MəHKƏMƏ QƏrari strasburq
Yüklə 314,66 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- D. Vəkil-müştəri münasibətləri; zərurətdən irəli gələn nümayəndəlik
- HÜQUQİ MƏSƏLƏLƏR
- II. KONVENSİYANIN 3-cü MADDƏSİNİN İDDİA EDİLƏN POZUNTUSU
- A. Tərəflərin arqumentləri
- B. Məhkəmənin qiymətləndirməsi
69. İşin materiallarını aldıqdan sonra hakim müttəhimin həbsdə qalmalı, yoxsa məhkəmə araşdırması müddətində azadlığa buraxılmalı olduğunu konkret olaraq müəyyən etməli (keçmiş CPM-in 220-ci maddəsinin 5-ci bəndi və 230-cu maddəsi) və müttəhimin azad edilmək barədə verdiyi istənilən vəsatətə dair qərar çıxarmalıdır (keçmiş CPM-in 223-cü maddəsi). Vəsatət rədd edildikdə yeni vəsatət məhkəmə araşdırması başlayan kimi verilə bilər (keçmiş CPM-in 223-cü maddəsi). Məhkəmə araşdırması ərzində məhkəmə istənilən vaxt preventiv (qabaqlayıcı) tədbiri, o cümlədən həbs qətimkan tədbirini təyin edə, dəyişdirə və ya ləğv edə bilər (keçmiş CPM-in 260-cı maddəsi). 70. Belə qərara qarşı yuxarı məhkəməyə şikayət verilə bilər. Şikayət on gün müddətində verilir və həmin şikayətə işin mahiyyəti üzrə məhkəmə qərarından verilən apellyasiya şikayəti ilə eyni müddət ərzində baxılır (keçmiş CPM-in 331-ci maddəsi).
71. Müştərinin məhkəmədə hüquqi nümayəndə vasitəsilə təmsil olunması adətən tapşırıq və ya nümayəndəlik müqavilələrinin normaları ilə tənzimlənir (Rusiya Federasiyası Mülki Məcəlləsinin 49-cu və 52-ci fəsilləri). Bundan əlavə, Mülki Məcəllənin 50-ci fəslində nəzərdə tutulur ki, bir şəxs digər şəxsin mülkiyyətinə ziyan vurulmasının qarşısını almaq, onun qanuni maraqlarını qorumaq və ya həmin maraqlara yardım göstərmək və s. üçün həmin şəxsin maraqları naminə hərəkət edə bilər. Lazımi səlahiyyət almadan digər şəxsin marağı naminə hərəkət edən şəxsin hərəkətləri həmin hərəkətlərdən faydalanan şəxs tərəfindən bəyənilirsə, bu, onların arasında zərurətdən irəli gələn nümayəndəlik sayılır (Mülki Məcəllənin 982-ci maddəsi). Müvafiq surətdə, həmin hərəkətlərdən faydalanan şəxs nümayəndənin çəkdiyi ağlabatan xərcləri ödəməlidir (Mülki Məcəllənin 984-cü maddəsi).
72. 2006-cı ildə Hökumət ərizəçiyə hüquqi yardım göstərilməsi məsələsi ilə bağlı xanım Kostrominanın Məhkəmədəki icraatda iştirakına etiraz etdi. O, konkret olaraq qeyd etdi ki, 22 mart 2000-ci il tarixli etibarnamə forması ərizəçinin özü tərəfindən deyil, anası tərəfindən imzalanıb. Həmin tarixdə ərizəçi artıq yetkin yaşlı olduğuna görə etibarnaməni özü imzalamalı idi. Bundan başqa, etibarnamədə Kostrominanın imzası yox idi ki, bu da Hökumətin fikrincə sənədi etibarsız edirdi. Hökumət Məhkəmədən xahiş etdi ki, ya ərizəçi onun adından xanım Kostrominanın təqdim etdiyi hər bir sənədi şəxsən yazılı surətdə təsdiq etsin, ya da Məhkəmə bu işi baxılmalı olan işlərin siyahısından çıxarsın. 73. Məhkəmə öncə xatırladır ki, Məhkəmə Reqlamentinin 45-ci Qaydasına əsasən, Məhkəmədəki icraatda təmsil olunmaq üçün yalnız yazılı etibarnamə etibarlı sayılır. Konvensiyanın praktikasında bu cür sənədlər üçün xüsusi formal tələblər yoxdur (hətta daxili qanunvericilikdə bu cür tələblər olsa belə) (son dövrün qərarları arasında bax: Nosov Rusiyaya qarşı (ərizənin qəbuledilənliyinə dair qərar), ərizə Nº 30877/02, 20 oktyabr 2005; həmçinin bax: Moiseyev Rusiyaya qarşı (ərizənin qəbuledilənliyinə dair qərar), ərizə Nº 62936/00, 9 dekabr 2004; İsayeva və başqaları
57948/00 və 57949/00, 19 dekabr 2002). 74. Strasburqdakı icraatda ərizəçini təmsil etmək üçün xanım Kostrominanın etibarnaməsinin ərizəçi tərəfindən təsdiq edilmədiyinə dair Hökumətin şübhəsinə gəldikdə, Məhkəmə ehtimal edir ki, prosesdəki hər iki tərəf – ərizəçi və həmçinin Hökumət vicdanla hərəkət edirlər; bu ehtimalı təkzib etmək üçün yetərli sübutlar təqdim edilməlidir. İşin materiallarından belə çıxır ki, xanım Kostromina dövlətdaxili icraatda ərizəçini təmsil edib (yuxarıda 46-cı bəndə bax). Xanım Kostrominanın adına etibarnamə formasını imzalamış ərizəçinin anası da birinci instansiya məhkəməsində ərizəçinin nümayəndələrindən biri idi. Rayon məhkəməsinin 11 noyabr 1998-ci il tarixli qərarından belə məlum olur ki, ərizəçinin özü ruhi xəstə olub və məcburi müalicəyə ehtiyacı olub. Təbii ki, belə vəziyyətdə ərizəçinin anası onun adından hərəkət edərək xanım Kostrominanı onun hüquqi nümayəndəsi təyin edib. Bundan başqa, ərizəçinin imzaladığı vəsaitlər haqqında bəyannamədə xanım Kostromina onun nümayəndəsi kimi göstərilib. Nəhayət, prosesin bu vaxta qədərki mərhələlərində Hökumət bu arqumenti irəli sürməyib. 75. Bu kontekstdə Məhkəmə hesab edir ki, ərizə lazımi qaydada təqdim edilib və xanım Kostromina ərizəçini təmsil etmək üçün lazımi qaydada səlahiyyət alıb. Bu məsələ barədə Hökumətin ilkin etirazı rədd edilməlidir.
76. Konvensiyanın 3-cü maddəsinə əsasən ərizəçi məhkəməyə qədər həbsdə saxlanma yerində ona tibbi yardım göstərilməməsindən və həbsdə saxlanma yerindəki qeyri-insani şəraitdən şikayət etdi. 3-cü maddədə deyilir:
“Heç kəs işgəncəyə, qeyri-insani və ya ləyaqəti alçaldan rəftara və ya cəzaya məruz qalmamalıdır”.
77. Hökumət israr etdi ki, ərizəçi məhkəməyə qədər həbsdə olduğu zaman zəruri müalicə alıb, həbsdə saxlanma yerinin xəstəxanasındakı kameralarda çoxlu sayda adam olmayıb və həmin kameralar lazımi qaydada təchiz olunub (yuxarıda 36-cı bəndə və ondan sonrakı bəndlərə bax). Ərizəçinin nümayəndələrinin hər bir şikayəti hərtərəfli araşdırılıb və əsaslandırılmış cavablar vaxtında verilib. Həqiqətən 26 aprel 1999-cu ildə ərizəçinin tutması olub. Lakin o dərhal növbətçi həkim tərəfindən müayinə olunub və ixtisaslı tibbi yardım alıb. Ərizəçinin xüsusi tibbi biliklərə malik olmayan kamera yoldaşlarının imzaladığı yazılı ifadə sübut qismində qəbul oluna bilməz. Hökumət yekun olaraq bildirdi ki, ərizəçinin 3-cü maddə üzrə şikayətləri əsassızdır. 78. Ərizəçi öz iddialarında israr etdi. O, iddia etdi ki, həbsdə saxlanma şəraitini və həbsdə saxlanma yerinin xəstəxanasında aldığı tibbi yardımı düzgün təsvir edib (yuxarıda 29-cu bəndə və ondan sonrakı bəndlərə bax). Dövlət orqanları onun xəstəlikləri barədə tam məlumatlı idilər. Ərizəçinin atası dəfələrlə oğlunun səhhəti barədə sorğularla müraciət etmişdi. Lakin həbsdə saxlanma yerinin müdiriyyətindən aldığı bütün cavablar ümumi xarakterli idi və orada ərizəçinin xəstəlikləri ilə bağlı aldığı müalicə barədə təfsilatlı informasiya yox idi. Ərizəçi xüsusi olaraq 26 aprel 1999-cu il tarixli insidenti qeyd etdi, həmin gün onda epilepsiya tutması olmuş, amma ona ixtisaslı tibbi yardım göstərilməmişdi. Yüklə 314,66 Kb. Dostları ilə paylaş:
|