«Biz indi universal əsgərik iki böyük orduda ən kəskin hərbi intizam
gördük və tarixin də qanlı bir müharibəsində ölümlə qarşılaşaraq təcrübələr
keçdik. Hər millət öz azadlığını yalnız mübarizədə qazanır. Biz xalqımızın tarixən
böyük məsuliyyət daşıyan mübariz kadrlarını təşkil edirik. 1918-ci ildə Azərbaycan
xalqı bizim kimi hərbi təcrübə görmüş kadrlara malik olsa idi, şübhəsiz, məmlə-
kətimizin tarixi tamamilə başqa cür inkişaf edəcəkdi».
Keçmişdə bir müəllim, indi isə bir legioner olan bu zat
söhbətimizdəki səmimilikdən cəsarətlənərək monoloqunu bu sözlərlə bitirdi:
İçinə düşdüyümüz bu böyük müharibənin necə bitəcəyini nə, buradakı
Hitler, nə də oradakı Stalin bilirlər. Lakin tarixi təcrübələrdən öyrəndiyimiz bir
şey vardır ki, o da bu kimi hadisələrin sonunda millətlərin öz haq və azadlıqla-
rına qovuşacağıdır. Emin bəy mənə üz tutaraq dedi ki, siz burada, yabancı torpaqda
qonaqsınız, imkanınız çox məhduddur. Sizdən burada çox şey istəməyə haqqımız
yoxdur. Sizdən istəyəcəyimiz şey öz torpaqlarımızdadır. Haq da, vəzifə də
oradadır...»
Legioner formalı müəllim bolşevik istilasına uğrayan Azərbaycanı tərk
edərkən vətəndə qoyub getdiyim hələ 10 yaşa çatmamış nəslə mənsub bir adamdı.
Keçən 26 illik qorxunc bir ayrılığa baxmayaraq aramızdakı mənəvi əlaqənin bu
qədər sağlam qaldığına və qarşılıqlı anlaşmanın bunca səmimiliyinə nə qədər
sevindiyimi təqdir edə bilərsiniz. Bundan otuz iki il əvvəl qırmızı istiladan sonra
vətəndən xaricə gedən və mühacirət həyatında Azərbaycan davasını fikrən müdafiə
və siyasi cəhətdən təmsil edən emiqrafiya ilə içində müdhiş işgəncələr və təzyiqlər
altında yaşayan yeni nəsil bir-birini anlamaq qabiliyyətindədir.
Nəsillər arasındakı mənəvi əlaqə qırılmamışdır. Əski nəslə mənsub milli
mühacirətin şüurlu qismi tərəfindən təmsil olunan siyasi proqramın milli
həmrəylik, ictimai ədalət və siyasi istiqlaldan bəhs edən üç əsası yeni nəslin ictimai
və siyasi şüurunu müəyyən edir. Yeni mühacirətin siyasi düşüncəli qismi siyasi
etiqadımızın yuxarıdakı «üçlü» ümdəsini böyük bir sevinc və vicdan rahatlığı ilə
xəbər alırdı. Onlar qırmızıların siyasətinin milli mühacirəti ictimai irtica ilə siyasi
təhqir nümunəsi kimi tanıtdığının yalan və böhtandan ibarət olduğunu görürdülər.
Milli Azərbaycan respublikasının yaşadığı istiqlal dövrü Azərbaycan
tarixinin ən parlaq bir dövrüdür. Əski və yeni mühacirətin ilham qaynağı 1918-ci
ildə elan olunan istiqlal bəyannaməsindəki demokratik əsaslardır. Əldə edilmiş
milli istiqlalı yenidən qazanmaq əvvəlki kimi, yeni nəslin də idealıdır: lakin bir
şərtlə: yenidən qurulacaq Azərbaycanda əski ictimai uyğunsuzluğa, siyasi
haqsızlıqlara meydan verilməyəcək, sosial həmrəylik və ədalətin təmininə xüsusi
əhəmiyyət veriləcəkdir.
104
* * *
Xanımlar, bəylər!
Tarixdən gələcək təhlükəni görən Stalin müharibədən əvvəlki illərdə öz
rəhbərliyinə müxalifət təşkil edəcəkləri ehtimal olunan bütün ünsürləri
«təmizlədi». Azərbaycanda bütün zərbə ictimai və siyasi həyatın hər sahəsində
milliyyətçilərlə milli sapıntıçılara dəydi.
Bayaqdan
dediyimiz
sözlərdən
göründüyü
kimi, Azərbaycanda
«sosializmin zahirən «türkizm» üzərində qələbəsi təmin olunmuşdur. Rus
bolşevizmi Azərbaycan millətçiliyi üzərində qələbəsini bayram edir. Yabançı
totalitarizm yerli demokratiyaya qələbə çalmışdır.
Lakin bu, məsələnin sadəcə zahiri tərəfidir. Həqiqətdə isə, mübarizə hələ
bitməmişdir: onun müqəddəratı müasir şəraitdə dünya miqyasında cərəyan edən
böyük mübarizənin müqəddəratı ilə bağlıdır.
Azadlıq və demokratiyanın son qələbəsi müqəddərsə
86
(buna qətiyyən
şübhəmiz yoxdur) o zaman 1918-ci ilin 28 mayında hüquqi ifadəsini tapan Milli
Azərbaycan Respublikasının həyata keçirdiyi azadlıq və istiqlala yenidən
qovuşacağı əlbəttə ki, həqiqət və müqəddərdir.
86
Qabaqcadan müəyyən edilmiş
105
Мамед Амин Расулзаде
Dostları ilə paylaş: |