599
www.vivo-book.com
– Yenə Ģərab istəyirsən? – Kristian soruĢur, onun gözləri parlayır.
– Bir az.
―Sankarre‖nin tamı kəskin və Ģirindir. Kristian özü və mənimçün
Ģərab süzür.
– Problemin... m-m-m... necə oldu? –ehtiyatla soruĢuram.
О, qaĢlarını çatır.
– Nəzarətdən çıxdı, – sakitcə deyir. – Amma sən narahat olmaya
bilərsən, АnasteyĢa. Bu gün axĢam səninçün bəzi Ģeylər hazırlamıĢam.
– Hazırlamısan?
– Ġstəyirəm ki, on beĢ dəqiqədən sonra məni oyun otağında
gözləyəsən.
Kristian ayağa qalxır və yuxarıdan-aĢağı mənə baxır.
– Öz otağında hazırlaĢa bilərsən. Söz düĢmüĢkən, Ģkafda səninçün
çoxlu yeni paltar var. ÇaĢıb korlama.
О, gözlərini qıyır, müqavimət gözləyir. Sonra məndən cavab
almadan kabinetə keçir.
Korlamaq? Mən? Sizinlə, Əlli Çalar? G..ümdən hələ bezməmiĢəm.
Bar kətilində oturaraq onun dediyini həzm etməyə çalıĢıram.
Kristian mənimçün pal-paltar alıb. Gözlərimi süzdürürəm: bilirəm ki,
məni görmür. MaĢın, telefon, noutbuk... növbədə mənzildir və mən axırda
onun məĢuqəsinə çevriləcəm.
600
www.vivo-book.com
YavaĢ! TəhtəlĢüurum ağzını əyir. Onun üz-gözünü büzməsinə
əhəmiyyət vermirəm, ayağa durur və öz otağıma keçirəm. Otağıma? Axı o,
mənimlə bir yataqda yatmağa razı oldu. Kristian heç kimi öz məkanına
buraxmağa alıĢmayıb. Amma mən də alıĢmamıĢam. Ən azı, hardasa
daldalanmağa yerimin olması ilə özümə təsəlli verirəm.
Qapıya qıfıl salınıb, amma açar yoxdur. Maraqlıdır, ehtiyat açarı
missis Consdadır? SoruĢmaq gərəkdir. ġkafın qapısını açır və tez də
bağlayıram. Pis deyil ha! O ki var pul xərcləyib! Keyti səliqəylə düzülmüĢ
asılqanları ilə birgə xatırlayıram və qəti Ģəkildə bilirəm ki, geyib-baxmaya
ehtiyac olmayacaq – bütün libaslar düz ölçümə uyğundur. Amma bu haqda
düĢünməyə vaxtım yoxdur, mən ağrı... ya da həzz (ümid edirəm) otağında
diz üstə dayanmalıyam.
Diz üstə dayanmıĢam... əynimdə yalnız tuman var, ürəyim yerə
düĢüb. Ġlahi, doğrudanmı onun gözü doymur? Kristian doyumsuzdur, bəlkə
bütün kiĢilər eyni cürdür? Onu kimsəylə müqayisə edə bilmirəm. Gözlərimi
qapadaraq sakitləĢməyə, təhtəlĢüurumla əlaqə qurmağa çalıĢıram. O hardasa
buralardadır, daxili ilahəm arxasında gizlənib.
601
www.vivo-book.com
Həzz intizarı qaz qabarcıqları kimi damarlarımda coĢur. O, nə
düĢünüb? Dərindən nəfəs alır, amma Ģəhvətimi sakitləĢdirə bilmirəm,
ayaqlarımın arası nəmlənir. Bütün bunlar adamı elə... düz deyil, yox, ―düz
deyil‖ pis ifadədir. Bu, Kristian üçün düzdür. Bu , Kristianın istədiyidir və
mənimçün etdiyi bütün Ģeylərdən sonra onun istənilən xahiĢinə, istənilən
istəyinə güzəĢtə getməyə hazıram.
Məni qarĢılayarkən üzləĢdiyim baxıĢını xatırlayıram: onun dəyiĢmiĢ
simasını, mənə sarı necə gəldiyini... sanki səhrada vadiyə rast gəlmiĢ yolçu
idi. Bu ehtiraslı baxıĢı bir daha görməkçün hər Ģeyi verərəm. Ġxtiysarsız
olaraq ombalarımı sıxır, ayaqlarımın geniĢ aralandığını da həmin an
xatırlayıram. Ġtaət edirəm. Bircə tez olsun! Ġntizar içimi əzabverici istəklə
doldurur. Oğrun-oğrun zəif iĢıqlandırılmıĢ otağa göz gəzdirirəm: xaç, masa,
divan, skamya… çarpayı. Nəhəng, al-qırmızı rəngli mələfələr sərilmiĢ
çarpayı. Maraqlıdır, o, bu gün hansı əĢyalardan istifadə edəcək?
Qapı açılır, Kristian daxil olur; mənə tərəf baxmır. Tez gözlərimi
ombalarıma qoyduğum əllərimə sarı endirirəm. Qapının ağzındakı kamodun
üstünə nəyisə qoyaraq Kristian çarpayıya yaxınlaĢır. Dözə bilmirəm, oğrun-
oğrun ona baxıram və az qala ürəyim yerində atılır. Kristianın əynində
ancaq yırtıq cins Ģalvar var və yuxarı düymə naqolay açılıb. Ġlahi, o necə də
Ģəhvani görünür! TəhtəlĢüurum dəlicəsinə vurnuxur, daxili ilahəmsə
602
www.vivo-book.com
halsızlaĢaraq özündən getmək üzrədir. Dodaqlarımı yalayıram. Qatı qan
damarlarımda guruldayır. O, mənimlə nə edəcək?
Kristian kamoda sarı qayıdır. Siyirməni çəkərək, o, içəridən hansısa
əĢyaları çıxarır və kamodun üstünə qoyur. Marağa bələnir, iradə gücümlə
özümü ora baxmamağa məcbur edirəm. Hazırlığı tamamlayıb Kristian
yaxınlaĢır və qarĢımda dayanır. Onun yalın ayaqlarını görürəm. Onun
dabanının hər qarıĢını elə öpüĢlərə qərq edərdim, dilimlə dabanından
baĢlayaraq hər yeri yalayıb barmaqlarının hər birini ayrı-ayrılıqda
sovurardım! Lənət Ģeytana...
– Sən çox yaxĢı görünürsən, – Kristian deyir.
DöĢəməyə baxır, əynimdə tumandan baĢqa heç nəyin olmadığını
dərk eləyirəm. Rəng alıb-rəng verirəm. Kristian əyilir və çənəmi qaldırır,
məni baxıĢlarına tuĢ gəlməyə məcbur edir.
– Sən dünyanın ən gözəl qadınısan, АnasteyĢa. Və sən yalnız mənə
məxsussan, – astaca deyir o. – Qalx.
Onun səsində o qədər incəlik , o qədər ehtiras var ki...
Yırğalanaraq ayağa qalxıram.
– Mənə bax.
BaxıĢlarımı qaldıraraq onun boz gözlərində közü sönən alov
görürəm. Bu, dominantın baxıĢıdır: ağır, soyuq, dözülməz dərəcədə
Ģəhvani... bir baxıĢda günahın yeddi çaları. Ağzım quruyur və anlayıram ki,
Dostları ilə paylaş: |