"GECİKMİŞ İŞĞAL"
Azərbaycan xanlıqları, təbii ki, biz bu işğal xəttini
xronoloji ardıcıllıqla göstəririk-əvvəlcə Car-Balakən,
sonra Gəncə xanlığı, daha sonra Qarabağ, Şəki və Şirvan,
ardmca Dərbənd, Bakı və Quba xanlıqları əvvəlcə fəth
olunur-işğal edilir, daha sonra xanlıq ləğv olunur-
müstəmləkəyə çevrilirdi. Naxçıvan, o cümlədən İrəvan
xanlıqlarmm işğalı uğrunda yenidən mübarizə başlandı.
Bu torpaqlar, bu ərazilər çox böyük və önəmli qənimət
olardı. Böyük qənimət uğrunda iki yırtıcı qüvvə və tərəf-
Rusiya və İran arasmda xeyli çəkişmələr, döyüşlər
getmişdi və gedirdi.
Sisyanov Bakıda öldürüldükdən sonra, Rusiya
ordusunun qərargahmda general-mayor Portnyakin,
general-mayor Nebelsin, general-leytenant Rozen və
başqaları, Kalbalı xanm Rusiya dövlətinə meyl etdiyini
başa düşürdülər. Fətəli şahm oğlu şahzadə Abbas
Mirzənin İran-Rusiya müharibəsinin başlanmısmdan
sonra, Azərbaycanda törətdikləri dağmtı və İran sərbaz-
larınm Azərbaycanda qarətləri Kalbalı xanda Rusiyaya
olan meyli daha da gücləndirirdi.
1806-cı il oktyabrm 10-da general-leytenant Baron
Rozen general Qudoviçə göndərdiyi raportda xəbər
verirdi ki, "Dərbənd və Qubada olduğu kimi naxçıvanlı
Kalbalı xan da öz xalqı ilə birlikdə rus ordusunun
İrəvana gəlişini gözləyir ki, Əlahəzrət imperatorun
himayəsini qəbul etsin".
Tezliklə, Naxçıvanlı Kalbalı xan sözdən işə keçdi.
Sərkərdə Əhməd xanm komandanlığı altm da İran
ordusunun İrəvan qalası istiqamətində hərəkət etdiyin-
dən xəbər tutan kimi-"Naxçıvanlı Kalbalı xan özünün atlı
və piyadaları ilə onlara qarşı çıxdı".
Kalbalı xanm belə hərəkəti, Fətəli şahı qəzəblən-
dirdi və onun tezliklə, Tehrana gəlməsini əmr etdi.
Kalbalı xan Baba şahm əmrinə tabe olmadı. Şah Kalbalı
xana 2-ci dəfə "dəvətnamə" göndərdi. Kalbalı xan
Tehrana getməkdən yenə imtina etdi. Kalbalı xan şahm
3-cü tələbini də yerinə yetirmədi. Belə olduqda, şah onu
zorla aparmaq üçün 1000 nəfərdən ibarət ordu göndərdi. '
Gürcüstanda - Qafqaz sərhəddində olan rus ordusunun
ali baş komandanı qraf Qudoviçə general-mayor
Portnyakin 1806-cı il 14 noyabr tarixli məktubunda
yazır: "Naxçıvanm sahibi Kalbalı xanm Tehrana getməsi
barədə Baba xanm təklifini qəbul etməmiş və bununla da
Baba xam özündən narazı saldığı üçün şah zorla onu ələ
keçirmək istəyir".
İran ordusunun Naxçıvana yaxmlaşdığmı bilən
Kalbalı xan, Qala qapısmm bağlanmasmı əmr etdi və
düşməni Naxçıvana buraxmadı. Kalbalı xanm bu hərə-
kəti Rusiya-İran müharibəsinin ən qızğm dövrü olduğu
üçün, Fətəli şahı daha da qəzəbləndirdi. Çünki, Azərbay-
can ərazisində rus ordusu ilə döyüşdüyü zaman İran şahı
istəmirdi ki, arxada ona tabe olmayan vassalı qalsın.
Lakin, İran şahı sərbazlara ciddi müqavimət göstərən
Kalbalı xana zor gələ bilmədi.
Rusiya-Türkiyə müharibəsi (1806-cı ilin sonu)
başlandı. Rus komandanlığı ordunun bir hissəsini Türk
cəbhəsinə göndərmişdi. Bundan istifadə edən, Fətəli şah
Naxçıvan xanlığım ələ keçirmək planını fəallaşdırdı. Şah
Naxçıvanm işğalım şahzadə Abbas Mirzəyə tapşırdı.
Sərbazların cəhdinə baxmayaraq, Naxçıvanı almaq cəhdi
baş tutmadı. Abbas Mirzə hiylə işlətmək qərarma gəldi.
O, Kalbalı xanın qohumu İrəvanlı Hüseynqulu xana
bildirdi ki, qonaq adı ilə Kalbalı xanı İrəvana çağırsm və
burada həbs edib Tehrana göndərsin. Bu hadisənin şahidi
yazmışdır:
"Şahzadənin tapşırığı ilə və Hüseynqulu xanın
hiyləsi nəticəsində Kalbalı xan İrəvanda tutuldu".
Kalbalı xan əsir edilsə də, şahzadə Abbas Mirzə
Naxçıvan üzərinə qoşun göndərməyə ürək etmədi. O,
yaxşı bilirdi ki, naxçıvanlılar onu qalaya buraxmaya-
caqlar. Abbas Mirzə əmin idi ki, naxçıvanlılarm Hüseyn-
qulu xanın xəyanətindən xəbərləri yoxdur. Yenə Abbas
Mirzə məsləhət bildi ki, Hüseynqulu xan Naxçıvana
getsin.
Belə də oldu. Hüseynqulu xan 300 atlı, 200 piyada
ilə Naxçıvana getdi. Onun satqmlığmdan xəbərsiz olan
naxçıvanlılar qalanın qapılırım onun üzünə açdılar. Və
Naxçıvan İran sərbazlarına verildi.
Beləliklə, Naxçıvan taxtma bu vaxta qədər Rusiya-
dan kömək almağa cəhd edən Abasqulu xan sahib oldu.
Arxiv sənədlərində deyilir: "Rusiyaya sədaqətli olmaqda"
təqsirləndirilən Kalbalı xanı İran komandanlığı həbs
edərək, ailəsi ilə birlikdə İrana göndərdi. Bu hadisədən
bir az əvvəl Kalbalı xanın oğlanlarmdan biri Şıxəli bəy,
öz adam ları ilə birlikdə hələ 1805-ci ildə Rusiya
dövlətinin tərkibinə daxil olmuş qonşu Qarabağ xan-
lığına gedə bilmiş, İran təqibindən birdəfəlik yaxa
qurtarmaq məqsədilə Rusiya hakimiyyət orqanlarına
müraciətlə "Ümumdünya imperiyasmm təbəəliyinə"
qəbul olunmasım xahiş etmişdi.
Qarabağda olan rus ordusunun komandanı, pol-
kovnik Aseyev "Əlahəzrət imperatora əbədi sadiq olaca-
ğına" and içdiyi üçün naxçıvanlı Şıxəli bəyi çox hörmətlə
qəbul etdi. Hətta, Qarabağ xanı Mehdiqulu xana tapşırdı
ki, Şıxəli bəyə yaşamaq üçün kənd ayırsın, ona kömək
etsin".
1808-ci il oktyabr aymın 28-də general-mayor
Nebolsonun komandanlığı altında olan rus ordusu
Qarabağdan Naxçıvan qalasına doğru hərəkətə başladı.
Eyni zamanda general-feldmarşal q raf Qudoviçin
komandanlığı ilə rus ordusu İrəvan qalasına doğru
hərəkət etdi.Naxçıvanlı Şıxəli bəy öz atlarıyla general-
mayor Nebolsinin dəstəsinə bələdçilik edirdi. Bunlardan
başqa bu yürüşdə könüllülərdən ibarət erməni və gürcü
dəstələri də iştirak edirdilər.
Naxçıvan uğrunda ilk döyüş Qarababada oldu.
Burada İran şahzadəsi Abbas Mirzənin 300 piyadası,
1000 süvarisi, 12 adi topu və 60 ədəd qədim topu var idi
(general-mayor Nebolsonun dəstəsi İran ordusu
qüvvələrindən sayca 4 dəfə az idi).
Əlverişli mövqedə yerləşən İran qoşunları 1-ci
olaraq rus qoşunlarma hücum etdi. Qanlı və gərgin
döyüşdən sonra, İran qoşunları mövqelərindən geri
çəkildi. Nebolson öz təcrübəli polkovnikləri və naxçıvanlı
Şıxəli bəyin ordusu ilə irəlilədi. İran tərəfdən çoxlu əsir
aldılar. İran sərbazları Naxçıvana qaçdılar. General-
mayor Nebolson Naxçıvana doğru üz tutdu. Abbas
Mirzə birinci məğlubiyətindən qorxmuşdu. Ona görə də,
O Naxçıvan qalasım tərk edib, Arazı keçərək Xoya
çəkildi. Naxçıvan əhalisi başda Şıxəli bəyi görərək, rus
ordusuna müqavimət göstərmədi.
Q raf Qudoviç mərkəzə göndərdiyi m əktubda
yazırdı:
"Naxçıvan qalası müqavimətsiz olaraq, Ümumrusi-
ya ordusu tərəfındən tutuldu. General-mayor Nebolson
ali baş komandan qraf Qudoviçin admdan Naxçıvan
ağsaqqallarma, ruhanilərinə müraciət etdi: "Hörmətli
ağsaqqallar, ali ruhanilər, bütün Naxçıvan xalqı! Siz bö-
yük şöhrətə malik ordunun Naxçıvan vilayətinə gəldiyini
bilirsiz. Mən sizdən tələb edirəm ki, həmişəlik olaraq,
Rus imperiyasıyla və mənim ordumun düşmənləri ilə hər
cür əlaqəni kəsib sakit yaşayasımz. Əlahəzrət impera-
torun ordusu həmişəlik olaraq Naxçıvan vilayətində
qalacaqdır. Əgər siz qayda-qanunu sədaqətlə yerinə
yetirsəniz, o halda mən imperator həzrətlərindən hər cürə
güzəşt etməyi xahiş edəcəyəm". Qudoviçin Naxçıvan
əhalisinə müraciətindən sonra, "xristianlarm" törədəcək-
ləri vəhşiliklərdən qorxub qaçanlar şəhərə qayıtdılar. Bu
sahədə Kalbalı xanm oğlu Şıxəli bəyin böyük rol oyna-
ması rus komandanlığmm rəsmi sənədlərində qeyd olun-
muşdur. Qudoviç bu döyüşün qəhrəmanı Şıxəli bəylə şəx-
sən yazışmışdır. 27 noyabr 1808-ci il tarixli məktubda
Qudoviç Şıxəli bəyə yazırdı: "Sizin Ümumrusiya
imperiyasına olan xidmətiniz və sədaqətiniz haqqmda
xəbərim var. Sizi inandırıram ki, bu xidmətləriniz
haqqında əlahəzrət imperatora məlumat verməklə ya-
naşı, sizin xeyrinizə olaraq, zəmanət verəcəm" (Qudoviç
qraf Saltıkova məktubunda (müraciətində) xahiş edir ki,
Şıxəli bəyə polkovnik rütbəsi versin).
Qraf A.N. Saltıkov təxirə salmadan imperator 1-ci
Aleksandra məlumat vermişdi. 5 aprel 1809-cu ildə Şıxəli
bəy imperator 1-ci Aleksandrdan aşağıdakı məzmunda
məlumat almışdır: "Allahın adı ilə" Biz Aleksandr
im perator və Ümumrusiya hökmdarı və s. bizim
polkovnik Şıxəli bəyə!
Siz tərəfdən bizim imperatorun tax-tacına göstər-
diyiniz sədaqət və canfəşanlıq bizim diqqətimizi cəlb etdi.
Sizin göstərdiyiniz xidmətə görə, sizə rus ordusunun
polkovniki rütbəsi və dövlətin gəliri hesabına gümüş pulla
maaş verilir. Güman edirik ki, bizim bu xeyirxahlığımız
sizin daha sədaqətlə qulluq etməyinizə səbəb olacaqdır.
Sank-Peterburq, 5 aprel 1809-cu il".
Fətəli şah, Rusiya ilə gedən müharibənin ən qızğm
dövründə naxçıvanlı Şıxəli bəyin ruslarm tərəfmə keçməsi
ilə barışm aq istəmirdi. Arxiv sənədlərində deyilir:
"İranlılar Şıxəli bəyin igidliyi və Naxçıvan əhalisinin ona
hörmətini bildikləri üçün Rusiya tərəfindən ona
göstərilən himayəçiliyə biganəlik göstərə bilmirdilər. Bu
onlar üçün təhlükəli idi. Buna görə, İran hökuməti onu öz
tərəfinə çəkməyə çalışırdı. İlk növbədə onlar Şıxəli bəyin
yanma gizli şəkildə nümayəndələr göndərməyi qərara
aldılar".
Bu variant baş tutmadı. Şah hökuməti yeni imkan-
lara əl atdı. Onlar vəd etdilər ki: "İranda saxlanılan və
Rusiyaya meyl göstərən atası Kalbalı xana hər cür
hörmət ediləcək və azadhğa buraxılacaq"-bu vəd də, heç
bir nəticə vermədi.
Belə olduqda, İran hökuməti daha ciddi addım
atmağı qərara aldı. Kor Kalbalı xanı məcbur etdilər ki,
Şıxəli bəyə məktub yazsm və m əktubda İranlılarm
tərəfinə keçməsini təkidlə tələb etsin. Əks halda, Kalbalı
xanı ölüm gözləyir. Şıxəli bəy atasınm sağ qalması
naminə məcbur olub İrana getdi. Və burada xaincəsinə
tutulub həbsxanaya salındı. Bir qədər sonra, Rusiya-İran
müharibəsinin son günlərində məğlubiyyət qarşısmda
qalan İran hökuməti Kalbalı xanın həbsdən azad olunub
Naxçıvana getməsinə razılıq verdi. Şıxəli bəy də atası ilə
doğma yurda qayıtdı.
General-mayor Nebolsinin dəstəsi Naxçıvanı
nisbətən asanlıqla tutduğu halda, İrəvan qalası uğrunda
gedən döyüşlərdə İran sərbazları rus qoşunlarma güclü
müqavimət göstərdilər. Şəhər əhalisi İrəvanda olan İran
qarnizonunu müdafıə etmirdi. İrəvan qalasmm tutulma-
sma sərt iqlim şəraiti mane olurdu. Ərzaq, yem problemi,
aclıq təhlükəsi vardı.
Q raf Qudoviç ordunu daha çətin vəziyyətə salma-
maq üçün müharibədən əl çəkməyi qərara aldı. Beləliklə,
noyabrm 30-na keçən gecə müharibə dayandırıldı.
General -mayor Nebolsona sərəncam verildi ki, İrəvan
qalasım tərk etsin, gəldiyi yolla Gəncəyə qayıtsm.
1808-ci ildə, noyabrm 22-də Abbas Mirzə qarda-
şma "işlərin acınacaqlı vəziyyətdə olmasmdan" şikayət
edir, fərarilikdən Naxçıvan əhalisinin, İrəvan əhalisinin
rusların tərəfınə keçməsini xəbər verirdi. Ancaq ruslarm
geri qayıtma xəbərini eşidən kimi, Abbas Mirzə bunu
ruslarm gücsüzlüyü kimi qiymətləndirsə də döyüşə gir-
məyə cəsarət etmədi. O, gözləyirdi ki, İranda olan ingi-
lislər Rusiyaya yönəltmiş olan fəaliyyətini daha da geniş-
ləndirsin.
İngilis diplomatiyası İranla Rusiya arasında gedən
sülh damşıqlarını pozmağa cəhd etsə də, buna nail ola
bilmədi.
Beləliklə, 1813-cü il oktyabrm 12-də Qarabağın
Gülüstan kəndində müharibə aparan iki tərəf arasında
sulh müqaviləsi imzalandı.
Gülüstan müqaviləsinin şərtinə uyğun olaraq, İran
tərəfı Azərbaycanm şimal xanlıqları, şərqi Gürcüstan və
Dağıstan haqqmda iddialarından əl çəkdi. Bununla belə,
Gülüstan müqaviləsinə görə İrəvan, Naxçıvan və cənubi
Azərbaycan xanlıqları üzərində İranm hakimiyyəti bərpa
olundu.
Bundan əvvəl İran ordusu tərəfındən zorla işğal
edilmiş Naxçıvan xanlığı Gülüstan müqaviləsinə əsasən,
hüquqi cəhətdən İran dövlətinin tərkibinə daxil edildi.
Gülüstan müqaviləsi dünya tarixində özgə torpaq-
larm bölüşdürülməsi üçün bağlanan bütün müqavilələr
içində ən antihumanist yer tutar.
1806-cı ildə Rusiya ilə Türkiyə arasmda yeni müha-
ribənin başlanması nəticəsində Beynəlxalq münasibətlər
sistemində yaranan dəyişikliklər İranm Rusiya ilə
müqavilə bağlanmasım sürətləndirdi. İngiltərə isə bu
danışıqlara vasitəçilik edirdi. 1813-cü ildə oktyabr aymın
12-də Qarabağın Gülüstan kəndində Rusiya ilə İran
arasında müqavilə imzalandı. 11 maddədən ibarət mü-
qaviləyə əsasən, İran, Gəncə, Qarabağ, Şəki, Şirvan,
Quba, Bakı, Talış xanlıqları Şərqi Gürcüstan və Dağıs-
tana olan iddialarmdan əl çəkir, onların Rusiyanm
hakimiyyəti altma keçməsini etiraf edirdi.
Gülüstan müqaviləsinə görə, 1813-cü ildə Naxçıvan
diyarmda mövcud olan inzibati quruluş - Xanlıq ləğv
edildi. Beləliklə, XVlll əsrin ortalarında İran hakimiyyə-
tindən xilas olmuş, Azərbaycanm müstəqil xanlıqla-
rmdan olan Naxçıvan və İrəvan xanlıqları yenidən İranm
əyalətlərinə çevrildi.
Gülüstan müqaviləsi diplomatiya baxımından da
uğursuz müqavilə oldu. Çünki, o iki dövlət arasmdakı
ziddiyyəti həll edə bilmədi. Müqavilədə böyük hay-küylə
qeyd olunan Sülh uzun sürmədi. Azərbaycanm ərazisi
dəfələrlə olduğu kimi yenidən qanlı döyüşlər, viranedici
basqmlar meydanma çevrildi.
Əvvəllər böyük nüfuza malik Kalbalı xanı haki-
miyyətə gətirməklə, şah Naxçıvan diyarında öz nüfuzunu
qaytarm ağa cəhd edirdi. Lakin, bu İranm hakim
dairələrinin səhvi idi. Gözləri İran şahı Ağa Məhəmməd
tərəfmdən çıxarılmış Kalbalı xan, qəlbində şah höku-
mətinə nifrət bəsləyir, Rusiya himayəsində olmağı daha
üstün tuturdu. Onun Rusiyaya olan meyli İrana gedər-
kən, yolüstü Naxçıvana gəlmiş general Yermolovla
söhbətində bir daha özünü göstərdi.
1816-cı il mayın 12-də general A.P.Yermolov
Kalbalı xanla görüşdü. Görüş qarşılıqlı anlaşma şərai-
tində keçdi. Bu diplomatik görüşün, qəbulun iştirakçısı
V.Bronza yazır: "Bizi qızıl gül suyu ilə hazırlanmış çay və
qəhvəyə qonaq etdilər. Hər şey bol idi".
Kalbalı xan haqqında Bronza yazır: "Xan özünün
bütün bədbəxtliklərinə baxmayaraq, gülərüz və hazır-
cavab idi".
Yermolov isə Kalbalı xan haqqmda deyir: "Yaşlı
ikən gözünü itirmiş bu bədbəxt qoca 20 il ərzində
təbəələrindən uzaqlaşdırılmış olsa da, heç təsəlli tapa
bilmirdi".
Kalbalı xan İrana nifrət edirdi. Heç təsadüfi deyil
ki, ehtiyatlı İran hökuməti sədaqət naminə, Kalbalı xanm
oğlunu girov saxlayırdı. (Kalbalmm qardaşı Şərur
kəndində Kərim xanm evində yaşayırdı).
Yermolov yazırdı: "Xan mənə dedi ki: Ağa Mə-
həmməd xan mənim gözlərimi çıxarmışdı. Mənim güclü
əllərim qisas almağa hazırdır".
Yermolov yazırdı ki, o, dünya işığmdan məhrum
olsa da, yaxşı bilirdi ki, 1-ci Rusiya -İran müharibəsi
dövründə, nəinki onun şəhəri, habelə bütün doğma diyarı
dağıdılmışdır. Kalbalı xan nəinki öz acı taleyindən, ha-
belə bütün Naxçıvan xanlığımn vəziyyətindən şikayət-
lənirdi.
"Kalbalı xan pəncərə qarşısmda dayanıb dedi: -
vaxtılə Araz çayı vadisinin gözəlliyinə və zənginliyinə
heyrətlə baxırdım. Gözəl bağları və meşəlikləri olan vadi,
çoxsaylı əhalini canlandırırdı. İndi mənə deyirlər ki, vadi
boş səhralığa çevrilib, keçmiş zənginliyindən əsər belə
qalmayıb.Yaxşı ki, tale mənim gözlərimi bağladı, vadinin
belə bədbəxt gününü və tar-mar olduğunu görmürəm".
D aha sonra, naxçıvanlıların Rus qoşunlarma,
Rusiya hökumətinə rəğbətindən, İrana nifrətindən bəhs
edilir. 1817-ci ilin 26 sentyabrmda Yermolov İrana gedib-
gələndən sonra, Naxçıvam tərk etdi. General A.P.Yer-
molov İrandan getdikdən sonra, İngiltərənin təzyiqi ilə
İran şahı Rusiyaya qarşı müharibəyə daha ciddi hazır-
laşmağa başladı.
İran komandanlığı köhnə qalalarm gücləndiril-
məsinə, yeni dayaq məntəqələrinin yaradılmasma diqqəti
artırırdı. Belə qalaların biri də Abbas Mirzənin şərəfinə,
Naxçıvan yaxmlığmda tikilmiş "Abbasabad" qalası idi.
Bu qala fransızlar tərəfindən yeni üsulda inşa edilmişdi.
Mənbədə Abbasabad qalası haqqmda deyilir:
"Qala Abbas Mirzənin zövqünə uyğun Avropa-
sayağı tikilmişdir. Bu qala, Rusiya sərhəddində İranm
dayaq mənətəqəsi hesab olunur. Beşbucaqlı qala ehtimal
ki, 1-ci Rusiya-İran müharibəsi dövründə vaxtilə, Astabad
admda kənddə tikilibmiş". 1834/35-ci illərdə Naxçıvanda
olmuş F. K orf yazmışdı: "Bu ölkədə 25 il əvvəl Abbas
Mirzə tərəfindən tikilmiş qala gördüm. Bu qala Abbas
Mirzənin xidmətində olmuş fransız mühəndisinin planı
əsasmda tikilmişdir".
Belə qənaətə gəlmək olar ki, Abbasabad qalası
fransızlar tərəfindən inşa edilsə də, Gülüstan müqavilə-
sindən sonra, ingilislər tərəfindən daha da möhkəmlən-
dirilmişdi. Abbasabad qalası İran ordusunun Cənubi
Qafqazdakı dayaq məntəqələrindən biri olmaqla bərabər,
Cənubi Azərbaycanm da qapısı idi.
20-ci illərin əvvəllərində qocalmış Kalbalı xan
Məkkəyə getməyi qərara aldığmdan, xanlığm idarəsini
Dostları ilə paylaş: |