280
prosesinə məruz qalmışdır. Bundan 22,9%-i (204,4 min ha) zəif, 42,7%-i (380,4 min ha) orta, 28,1%-i (250,3
min ha) şiddətli dərəcədə yuyulmuş torpaqlar hesab olunurlar.
Azərbaycanın qış otlaqları da təbii-coğrafi şəraitinə və bitki örtüyünə görə çox rəngarəngdir. Bu hər şeydən
əvvəl respublikamızın iqlim-torpaq şəraiti ilə əlaqədardır.
281
Cədvəl 13.3.
Azərbaycanın təbii-iqtisadi rayonlarının alp və subalp zonası torpaqlarının eroziyaya məruz qalması
Təbii-
iqtisadi
rayonlar
Ümu
mi
sahə,
min
ha
Yuyulma dərəcəsi
Digə
r
torp
aq-
lar
Yuy
ul-
muş
torp
aq-
ların
sahə
si
Yuyu
l-
mamı
ş
I
kate-
qo-
riya
Zəif
yuyu-
lmuş
II
kate-
qo-
riya
Orta
yuyul
muş
III
kate-
qo-
riya
Şiddət
li
yuyul
muş
IV
kate-
qo-
riya
1 2
3
4
5
6
7
8
Gəncə-
Qazax
116,6 13,6 34,2 21,6 45,3 1,9
101,
1
Şirvan
71,6
11,0
12,4
17,6
20,6
10,0 50,6
Mil-
Qarabağ
248,8 81,3 58,0 43,5 46,2 19,9
147,
6
Quba-
Xaçmaz
124,8 43,9 14,5 21,2 38,6 6,5 74,4
Şəki-
Zaqatala
9,4 11,5
41,2 20,3 34,1 2,3
95,6
Lənkəran 66,8
9,0
11,0
15,2
22,9
8,7
49,1
Abşeron 16,5 3,7 3,5 5,0 3,5 0,8 12,0
Dağlıq
Qarabağ
40,6 9,8 8,0 8,4 9,9 4,4 26,4
Naxçıvan
MR
96,6 12,2 21,6 23,2 29,2 10,4
74,0
Cəmi
891,7 196,0 204,4 380,4
250,3
64,9
630,
8
Respublikamızın qış otlaqları əsasən Kür-Araz ovalığında (Mil, Muğan, Şirvan, Qarabağ, Salyan düzləri və
cənubi-Şirvan), Qobustan, Ceyrançöl, Ağyazı, Acınohur, Bozdağ, Xocaşen, Daşüz silsilələrində, Cənubi
Qarabağda (Gəyən, Çaxmaq bozqırları), Naxçıvan MR-da isə Böyükdüzdə, dağ ətəklərində, Qarğabazarı və
Arazətrafı çökəkliklərdə yerləşir.
Qış otlaqlarında nisbətən geniş yayılmış ən faydalı bitkilər birillik taxıl otlarıdır. Taxıllar fəsiləsinə mənsub
olan bitkilər həmişə erkən yazda yaxşı inkişaf edib yaşıl yem kütləsi əmələ gətirir. Dağətəyi zonalarda yerləşən
qış otlaqlarında yazda əmələ gələn yaşıl ot örtüyünün tərkibində birillik taxıl otları nisbətən az olur. Onların
əvəzində taxıllara aid olmayan bəzi birillik ot bitkiləri çoxluq təşkil edir və qiymətli yem hesab olunur. Birillik
taxıl otlarından bərk quramit, cənub quramiti, İran quramiti, şərq bozağı, düzəkli bozaq, üçdüyməli buğdayıot,
yapon tonqalotu, süpürgəvari tonqalotu, irisünbüllü tonqalotu, tüklü vələmir, boş vələmir, iriçiçək vələmir və s.
qış otlaqlarında daha geniş yayılmışdır. Birilliklərdən başqa gövdələrinin əsas hissəsi soğanaqlı olan çoxillik
taxıl otlarının da qış otlaqlarının ot örtüyünün yaranmasında böyük əhəmiyyəti vardır. Məsələn, sıx qırtıc, sinay
qırtıcı, soğanaqlı qırtıc və s. bu cür ot bitkilərindəndir.
Yovşanlı otlaqlar üçün xarakterik olan müxtəlif yovşan formaları da qış otlaqlarının ot örtüyünün əmələ
gəlməsində böyük əhəmiyyət kəsb edir. Paxlalılar fəsiləsindən olan yonca və xaşanın bir neçə növ və
növmüxtəliflikləri də bəzi otlaq sahələrində çox geniş yayılmış faydalı bitki hesab olunur.
Səhra bitki qrupu,əsasən Azərbaycanın düzən aran zonalarında yerləşən Kür-Araz ovalığının otlaqlarında
inkişaf etmişdir. Səhra tipli zonalarda qış otlaqlarının bitki örtüyü olduqca kasıbdır. Burada inkişaf etmiş səhra
bitki qruplarının botaniki tərkibi, əsasən, kolluq, yarımkolluq və vegetasiya dövrü qısa olan birillik ot
bitkilərindən ibarətdir.
Şoran səhralarda qarışıq örtük əmələ gətirən qara şoran, şahsevdi, sarıbaş kolları, çərən, öldürgən və s.
kolluqlar və efemer bitkiləri inkişaf edir. Bitki örtüyünün əsasını qarağan kolları, gəngiz, gəvrik, şahsevdi təşkil
edən qış otları da geniş yayılmışdır.
Respublikamızın qış otlaqlarında səhra tipli bitki örtüyünə nisbətən yarımsəhra tipli bitki örtüyü daha geniş
yer tutur. Yarımsəhra tipinə aid olan bitkilər öz inkişaf tərzinə, həyat şəraitinə, botaniki quruluşuna, kimyəvi
tərkibinə, bioloji və təsərrüfat xüsusiyyətlərinə görə səhra tipli bitki qruplarından fərqləndikləri üçün onların
yemlik keyfiyyəti də müxtəlfi olur. Bir qayda olaraq yarımsəhra tipli otlaqların əsas yem fondu efemerlər olur.