508
Qeyd: mötərizələrdə gübrələrin səthi verilməsində biogenlərin qatılığı göstərilir.
Yamac sürüşmələrinin davam etməsi (t) aşağıdakı formula ilə
hesablanır:
2
/ i
Lck
az
t
(6.12)
burada, a– təyin olunan aqrofonun əmsalı (becərilən bitkilər üçün o
125, dənlilər üçün 191-ə bərabərdir); z– leysan yağışının intensivliyindən
asılı olan əmsal (cədvəl 6.7); L
ck
–verilmiş yamacın uzunluğu, m; i –
maillik, dərəcələrlə; ζ – axın əmsalı.
Cədvəl 6.7
Leysan yağıĢının intensivliyindən asılı olan əmsallar (z)
10% təminolmada leysanın
intensivliyi, mm/dəq
Z
10% təminolmada leysanın
intensivliyi, mm/dəq
Z
1,1
1,0
1,6
0,69
1,2
0,92
1,7
0,65
1,3
0,85
1,8
0,61
1,4
0,79
1,9
0,58
1,5
0,73
2,0
0,55
(6.5) formulu ilə hesablamalarda (6.6), (6.7), (6.8) formuluna görə
alınan daha yüksək qiymətlərdən istifadə olunur.
Çay vadilərinin ətrafında çayətrafı zolağın eni qobu ətrafı meşə
zolaqlarının eninə analoji olaraq yaradılır.
Biogenlərin axınlarının tənzimlənməsində meşə meliorativ qurğuların
dərə psevdoniminin yaradılmasının xüsusi əhəmiyyəti var –müvəqqəti ərinti
axınlarından yaranan eroziya-akkumulyativ fəaliyyətdən dərənin dibibndə
akkumulyasiya yaranır. Qobudan çaya yerli axın sularının əsas miqdarı bio-
gen elementlərlə birgə daxil olur. Buna görə də əkinlərə - lil filtrlərinə
xüsusi fikir verilir, hansı ki, çay yatağının planlaşdırılmış vəziyyətinin də-
yişməsi üçün qobunun dibində lazım olan şəraiti yaradır.
Əkinlərin akkumulyasiya qabiliyyətini artırmaq üçün onların çətiri al-
tında hörmə çəpər qurğuları (yan-yana duran ağacların gövdələri şaxlarla
1m hündürlüyündə hörülür və su gələn tərəfdən hörgü qruntla örtülür) yara-
dılır (şəkil 6.2).
509
ġəkil 6.2. a - Periferiyalardan axınları mərkəzə gətirən yarım nohurlar;
b - psevdopoyma sahəsində aydın talveqalı oxformalı püskürdücü (tozlandırıcı).
Talveqa – səth relyefinin alçaq yeri.
Vadi meşə əkinlərinin və sadə hidrotexniki qurğuların belə birləşməsi
davamlı akkumulyasiya formalaşmanın - psevdopoym yaranmasına və yerli
axın sularının keyfiyyətinin yaxşılaşmasına səbəb olur.
Çayın əsas sahillərində və eroziyaya uğramış dik yamaclarda (diklik
35
0
-dək) meşə əkinləri dikliyi 12
0
-dək olan yerlərdə pilləli terraslarda yara-
dılır (şəkil 3). Onlar axınların tənzimlnməsi və onun keyfiyyətinin yaxşılaş-
dırılması, terraslar arası məkanlarda ot bitkiləri senozlarının məhsuldarlığı-
nın artırılması üçün nəzərdə tutulur.
Terraslar arası məsafəni yamaclarda V.M.İvanovuun formuluna əsa-
sən təyin edirlər:
L
t.a.
=
burada, L
t.a
- terraslar arasında məsafə, m; H –terrasda meşə əkinlə-
rinin əsas cinsinin hündürlüyü,m; B
T
- yamacda terrasın yol yatağının hori-
zontal yatağının eni, m; α – yamacın dikliyi, dərəcələr; K
mm.ö.
– yamacın ter-
raslar arası sahəsində meşə meliorativ örtüyün əmsalı (K
mm.ö
= 2).
Poyma terraslarının üstündə sadə hidrotexniki urğularla birgə axını
tənzimləyən meşə zolaqları yaradılır ki, bu da qobular arası yamaclardan
poymaya daxil olan biogenlərin çox hissəsinin udulmasını və utilizasiyasını
təmin edir.
Suvat meşə zolaqları və meşə çaylara daxil olan yerli axın sularının
keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması, meşə çətirləri altında biogen maddələrin
uti¬li¬zasiyasının gücləndirilməsi və torpaq əmələ gəlməsinə cəlb olunan
allü¬vialın toplanması üçün nəzərdə tutulur ki, bu da biogenlərin birgə
iştirakında torpağın bərk makrostruktu runun formalaşmasına, aqreqatların
suya davam-lılığının, humusun miqdarının və plastikliyinin yüksəlməsinə,
torpağın 0-20 sm qatında optimal sıxlığa malik olmasına gətirib çıxarır.
510
ġəkil 6.3. Yamacda terrasların əsas xarakteristikaları.
H – ağacların orta hündürlüyü, m; h – terrasın yol yatağının vertikal kəsiyinin də-
rinliyi, m; B
t
- terrasın yol yatağının horizontal kəsiyinin eni, m; α – yamacın dikliyi,
dərəcələrlə; L
k.k.
– ―külək kölgəsi‖nin uzunluğu, m; L
t.a.
– terraslar arası məsafə, m.
Suvat terraslarında meşə zolaqları yaradarkən onları elə yerləşdirmək
lazımdır ki, su axınları çay yatağında toplanmış lili yuyub aparsın və nəti-
cədə evtroflaşma prosesinin qarşısı alınsın.
Sahillərin sanitar-gigiyenik vəziyyətinin yaxşılaşdırılması, biogenlərin
utilizasiyası, suyun keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması, sahillərin yuyulmasının
qarşısının alınması və sahil xətti boyunca abraziyalar (çayın yatağı və
yamacın dikliyi olduğu yerin növündən asılı olaraq, onun eni 15 metrdən
100 metrədək dəyişir) üçün çay yatağının hər iki tərəfində məcrasahili meşə
əkinləri yaradılır.
Fəaliyyətdə olan tövsiyyələrə uyğun olaraq (―kiçik çayların su müha-
fizə zonalarının mühafizə meşə əkinləri sisteminin yaradılması‖, 1988) çay
məcrası əkinləri məcranın sahillərinin vəziyyətindən asılı olaraq formalaş-
dırılır (cədvəl 6.8).
Beləliklə, biogen elementlərin dağınıq axınlarının sahə mənbələrindən
tənzimlən məsi və onların utilizasiyası üçün sutoplayıcılarda EMBS yaradıl-
malıdır. Belə sistemlər meşə əkinlərinin aşağıdakı növlərini özündə birləş-
dirir: axını tənzimləyən, yarğan-qobu ətrafı və çay sahili meşə zolaqları;
dərə (qobu) əkinləri; çay vadilərinin ətrafında və çay yatağının üstündə ter-