Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
72 www.vivo-book.com
– Olan Ģeydir, – deyə quru-quru deyir o. – Adam gərək öz imkanlarını bilə. Yox, mən, əlbəttə, qabiliyyətlərin artırılması tərəfdarıyam, sidq-ürəklə, amma bu, yetərindən artıq idi. Səninlə tez-tez belə olur? Alkoqolun artıqlığından və hirsimdən baĢım fırlanır. Bunun ona dəxli var? Mən ki onu bura çağırmamıĢam. Özünü mənimlə böyük kimi aparır, sanki dəcəllik eləmiĢ uĢağam. Demək istəyirəm ki, əgər istəsəm, hər axĢam içib sərxoĢ olacam və bunun ona heç bir dəxli yoxdur, lakin indi düz onun gözləri qarĢısında qaytardıqdan sonra susmaq məsləhətdir. O, niyə çıxıb getmir? – Yox, – deyə günahkarcasına cavab verirəm, – belə bir Ģey birinci dəfə baĢ verir və indi eksperimenti təkrarlamaq arzum yoxdur. Heç cür anlamıram, o niyə burdadır… qulaqlarımda uğultu yaranır. Qrey görür ki, indilərdə yıxılacağam, odur ki, məni qolları arasına alıb uĢaq kimi ağuĢuna basır. – Sakit ol, səni evə aparacam, – sakitcə deyir o. – Keyti xəbərdar etməliyəm. – ―Ġlahi, məni xilas et, yenə də onun qolları arasındayam‖. – QardaĢım ona deyər. – Kim?
– QardaĢım Eliot indi miss Kavana ilə söhbət edir. – E?.. – Heç nə anlamıram. – Sən zəng etdikdə o, mənimlə idi. – Sietldə? – Kələfin ucunu tamamilə itirmiĢəm. – Yox, mən ―Hitman‖da yaĢayıram. ―Hələ də? Niyə?‖ – deyə anlamıram. – Məni necə tapdınız? – Sənin mobil telefonunla. Onu izlədim, AnasteyĢa. Belə bir Ģey mümkündürmü? Bu qanunidir? ―O, səni izləyir‖, – beynimi hələ də dumanlandıran tekila buludları arasından təhtəlĢüurum xəlvətcə pıçıldayır, amma məni izləyən Qreydisə, əleyhinə deyiləm. – Özünlə gödəkcə, yaxud çanta götürmüĢdünmü?
73 www.vivo-book.com
– E-e … əslində, hə. Hər ikisi vardı. Kristian, xahiĢ edirəm, mən gərək Keyti xəbərdar edim. Yoxsa o narahat olacaq. Onun dodaqları nazik bir xətdə birləĢir. – Əgər lazımdırsa…
O, məni qucağından düĢürüb yerə qoyur və əlimdən tutaraq yenidən bara aparır. Mən taqətsizəm, ürkmüĢəm, hələ də sərxoĢam və inanılmaz dərəcədə həyəcanlıyam. O, əlimdən tutub və biləyimi sıxır – hisslərin qəribə cilalanması! Ġçəri gurultulu və qələbəlikdir. Musiqi səslənir və rəqs meydançasında böyük kütlə toplaĢıb. Keyt masamızın arxasında görünmür, Xose də harasa yoxa çıxıb. Levi hamı tərəfindən tərk edilmiĢ və bədbəxt halda tək-tənha oturub. – Bəs Keyt hardadır? – deyə hay-küydə ona eĢitdirmək istəyirəm. BaĢımın nəbzi ağır baslarla döyünür. – O, rəqs edir, – deyə cavabda Levi qıĢqırır. O, dəhĢətli dərəcədə acıqlıdır və Kristiana Ģübhəli nəzərlərlə baxır. Mən öz qara gödəkcəmi güclə dartıb geyinir və çantamın kəmərini baĢımdan keçirirəm. Keyti tapan kimi burdan dərhal getmək istəyirəm. – O, rəqs meydançasındadır. – Mən azca ona toxunur və qulağına doğru əyilirəm. Burnumun ucu saçlarına toxunur, onun təmiz, təravətli qoxusunu tuturam. Ġlahi! Yasaq, naməlum hisslər inkar etməyə çalıĢdığım dərinliklərdən yuxarı qalxır və iztirablı bədənimə dolaĢır. Qızarıram, hardasa dərinliklərdə əzələlərim nəĢəli halda sıxlaĢır. Qrey gözucu mənə baxır, yenidən əlimdən tutur və barın piĢtaxtasına sarı aparır. Ona dərhal xidmət göstərirlər: mister Qrey gözləməyə öyrəĢməyib. Doğrudanmı onunçün hər Ģey asanlıqla baĢa gəlir? – Ġç, – deyə o, çox böyük stəkana süzülmüĢ buzlu suyu içməyi təklif edir. Musiqi ilə eyni ritmdə yanıb-sönən, qəribə Ģələlər saçan rəngli iĢıqlar barın bütün divarlarında əks olunur. Yol yoldaĢım fasilələrlə gah yaĢıl, gah
74 www.vivo-book.com
mavi, gah ağ və Ģeytani qırmızı rəng alır. O, diqqətlə mənə baxır. Qorxa- qorxa bir qurtum su içirəm. – Sonadək iç! Necə olur olsun, o əsl müstəbiddir. Qrey açıq-aĢkar kefi pozulmuĢ haldadır, barmaqlarını dağınıq saçlarında gəzdirir: görən onun nə problemləri var? Hə, gecəyarısı zəng edən səfeh sərxoĢ qızı nəzərə almamaq Ģərtilə. O, ani olaraq qərara gəlir ki, qızı xilas eləmək lazımdır və yeri gəlmiĢkən, öz qərarında haqlı çıxır. Sonra da qızın ürək bulantısını müĢahidə eləmək lazım gəlir… ―Ah, Ana, eyni Ģeyi nə qədər təkrarlamaq olar?‖ – deyə təhtəlĢüurum acıqlı halda məni çimdikləyir. Mənə elə gəlir ki, o, eynəyinin üstündən hirsli halda mənə baxır. Yer ayağımın altından qaçır və Qrey yıxılmamağım üçün əlini çiynimə qoyur. Buzlu suyu sonadək içirəm. Onu içdikdən sonra ürəyim yenə də bulanmağa baĢlayır. Qrey stəkanı götürür və barın piĢtaxtasına qoyur. Kirpiklərimin arasından görürəm ki, o, enli zolaqlı pencək, kətan köynək və cins Ģalvar geyinib, ayağında qara ked – ―konvers‖ var. Köynəyin yaxası açıqdır, sinəsindəki tüklər görünür. Mənim dumanlanmıĢ təfəkkürümdə o, çox yaraĢıqlı görünür. Qrey yenidən əlimdən tutur. Ah, anacan!.. o, məni rəqs meydançasına dartır. Lənət Ģeytana! Mən rəqs etmirəm. Hiss edirəm ki, ona söykənmiĢəm və rəngli Ģüaların altında onun özündənrazı, bir qədər məkrli təbəssümünü görürəm. Qrey əlini mənə uzadır və kəskin Ģəkildə dartır: mən onun qolları arasında peyda oluram və yenidən hərəkət etməyə baĢlayır, məni özüylə əyləndirərək. Aha! O, əla rəqs edir və təəccübümə baxmayaraq, onun hərəkətlərini təkrarlayıram; bəlkə də sərxoĢ olduğum üçün. Qrey məni özünə tərəf çəkir. Yoxsa mən onun ayaqları altına yıxılardım. Beynin hansısa bucağında anamın xəbərdarlığı üzə çıxır: ―Heç vaxt yaxĢı rəqs edən kiĢilərə etibar etmə‖. Biz qələbəliyin arasından keçərək rəqs meydançasının o biri baĢına keçirik və Keytlə Eliotun – Kristianın qardaĢının yanında peyda oluruq. Musiqinin gurultusu beynimi deĢir. Nəfəsim kəsilir. Keytin kefi kökdür, dəli Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|