Мцгяддимя

Anar – 75  

 

61 

Mədinəyə  açır,  hətta  özü  də  bu  hala  təəccüblənir:  “Özüm  də 

özü

mə təəccüblənə-təəccüblənə, bilmirəm heç niyə mən bu yad 

ada

ma  heç  kəsə  danışmadıqlarımı  danışmağa  başladım.  İşdəki 

çətinliklərimdən,  köhnə  dostum  Firuzla  günü-gündən  uzaqlaş-

ma

ğımızdan, elmi rəhbərimi neçin sevmədiyimdən, müzakirədə 

ona ağzımdan çıxanı dediyimdən və başqa-başqa bu kimi şeylər-

dən.  Niyə  mən  bunları  məhz  ona  danışırdım?  Özüm  də  bilmi-

rəm. Amma özümü saxlaya da bilmirdim”(7,113). 

 

İlk öncə Mədinə və Seymuru bir-birinə təklik tilsimi bağlayır. 

Da

nışıqlarından  məlum  olur  ki,  hər  iki  qəhrəmanın  həyatında 

boşluq var. Və bu boşluq onlara mənəvi əzab verir. Bu sadə, tə-

sa

düfi  telefon  danışıqları  sanki  onlar  üçün  təklik  tilsimindən 

qur

tulmağın əlverişli bir vasitəsinə çevrilir. 

 

Biz bu epizodla Anarın digər əsərlərində də qarşılaşırıq, mə-

sələn, həyat yoldaşını itirməsi ilə tənhalığın ağırlığını dadan Səf-

tər evində tək olduğu zaman telefonla dərdləşəcəyi birini axtarır, 

ye

ni il axşamı tək qalan Həmidə xala sorğu birosuna zəng vura-

raq təkliyinə məlhəm arayır. Onların cəhdləri uğursuzluqla nəti-

cələnsə də, yalnız Seymura axtardığını tapmaq qismət olur. La-

kin biz bu halın Seymuru tamamilə xoşbəxt edə bilmədiyini gö-

rü

rük. O, qarışıq hisslər keçirir.  

Seymurla Mədinə bir-birlərini görmədikləri halda belə, onları 

bir-biri

nə məhrəm edən ikinci bir səbəb daxili dünyaları etibarilə 

uyğun,  mənəviyyatca  yaxın  olmalarıdır.  Seymur  xaraktercə 

möh

kəm, sözü üzə deyən, mərd insandır. Biz bunu onun özün-

dən vəzifəcə üstün elmi rəhbəri, işlədiyi qəzetin məsul katibi ilə 

rəftarında görürük. 

 

Mədinə də onun kimi açıq sözlüdür, həssasdır. O, bir təyyarə 

qəzasında həyat yoldaşını itirmişdir. Tək qaldığı gecələrdə evlə-

ri

nin  üzərindən  keçən  təyyarələrin  səsi  ilə  təsəlli  tapır.  Ərinin 

vəfatından sonra Seymur ilk şəxsdir ki, Mədinə telefon danışıq-

la

rı  hesabına  özünü  ona  yaxın  hiss  edir.  “Mən,  sən  o  və  tele-

fon”dakı Mədinə hamı üçün eyni cür görünə bilər, həm də hər 

kəs üçün çoxçalarlı bir obrazdır. Bu bütöv obrazın psixoloji alə-

---