257
arasında hər hansı bir məntiqi əlaqə qeyri-mümkündür.
Aydındır ki, əxlaqi kateqoriyalar tarixi xarakter daşıdığı üçün
onlar arasında məntiq baxımından vəhdət mümkündür.
Kateqoriyaların mənaları sistemi əxlaqın strukturunu ifadə edir.
Mənəviyyatın əsas tərəfləri əxlaqi fəaliyyət, əxlaqi
münasibətlər və əxlaqi şüur kateqoriyalarında öz ifadəsini
tapır. Bunlardan hər biri isə bir çox digər anlayışları əhatə edir.
Qeyd edilən tərəflər əxlaqla sıx vəhdət təşkil edir, eyni
zamanda bəzi əxlaqi anlayışlar bütün kateqoriyalara aiddir, yəni
əxlaqın bütün tərəfələrini əhatə edir (məsələn, əxlaqi norma və
s.).
Etik nəzəriyyə və adi əxlaqi şüur həmin kateqoriyaların
məzmununu müxtəlif ölçüdə götürür. Hər bir əxlaqi təsəvvür
(anlayış) normativ xarakter daşıyır.
Əxlaqı ideal dedikdə real həyatda təqlid etmək istəyini
yaradan yüksək əxlaqi mənəviyyat və əxlaqi keyfiyyətlərin
daşıyıcısı olan uca əxlaqlı şəxsiyyətin obrazı vasitəsilə əxlaqi
tələblərin qavranılması prosesi nəzərdə tutulur.
Hər bir tarixi dövrün öz mənəvi idealı mövcud
olmuşdur. Həmin ideal haqqında fikirlər və mülahizələr öz
əksini fəlsəfi təlimlərdə, dini ehkamlarda, əbədi əsərlərdə
tapırdı. Məsələn, Aristotel ideal dedikdə dünya işlərindən,
gündəlik həyatdan təcrid vəziyyətdə olaraq həqiqətin nə olması
üzərində düşünən insanı nəzərdə tutur. Emmanuel Kant əxlaqi
ideal haqqında düşünürdü ki, o, hər bir kəsin daxilində olan
“kamil insan”la ölçülən hərəkət və fəaliyyət üçün bir hökmdür.
Insan həmin daxili hökmün təsiri altında yaşayır, yaradır, lakin
onunla bir pillədə heç vaxt dura bilməz, onun səviyyəsinə ucala
bilməz. Hər bir filosof, alim, ilahiyyatçı öz idealını yaşadır.
Əxlaqi ideal həm də insanın əxlaqi tərbiyyəsinin məqsədini
dəqiqləşdirir. Bu ideala nail olmaq üçün insan iradi fəaliyyət
göstərir ki, əxlaqi ideala nail olmaq arzusunu həyata keçirsin.
Əxlaqi ideal əxlaqi prinsiplər və normaların məzmununa
da təsir göstərir. Təsirlilik dərəcəsi insanın maraq dairəsindən
258
və yaranmış vəziyyət və şəraitindən asılıdır. Məsələn, hərbçi
üçün əxlaqi ideal o adam sayıla bilər ki, o, comərd, ləyaqətli,
əzmlidir, silahı mükəmməl bilir, həm də ən zəruri hallarda
vətənini, əziz və yaxın adamları müdafiə etmək üçün tətbiq
edir.
Əxlaqi ideal haqqında təsəvvürlər bütöv cəmiyyət
səviyyəsində də olur. Ictimai şüurda ali ədalət və humanizm
üzərində qurulan cəmiyyət haqqında xəyallar həmişə yaşayıb.
Ictimai ideal elə bir kamil cəmiyyət haqqında təsəvvürlərdir ki,
burada müəyyən social qrupun daha yaxşı ictimai quruluş və ali
ədalətlilik haqqındakı təsəvvürlər öz əksini tapmışdır.
Əxlaqi kateqoriya olan “ideal” anlayışına aşağıdakı
tələblər var: bütün nemətlərin insanlar arasında bərabər
paylanılması, insanın hüquq və vəzifələri arasında tarazlığın
olması, insanın öz bacarıq və qabiliyyətlərinə uyğun
cəmiyyətdə yerin tutması, hər kəsə gətirdiyi ictimai fayda
baxımından qiymətin verilməsi, şəxsi və ictimainin, xeyirxah
həyat və xoşbəxtliyə nailolma imkanı arasında uyğunluğun
olması və s. Ideala nail olmaq yolunda yalnız yüksək əxlaqi
dəyərlərdən bəhrələnərək addımlamaq lazımdır.
Siseron hesab edirdi ki, vəzifə və borc haqqında o kəslər
fikrini bildirə bilərlər ki, onlar mənəvi gözəlliyə daima can atır.
Bunlar sırasında stoiklər, peripatetiklər və akademikləri
göstərmək olar. Siseron etiraf edir ki, stoiklərin mövqeyinə
üstünlük verir: insan və hər bir canlı öz həyatını qoruyur (özünü
qorumaq instinktinə uyğun olaraq). Buna görə də zərərli
olandan hamı qaçır, özü üçün lazım olanı axtarıb tapır. Hər bir
canlı həm də öz nəslini davam etdirməlidir. İnsan, ağıllı varlıq
olaraq, məqsədyönlü şəkildə fəaliyyət göstərir, səbəb-nəticə
əlaqələri yaradır, indiki ilə gələcəyi əlaqələndirir. İnsanlar
ünsiyyət vasitəsilə ictimai birliklər yaradır
1
. O çalışır ki,
həqiqəti əldə etsin. Həm də başçılıq etmək, birinci olmaq
istəyir. Belə halda insan kimə tabe olur? Ümumi fayda
1
Цицерон. Афоризмы. http://www.wisdoms.ru/
259
baxımından onu öyrədə biləcək adama rəğbət bəsləyib ona tabe
ola bilər. O, yalnız insan gözəlliyini, harmoniyanı dərk edə
bilər. Müdriklik, ağıl insana mənəvi cəhətdən gözəl olanı
qavramağa köməklik edə bilər.
Siseron, Platonu xatırlayaraq, onun belə ifadəsini gətirir:
bu dünyaya biz yalnız özümüz üçün gəlmişik. Bizim
varlığımına “qatılanlar” var – dostlarımız, vətənimiz... Biz
əmək bölgüsündə iştirak edir, cəmiyyəti yaşadırıq. Ədalətin
əsasını sədaqət təşkil edir. Sədaqət nədir? Öz sözünə əməl
etmək, doğruluğu gözləmək. Haqsızlığın iki cürəsi var.
Birincisi biganəlikdir (ədalətsiz, qanunsuz hərəkərlərə qarşı
çıxış etməmək). Qərəzli şəkildə görülən haqsız əməllər
qorxaqlıq zəminində baş verir. Bəzən də bunun səbəbi nəyəsə
nail olmaq, nəyisə əldə etmək arzusu olur. İkincisi, daha tez-tez
təsadüf edilən haqsızlıq kiməsə yardım etməmək, kimisə
müdafiə etməməkdir. Xeyli adam var ki, onlar öz işini görür və
bununla da heç kəsə zərər vurmurlar. Doğrudan da onlar birinci
növ haqsızlığa əməl etməsələr də, ikincidə günahkar sayıla
bilərlər.
Beləliklə, həyatda bəzən elə bir vəziyyət yaranır ki,
əvvəllər layiqli, normal sayılan bir şey özünün əksinə çevrilir.
Məsələn, ağıldan kəm olan adama qabaqlar ondan saxlamaq
üçün götürdüyümüz bir əşyanı qaytarmaq düzgün olmazdı.
Burada verdiyimiz sözü pozmaq olar. Beləliklə, verilən sözə o
zaman əməl etməmək olar ki, bu, söz verdiyi adama ziyan
gətirə bilər.
Siseron göstərirdi ki, qeyri-qanuni əməllərin əsası qanun
pozuntusudur. Ən böyük ədalətsizlik yalan üzərində qurulandır.
Həmin adamlar hətta özlərinin vicdanlı olduğu barədə təsəvvür
yaratmağa çalışırlar. Yaxşılıq edəndə qorx ki, bununla həm də
zərər gətirəsən. Yaxşılığı imkana baxıb etmək lazımdır. Bəzən
xeyriyyəçi bu adı lovğalıqdan qazanmaq istəyir. Bəzən də
tələsib yaxşılıq etməklə buna fəzilət deyirik
1
.
1
Yenə orada
Dostları ilə paylaş: |