136
gecəsi", "Gün keçdi" (1969, 1971, rejissor A.Babayev), "Ən vacib müsahibə", "Var olun, qızlar" (1971, 1973,
rejissor E.Quliyev), "Həyat bizi sınayır" (1972, rejissor
Ş.Mahmudbəyov), "Xoşbəxtlik qayğıları" (1976, H.Seyidbəyli)
və s.].
1960-70-ci illər sənədli kinosunda O.Mirqasımov,
Yalçın Əfəndiyev, Ruslan Şahmalıyev, Teymur Bəkirzadə,
Nicat Bəkirzadə kimi gənclər fəaliyyətə başladılar.
O.Mirqasımovun "Dəniz" (1965), "Qobustan" (1966), "Bu,
həqiqətin səsidir. Bəstəkar Qara Qarayev" (1967) filmlərində
60-cı illərin ikinci yarısında sənədli kinonun üslubundakı
müəyyən dəyişikliklər (diktor mətninin olmaması, poetik
əhvali-ruhiyyə, dəqiq montaj) özünü göstərir. Həmin filmlərə
görə O.Mirqasımov Azərbaycan Lenin komsomolu mükafatma
layiq görülmüşdür (1967). Rejissor Y.Əfəndiyevə, ssenari
müəllifi İ.Şıxlıya, operator Z.Məmmədova "Nə yaxşı ki dünyada Səməd Vurğun varmış" (1967), rejissor
Cahangir Zeynalova C.Cabbarlının xatirəsinə həsr olunmuş
"Solmaz bir bahar kimi" (1979) filmlərinə görə Azərbaycan
Lenin komsomolu mükafatı verilmişdir. 70-80-ci illərdə
maraqlı elmi-kütləvi kino nümunələri yaradılmışdır:
"Naxışların yaddaşı" (1973, rejissor İ.Əfəndiyev), "Qızıl
balıq" (1975, rejissor Cəmil Fərəcov), "Eskulap piyaləsinin
sirri" (1984, rejissor T.Bəkirzadə), "Dirçəlmə" (1984, rejissor
C.Fərəcov), "Torpaq borcu" (1986, rejissor Tofiq
Mütəllimov), "Əks-səda" (1987), "Balaban" (hər ikisinin
rejissoru Xamis Muradov, Azərbaycan SSR Dövlət mükafatı,
1987) və s. Azərbaycan sənədli kinosunda aktual mövzuların
seçilməsi və araşdırılması üçün yeni yollar axtarılır, çəkiliş
metodunun, montajın, səsləndirilmənin əlavə imkanları
təcrübədə sınanılır. Bu baxımdan rejissor T.Bəkirzadənin
"Dissonans" (1977, Ümumittifaq və beynəlxalq kinofestivallarının mükafatı), X.Muradovun "Qarabağ
bülbülləri" (1977), Z.Məhərrəmovun "Baharla birgə" (1978), "Köç" (1983), Ç.Zeynalovun "Səfillər" (1985),
"İntizar" (1986), "Əbədiyyətə qovuşan ömür" (1987), Rauf Nağıyevin "Ölü zona" (1988), "Şəhidlər" (1988),
"Abşeron qalaları" (1989), V.Mikayılovun "Qışdan sonra gələn bahar" (1989) filmləri diqqətəlayiqdir.
1970-ci ildən "Azərbaycanfilm" kinostudiyasında "Mozalan" satirik kinojurnalı istehsal edilir. Bu
kinojurnalda cəmiyyətin antipodları, gündəlik həyatda və təsərrüfatda rast gəlinən qüsur və nöqsanlar tənqid
olunur.
İkinci dünya müharibəsinədək Azərbaycanda cizgi
filmlərinin çəkilməsinə yalnız təşəbbüs göstərilmişdir. 1966-cı ildə
"Azərbaycanfilm"də rəssam və rejissor-multiplikator A.Axundovun
rəhbərliyi ilə ikiillik rəssam-multiplikator kursları açılmışdı. 1969-
cu ildə "Azərbaycanfilm"-də yaradılmış multiplikasiya sexində
A.Axundovanın Azərbaycan xalq nağılları əsasında yazdığı ssenari
üzrə birhissəli rəngli "Cırtdan" (rejissor Y.Əfəndiyev)
multiplikasiya (cizgi) filmi çəkilmişdir. 70-ci illərdə "Fitnə",
"Cücələrim" (rejissor Ağanağı Axundov), "Tülkü Həccə gedir",
"Cırtdanın yeni sərgüzəştləri" (rejissor Nazim Məmmədov),
"Çaqqal oğlu çaqqal" (rejissor Mirzə Rəfiyev) və s. filmlər
yaradılmışdır. Rejissorlar Məsud Pənahi ("Bulud niyə ağlayır?", 7-
ci Ümumittifaq kinofestivalının mükafatı, "Siçan bəy və Pıspısa
xanım", A.Axundovla birgə, "Günlərin bir günündə", "Dınqıl,
sazım, dınqıl", "Xoruz", "Qız qalası haqqında əfsanə" və s.), Əsgər
Məmmədov ("Daş", "Toral və Zəri", "Taya", "Dəcəl dovşan",
"Sehrli ləçək", "Uçan zürafə" və s.), Arif Məhərrəmov ("Yatmaq
vaxtı çat-mışdır"), Vahid Talıbov ("Təqib"), R.Şahmalıyev ("Sehrli naxışlar"), Hafiz Əkbərov ("Talada ev"),
Firəngiz Qurbanova ("Bir dəfə axşamçağı", "Ağacda oturmuş ana", "Seans" və s.) və başqaları maraqlı cizgi
filmləri çəkmişlər. 1981 ildən "Cırtdan-pəhləvan" cizgi filmləri seriyası çəkilir.
137
1965-ci ildən Azərbaycan televiziyasında da cizgi filmləri istehsal olunur ["Danışan işıqlar" (1965),
"Qırmızılar, qaralar və başqaları" (1969), rejissor R.İsmayılov)]. Rejissor Vaqif Behbudovun "İlham" (1972, ilk
Azərbaycan kukla-cizgi filmi), "Göyçək Fatma" (1973) və "Möcüzələr adası" (1978) cizgi filmləri Ümumittifaq
televiziya filmləri festivalında mükafata layiq görülmüşdür.
"Azərbaycanfilm" kinostudiyası səsli (ağ-qara, rəngli),
genişekranlı, panoram və genişformatlı filmlərdə səsin
stereofonik yazılışmı təmin edən yeni kino avadanlığı ilə təchiz
olunmuşdur.
70-ci illərin sonu - 80-ci illərdən başlayaraq müasir
Azərbaycan kinosunda mənəvi-əxlaqi problemlərə diqqət daha
da artmışdır. Ssenarist R.İbrahimbəyovla rejissor R.Ocaqovun
filmlərində həmin problemlərin təhlilinə meyl güclüdür
("İstintaq", 1979, 13-cü Ümumittifaq kinofestivalının baş
mükafatı, Düşənbə, 1980; SSRİ Dövlət mükafatı, 1981), "Bağlı
qapı" (1981), "Park" (1983, "Lenfilm" kinostudiyası ilə
birlikdə), "Özgə ömür" (1987), "Ölsəm, bağışla" (1989)]. Etik-
psixoloji dərinlik "De ki sevirsən məni" (rejissor Murad İbrahimbəyov), "Bizi bağışlayın" (rejissor A.Babayev),
"Anın quruluşu", "İşgüzar səfər" (rejissor R.İsmayılov), "Gümüşü furqon" (rejissor O.Mirqasımov), "Babamızın
babasının babası", "Bağ mövsümü" (rejissor T.Tağızadə), "İlıq dənizdə buz parçası" (rejissor Yuli Solomonoviç
Qusman), "Gümüşgöl əfsanəsi", "Burulğan", "Təxribat" (rejissor E.Quliyev), "Şeytan göz qabağında" (rejissor
O.Mirqasımov, 21-ci Ümumittifaq kinofestivalının mükafatı, Bakı, 1988) filmlərində müşahidə olunur.
"Yaramaz" (1988, rejissor V.Mustafayev) filmində xarakter deformasiyası müasir bədii ifadə vasitələri, satirik
boyalarla təsvir edilmişdir. Film ölkə xaricində də böyük maraq doğurmuşdur.
60-80-ci illərdə tarixi-inqilabi janrda bir sıra maraqlı orijinal filmlər çəkilmişdir. "Mosfilm"
kinostudiyası ilə birgə yaradılmış "Ulduzlar sönmür" (1971, rejissor Ə.İbrahimov) filmi N.Nərimanovun
fəaliyyətindən bəhs edir. S.Vurğunun "Komsomol poeması"nın motivləri üzrə çəkilmiş "Yeddi oğul istərəm"
(1970, rejissor T.Tağızadə, Azərbaycan Lenin komsomolu mükafatı, 1970) filmi 20-ci illərin komsomolçularına
həsr olunmuşdur. "Səmt küləyi" (1973, rejissor E.Quliyev) filmi Azərbaycan kinosunun tarixində xarici ölkə
(Çexoslovakiya) studiyası ilə birgə yaradılmış ilk əsərdir. "Axırıncı aşırım" (1971, rejissor K.Rüstəmbəyov),
"Qatır Məmməd" (1974, rejissor R.Ocaqov) filmlərində sovet hakimiyyətinin ilk illərində Azərbaycan kəndində
gedən sinfi mübarizədən bəhs olunur. "Sevinc buxtası" (1977, rejissor E.Quliyev, Azərbaycan SSR Dövlət
mükafatı, 1978), "Birisi gün gecəyarısı" (1982, rejissor A.Babayev, Azərbaycan SSR Dövlət mükafatı, 1986),
"Atları yəhərləyin" (1984, rejissorlar Ə.Mahmudov, H.Turabov, Azərbaycan SSR Dövlət mükafatı, 1986),
"İşarəni dənizdən gözləyin" (1987, rejissor C.Mirzəyev) filmləri də tarixi mövzulardadır.
"Nəsimi" (1973, rejissor H.Seyidbəyli, 7-ci
Ümumittifaq kinofestivalının ən yaxşı tarixi film üçün
mükafatı, 1975) filmində dahi şairin həyatı, o dövrün
sosial və əxlaqi problemləri əksini tapmışdır. "Dədə
Qorqud" (1975, rejissor T.Tağızadə) filmi poetikliyi ilə
fərqlənir. "Babək" (1979, rejissor E.Quliyev) filmində IX
əsr Azərbaycan sərkərdəsi Babəkin başçılığı ilə Xilafətə
qarşı xalqın mübarizəsi təsvir edilmişdir. "Nizami" (1982,
"Mosfılm" ilə birlikdə; rejissor E.Quliyev) filmində
N.Gəncəvinin, "Qəm pəncərəsi" (1987, rejissor Anar)
filmində
isə
C.Məmmədquluzadənin
obrazı
canlandırılmışdır.
Azərbaycan bədii televiziya filmləri içərisində "Ad
günü" (1977, rejissor R.Ocaqov), 8-ci Ümumittifaq
televiziya filmləri festivalının 1-ci mükafatı, Bakı, 1979;
Azərbaycan SSR Dövlət mükafatı, 1980) xüsusilə
fərqlənir. "Dantenin yubileyi", "Təkcə adanı özünlə apara bilməzsən", "Ötən ilin son gecəsi" (1978, 1980, 1983,
rejissor G.Əzimzadə), "Anlamaq istəyirəm" (1980, rejissor O.Mirqasımov) və s. bədii filmlər də Azərbaycan
televiziyasının istehsalıdır. "Üzeyir ömrü" (1982, rejissor Anar) televiziya filmi geniş arxiv materialları əsasında
yaradılmışdır.
"Mozalan" satirlk kinojurnalı 1970 ildə "Azərbaycanfilm" kinostudiyasının nəzdində yaradılmış, 1980
ildən Azərbaycan SSR Dövlət Kinematoqrafiya Komitəsinin orqanı kimi fəaliyyət göstərmişdir. Dövrün idarə-
etmə sistemi və üslubundakı inkişafa mane olan bürokratizm, süründürməçilik, sənayedə, kənd təsərrüfatında,
Dostları ilə paylaş: |