1
F
Fərdi hesab (private account) – dövlət sosial sığorta sistemində fərdi
uçotu həyata keçirən müvafiq icra hakimiyyəti orqanı tərəfindən hər bir
sığorta olunan şəxsə uçot dövründə daimi (dəyişməz) sosial sığorta
nömrəsi ilə açılmış şəxsi hesabdır.
Fərdi hesabın sığorta hissəsi (insurance part of individual
account) – müvafiq icra hakimiyyəti orqanı tərəfindən müəyyən edilmiş
nisbətlərə uyğun olaraq sığorta olunan şəxslər üzrə ödənilmiş və əmək
pensiyasının sığorta hissəsinin hesablanması üçün nəzərə alınan
məcburi dövlət sosial sığorta haqlarının qeydə alındığı subhesabdır.
Fərdi hesabın yığım hissəsi (saving part of individual account) –
müvafiq icra hakimiyyəti orqanı tərəfindən müəyyən edilmiş nisbətlərə
uyğun olaraq sığorta olunan şəxslər üzrə ödənilmiş və əmək
pensiyasının yığım hissəsinin hesablanması üçün nəzərə alınan
məcburi dövlət sosial sığorta haqlarının, eləcə də bu vəsaitlərin
dövriyyəsindən əldə edilən gəlirlərin toplandığı subhesabdır.
Fərdi identifikasiya nömrəsi (private identification number) – rəsmi
qanunvericiliyə əsasən, dövlət reyestrinə barəsində məlumat daxil
edilən şəxsə müəyyən edilmiş qaydada verilən və şəxs barəsində
müvafiq məlumatları birmənalı müəyyən etməyə imkan verən
vahid, təkrarolunmaz koddur. Dövlət reyestrinə məlumatların daxil
edilməsi onların birmənalı fərqləndirilməsinə, eyni şəxs barədə
məlumatların tərkib hissələrinin əlaqələndirilməsinə, təkrara yol
verilməməsinə və səmərəli istifadə edilməsinə imkan yaradan fərdi
identifikasiya nömrəsi əsasında aparılır. Fərdi identifikasiya nömrəsi
Azərbaycan Respublikasının hər bir vətəndaşına, habelə Azərbaycan
Respublikasında daimi yaşayan hər bir əcnəbiyə və vətəndaşlığı
olmayan şəxsə müvafiq icra hakimiyyəti orqanı tərəfindən verilir. Fərdi
identifikasiya nömrəsinin verilməsi avtomatlaşdırılmış rejimdə xüsusi
proqram təminatı vasitəsilə həyata keçirilir. Fərdi identifikasiya nömrəsi
təkrar olunmur və dəyişilmir.
Fərdi uçot (individual registration) – sığorta olunanların
qanunvericiliklə nəzərdə tutulan sosial müdafiə hüquqlarının təminatı
üçün zəruri məlumatların fərdi qaydada qeydiyyatının və uçotunun
təşkilidir.
Fırıldaqçılıq (fraud) – aldatma, hiylə və yalan bəhanələrin daxil olduğu
iqtisadi cinayətdir, beləi ki, onunla kimsə qeyri-qanuni fayda əldə edir.
Həqiqi fırıldaqçılığa kimi isə aldatmaq yolu ilə zərər yaratmaq arzusu
səbəb göstərilir, konstruktiv fırıldaqçılq isə etibar münasibətlərindən
gəlir götürməkdir.
F
Filips əyrisi (Phillips curve) – qısamüddətli dövrdə işsizlik səviyyəsi
ilə inflyasiya tempi arasında tərs mütənasib əlaqə olduğunu göstərən
əyri.
Fiskal federalizm (fiscal federalism) – hakimiyyətin müxtəlif
səviyyələrini tədqiq edən sahə və onların qarşılqlı əlaqədə olduğu
istiqamətlər.
Fiskal illüziya (fiscal illusion) – vergiqoymada şəffaflığın təmin
olunmaması dövlətə əlavə gəlirləri əhalinin vergi yükünü nəzərə
almadan qaldırmağa imkan verir. Fiskal illüziya fiskal maneənin
nəticəsidir. Bəzi iqtisadçılar belə hesab edir ki, hökumət bunu ictimai
cəhalətin sayəsində asan etmiş və Qərb dövlətlərinin xərcləri ölçüsündə
konstitusional limitləri müdafiə etmişdir.
Fiskal maneə (fiscal obstacle) – inflyasiyanın effektli vergi dərəcələri
üzərində effekti və yaxud nominal ÜDM-in artımının vergi gəlirləri
üzərində effekti. Proqressiv gəlir vergisi sistemi altında qazancda
artımlar vergi ödəyicilərini daha yüksək vergi dərəcələrinə irəli çəkə
bilər. İnflyasiyaya uyğun indeksləşdirilməyən vergi sistemi şəraitində
isə qazancda artımlar inflyasiya ilə uyğunlaşmaq üçün vergi gəlirlərini
də artıracaq. 1980-ci illərdən bəri inflyasiya dərəcələrinin azalması ilə
“fiskal maneə” termini bir fakta istinad etdi ki, hətta indeksləşdirilmiş
vergi sistemində əgər qazanclar qiymətlərə nisbətən sürətlə artırsa,
aşkar siyasi dəyişikliklərdə vergi dərəcələrini artırmadan əlavə gəlir
vergiləri əldə edir. Fiskal maneə fiskal siyasətdə tələb və məhsul
buraxılışı artımı üzərinə azaldıcı effektlə bilərəkdən edilməmiş
dəyişikliklə nəticələnə bildi. Oxşar proses eyni zamanda deflyasiya
şəraitində baş verir.
Fiskal siyasət (fiscal policy) – hökumətin büdcə xərcləri və vergi sistemi
ilə bağlı elə tənzimləyici siyasətidir ki, bu, son nəticədə milli gəlirin və
xərcləmələrin strukturuna və yenidənbölgüsünə təsir edir. Beynəlxalq
praktikada vergi dərəcələrinin artırılması və ya büdcə xərclərinin
kəskin azaldılması fiskal siyasəti gərginləşdirən amillər kimi nəzərdən
keçirilir. Optimal fiskal siyasət vergi dərəcələrinin dəyişməsinin
işgüzar aktivliyə, büdcə xərclərindəki dəyişikliklərin inflyasiya və faiz
dərəcələrinə, büdcə kəsirinin isə makroiqtisadi tarazlığa təsirini nəzərə
almaqla icra edilməlidir. Bəzi iqtisadi ədəbiyyatlarda büdcə-vergi
siyasəti də adlandırılan fiskal siyasət iqtisadi tsikllərdən və monetar
siyasətdən də asılıdır. Fiskal siyasətin diskret və avtomatik olmaqla iki
növü fərqləndirilir ki, əsas fərq də onların stimullaşdırma funksiyalarının
vəziyyəti ilə bağlıdır. Fiskal siyasət mərkəzi hökumətin büdcə
mövqeyidir. Məcmu tələbi stimullaşdırmaq üçün vergiləri azaltmaq və
Dostları ilə paylaş: |