32
Mədəniyyət.AZ / 9 • 2016
Marina Korçak (Rusiya Teatr Xadimləri İttifaqının
dram və
milli teatrları üzrə Koordinasiya Şurasının sədri, teatrşünas):
“Bəhram Osmanovu çoxdan tanıyıram. O artıq bir neçə ildir
ki, hörmətli Rifkat Israfilovun rejissor laboratoriyasının üzvü-
dür. Bu illər ərzində özünü təvazökar, açıq düşünməyi bacaran,
psixoloji teatr üslubuna riayət edən bir rejissor kimi göstərib.
Baxmayaraq ki son illər Azərbaycan Dövlət Gənc Tamaşaçı-
lar Teatrı haqqında Rusiyanın bir sıra teatr kollektivlərindən
müsbət fikirlər eşitmişdim. Ümumilikdə isə Azərbaycan teatrı-
nın bugunkü durumu haqqında Rusiyada elə bir ətrafl ı məlumat
olmadığından bura gələndə özümü çox narahat hiss edirdim.
Baxdığım tamaşalar Azərbaycan teatrının vəziyyəti haqqında
ümumi mənzərəni aydınlaşdırdı. İlk baxışdan hazırlanan tama-
şalarda maddi-texniki baza, səhnə tərtibatı, geyimlər çox ba-
halı idi. Amma heç də başdan-ayağa tamaşaya xidmət etmirdi.
Sanki aktyorlar səhnəyə çıxıb
sözlərini deməlidi, rejissorlar da
vaxtlı-vaxtında baş verən hadisələrdən sonra şəkillərin ardıcıl
düzülüşünə diqqət etməlidirlər. Pantomim teatrında isə əksinə,
aktyorlar canlıdır, zəhmətsevərdir. Bu onların oyununda hiss
olunur. Gənc Tamaşaçılar Teatrında tamaşalara baxacağım
günə qədər çox həyəcanlı idim və həyəcanım durmadan artırdı.
Əvvəl kiçik səhnədə baxdığımız R.Ağayevin “Bir gecənin nağı-
lı” tamaşası məndə bu həyəcanı aradan qaldırdı. Gənc aktyorlar
(Zülfiyyə Alhüseynova, Eşqin Quliyev) və peşəkar teatrda ilk işi
olan gənc rejissorun 55 dəqiqəlik tamaşasını izlərkən məndə bir
sevinc yarandı. İki aktyor səhnədə tamaşaçının gözü qarşısında
hadisələr inkişaf etdikcə başqalaşırdı. Bu başqalaşma qrimsiz,
əlavə köməkçi vasitəsiz baş verirdi.
Və hər bir laboratoriya üzvü
artıq anlayırdı ki, bu çox peşəkar bir səhnə əsəridir. Əlbəttə, hərə
öz zövqünə görə tamaşanın məziyyətləri barədə mübahisə edə
bilər. Amma mən çox professional bir səhnə oyununa baxdığımı
tam əminliklə deyə bilərəm.
L.Nuren isə bir dramaturq kimi tanış gəlmədi; Rusiya teatrla-
rında o, nədənsə oynanılmır. Bu illər ərzində bu qədər yaşadığı-
mız mühitlə səsləşən ikinci bir dram əsərinə rast gəlməmişəm.
Əsər Birinci və İkinci Dünya savaşlarına deyil, 90-cı illərdən
bu yana arasıkəsilməz müharibəyə aiddir. Və teatr sözün əsl
mənasında çox aktual bir səhnə əsəri hazırlamağa nail olub.
Mənə əsəri təqdim edəndə oxudum və çox ağır bir dramaturgi-
yanın necə oynanılacağı barədə düşündüm. Tamaşa isə əksinə,
bu ağırlığı sözün yaxşı mənasında çox yüngüllüklə çatdıra bilir-
di. Yaşından asılı olmayaraq bütün aktyor ansamblı, minimum
səhnə tərtibatı, geniş məkan və 5 iştirakçı.
Rejissor hər şeyi akt-
yorlar tərəfindən həll etməyi yaxşı bacarmışdır. İfadəli oyun tərzi
tapmış və ən maraqlısı budur ki, tamaşanın finalı müəllifin yaz-
dığı finaldan da ağır və amansızdır. Deyirlər, bəzən müharibədə
həlak olanlar mühairəbədə sağ qalanlardan daha çox xoşbəxtdir.
Istər-istəməz bu gün biz hər birimiz bu amansız həqiqətlə ra-
zılaşmağa məhkumuq. Azərbaycan Dövlət Gənc Tamaşaçılar
Teatrının bizə təqdim etdiyi “Müharibə” tamaşası sübut etdi ki,
Azərbaycan teatrının yaşamaq haqqı var”.
İsa Çaxkiyev (Rusiya və İnquşetiyanın Xalq artisti):
“Təkrarçılığa yol verməyərək hamınızı təbrik edirəm.
Sizin çox güclü aktyor məktəbiniz varmış.
Təəssüf
ki, həmin məktəb barədə xəbərimiz olmayıb. Tamaşa
amansız hadisələrlə zəngindir və fi kirləşirsən ki, bu
hadisələr indi bir sıra xalqların yaşadığı durumdur.
Səhnədən tamaşa salonuna süzülən insani fəryad
bizi tez-tez diksinməyə məcbur edirdi. Əsəri oxudum.
Tamaşaya tərcüməçisiz baxdım və dedim ki, hər
şey mənə aydındır. Hətta mən rejissor tərəfi ndən
olunmuş ixtisarları belə hiss edirdim. Tamaşada
hadisələr Qarabağda da gedə bilər, Şimali Qafqazda
da və dünyanın başqa-başqa ölkələrində də. Ən
dəhşətlisi odur ki, hadisələr gedən ölkələr çox xırda
millətlərdir. Və təəssüf ki, bu millətlərin fəryadını
kimsə eşitmir”.
Roman Dabaqov (Rusiyanın
Əməkdar incəsənət xadimi, re-
jissor):
“Çox həyəcanlı idim. Ömrümdə görmədiyim Azərbaycan teat-
rının necə olduğunu anlamaq istəyirdim. Bu gün tam əminliklə
deyə bilərəm ki, Azərbaycanda teatr sənəti var. Və bu sənət Gənc
Tamaşaçılar Teatrının simasında özünü göstərir. Baxdığımız ta-
maşalarda heyrətamiz dərəcədə peşəkar aktyor oyunu vardı.
Əlbəttə, hamısı rejissorun sayəsində başa gəlib. Onun dünyagö-
rüşü, aktyorlarla işləmək bacarığı özünü tam şəkildə göstərir.
Uğurlar arzulayıram. İnanıram ki, az keçməz, “Müharibə” bütün
festivalların vizit kartına çevrilər”.
Marina Korçak
33
Mədəniyyət.AZ / 9 • 2016
İzümrüd Aliyeva (Dağıstan Respublikasının Əməkdar
incəsənət xadimi, rejissor-pedaqoq):
“Mən hamınızı təbrik edirəm. Tamaşadakı aktyor ansamblı o
qədər möhtəşəmdir ki, aktyorlardan hansınınsa zəif,
digərinin
bir qədər güclü olduğunu demək mümkün deyil. Bütün aktyorlar
eyni dərəcədə peşəkarlıq nümayiş etdirdilər. Birinci hissədə ta-
maşadakı obrazların çıxılmaz vəziyyəti insanı elə gərginliyə sa-
lırdı ki, düşünürsən axı belə necə yaşamaq olar? Pyesi oxudum.
Açığı, tamaşanın bu dərəcədə möhtəşəm alınacağına inanmır-
dım. Çünki pyesdə hərəkət azdır. Lakin rejissorun mükəmməl işi
bunun tam əksini sübut etdi. Tamaşanın bəzi hissələri elə incə
və həssaslıqla işlənib ki, səhnədəki qəhrəmanın yerinə həyəcan
keçirirsən,
düşünürsən ki, bu vəziyyətdə o hansı addımı atacaq,
nə qərar verəcək? Tamaşanın final hissəsi pyesdən fərqli olsa da,
qəhrəmanların birləşməsi onu göstərdi ki, obrazlar düşdükləri
vəziyyətlə razılaşır və başa düşürlər ki, atalarını qorumalı və
yanında qalmalıdırlar. Düşünürəm ki, elə tək bu tamaşaya görə
Bakıya gəlməyə dəyərdi...”
Sentyabr ayının 23-də rusiyalı rejissorların laboratoriyası
başa çatdı. Rejissorlar bu 4 gündə Azərbaycanın ayrı-ayrı teatr-
larında izlədikləri tamaşalardan aldıqları zəngin təəssüratla öz
ölkələrinə qayıtdılar. O təəssüratların içində ən çox “Müharibə”
var. Kimin ölkəsində getməsindən asılı
olmayaraq od-alov sa-
çan müharibə. Ya da sadəcə yalnız teatr səhnəsində gördükləri
“MÜHARİBƏ”...
Hüsniyyə Mursaquliyeva
İzümrüd Aliyeva
Roman Dabaqov
Isa Caxkiyev