurnalistlərlə görüşündə verdiyi qərarların
məramını açıqlayaraq deyirdi: “Bizim ümumi məqsədimiz
mətbuata daha da çox azadlıq verməkdir. Söz azadlığını daha da
geniş təmin etmək və Azərbaycanda demokratiyanı bütün
sahələrdə inkişaf etdirməkdən ibarətdir... Sözlər deyil, bu,
mənim geniş siyasətimin bir hissəsidir”.
Zaman göstərdi ki, söz və mətbuat azadlığının bərqərar
olması davamlı prosesdir və Prezident İlham Əliyev ulu
öndər Heydər Əliyevdən sonra bu təkmilləşdirmə prosesinin
estafetini uğurla davam etdirməyə başladı. Ümummilli liderin
demokratik dövlətçilik strategiyasının prioritetlərindən biri kimi
söz və mətbuat azadlığının, KİV-in inkişafına xüsusi qayğı ilə
yanaşan İlham Əliyev bunun bir mühüm məqamının da iqtisadi
sferadan keçdiyini bildiyi üçün onun ilk addımlarından biri
məhz qəzetlərin “Azərbaycan” nəşriyyatına olan borclarının
silinməsi barədə sərəncamı oldu. 2005-ci ildə “Əməkdar
Dostları ilə paylaş: |