263
varmış, yalan söylemiş, beni Öldi dėmiş. Aŋa varur olmış” dėdi. Böylę dėgeç, kız Beyregi
āşıklamışıdı, eydür: “Eger seni hi
șārdan aşaġą urġanılą salınduracak olurısam, babaŋą anaŋą
șaġlıġılą varacak olurısaŋ beni bundą gelüb helāllıġą alurmısın?” dėdi. Beyrek and içdi…
(Tezcan 2001).
Sözügedәn mikromәtnlәr danışıq vә ya diskurs ortamına görә müәyyәnlәşәn
subordinativ-obyekt mәnalı mürәkkәb cümlә modelindә işlәnilir. Daha doğrusu, cümlә vә ya
mürәkkәb cümlә izomorfizmi burada asanlıqla mürәkkәb sintaktik bütöv üzәrinә köçürülә bilir.
Mәtnin rema-komponenti sadә vә mürәkkәb cümlәlәrdәn ibarәt olan sintaktik vahidlәrlә ifadә
olunur. Bunlar bütövlükdә nәsr üslubu vә özünә mәxsus nәql etmә tәrzi ilә gerçәklәşәn konkret
bir mәtnlәşmәnin linqvistik-konseptual nüvәsini tәşkil edir.
Bәlli bir ölçüdә Azәrbaycan türkcәsinә uyğunlaşdırılmış olan ia. vә orijinal mәtndәki
ib.-dә başda baş cümlә vә sonda tәkrar olunan xәbәrlә ifadә edilmiş tema vә baş cümlә ilә tәkrar
olunan xәbәrin arasındakı mәtn parçasından ibarәt olan rema arasındakı sintaktik-mәtnlinqvistik
әlaqәlәr mәtndә ifadә edilәn әsas qavrama görә qurulur. Mәtndә ifadә edilәn anlayış isә
İslamiyyәtdәn gәlәn “Qonşu haqqı, tanrı haqqı” konseptual düşüncәsinә bağlı olaraq gerçәklәşәn
“qonşuluq әlaqәlәri” qavramından ibarәtdir. Qonşuluq әlaqәlәri qavramı türk-islam
mәdәniyyәtindә konkret olaraq hәyata keçirilәn praktik tәtbiq olunmaları ilә önәmli bir yer tutur.
Sözügedәn sintaktik-mәtnlinqvistik quruluşda da qonşuluq әlaqәlәri qavramını bir dil-düşüncә
qәlibi olaraq “Qonşu haqqı, Tanrı haqqı!” deyimi ifadә edir. Hәmin qәlib-ifadә mәtnin
söylәmdәki qurucu-komponenti vә ya frazeoloji xarakterli deyim birlәşmәsi olaraq özünü
göstәrir. Sözügedәn deyim-ifadә hәm çağdaş Azәrbaycan türkcәsinin mәtn sintaksisi vә durğu
işarәlәri ilә müәyyәnlәşdirilә bilәn vә mәtnlinqvistik kontekstdә işıqlandırılan ia. mikromәtninin,
hәm dә dastanın ib.-dәki orijinal normal mәtninin retrospektiv sәciyyәli konseptual-linqvistik
üzvü olaraq da qiymәtlәndirilә bilәr.
Azәrbaycan türkcәsinә uyğunlaşdırılmış olan ic. sintaktik bütövündә vә orijinal mәtn
olaraq verilәn iç. mikromәtnindә tema ilә (başda baş cümlә, sonda xәbәrlә) rema (baş cümlә ilә
xәbәrin arsındakı mәtn parçası) sintaktik-mәtnlinqvistik komponentlәr olaraq bir-birini
tamamlayır. Sözügedәn mәtndә komponentlәrin aktual üzvlәnmәsi türk-islam mәdәniyyәtini
tәşkil edәn başqa bir dәyişmәz amilә görә müәyyәnlәşir. Bu amil ailәnin başından etibarәn
sağlam әsaslar üzәrindә qurulmasını tәmin edәn bakirәlik müәssisәsi vә ya qavramından
264
ibarәtdir. Bakirәlik qavramı vә ya etnik-dini әsasına görә isә ilk dәfә evlәnәn oğlanlar bakir,
qızlar isә bakirә olmalıdır.
Bu kontekstdә dastanın mәtnindә ifadә edilәn Beyrәklә Banuçiçәyin eşqi vә evlәnmә
sәhnәsi hadisәsi böyük maraq doğurur. Hәmin eşq vә evlәnmә sәhnәsi hadisәsi türk ailә
quruluşuna dair mentalitet xarakterli ilk özәlliklәrdәn birinin bariz örnәyi vә ya simvoludur.
Sözügedәn yazılmamış ailә quruluşu qaydası mifoloji vә ya yazısız eradan qopuz-dastan vә ya
yazı epoxasına keçid dönәmindә “Türklük fenomeni”ni tәşkil edәn әsas elementlәrdәn biri olaraq
özünü göstәrir. Hәmin etnik-milli özәllik dastanın mәtnindә sözügedәn dialoji-çәrçvәli-sintaktik
quruluşla ifadә olunur. Buna görә dә sözügedәn dialoji-çәrçivәli-sintaktik quruluş türk konseptual
düşüncәsinin qurucu-koqnitiv elementәrini ifadә edәn әsl ümumtürk mәtni örnәyi olaraq
sәciyyәlәndirilir.
Qeyd. Yuxarıda sözügedәn konseptual-linqvistik xarakterli süjet-mәtnlәşmә hadisәsi
antik dövr Hind-Avropa dastanlarının mәtnlәrindә dә özünü göstәrir. Bir çox Hind-Avrupa vә
Qәrb sivilizasiyalı dünya folklorik mәtnlәrindә yer tutan “әr öz arvadının toyunda, әrin qayıtması
vә ya qәhrәmanla nişanlanma” folklorik süjetinә görә yeni evlәnmiş bir gәnc әr 3, 5, 7, 14 vә s.
il müddәtindә öz arvadından ayrılır. O, ya bir iş dalınca uzaq sәfәrә gedir vә ya düşmәn
qüvvәlәrinә әsir düşür. Әr evinә qayıtdıqda isә arvadının bir başqasına әrә verildiyini görür vә
öz arvadının toyunda iştirak etmәk mәcburiyyәtindә qalır
(Әfәndiyev 1992: 377-378). Türk
qәhrәmanlıq vә mәhәbbәt dastanlarında isә belә deyildir. Türk dastnları mәtnlәrinin tәhkiyәsindә
ayrılıb gedәn bir әr deyildir, bakir bir nişanlıdır. Cәnc nişanlını gözlәyәn isә bakirә bir qızdır.
Axırda bakir vә bakirә nişanlılar bir-birinә qovuşur. Buna görә dә antik dövr Hind-Avropa
mәnşәli dastanlardan fәrqli olaraq ümumtürk dastanlarında mәtnlәşәn tema vә ya süjet
bütövlükdә bakirәlik qavramından ibarәtdir.
3.2. Mәtn üslubiyyatı qavramı
İndiyә qәdәr istәr sözün geniş mәnasında mәtn üslubiyyatı
(
Одинцов1980; Кожина
1995), istәrsә dә dar mәnasında makromәtnin әsas qurucu vasitәlәrindәn biri olan MSB-nin
sәrhәdlәri, funksional kompozisiyası, quruluşu, qrammatikası (Гальперин
1981; Мocкaльcкaя
1981; Abdullayev 1999) vә bütün bunlara bağlı olaraq da folklorik janrların üslubi özәlliklәri vә
ayrı-ayrı müәlliflәrin fәrdi-intellektual bәdii yaradıcılıq üslubları dilçilikdә bu vә ya digәr şәkildә
öyrәnilmişdir (Musaoğlu
2003; 2010:41-57). Bu isә filologiya elmindә mәtn üslubiyyatına dair bu
gün artıq ierarxik bir metalinqvistik dil vә özünә mәxsus terminoloji sistem tәşkil edә
bilmәkdәdir. Mәtnin üslubiyyatının öyrәnilmәsi sadәcә onu tәşkil edәn konkret fonetik, fonoloji,
qrammatik, leksik vә frazeoloji ifadәlәrin üslubi işlәnilmә ümkanlarının açıqlanması ilә